Ik heb recent een beslissing genomen i.v.m. het voorzitterschap van SOS România - Ţările de Jos. Hieronder de brief aan de medewerkers.
Constanţa, 10.05.2010.
Beste SOS-Medewerkers,
Recente wijzigingen hebben er mij toe gedwongen om enkele drastische maatregelen te treffen in mijn privaat leven. Vooral gezondheidsproblemen zijn de aanleiding dat ik het leven van een andere kant ga bekijken.
Hierdoor heb ik besloten om mij als Voorzitter van onze vereniging SOS România - Ţările de Jos terug te trekken. Dit houdt echter niet in dat ik de vereniging niet zal blijven steunen. Ik zal mijn uiterste best doen om alle zaken op een deftige mannier over te dragen aan mijn opvolger en daar waar nodig het nieuwe bestuur met raad en daad blijven bijstaan in de nabije toekomst. Verder zal ik 'zo mogelijk' medewerker blijven voor de provincies Constanţa en Tulcea (bijgestaan en/of in samenwerking met Harm Luth).
Tot er een nieuw bestuur is samengesteld, zal ik met het huidige bestuur trachten om de lopende zaken zo goed mogelijk verder te behartigen. Ik stel dan ook voor dat de Ondervoorzitter Andre MUIT, vanaf heden het voorzitterschap zal waarnemen.
Langs deze weg wil ik ook alle medewerkers en ex-medewerkers van harte danken voor hun prestaties in het verleden. Ik hoop dat onze organisatie in de toekomst verder op jullie medewerking mag blijven rekenen, zodat onze positieve uitstraling gewaarborgd blijft. Ik wens ook de toekomstige leiding heel veel succes toe.
Met beleefde groeten,
Stan Distelmans
Presedinte - President - Voorzitter
sdistelmans@momas.ro
De 13 editie van de SOS Nieuwsbrief is zonet verschenen. Neem even een kijkje : SOS Nieuwsbrief 13
Onderwerpen : * Medewerkersnieuws * Wij zagen voor u ... * Kerstactie 'Vergeetmijnietje' * Waarschuwing * Op wintervakantie * Cultuur in de Roemeense detentie
Op mijn verzoek aan de Belgische en Nederlandse Ambassades en Consulaten, kreeg ik vandaag een antwoord van de Belgische Consul :
Geachte,
Recent was ik voor enkele weken in Belgie en Nederland. Ik vernam daar dat er een actie op
touw is gezet voor het inenten vsn personen die tot de risicogroep horen van de
Mexicaanse griep. Zo zouden kinderen, bejaarden, diabetes, ... een oproep hebben gekregen om zich te laten
inenten.
Wat zijn de mogelijkheden voor Belgen of Nederlanders die in het buitenland (in ons geval
Roemenie) wonen ? Zijn er bepaalde aanwijzingen ? Worden zij hiervan (via
e-mail) op de hoogte gebracht ?
Ik zie graag uw antwoord tegemoed.
Met beleefde groeten, Stan DISTELMANS Voorzitter SOS Romania - Tarile de Jos
Het antwoord :
Geachte heer DISTELMANS, Beste Stan,
Volgens de huidige stand van zaken kunnen buitenlanders zich in Roemenië niet laten inenten tegen
de varkensgriep.
De FOD Buitenlandse Zaken van ons land onderzoekt de mogeliikheid om vanuit de Ambassade een
inentingskampagne te organiseren, maar er is nog niets konkreet beslist.
Er is een fout geslopen in
ons vorig bericht i.v.m. de Kerstactie Vergeetmijnietje.
Het bankrekeningnummer van SOS ROMÂNIA - Ţarile de Jos is veranderd.
UniCredit Ţiriac Bank - Constanţa beloofde ons de gelden die op het
oude nummer werden gestort over te maken op het nieuwe nummer.
Ondertussen hebben wij kunnen merken dat dit niet in ieder geval is gebeurd.
