Gisteren in de late namiddag begon ik mij onwel te voelen. Ik maakte mij daar zenuwachtig in en de klachten namen toe. Dan gingen ze weer wat weg, maar rond 20u30 begon het opnieuw. Mijn zoon belt de ambulance op. Ik vertel de dokter wat ik voel en buiten de normale testen wenst men een EKG te nemen, maar hun portabel apparaat doet het niet te best. Uiteindelijk slagen ze er toch in een print te maken. Volgens de dokter is alles ok, maar hij stelt toch voor om EVEN langs het hospitaal te gaan voor een nieuwe EKG. Rond 21u30 komen met de ambulance aan het hospitaal. Opnieuw onderzoeken en een EKG. De dokter van de spoedopname, stuurt mij voor een infuus naar de behandelingskamer. De infuus gaat er vrij snel in en de verpleegster stuurt mij terug naar de dokter om mij te ontslaan. Dokter : "U gaat niet naar huis ! Nog een infuus !" Honger, moe, ... Ik stuur mijn zoon naar huis om wat te eten, zodat die ten minste niet mee moest lijden. Het tweede infuus loopt ook goed, tot op het einde. Er rest nog een beetje. Ik verwittig de verpleegster, die dadelijk zou komen, maar door de drukte met alles en nog wat bezig is en mij vergeet. Een man die ze in zijn auto hadden gevonden met een fles whisky, begint te braken. Even later staat die dan weer wankel op zijn benen naast het bed. Ouderen die liggen te zeuren dat het sneller vooruit moet gaan. 3 Zware uitvallen (allen Rroma) tegen het verplegendpersoneel over slechte behandeling, waarbij er bij 1 zelfs de bewaking moest tussenkomen. Kreunende mensen met pijn, familie die rond loopt door de gangen, ... een helse toestand dus ! Maar toch ook nog enkele 'normale' mensen. Uiteindelijk komt de collega van de verpleegster terug toe en ziet dat er bloed is teruggestroomd in het darmpje van het infuus. Deze zet het infuus stop en zegt het is toch bija leeg, terug naar de dokter. Weer wachten en aanschuiven. Het is ondertussen al na 1 uur 's nachts. Ik bel mijn zoon om terug te komen, want nu mag ik toch wel naar huis. Dokter : "Zou je hier niet beter een nacht blijven ? Toch stuur ik je eerst naar de cardiologie !" Weer wachten op de begeleiding om nar de carioloog te gaan. Het wordt al na 2 uur. Gelukkig duurt het daar niet al te lang. Bij de terugkeer vertelt de verpleegster mij dat ik nog 1 onderzoek moet laten doen en als het resultaat goed is mag ik naar huis. Weer naar de behandelingskamer. Er wordt een tubetje bloed afgenomen en het zakje en darmpje van het infuus worden weggenomen. Verpleegster : "Mijnheer, het kan 3 - 4 uur duren tot het resultaat komt ! We hebben hier geen bed voor je, maar je kan altijd op 1 van de vrije brancards gaan liggen." Naar huis mag ik niet, gezien men zonder de uitslag het risico niet neemt me te laten gaan. Om 3u15 stap ik met mijn zoon buiten, kom naar huis (duurt 5 minuten), eet en ga op mijn bed liggen. Ik slaap 2 uurtjes en ga terug naar het hospitaal. Rond 6 uur kom ik daar toe. Bij het binnenstappen, komt de whisky-man (nog op slappe benen) naar buiten. Zijn roes was uitgeslapen. Een dame die de avond voordien voor mij was aangekomen, zat nog steeds te wachten op haar resultaten. Onmiddellijk komt een verpleegster naar me toe : "Waar was u mijnheer ? Ik zocht u voor uw resultaten. Alles is OK, je mag naar huis !" Ik : "Verpleegster, ik heb net in de auto hier op de parking wat geslapen, ik was doodop !" "Begrijpelijk !" De naald van het infuus wordt verwijderd, de papieren meegegeven en om 6u20 was ik weer thuis. Eventjes naar het hospitaal voor een EKG, zegt men daar tegen ! Hoewel ik daarbij moet zeggen dat het verplegend personeel, de dokters en de mensen van de ambulance heel vriendelijk waren en hun uiterste best hebben gedaan. Het roemeens systeem loop hier nog een hele tijd achter en dit komt vooral door de roemeense patienten of hun familie die geen respect tonen voor anderen.
