Ik ben Patrick De Bouw, en gebruik soms ook wel de schuilnaam PDB.
Ik ben een man en woon in Gent (Belgie) en mijn beroep is zelfstandige restaurantuitbater D'Ouwe Hoeve te Deurle en culinair adviseur bij Stories TV, Telenet kanaal 40.
Ik ben geboren op 15/05/1957 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Eten en drinken, zeilen en muziek spelen.
La Dolce Vita !!!!!
Patricks Gastronomische blog
kritische recensies over restaurants door Patrick De Bouw Bespreking van mijn ervaringen in de culinaire wereld, gegroeid uit mijn professionele nieuwsgierigheid.
08-09-2010
RESTAURANT "KOSTAS DE GRIEK" Sluis
Maandag 5 september 2010 18u30 Om professionele redenen waren wij (mijn vrouw Vera en ik) in Sluis. Omdat het nog lekker weer was, besloten we om buiten te eten op een gezellig terrasje. Het restaurant "Bij Kostas de Griek" zag er uitnodigend uit en omdat wij soms eens graag grieks eten besloten we daar plaats te nemen. De terrasstoelen waren redelijk comfortabel. De ober kwam ons vragen wat we wensten. We bestellen twee ouzo's en vragen de kaart. We vroegen toen ook wat uileg over de gerechten, maar de jongen kon ons niet antwoorden. Hij sprak geen nederlands. Een collega van hem kwam ons ter hulp. Mijn vrouw bestelde scampi's diabolique als voorgerecht en vroeg daarbij om ze niet te pikant te maken. Het antwoord van de ober was dat "diabolique" nooit pikant was. (???) Ik ben dol op de meze. Er stonden twee soorten meze op de kaart, namelijk de gewone meze en de speciaal. Ik koos voor de speciaal, maar besloot om dan geen hoofdgerecht meer te nemen. Mijn vrouw bestelde Guvetsi als hoofdgerecht. We moesten nog redelijk lang wachten, ondanks het feit dat er maar enkele mensen in het restaurant zaten. Toen bracht men onze voorgerechten. De scampi's zagen er lekker uit en waren dat ook en zeker niet pikant. De meze speciaal kon mij niet bekoren. Een rommeltje van allerlei gerechtjes (zaols witte kool in mayonaise, druivenblaadjes met gehaktvulling, fantasiesalade (mix), fetakaas (een klein verfrommeld sneetje) en dan tsasiki en tarama. Op de salade een flinke vette mayonaise. Het zag er zeer rommelig en boers uit. De "speciaal" bestond uit een bijkomende schotel met een gebakken lamshamburger, een brochetjeje en een stukje filet. Alles veel te ver uitgebakken en dus droog). Het hoofdgerecht van mij vrouw zag er niet uit, maar was wel lekker. Een grote kom griekse pasta, maar wel voldoende voor 4 personen met daarop een lepeltje Guvetsi (fetakaas met lamsvlees). Het vlees was wel lekker, en sappig. Als wijn bestelden we de op één na duurste wijn die op de kaart stond, namelijk een Calliga Ruby. Deze stond omschreven als een zware rode wijn. Hij was echter licht en helemaal niet lekker. Maar ja, wij betaalden ook maar 20 euro voor een fles. Toch jammer dat de meeste griekse restaurants niet iets meer investeren in lekkere wijnen. Er zijn namelijk ook perfecte griekse wijnen op de markt. Jammer maar deze ervaring is voor ons niet voor herhaling vatbaar. De rekening bedroeg 96.50 euro, al bij al niet goedkoop voor hetgeen wij hebben gekregen.
Maandag 5 september 2010 18u30