Vandaar verzoeken wij de personen die het geld terug op hun rekening
hebben gekregen of personen die nog een storting wensen te doen,
hiervoor het nieuwe rekeningnummer te gebruiken. RON - RO43 BACX 0000 0004 2969 8000
EUR - RO16 BACX 0000 0004 2969 8001
BIC-code : BACXROBU
Op naam van : SOS ROMÂNIA - Ţarile de Jos
Adres : str. Pescarilor 61, Bl. FZ 23, Ap. 21, Et. 5 - 900581 Constanţa - ROMÂNIA
Met vermelding : Actie Vergeetmijnietje 2009 (+ eventueel naam)
Hartelijk dank en onze verontschuldigingen voor dit ongemak.
Een Kerstgeschenk voor Nederlandse en Belgische gedetineerden in Roemenië ! 25.12.2009
Deze week ging de 4de editie van de Kerstactie Vergeetmijnietje van start.
Nog een of twee of meer kerstboompjes. Zo
tellen veel gevangenen de jaren van hun gevangenschap af. Het pijnlijke
gemis aan de warmte en nabijheid van familie en vrienden geldt nog
sterker voor gevangenen in het buitenland.
Met Kerst bekruipt dan velen nog meer hen gevoel van eenzaamheid. Een
brief, een kaartje, een bezoek is dan een bemoediging. Nog meer als
gevangenen, in de bezoeken die we aan hen brengen, de ervaring opdoen
dat ze ondanks hun misstap, misdrijf en schuld- er toch nog bijhoren.
Als we daarbij nog in staat worden gesteld om de gedetineerde
medelander in de Roemeense gevangenis een Kerstgeschenk mogen aanbieden
dat afkomstig is van iemand die ze niet kennen en toch aan hen denkt,
dan wordt die pijn van eenzaamheid nog een beetje verzacht !
Voor de vierde maal organiseren wij een inzamelactie om gedetineerde landgenoten in Roemenië een Kerstgeschenk aan te bieden.
Gezien de vorige successen, zijn wij van oordeel deze actie te herhalen en de
gedetineerde met Kerstmis weer eens aangenaam te verrassen. Ver van
huis, vrienden en familie, eenzaam in een cel, wetend dat men buiten
feest viert, dat het een dag van vrede en verdraagzaamheid is, ... ook
voor hun is het Kerstmis. Een geschenk is misschien maar een magere
troost, toch tonen we de gedetineerde hiermee dat hij/zij door de
buitenwereld niet vergeten is. Wij zijn er dan ook vast van overtuigd
dat, mede door uw steun, onze gedetineerde landgenoten weer wat hoop
hebben met het uitzicht naar betere tijden.
Vanaf nu tot 10 december 2009 zamelen wij bijdragen in. Het totaal bedrag zal
verdeeld worden over het aantal Nederlandse en Belgische gedetineerden
in Roemenië. Voor ieder zal een gelijkaardig pakket met voor hen zeer bruikbare spullen,
etenswaren en natuurlijk een Kerstgeschenk worden samengesteld. Gezien
er nog zeer weinig mag afgegeven worden aan de gedetineerden (vooral
wat betreft voedingswaren), zullen wij een Kerstgeschenk afgeven en het
resterende bedrag verdelen onder het aantal gedetineerden en dit op hun
rekening in de gevangenis storten. Zij kunnen er dan zelf over
beschikken en hun aankopen in de gevangeniswinkel doen. Net
als in het verleden, mogen wij voor deze actie rekenen op de
medewerking van de Belgische en Nederlandse Ambassades en Consulaten en
deze van ANP (het Roemeens gevangeniswezen). Wij hopen dan ook op
uw steun te mogen rekenen door uw bijdrage te storten op onze rekening
bij UniCredit Ţiriac Bank - Constanţa :
RON
RO24 BACX 0000 0001 8224 3000
EUR
RO94 BACX 0000 0001 8224 3001
BIC-code : BACXROBU
Op naam van : SOS ROMÂNIA - Ţarile de Jos
Adres : str. Pescarilor 61, Bl. FZ 23, Ap. 21, Et. 5 - 900581 Constanţa - ROMÂNIA
