Het was al enige tijd geleden dat ik nog eens iets heb ondernomen op sportvlak. Maar zoals eerder vermeld op onze blog kon ik mij zowel niet mentaal als fysiek terug opladen na mijn geweldige vakantie.
Maar goed nieuws, sinds gisteren ben ik gestart met de voorbereiding van volgend seizoen!!!
Die anderhalve maand rust, heeft me weliswaar enkele extra kilootjes bezorgd
Daarom is het nu belangrijk dat ik die basisconditie en de krachttraining terug hervat (voordeel van de lange rust is dat ik terug van 0 kan beginnen) Alsook nu het weer nog meelvalt ga ik toch minimaal 2x per week nog een tochtje buiten maken verzetje 42x16 voor 90min.
Dus 3x krachttraining in de week en 3xbasisconditie staat er de eerste week op mijn programma. Ik hou jullie verder op de hoogte
De voorbije week was er eentje die ieder jaar tijdens de maand september een vaste stek heeft bij de familie De Laet - Anné. Nadat iedereen zijn ritme opnieuw heeft gevonden is het ook zo dat zowel the kids als de mama (schooljuf) naar huis komen met allerlei ziektes (snot, hoest, drooge keel, hoest en griep). Zo was het niet andere deze week - het vrouwtje heeft 3dagen haar bedje niet uitgeweest met koorts. Hierdoor werd mijn volledige planning volledig overhoop gegooid. Je hoort mij zeker niet klagen want dat zo niet eerlijk zijn tegen mijn vrouwtje. Hierdoor heb ik mijn geplande km'tjes wat moet aanpassen en mij de volle 100% toegelegd aan het verzorgen van de vrouw en het in de watte leggen van mijn kids. Maandag hadden mijn kids een dagje vrijaf van 't school en ben ik samen met hun naar de jarenmarkt + kermis geweest in Londerzeel. Paarden, koeien, schapen en geit hebben we allemaal van dichtbij gezien en de portie smottebollen hebben gesmaakt. In de namiddag samen in de tuin gespeeld en een film gekeken. Deze morgend was ik enorm blij om opnieuw met de fiets richting Melsbroek te rijden. Heb was zacht, de wind stond niet echt in het voordeel maar dat maakte het alleen maar zaliger op. Hoe eenzaam kan een fietser zijn ?
Buiten het gewone woon-werk en een ritje zondag was er niets speciaal te vertellen over deze week. Deze week ga ik proberen om 1training te doen waarbij ik mezelf kort ga prikkelen (6x 10-15" all out). Voor de rest blijven we de weegschaal nauwlettend in het oog houden en proberen we niet ziek te worden.
September is de maand waarbij in de meeste gezinnen "eindelijk" iedereen zijn normaal ritme heeft gevonden. Ook ten huize De Laet - Anné is dit het geval. The kids gaan opnieuw naar school - ballet en zwemmen begint opnieuw. Anja start met volle moed opnieuw aan het schooljaar en de vele lesvoorbereidingen. Voor mijzelf is september ook de maand waar ik stilaan een idee krijg over mijn sportief seizoen er hoe dit er gaat uitzien. Met mijn sportief seizoen bedoel ik, hoe gaat het seizoen eruit qua coaching (zwemmers) en waar pas ik mijn eigen sportambitie in. Wat betreft de zwemmers daar ga ik hier niet teveel over uitweiden want dat intresseerd jullie toch geen bal. Daarentegen wat ik allemaal ga uitspoken op de fiets dat willen jullie natuurlijk allemaal wel weten Het is eigenlijk simpel, rijden rijden en nog een rijden, dag in dag uit, weer of geen weer, buiten of op de rollen, met goesting of geen goesting. Het is vrij eenvoudig - ik ben de oudste van de 3, het minste talent maar wel een doorzettingsvermogen waar vele een puntje kunnen aan zuigen.
Maar hoe pak ik dit allemaal aan ?
