Wat gaat de tijd snel. Ondertussen een dikke twee weken in Malargüe. Enkele dagen terug is er een derde Belg gearriveerd. We tellen nu één Vlaming, één Brusselaar en één Waal. Voor de gelegenheid is het niet de Waal die in een caravan slaapt - maar dat wist u al. Bernard is een supertoffe kerel, lifte ook de 40 en werkt als een beest. Daar kunnen de Vlamingen nog van leren. Hij houdt van bier, van frieten en zwart werken - een echte Belg, soit. Fantastisch. Het bouwen gaat vlotjes. Voor de ramen gebruiken we flessen en oude autoruiten. Krijg je een mooi organisch effect en goedkoop - en lekker (die wijn). Momenteel loopt er een cursus op de werf. Veel volk over de vloer en u raadt het nooit, wederom fataal voor mijn fototoestel. Se fue. Ik heb er genoeg van en ga er geen derde kopen. Momenteel brows ik op een nieuwe vorm van reizen. Na het hitchhiken, het wwoofen en het couchsurfen ben ik nu de trotse uitvinder van het fotosharen. Als een volleerde Japanner posteer ik me waar er aan digitale fotografie wordt gedaan. Een korte explicatie en het uitwissellen der e-mail directie volstaan om later thuis alsnog te genieten van visueel materiaal. Handig en goedkoop. Morgen zit het er hier op. Met Bernard trek ik voor enkele dagen naar Tunuyan om een ander project te bezoeken. Weer wat nieuws in de soep. Hasta la proxima.