Met vermelding : Actie Vergeetmijnietje 2009 (+ eventueel naam)
Met dank van de gedetineerde medelanders in Roemenië,
SOS ROMÂNIA - Ţarile de Jos
Via de web site http://www.prisoners.be/ geraakte ik met 3 gedetineerden in Belgie aan het pennen. Uiteraard vonden ze het alle 3 eigenaardig dat ik hen vanuit Roemenie met hen in contact kwam. Nadat ik hen uitleg had verschaft over SOS Romania - Tarile de Jos, was het hen veel duidelijker. De 3 zitten allen een zeer lange straft uit en klagen over de toestanden in de Belgische gevangenissen. Als ik hen vertelde over de Roemeense toestanden, waren hun klachten natuurlijk heel wat minder. In de 10-talle brieven geven ze steeds meer uitleg. Begin september kreeg op 2 dagen tijd een brief van 2 gedetineerden uit verschillende gevangenissen. De inhoud konden ze normaal dus niet van mekaar weten en toch was er een duidelijke overeenstemming tussen hun klachten over de gevangenis van Brugge. Hun verhalen gebeurden ook niet in dezelfde periode, maar met 2 jaar verschil (2007 en 2009). Als Belgische gevangenen ziek zijn of een operatie moeten ondergaan, worden die meestal naar Brugge overgeplaatst. De operaties worden dan uitgevoerd in het AZ van Brugge. Over het verpleegkundig personeel schrijven zij wel lof. Wat betreft de begeleiding van cipiers en politie is men echter vrij duidelijk en hun verhalen zijn erg vergelijkbaar. De twee deden duidelijk hun beklach over de toestand aldaar. De cipiers, bewaking, ... in de ziekenafdeling van de gevangenis zouden de gevangenen als 'uitschot' behandelen. Dit zelfs ook bij de begeleiding van de gedetineerde in het AZ van Brugge.
Vandaag ontving ik van 1 van deze 2 een copy van een verslag van maar liefst 7 bladzijden aan zijn advocaat. Deze beweert er niets kunnen aan te doen daar er geen getuigen zijn.
Ik ga niet het hele verhaal publiceren, maar de manier hoe gedetineerden in Brugge worden behandeld, is echt een ware misdaad ! Enkele zaken kort samengevat : In het hospitaal - vastgebonden aan het bed met rechter been, want zo staat het in heb boekje. Ook al is men aan het rechter been geopereerd. - gedetineerden worden vernederd en krijgen ook geen hulp van de bewakers als zij bijvoorbeeld na een oparatie nichting WC moeten. De cipiers vatten dan post bij het raam (11de verdieping) en voor de deur, zodat de pas geopereerde toch niet zou ontsnappen. - een cipier gooit zijn boekentas op het pas geopererde been bij het nakijken of de voetboei nog wel vast zit - na verdoving wil de cipier, verkleed als verpleger, toch de operatie bijwonen, want het staat in zijn boekje dat hij de gedetineerde geen seconde mag alleen laten - de gedetineerde krijgt geen propere kledij of wasgerei - in het hospitaal liggen 's nachts de 2 cipiers te slapen en bewaakt de gedetineerde hen In de gevangenis - de cipiers dragen ook geen badge, zodat ze ongestoord kunnen doen wat ze willen. Een klacht indien is dus uitgesloten. Onderling gaan ze natuurlijk niet getuigen over hun misdaden. - de gedetineerde moet medegevangenen betalen (cigaretten) voor een beetje hulp (opmaken van zijn bed bijvoorbeeld) - gezonde gedetineerden mogen dagelijks douchen, zieken pas om de 2 dagen - cipiers zijn van mening dat ze gedetineerden fisiek hard moeten aanpakken, want daar hebben zij opleiding (gevechtsporten) moeten voor volgen - onmenswaardig vervoer tussen de gevangenis en het hospitaal - ...