Wegens andere bezigheden heb ik weinig van de US Open kunnen volgen. Toen ik vanavond de gratis bedeelde en plaatselijke krant 'Adevarul de Seara - editie Constanta' uit de muur haalde, was ik aangenaam verast dat Kim de US Open heeft gewonnen. Op de sportbladzijde stond bij het internationaal nieuws stond slechts 1 artikel : (vertaling) Vannacht Kim Clijsters, koningin van de US Open De Belgische speelster Kim Clijsters heeft in New York het tennistornooi de US Open gewonnen door in de finale de Deense Carolina Wozniacki in 2 sets met 7-5 en 6-3 te verslaan. Het is de 2de Grand Slam trofee in de cariere van Clijsters. Een reden dus voor een Belgisch feest in Constanta !
Vanmorgen vertrok ik voor de zaak naar Slobozia om langs Cernavoda
terug te keren naar Constanta. Er zat niet al te veel druk op de ketel,
dus het werd een lekker ontspannende uitstap. In de gemeente Crucea,
tussen Constanta en Slobozia, zag ik voor de zoveelste keer de
wegwijzer naar het klooster staan. Tal van keren had ik er al eens
willen naar toegaan, maar het kwam er nooit van. Vandaag heb ik dan
toch eindelijk de afrit genomen. Vanuit Crucea klim je nog 4 kilometer
door fruit- en maisvelden de bergen in en daar in een vlakte tussen 2
bergtoppen ligt het Manasterea Sf. Crucea (Klooster van het Heilig
Kruis). Ik werd er verwelkomd door een van de slechts 5 nonnetjes die
in het klooster zijn. Het nog zeer jonge meisje stelde voor de sleutel
van het prachtige, volledig houten kerkje te halen om mij ook de kerk
te tonen. De omgeving en het klooster zelf zijn een en al rust. Als
ondersteuning van het klooster en als aandenken voor mezelf, kocht ik
er enkele souveniertjes. Een 100-tal meter achter et klooster stroomt er bronwater uit de berg, de 'Izvor Tamaduirii'. Op
de terugweg van Slobozia, koost ik voor de weg tussen Harsova en
Cernavoda, een weg die ik nog nooit heb gereden. Ik genoot met volle
teugen van het prachtige landschap. Afwissellend stijle heuvels en
vlakten, bossen en weiland, die worden doorsneden door de Donauvallei
... prachtig !!! Op de weg kom je 2 kloosters tegen en een niet noemenswaardige burcht aan de Donauoever in het dorpje Capidava. Het was weer een fijne verkenning tijdens een zonnige dag !
Zaterdag en zondag is
het veel drukker op de Pescarie. Sommige vissers hebben vrienden of familie op bezoek en bijna overal wordt er BBQ
aangestoken. Natuurlijk ontbreekt de vis nooit op het menu en drank ...
ontbreekt er zeker niet. Nadat ik een spelletje remi heb afgesloten samen met Colonelu (gepensioneerd kolonel bij de
marine), Dan Roşu (de voorzitter van de vissersvereniging) en Eugen, bijgenaamd
Motanu (de kater die nogal graag de
katinnetjes lust), bezorg ik mijn gebuur Nicu, een advocaat, die heel veel
bezoekers heeft, een tafel en stoelen voor zijn gasten. Onmiddelijk wordt er een
bord aangerukt en een plastiek beker vol ţuică gegoten en moet Belgianu mee
aan tafel en deel uitmaken van een gezelschap met oa. Domnul Avocatu, Domnul
Doctor (hartspecialist uit Boekarest), Domnul
Capitanu (kapitein van een containerschip), Domnul Americanu (een naar Amerika uitgeweken Roemeen) en nog
enkele andere personen, allen vergezeld van hun echtgenote.
De vorige week aangekondigde reis naar België (zie onderaan) is wegens onvoorziene omstandigheden voor onbepaalde tijd uitgesteld. Vermoedelijk zal ik vanaf aanstaande dinsdag 01.09.2009 weer nieuwe inzichten hebben. Volgend weekend (weekend 30.08) rij ik naar België. Ik heb nog plaats over in de wagen. De reisroute : Constanta - Boekarest - Pitesti - Sibiu - Deva - Arad - Boedapest - Wenen - Pasau - Frankfurt - Koln - Heerlen - Antwerpen Personen die interesse hebben om mee te rijden, kunnen mij contacteren. Vertrekdatum of uur zijn af te spreken !