Wel de maanden september tot december ga ik rustig opbouwen qua basisuithouding en ga dit proberen te doen door mijn ritjes woon-werk-woon. Dinsdag en donderdag ga ik een extra lus naar huis maken waardoor ik toch aan 80km ga komen (30 heen en 50 terug). Maandag geen fiets en vrijdag zal het rollenwerk worden onmiddellijk na het thuiskomen.Dit kan ofwel wat snelheidwerk zijn of krachtuithouding (zal voornamelijk afhangen van hoe de beentjes zich voelen). Op zaterdag blijk ik van de fiets af (rustdag) en zondagmorgend ga ik een lange duurrit doen - progressief opbouwen in de loop de maanden (70-100km). Zo ga ik toch op een gemiddeld weektotaal komen van 360km. Eens we januari voorbij zijn gaan we de periode krijgen van de lange duurritten. Ook deze gaan we progressief opbouwen. Het is mijn bedoeling om de Ronde van Vlaanderen (volledige) te rijden en hier en daar ook een weekend richting Roubaix te gaan om wat op het parkoer te gaan rijden. Wat ik dit jaar niet meer ga doen is krachttraining in de fitness - niet dat ik daar het nut niet van zien maar het is gewoon wegens een gebrek aan tijd. We gaan dit gemis proberen te compenseren door tijdens mijn woon-werkritjes deze krachttraining te integreren op de fiets. Uiteraard is een planning mooi als alles perfect uitkoment maar mijn ervaring leert mij dat dit iets utopisch is. Er zijn zoveel factoren die alles door mekaar kan gooien (ziekte, familie verplichting, zwemmen enz?). Maar langs de andere kant is dit juist het mooie aan coachen en planningen maken.
Sinds ik uit vakantie ben vind ik maar moeizaam de weg naar mijn fietske Het zal waarschijnlijk ook wel komen omdat ik deze week met nachtjes sta, en daar hou ik niet zo van.
Mijn benen vinden het goede ritme blijkbaar niet meer ( waar voorheen ze geen enkel probleem mee hadden) Ik vrees dat deze vakantieperiode zoals eerder gezegd wel eens het echte einde van het seizoen zal kunnen worden.
Volgende week ga ik mij nog eens verpichten om alle dagen te gaan fietsen, als het dan niet beter is zal het nog een maand meerijden worden zonder enige vorm van betekenis in onze club.
Na 17 dagen inactiviteit ben ik aan het einde van het seizoen begonnen. Allereerst ben ik begonnen met een klein ritje van 60 km na mijn wel verdiende vakantie ( een weekje Belgische kust en 9 dagen Turkije) helaas viel dit niet echt mee. Het eten en drinken van de laatste dagen zaten nog wat in de weg :-/
De volgende dagen heb ik dan telkens korte tripjes gemaakt van 30 km om terug wat in routine te geraken voor wat komt.( intensieve training) Ik weet niet echt goed zo vol erin maar dit komt omdat ik een Derny rit had in s'gravenwezel.
15 km derny in s'Gravenwezel vrije inschrijving voor alle liefhebbers" resultaat 3de " (niet slecht na een vakantie )
Zaterdag 100km van Wurth Classic gedaan. Mooie rit helaas spijtig van de regenbuien en nogal stevige wind.
Zondag 65 km wat losgereden in de omgeving, beetje genieten van het landschap.
Het heeft lang genoeg geweest ik ga er terug voor,ga proberen om me nog eens op te laden voor het naseizoen.Het is nog niet volledig in orde met mijn voet(gewrichtbanden)maar ik ga het toch proberen om terug een voldoende fysiek op te bouwen om met mijn makkers nog een tochtje te kunnen doen zodat we ons samen een beetje kunnen voorbereiden naar de fameuze parijs-roubaix 2010.Ik ben nu in verlof en kan zodus mijn fietske nog eens proberen, ik ben woensdag terug gestart met een 56 km moe maar voldaan thuis gekomen en de frustratie van het thuis zitten er eens goed uitgereden.Ik was verbaast van mijn gemiddelde na de lange periode van gips en steunverband (31.1)was het lang niet slecht en deed de wieler microbe weer opwoekeren in mijn bloed.Dus zaterdag terug geprobeerd ,ik ben in sint-amands gaan rijden (3 provincie tocht) mooi parkoer maar nogal zwaar na een lange periode inactief te zijn.Ze zochten het meer naar de brussel kant op(aalst,moorsel,affligem,sint-ulricks-kapelle,dilbeek)met een 4 tal mooie hellingen heb ik mijn ritje dan toch verwerkt resultaat thuis gekomen met 94 km op de teller.Gisteren ben ik dan met de club gaan rijden rustig in het wiel gezeten en op de enige helling eens goed mee doorgetrokken (3de boven)niet slecht vond ik.Nu vandaag is het een rustdag en morgen zien we wel ik ga nu niet overdrijven om het niet terug om zeep te helpen, ik heb het soms toch lastig vooral wanneer ik er teveel kracht opzet en bij het uit men klikpedaal komen.Maar goed ik ben tevreden en ga me voorbereiden op een tochtje met mijn twee collega's .