Individueel staan de gedetineerden dan ook erg zwak. Ik dacht onmiddellijk aan Roemeense toestanden. Ik heb de namen en adressen van de briefschrijvers weggehaald en de brieven doorgestuurd naar BE en NL gedetineerden in Roemenie.
De SOS Nieuwsbrief 12 is verschenen met lichte vertraging. Naast het voorwoord, vindt u er medewerkersnieuws, en interessante informatie over de werking van SOS România - Ţările de Jos. Neem alvast een kijkje SOS Nieuwsbrief 12.
Vanavond ontving ik het droevige nieuws dat een Belgische gedetineerde die ik dikwijls heb bezocht, vanmorgen door een hartstilstand in Giurgiu is overleden.
Dinsdag 07.07 en woensdag 08.07.2009 heb ik de Nederlandse en Belgische gedetineerden in Roemenië nogmaals een bezoek gebracht. Dinsdagavond bezocht ik voor de eerste maal de gevangenis van Giurgiu. Wegens een dodelijk ongeval en wegversperring bij Medgidia, verkoos ik lans Calarasi te rijden an via Oltenita de Donau te volgen tot Giurgiu. Buiten in ieder dorp tal van ooievaarsnesten op de elektriciteitspalen zijn er niet erg veel bezienswaardigheden in dit zuidelijk deel van het land. Door een foutieve tijdsberekening kwam ik erg laat in Giurgiu toe. Doch het vriendelijke personeel gaf mij toch de kans om de gevangenen buiten de bezoekuren toch nog te woord te staan. Vandaar reed ik naar Boekarest voor overnachting en de voorbereiding om de volgende ochtend de gevangenis van Rahova aan te doen. Vroeg uit de veren want er ging een druk programma volgen : gevangenbezoek, receptie omwille van de komst van Koning Albert II, dochter afhalen in Otopeni, goederen oppikken en terug naar Constanta. Bij het wachten op de gedetineerden had ik een uitvoerig en uiterst vriendelijk gesprek met de bewakers. Daarna de ontmoeting met de gevangenen. Een gevangene die mijn programma kende, bood mij een geschenkje aan. In zijn vrije tijd heeft hij een vlagje met tekst gemaakt, door zeer dun garen op papier te kleven. Als het ware een badge om naar de receptie met Koning Albert II te gaan. Het deed mij heel veel plezier om te weten dat de jongens respect tonen en ook aan SOS en zijn medewerkers denken. Ik voelde het ergens als een ruil van vrije tijd : SOS medewerkers offeren hun vrije tijd op voor oa. de gedetineerden, de gedetineerden denken dan in hun vrije tijd ook aan de vrijwillige medewerker die hen een bezoek komt brengen.
SOS ROMÂNIA - Ţarile de Jos
is een samenwerking tussen Nederlanders en Belgen die een informeel
netwerk van vrijwilligers vormen, dat zich ten dienste wil stellen van
landgenoten die in Roemenië met problemen te kampen hebben.
Doelstellingen :
SOS ROMÂNIA - Ţarile de Jos is een samenwerking
tussen Nederlanders en Belgen die woonachtig zijn in Roemenië of zeer
frequent in Roemenië verblijven.
Het doel is een
informeel netwerk van vrijwilligers te vormen dat zich ten dienste wil
stellen van landgenoten (Nederlanders en Belgen) die in Roemenië
tijdelijk of voor een langere periode verblijven en behoefte hebben aan
hulp. Door verschillende medewerkers verspreid over het hele land,
tracht SOS ROMÂNIA - Ţarile de Jos een netwerk op te bouwen waardoor
heel Roemenië bestreken wordt om op een snelle manier hulp aan te
bieden daar waar nodig. We kunnen spreken van een 'eerste hulp-post'
voor landgenoten die met enigerlei probleem te kampen hebben.
Een tussenkomst van een van onze vrijwillige medewerkers kan een
tussenstap betekenen naar hogere instanties zoals bijvoorbeeld
Ambassades, Consulaten, Politie, overheden, advocaten, officiële
tolken, ... en ook naar de familie in het thuisland.