Vorige zondag werd een Rroma meisje 'vrijwillig' ontvoerd aan de Bld. Mamaia.
Een Rroma jongen en zijn buurmeisje waren al 2 jaar bevriend, maar de ouders waren tegen hun huwelijk.
Aan haar familie werd voor haar maagdelijkheid veel geld voorgesteld
door een andere familie. Maar het meisje was verliefd op iemand anders.
Dit mocht niet baten. Zij moest en zou met die andere trouwen.
De koop liep bijna op het einde dus ... de Rroma-oplossing dan maar.
De jongen zou het meisje ontvoeren en haar van haar maagdelijkheid, met wederzijdse toestemming, beroven.
Hij had afgesproken met 2 (niet Rroma) vrienden die van niets kwaad
bewust, hem zouden helpen bij de 'ontvoering'. Aan de Bld. Mamaia stapte het meisje
vrijwillig mee in de wagen en weg waren ze : het koppeltje, de
bestuurder en de begeleider. Ze trokken enkele 100-de kilometer verder
naar een andere stad, om aldaar de gedachten in werkelijkheid om te
zetten.
Ondertussen was de familie er achter gekomen en ontstonden er rellen in
de nabijheid van de Piata Chiliei, 'de' zigeunerbuurt van Constanta.
Gelukkig is daar ook het kantoor van de Politie Sectia 1, die snel
konden toestromen en met versterking van de Jandarme de buurt konden
bedaren. De wagen van de ouders van de jongen moest het wel begeven. Een politierace met laaiende sirenes ook in mijn buurt, want hier zocht men de
bestuurder. Die was natuurlijk vertrokken.
Met GSM's op OUT, schopten ze onderweg veel plezier. Als iemand toch
zijn mobieltje durfde te openen kwamen er tal van berichten met
dreigementen. Er was geen weg terug, ook niet voor de begeleiders ...
doorgaan of ... de dreigementen werden werkelijkheid. Het koppetje
wilde samen zijn en daar hadden ze alles voor over. Het meisje had speciaal al haar 'goud' om haar heen om dit voor wat luttele centjes te verkopen, zodat zij kon bepalen met wie ze huwde en niet werd verkocht.
Bij een pensionnetje werd halt gehouden en het koppeltje keerde terug
met een bebloed laken. Het bewijs was geleverd. Het meisje had nu voor
de familie geen straatwaarde meer en de nieuwe onderhandelingen konden
starten. Naar gewoonte worden nu ook alle klachten ingetrokken en vriendschap gesloten.
De begeleiders, ondergedoken voor de 'levens'bedreigingen, werden
ondertussen ook gerust gesteld ... zij zullen bij het huwelijk als
'cavalerist' moeten fungeren.
Waar een wil is, is een weg !
Ze lagen net weer in mijn bord 'de Zwarte Zeese Mosselen'
Toen ik gisteren avond terugkeerde van klanten in Mamaia, hield ik even halt aan 'de pescarie'. Alle barakken zijn ondertussen afgebroken, maar de boten liggen er nog. Sommigen gaan nog uit vissen, spelen er remi, komen er met een tentje het weekend doorbrengen, ... Ik had een praatje met Mishi en Susspectule. Fanake was stomdronken. Toen ik wegreed kwam Sorin (Handicapatule) af met 2 overvolle emmers mosselen. "Belganu' wil je mosselen ?", vroeg Sorin, hoewel hij het antwoord al kende. Ik kreeg dus een emmer vol, maar heb hem vergoed met de waarde van een fles bier en een pakje sigaretten (2 euro). Vandaag heb ik met mijn zoon de mosselen schoongemaakt. Selder, ajuis en kruiden erbij en ... een goede scheut wijn erover. 15 minuten later ... klaar gesmeerd lichtgrof brood, een dipsausje, een glaasje wijn en 4 overvolle borden mosselen. Niemand kon nog een putje in mijn buik duwen. Het heeft me toch verdomd weer gesmaakt ! Terwijl in zat te eten, moest ik weer denken aan mijn vriend Evert, een Zeeuw ! Ja, ja uit Zeeuwland, waar men Zeeuwse mosselen hebben ! Door hem is de grap ontstaan : mosselen uit de Zwarte Zee, dat heb ik meteen Zwarte Zeese Mosselen genoemd. Wanneer kom jij er eten ?