Voila dat was het voor mij deze zomermaanden !!! Moet zeggen dat ik best tevreden ben over de afgelegde km's. Gisterenavond heb ik mijn fietske proper gemaakt en normaal gezien blijft hij thuis deze vakantie.Al is er nog enige kans dat hij deze week toch nog mee gaat voor een weekje naarde zee (maar dan zal ik mijn vrouw moeten overtuigen) Neem gerust van mij aan het seizoen is al best lang geweest en een rustperiode zou eigenlijk niet veel kwaad kunnen.( de laatste weken ging het niet echt super meer)
Dus het is nu aan The Mighty en Jokke om hun km tellertje omhoog te laten gaan want er staat wat achterstand op :-/
Zondagmorgend om 10u34 vertrok ik samen met mijn beste vriend Sidney Appelboom voor ons tochtje naar Knokke. Sidney is reeds jaren mijn beste vriend en toeverlaat. Een 3tal jaar geleden heb ik hem overgehaald om ook geregeld de fiets op te springen. Als ik nu tegen tegen gemeenschappelijke vrienden zeg dat Sidney met de fiets rijdt dan schieten ze altijd spontaan in de lach. Want het is zo dat Sidney, na zijn zwemcarriere, zich enkel verplaats in ofwel zijn Ferrari of zijn Aston Martin. Nu is het zo dat zijn langste rit op de fiets niet verder gaat dan 60km maar hij zou kost wat kost tegen het einde van de zomer van Antwerpen naar Knokke rijden. Normaal was het voorzien dat ik eerste de weg eens alleen zou doen om ervoor te zorgen dat we geen onvoorziene omleidingen zouden voorhebben. Maar dat was buiten de koppigheid van mijn mateke gerekend. Ik had reeds op de website (http://www.fietsnet.be/routeplanner/default.aspx) gekekend en via de express zou het 119km zijn. Maar deze weg had ik vroeger reeds gedaan en kan je verzekeren dat deze enorm saai is om te rijden. Dus had ik het idee om via Dendermonde - Gent - Brugge - Damse vaart zo naar knokke te rijden. Het nadeel was dat het dan iets verder zou zijn (136km). Als ik Sidney dat op voorhand zou gezegd hebben dat had hij zeker niet mee vertrokken. Maar ik vind dat je altijd je grenzen moet durven verleggen dus waarom deze keer niet. Dat is toch hetgene hij altijd tegen zijn zwemmers zegt (wij coachen ook samen een aantal zwemmers). Dus nu eventjes koek van eige deeg
Eerste stop was in Dendermonde (40km in de benen) - daar ging hij voor de eerste keer de mist in - banaan, 2x koeken en een powerbar. Wow eten is belangrijk maar teveel eten is ook niet. Tussen km 40 en 60 had hij het al behoorlijk lastig, niet zo zeer van zijn beentjes maar zijn maag was overhoop. Tja hoe zou dat komen ? Ik zeg altijd dat je beter constant kan eten maar met kleine stukjes. De temperatuur was optimaal (23°C) maar de wind stond pal op kop. Ook hier moest ik mijn mateke wat richtlijnen geven hoe hij zich moest plaaten achter mij. Eens Gent voorbij, niet echt ideaal om de binnenstad te moeten nemen, begon de vermoediheid toch stilaan te wegen bij Sidney. Dit was ook te merken aan zijn hartslag 140 - de voorbije km had hij altijd rond de 128 gereden. Ik besloot om iets tempo te minderen en hem voldoende te voorzien van eten en drinken. Want op het moment dat de vermoedheid begint te komen is dat het eerste wat ze vergeten. Iets voor Brugge kwamen we een echt dorpscafé'tje tegen waar ik besloot om eventjes te stoppen om wat Cola te drinken. De café bazin zei mij dat mijne coupain er niet echt goed uit zag - ik zei haar dat na een fris cola'tje het veel beter zal gaan. Na een kleine pauze van 15min vertrokken we opnieuw om het laatste gedeelte van onze tocht. Eens de Damse Vaart op stond de wind voor de eerste keer een beetje in ons voordeel (oef hoorde ik achter mij zuchten). Geregeld hoorde ik hem achter mij vloeken op mij maar eens we de bordjes tegen kwamen met Knokke op ging het al veel beter.