SOS ROMÂNIA - Ţarile de Joszal tijdens haar werkzaamheden niet autonoom te werk gaan, maar zal
trachten zoveel mogelijk en daar waar mogelijk samen te werken met
overheden, andere hulporganisaties, familie, ... en
zal zich niet inmengen in de taken van overheden, andere organisaties,
rechtzaken, advocaten, ... maar enkel als tussenpersoon fungeren tussen
de betrokkenen en andere instanties.
SOS ROMÂNIA - Ţarile de Jos bestaat uit niet professionele medewekers die in de eerste plaats
humanitaire en materiële hulp verschaffen. De medewerkers beogen ook
geen commerciële doeleinden, maar verwachten enkel dat de gemaakte
kosten worden vergoed.
De diensten van
onze medewerkers zijn ten persoonlijke titel. De medewerkers handelen
enkel naar goeddunken en in opdracht van het slachtoffer en/of zijn
familie. Dit houdt in dat SOS ROMÂNIA - Ţarile de Jos en geen enkel
van zijn medewerkers kan aansprakelijk gesteld worden of tegenover hen
geen enkel verhaal kan worden uitgeoefend, noch in hun privaat leven,
noch beroepshalve. Activiteiten :
* Prison Life
Soms
zijn er Nederlanders of Belgen ingesloten in een gevangenis in
Roemenië. Ze zijn in afwachting van (eventuele) overplaatsing naar hun
thuisland. Onze medewerkers zijn bereid om gedetineerden in Roemenië te bezoeken.
Er is een aantal redenen om dit vrijwilligerswerk te doen.
* Bezoek
is om zeer praktische reden van belang : etenswaren, schrijfgerei,
postzegels, artikelen voor zelfverzorging, enzovoort ... de materiële hulp.
* Bezoek onderbreekt de sleur en biedt de gedetineerde de mogelijkheid even in zij eigen taal te praten.
* Bezoek geeft aan dat de persoon niet is vergeten, hij bestaat nog in de buitenwereld.
Het Roemeense gevangeniswezen
is weinig humaan en de leefomstandigheden van de gevangenen zijn
slecht. Maatschappelijk werk en reclassering zijn maar schaars
voorhanden. Anders dan de meeste Roemeense gedetineerden heeft een
gevangene uit Nederland of België geen familie of vrienden in de buurt,
terwijl men dus juist in hoge mate afhankelijk is van de externe
contacten (van schoon drinkwater tot en met een overleg met een
advocaat). De straffen zijn lang en de wachttijd voor overplaatsing
ook. Er kunnen jaren overheengaan.
Onze bezoeken
zijn van louter medemenselijke aard, wat hier tevens inhoudt dat we ons
niet mengen in de gang van zaken ter plaatse, niet in de juridische
procesgang noch de activiteiten van de Nederlandse of Belgische
Ambassade. De delicten van de gedetineerden vinden we verwerpelijk én
volstrekt irrelevant : geen mens mag (achteloos) terzijde geschoven, zo
simpel zien we dat als een kwestie van beschaving. Gevangenen hebben
recht op medemenselijkheid en burgerschap. Juist bij dergelijke groepen
toont de samenleving een goedwillend karakter of niet - het komt er dan
echt op aan.
Ook
gevangen die vrijkomen hebben zeer dikwijls nood aan bijstand. Dikwijls
is de vrijlating maar gedeeltelijk : na het voorarrest mag de
gedetineerde meestal vrij in heel Roemenië verblijven, maar mag tot het einde van het proces het land niet uit. Ook dit kan nog jaren aanslepen.
Na de vrijlating is het eerste contact uiteraard de familie, maar deze
zijn niet onmiddellijk ter plaatsen. De Ambassade is dikwijls ver af.
Wij helpen daar waar nodig om met deze personen te zoeken naar een
onderkomen, verkenning van de omgeving, helpen bij de vertaling, ...
maar vooral een eerste morele opvang.