Dinamo Boekarest is bang voor zware sancties van de Europese
voetbalbond UEFA vanwege de ongeregeldheden donderdag tijdens de Europa
League-wedstrijd tegen Slovan Liberec. In de slotfase liepen fans van
de Roemeense club de sintelbaan rondom het veld op, nadat de bezoekers
voor de tweede keer doel hadden getroffen.
De Oostenrijkse scheidsrechter Thomas Einwaller besloot het duel drie
minuten voor tijd stil te leggen. Dinamo verloor de wedstrijd in de
laatste voorronde van de Europa League met 2-0. De club uit Boekarest
vreest dat het een forse geldboete krijgt en mogelijk een
thuiswedstrijd buiten het eigen stadion moet afwerken. In het uiterste
geval kan de UEFA de Roemenen voor een paar jaar uitsluiten van
Europees voetbal. (YK)
Wanneer het oktober
wordt, is het heel wat rustiger op de Pescarie. Het stormt op zee ! Takee is erg bedronken en heeft woorden
met zijn vrouw Gabi. Hun kindjes, Iulică (6 jaar) en Elena (1,5 jaar) huilen op
moeders schouder omwille van de toestand. Even later komt Takee met zijn motor
af. Hij wil gaan vissen. Samen met Sorinel proberen we hem te overtuigen dat
niet te doen, maar Takee wil toch vertrekken. Denk aan je vrouw en je 2 kinderen,
Takee !!! Het mag niet baten, zo eigenzinnig en dronken is hij. Uiteindelijk
nemen we zijn motor in beslag, voeren hem naar zijn barak en leggen hem te
slapen op de sofa. Daags nadien bedankt hij ons.
Het was een bewogen weekend wat betreft kinderen aan de kust. Zaterdag heeft de pers uitvoerig aandacht geschonken aan een ongeval met 2 kinderen die in Eforie zijn verdronken. Een groep van 10 kinderen uit Iasi waren onder begeleiding van 5 leerkrachten. Aan het strand waar het verboden was om te zwemmen, kwamen 2 kinderen van 13 en 14 jaar in het water om het leven. Zaterdagavond reed een dame met een Mercedes op de autostrade naar de zon. Tussen Boekarest en Constanta werd zij met een snelheid van 200 km/uur door de politie tegengehouden. Na controle bleek dat de vrouw onder invloed van drugs was. In de wagen zaten 3 kinderen. Zondagmorgen op 'Radio Vacanta' (Radio Constanta) werden de normale uitzendingen regelmatig onderbroken door berichten van vermiste kinderen op het strand in Mamaia. Gedurende de 2 uur die ik heb geluisterd werden maar liefst 4 vermiste kids tussen 3 en 7 jaar afgeroepen.
Mijn portefeuille wordt
gestolen op de Pescarie. Het kon ook niet anders want ik was nergens anders
geweest. Een zoektocht wordt ingezet maar niets wordt teruggevonden. Mihai,
kapitein bij de politie, die ook een barak heeft die als buitenverblijf dient, want
vissen doet Mihai niet, helpt me verder met de papieren. De dag nadien staat er
een visser aan de deur met mijn portefeuille. Hij had mijn portefeuille in zijn
barak gevonden en heeft me alles terugbezorgd,zonder dat er iets was verdwenen. Blijkbaar had babă Caty (babă = oude vrouw) mij de portefeuille ontfrutseld toen
ik met Simonel in gesprek was en verstopt in een barak. BabăCaty is een oudere prostituee die regelmatig
de vissers komt bezoeken, Door haar baard en snor, haar heze stem, haar kort
geknipte haren, haar gerimpelde gezicht en haar klederdracht, twijfelde ik bij
de eerste ontmoeting zelfs over haar geslacht.
Na het bezoek aan de Donaudelta, stond er nog een cultureel-historisch bezoek aan Constanta op het programma. De binnenstad en het oude Porte Tomis werden diepgaand bezocht ... van een traditionele Roemeense markt tot de Moskee, van het Casino tot een bar de zi, van de Jachthaven tot het sambeeld van Ovidiu ... Danny vond het dan ook nodig om Ovidiu even na te bootsen. Als afsluiter trokken we samen met mijn zoon naar het restaurant 'La Dolce Vita'.
Gisteren bracht ik Danny terug naar de vlieghaven van Otopeni. Hierbij werd een kort bezoek aan Boekarest gebracht (side seeing).