Uiteindelijk na 153km op de teller kwamen wij aan op het appartement - moe maar apentrots stapte hij van zijn Scott fiets. De glimlach van zijn dochter (Elle, 6maanden) deden al zijn pijntjes vergeten. De vrouwtjes hadden lekker pasta voorzien - de fles Champagne werd gekraakt (mijn verjaardag (15aug) en het volbrengen van deze missie).
Iedereen tevreden en voldaan. Meer moet dat niet zijn
Nadat ik op zaterdag met mijn kids een dagje cultuur had opgedaan ( mini-europa in de namiddag en 's avonds "nacht van het museum" te Antwperen) was het de bedoeling om zondag samen met Kim en Stefan Horlait de 23ste Fietsdodentocht te rijden. Na dat ik mijn kids in hun bedje had gelegd nog snel alles klaar gelegd zodat ik 's morgens niet teveel moest zoeken maar vooral niet teveel lawaai kon maken voor het vrouwtje dat altijd een langslaper is. Toen ik zondagmorgend,spontaan,wakker werd rond 6u20 (veel te vroeg als je maar om 1u30 je bed in ligt) had ik toch wel zoiets van mhhh blijf ik liggen of spring ik er toch maar uit. Zo bleef het nog een 20tal minuten over en weer gaan. Uiteindelijk heeft het "wel" gaan fietsen het gehaald van het 'blijven" liggen. Om 07u30 stond ik, ingeschreven door een vriendelijke medewerker van de organisatie "WielerToeristenClub Amerika" uit Bornem, te wachten op mijn 2 medefietsers. Eens beiden aangekomen vertrokken we rond 08u10 met de wind in onze rug richting het Oost-Vlaamse Baardegem en het Vlaams-Brabantse Affligem, met de beklimming van de Eksterenberg en Borchtlombeek als toetje. Het was vooral Kim die op deze molshoopjes liet zien dat hij nog steeds de nodige klimkilometers in de benen had. Na een kleine 42km kwamen we aan op onze eerste controleplaats op de sportterreinen van FC Eizeringen te Lennik. Na snel de nodige brandstof in onze mond gestoken te hebben waren we opnieuw met ons 3'tjes op weg voor het middengedeelte van deze Fietsdodentocht. Dit stukje zou onze tussen Borchtlombeek en Brussegem brengen. Sommige onder ons hadden hun les goed van buitengeleerd en hadden meer dan voldoende terreinkennis opgedaan want dit middengedeelte stond garant voor het iets zwaardere klimwerk. In dit heuvelachtig deel van Vlaams-Brabant liggen dorpjes zoals Schepdaal, Sint-Anna-Pede en Sint-Martens-Bodegem verscholen. Het zijn vooral de beklimmingen van de Eksterstraat, Ijsberg, Lindenberg en niet te vergeten de Tenberg, waar ondergetekende toch geregeld op zijn tandjes moest bijten om de Kim niet te ver voor zich uit te laten rijden, die ervoor zorgen dat je niet altijd ver moet rijden om te kunnen klimmen. De 2de bevoorradingspost op de Boterberg te Bekkerzeel was meer dan welkom. Fietsend doorheen het golvende landschap tussen Kobbegem en Brussegem bereiken we vervolgens onze laatste controleplaats in brouwerij Palm te Steenhuffel. Hier werd zeer snel iets gedronken (geen Palm) en hop waren we weg. Het laatste stukje van de tocht geeft ons toch nog de gelegenheid gegeven om te genieten van enkele pastorale landschappen, alhoewel ik meer dan blij was dat Kim de kop trok zodat ik mij gewillig in zijn wiel kon zetten, voordat het eindpunt te Bornem bereikt wordt. Alle 3 waren we meer dan tevreden met 100km op de teller.