Als u in Roemenië gedetineerden wilt bezoeken, met iemand van hen wil
corresponderen of anderzins iets zou willen betekenen, neemt u dan
gerust contact met ons op.
Afhankelijk van het regime van de gedetineerde en de reglementering van
de betreffende gevangenis zal de SOS ROEMENIË-medewerker :
gedetineerde landgenoten in de Roemeense gevangenissen regelmatig bezoeken
hen op verzoek voorzien van de toegelaten produkten (medicijnen,
zelfverzorgingsprodukten, voedingswaren, rookwaren, kranten,
schrijfbenodigdheden, ...)
morele (door een
gesprek in de eigen taal) en materiële steun (door het toeleveren van
produkten) verlenen aan de gedetineerde, zonder zich in te mengen in
het strafdossier of de juridische zaken
als
contactpersoon optreden voor de familie in het thuisland en hen zo
mogelijk van het verloop (morele en gezondheidstoestand) op de hoogte
te houden
eventuele andere toelaatbare en aanvaarde opdrachten in samenspraak met de gedetineerde en/of zijn familie
opvang bij vrijlating
...
* Ongevallen :
Nederlanders of Belgen kunnen in Roemenië betrokken
geraken bij een ongeval of door ernstige ziekte getroffen worden. Onze
medewerker ter plaatse zal deze personen vrijwillig hulp verlenen
indien het om ernstige zaken gaat (voor kleine ongemakken kunnen wij
ons niet garant stellen, vb. lekke band, lichte ongesteldheden, ...).
Redenen :
De leefomstandigheden van de Roemeense ziekenhuizen zijn slecht.
Meestal kent het verplegend personeel weinig of geen andere taal dan
het Roemeens.
Het personeel van de Roemeense overheidsinstellingen (politie, gemeentehuispersoneel, ...)
is
zeer dikwijls geen andere taal machtig dan het Roemeens en snellen
zeker niet ter hulp voor iemand die er behoefte aan heeft. Men zal in
vele gevallen de persoon zo dikwijls doorverbinden tot hij de moed
opgeeft.
SOS ROMÂNIA - Ţarile de Jos zal hulp verlenen aan landgenoten die betrokken geraken bij een
ongeval, getroffen worden door ernstige ziekte of nood hebben bijstand.
We denken hierbij aan :
verkeersongevallen
andere lichamelijke of materiële ongevallen
doktersbezoeken of opname in het hospitaal door ernstige ziekte of ongeval
bijstand bij overlijden
bijstand bij de Politieverklaring bij ongeval of diefstal
bijstand bij het zoeken van enigerlei vorm van hulp (advocaten, tolken, ...)
fungeren als eerste hulp en als tussenpersoon naar overheden, andere
hulporganisatie en officiële instanties, zonder hiervan de taak over te
nemen
bijstand bij herstellingen van materiële schade
bij alle verleden bijstand zal de SOS ROEMENIË-medewerker als tussen-
en contactpersoon fungeren met de familie in het thuisland
...
Data van de organisatie :
str. Pescarilor 61 - Bl. FZ 23, Ap. 21, Et. 5 900581 Constanţa - România Tel. : +40/241/671.994 - Mobile : +40/729/091.885
Web site : http://www.sos-romania.ro - E-mail : office@sos-romania.ro UniCredit Ţiriac Bank - Constanţa : RON RO24 BACX 0000 0001 8224 3000 -
EURO RO94 BACX 0000 0001 8224 3001
Certificat de înscriere Judecătorie Constanţa : 7957/212/2007 - 19.06.2007
Cod de înregistrare fiscală (C.I.F.) : 22786481
Op mijn verzoek aan de Belgische en Nederlandse Ambassades en Consulaten, kreeg ik vandaag een antwoord van de Belgische Consul :
Geachte,
Er is een fout geslopen in
ons vorig bericht i.v.m. de Kerstactie Vergeetmijnietje.
De SOS Nieuwsbrief 12 is verschenen met lichte vertraging.