Het was een voortreffelijke week ... en aan de stem te horen komt Danny nog wel terug om andere zaken in Roemenie te ontdekken.
Bij mijn terugkomst uit Boekarest werd ik opgehouden door een dodelijk
verkeersongeval. Tussen Poarta Alba en Ovidiu, nabij Narzacea (+/- 25 km van Constanta), was de
weg versperd door een ongeval. Het kon niet erg lang gebeurd zijn, want
er stonden nog geen 10 voertuigen voor mij. De politie en hulpdiensten
waren al wel ter plaatse. Een jonge man die een niet meer herkenbare
Opel Corsa bestuurde zou van zijn baanvak zijn afgeweken en daarbij in
aanraking gekomen zijn met een vrachtwagen. De vrachtwagen heeft het
voertuig van de weg geslingerd en is zelf ook meters diep in het
weiland terecht gekomen. Voor de bestuurder van de Opel Corsa kwam alle
hulp te laat.
Aardbeving schudt regio aan de Zwarte Zee door elkaar
Bron : HLN
Een aardbeving met een kracht van 5,8 op de schaal van Richter heeft de
regio aan de Zwarte Zee in Roemenië en Bulgarije door elkaar geschud.
Volgens de eerste berichten was er nauwelijks schade.
Het
epicentrum bevond zich op 10 kilometer diepte onder de zeebodem, voor
de kust van het Roemeense plaatsje Mangalia. De aardschokken waren ook
aan de Bulgaarse riviera voelbaar en joegen de vakantiegangers aan het
zogenaamde gouden strand (Slatni Pjassazi) angst aan. Ook in het
noordoosten van Bulgarije, in het gebied van een bouwwerf voor een
kerncentrale, beefde de aarde.
Ikzelf zat op dat moment (vanmorgen omstreeks 11 uur) op mijn bureel te werken en heb niets opgemerkt. Danny wist ook van niets want die was in de living met Belgie aan de telefoon. Mijn zoon kwam naar me toegerend, want die had de tafel en de stoelen in de keuken zien trillen. Nadien ging het licht bij ons uit. Blijkbaar een panne bij de geburen en het had dus geen verband met de aardbeving. Maar ook van de buren hoorde ik de bevestiging van de aardbeving.
Maandagmiddag vertrokken de 2 Belgen naar de Donaudelta. Langs touristische en landwegen werden de bezienswaardigheden onderweg bewonderd. Danny was vooral verontwaardigd over het platte land met afwisselend heuvelgebergte en de uitgestrekte meren in Dobrogea. Rond 19 uur kwamen we in Murighiol aan, waar ons de overzetboot opwachtte om ons naar Complex Cormaran (aalscholver) op het eiland Uzlina te brengen. Het avondmaal ... uiteraard vis : Danny vulde zich met Salau (baars), terwijn een Zargan (geep) mij in de tong beet. Na een uitgebreid ontbijtbuffet, stapten we in de boot om voor 4 uur in de Donaudelta te trekken. We genoten echt van de natuur, de planten, de vogels, ... Toen Danny zijn bol wilde beschermen tegen de zon, was het net of een reiger had wat op zijn hoofd laten vallen. 'We hebben dus veel plezier gemaakt !' Een biertje bij het zwembad, waar ik ook even in plontste, bracht de overzetboot ons terug aan wal. Via Tulcea bereikten we Parchez (Somova) waar we bij een Belg, zelfgemaakte branza en cascaval (kaas) proefden en kochten. Als afsluiter hielden we halt bij het klooster van Celic Dere. Het klooster krijgt momenteel een grote onderhoudsbeurt voor de jaarlijkse viering van Sf. Maria op 15.08. Het is voor de nonnen momenteel dan ook vastentijd. Na het klooster- en kerkbezoek, riep Maica Bucaterie (Moederke van de keuken, die pater Constant nog kent) mij samen met Pater Daniel in de keuken voor een verse 'vasten'-soep met eigen gebakken brood.