Gasten het was echt plezant om samen te rijden - moeten we meer doen.
Ps : Stefaan, knap gereden man. Keep up the good work and see you on 06/06/2010
Wel kim en dirk goed bezig mannen train maar goed om mij uit de wind te zetten , ik zal het nodig hebben.Ik heb al gezien dat de achterstand met kim moeilijk valt op te halen maar je weet nooit moest ik de benen terugvinden van eind juni want dan werden ze echt wel goed.Petje af voor het ritje naar la- roche ik heb er al verschillende keren geweest het is daar aardig klimmen.Mooie tijd ook trouwens voor zo'n lange rit, doe zo voort mannen ik probeer jullie wel te volgen.Van dirk weten we dat hij lange kilometers kan malen dus dat zit goed voor ons kunnen wij ons wat laten drijven, niet dirk!Ik ben van mijn plaaster af maar de gewrichtsbanden zijn nog niet in orde het zal zijn tijd moeten hebben maar het komt wel goed.Allee tot een van de dagen.
Vorige zondag zoals jullie nog wel weten een dagje regen.
Stond die dag toch onze koninginen rit op programma ANTWERPEN - LA ROCHE.
Door het slechte weer helaas maar 12 deelnemers
Moedig dat we zijn om 7.00u vertrokken voor 165km
Nadat enkele mensen die onderweg serieuze last hadden van de koude ( 4 ) en spijtig genoeg reeds plaats hadden genomen in de warme volgwagen, moesten we dus verder met nog 8 fietsers voor de laatste 75 zwaardere kilometers.
Tijdens de beklimmingen reed ieder zijn eigen tempo, tijdens de afdalingen of relatieve vlakke stukken zorgde we ervoor dat we weer samen kwamen.
Ondanks de mindere kilometers in de maand juli en het gevoel dat de benen wat minder waren, heb ik deze tocht na 5.45u toch goed verwerkt.
Zondag 09 aug: 100km fietsdodentocht op het programma, misschien zien we elkaar daar wel
Waarschijnlijk zullen vele zich afvragen waar iedereen gebleven is. Wel nadat ik 14dagen met mijn zwemmers richting Italie was geweest om het belgisch kampioenschap voor te bereiden (schitterend resultaten by the way), was het de bedoeling om opnieuw mijn fiets op te zoeken. Doch wat problemen met de rug hebben er anders over beslist. Na wat onderzoeken en voldoende rusten kan ik melden dat mijn rug het opnieuw toelaat om mijn carbonnen rust uit zijn vakantieslaap te halen. De rugproblemen zijn er nog steeds maar het advies van de dokters was bewegen, bewegen en nog eens bewegen. Het is namelijk zo dat mijn rug na al die jaren van "top"sport toch wel wat slijtage laat zien maar niets doen is ook niet goed. Nu het zwemseizoen, wat lang genoeg heeft geduurd, is het nu opnieuw tijd om te trainen voor het doel.
Hopelijk stellen mijn collega's het ook goed - al zullen we de Jokke toch nog wat moeten missen. Maar dat gaat zeker geen ramp zijn voor hem om een aantal weken niet te fietsen want hij heeft het meeste talent van ons drie'tjes.
