..In San Telmo vind ik niet onmiddellijk een cambio. Dus begeef ik me naar een bank, een straatje verder dan Hotel Varela. Ik ben net toegekomen en heb een slordige 35 uren in de benen. De weg van de luchthaven naar de stad is me vertrouwd, ik vraag gedecideerd San Telmo en even later laat ik me droppen niet ver van de plaza. Hotel Varela is een somber hotelletje, maar mooi gelegen en voorzien van het comfort waar ik nu naar verlang: een douche en een bed. Maar eerst dus centjes halen om wat te kunnen eten. Dit lijkt een hele beproeving te zijn. Een uurtje later kan ik aan eten denken en de spagettipasta smaakt des te meer. In het restaurantje proef ik direct de sfeer van de porteños. Dit is Argentinië op z'n best. Een allegaartje van de bevolking komt hier tussen het werk door lunchen en het is leuk koppen kijken. Ik begin een klein gesprekje met de twee mannen van het tafeltje naast me. Ze wensen me nog suerte en met een stevige handdruk verlaten ze de kantine. Ik kijk nog even rond en zie de man achter de parilla met vakmanschap lappen vlees kappen. Voorlopig hou ik het bij spagetti, maar binnen enkele maanden komen we terug en zal ik me een steakje steken. Met dit vooruitzicht reken ik af en strompel naar Hotel Varela. Het is goed geweest en de klok zegt vier uur als ik onder de lakens duik.
02-10-2007 om 00:00
geschreven door pieter 
|