Het weekend met mijn vriend Danny is weer prachtig verlopen. Zaterdag na een boottochtje met Picassa op het meer van Mamaia, zijn we naar de grens met Bulgarije getrokken, naar de laatste badplaats Vama Veche, voor een Flokconcert met oa. panfluitvirtuoos 'Gheorghe Zamfir'. Het concert werd opgedragen aan de overleden zanger Florian Pittis, vooral bekend voor 'Sfarsitul nu-i aici' (Er is leven na de dood) Als afsluiter heben we bij een lekker pint bier 'mici' gegeten in Satu de Vacanta (vakantiedorp in Constanta) Zondagmorgen hebben we het strand van Mamaia bezocht en op een terrasje bij het meer van een frisdrank genoten. Nadien heeft Danny alleen een wandeltocht gemaakt langs de kustlijn. 's Avonds zijn we terug naar Mamaia getrokken en hebben we de winkeltjes en terrasjes in de nabijheid van het Casino bewonderd. Vandaag een verrasssing voor Danny, de postbode bracht hemonverwachts een brief uit Belgie. Nu trekken we richting Tulcea om tot morgen het natuurreservaat van de Donaudelta op foto vast te leggen. U hoort er nog van !
Doru, bijgenaamd Hoţu (de dief), wil me rog verkopen. Als
ik merk dat de vis niet erg vers is, bedank ik met een smoesje Geen plaats
meer in de diepvries, Doru. Spijtig !
Het wordt avond en rustiger
op de Pescarie. Sommigen spelen tot zeer laat remi anderen zitten aan de drank of slagen een praatje. Jangi, een
zigeuner, begint netten in zijn boot te laden. Hij gaat met 2 vrienden, Buză (een bijnaam vanwege zijn zeer
dikke lippen buză = lip) en Piratu (de piraat) op strooptocht deze nacht. Buză en Piratu aan
wal en Jangi in zijn boot met roeispanen een motor maakt te veel lawaai en
zou de waterpolitie wel eens kunnen wakker maken. Jangi trekt het zowat 100
meter lange net van de oever weg en de vis wordt ingesloten. Afhankelijk van
het succes halen ze op deze wijze 20 tot 150 kilogram vis per nacht binnen.
Ik loop door de stad, op
weg naar de tandarts. Plots hoor ik een kinderstem roepen Belgianu, Belgianu
!!! Het is het zoontje van een visser, een Macedon.
Het jongetje is zeer fier mij te hebben herkend en komt mij met een brede
glimlach de hand schudden.
Mijn vriend Danny heeft er zijn eerste 2 dagen in Roemenië reeds opzitten.
Gisteren werd vooral de buurt van Constanta ontdekt en een bezoek gebracht aan de badplaatst Mamaia. De dag werd afgesloten met het proeven van Roemeens vocht in de buurtbar. (foto : v.l.n.r. Baruitbater Titi, mijn vriend Virgil, de Zweedse vriend uit Constanta Richard en Danny)
Vandaag trokken we naar Bulgarije. Van Varna trokken we langs de kust 'The Golden Sands' tot Balcik. Nadien trokken we langs de badplaatsen van de Roemeense zuidkust terug tot Constanta. Haltes werden gehouden in Vama Veche, Neptun, 23 August (in een typisch visrestaurant lekker gegeten), Costinesti (souvenirwinkels, kermis, ... bezocht) en Eforie Nord (voor een terrasje bij een klant).
Over enkele dagen volgt weer meer over onze bezoeken.
Gisteren in de late namiddag begon ik mij onwel te voelen. Ik maakte mij daar zenuwachtig in en de klachten namen toe.
 "Laughing"){kind=icon}
Vanmorgen vertrok ik voor de zaak naar Slobozia om langs Cernavoda
terug te keren naar Constanta. Er zat niet al te veel druk op de ketel,
dus het werd een lekker ontspannende uitstap.
De vorige week aangekondigde reis naar België (zie onderaan) is wegens onvoorziene omstandigheden voor onbepaalde tijd uitgesteld. Vermoedelijk zal ik vanaf aanstaande dinsdag 01.09.2009 weer nieuwe inzichten hebben.
Vorige zondag werd een Rroma meisje 'vrijwillig' ontvoerd aan de Bld. Mamaia.
Ze lagen net weer in mijn bord 'de Zwarte Zeese Mosselen' 
Dinamo Boekarest is bang voor zware sancties van de Europese
voetbalbond UEFA vanwege de ongeregeldheden donderdag tijdens de Europa
League-wedstrijd tegen Slovan Liberec. In de slotfase liepen fans van
de Roemeense club de sintelbaan rondom het veld op, nadat de bezoekers
voor de tweede keer doel hadden getroffen.
Het was een bewogen weekend wat betreft kinderen aan de kust.