Vorige vrijdag een klein ongelukje gehad op het werk, gevolg een stukje bot dat nu loshangt in mijn voet.Ik moet nu 10dagen alles mijden(niet steunen zelfs niet op de grond laten rusten)en daarna terug voor verdere controle en een volledig gips voor nog enkele weken.Ze hebben het nu reeds op 4 weken gezet(minimum) ik kan alleen maar hopen dat het hierbij blijft.Geen operatie hoop ik, maar mijn seizoen is nu toch al naar de maan.Dus mannen km vreten voor mij erbij, ik had juist mijn goede benen teruggevonden, maar ja pech is pech we moeten verder.
Ik heb mijn naam veranderd in de roepnaam die men op het werk gebruikt, ik vind men eigen niet zo echt spartacus achtig.Ik denk dat ik de minste van de drie ben en laat daarom de supernamen voor mijn collega's.
Voila gasten dat was het voor mij deze maand 823Km voor de maand juni. Moet zeggen dat ik best tevreden ben over de afgelegde km's met vooral veel LSD (Long Slow Distance). Gisterenavond heb ik mijn schatjes proper gemaakt en voorzien van het nodige vet, zodat ze er een kleine 14dagen tegen kunnen. Neem gerust van mij aan dat het met pijn in mijn hart is dat ik ze op NON ACTIEF zet. Maar er is niets aan te doen, vanaf vandaag krijgen mijn zwemmers de volle 200% aandacht van hun coach. En dit om ervoor te zorgen dat ik ze zowel fysiek als mentaal klaar stoom voor hun Moment of Glory (het belgisch zomerkampioenschap binnen 4weken).
Dus het is nu aan Kiki en Spartacus om deze blog een beetje actief te houden en hun km tellertje niet teveel omhoog te laten gaan want anders ben ik voor de rest van het jaar aangewezen op achtervolgen.
Eventjes de tijd gevonden om toch iets te schrijven. Zoals de title reeds aangeeft ben ik volop bezig aan mijn laaste week. Op 01/07 vertrek ik namelijk met mijn zwemmers naar Lignano Sabbiadora op trainingstage. Dit ter voorbereiding op het Belgisch kampioenschappen die voor de jeugd zal plaats hebben op 18-19juli en voor de rest vanaf 28/07 tem 02/08/2009. Dus de fiets blijft thuis en aan de haak hangen Nu om jullie een kort overzichtje te geven van mijn "vakantie" ziehier mijn dagschema
Opstaan 06:00 Snel ontbijt : 06:15 Droogtraining 06:30 Zwemtraining 07:00 - 09:00 Stretching 09:00 - 09:30 Krachttraining 09:30 - 11:00 Middagmaal : 11:30 - 12:00 Platte Rust 12:00 - 14:00 (niet voor mij - vrouw en kindjes zijn mee dus die hebben ook aandacht nodig) Droogtraining 14:30 Zwemtraining 15:00 - 17:00 Strectching 17:00 - 17:30 Avondmaaltijd 18:00 - 18:30 Avondactiviteit (niet iedere avond) Slapen zwemmers 22:00 Voorbereidingen volgende dag 22:00 - ?
Neem van mij aan dat ik blij zal zijn dat ik terug mag gaan werken
Nu is het zo dat ik al geinformeerd heb of ze in de krachtzaal geen bikes hebben staan. En ja hoor, zelfs met spd pedalen dus de fietsschoenen gaan mee de koffer in
Gasten, fiets ze goed tijdens mijn afwezigheid and keep the blog alive
Ik ben gisteren ook op de fiets gesprongen in zomer outfit met het gedacht om een lekker ritje te doen op zondag voormiddag.Blijkbaar had ik dezelde organisatie gekozen als kim alleen wisten we het niet van elkaar.Ik ben daar ook gestart voor de rit van 90 km die algauw omdraaide in een zwempartij van ettelijke uren.Ik was alleen aan de start verschenen en heb me aangesloten bij collega fietsers onderweg die ongeveer hetzelfde tempo als ik onderhielden.Onderweg werdt het spekglad door de regen en dat vooral op de lange kassei stroken in het begin van de rit, hier heb ik veel geluk gehad daar er enkele fietsers zijn die denken dat ze alles kunnen op een nat wegdek en hierdoor andere mee in gevaar brengen.Dit leide tot valpartijen (ze schoven gewoon juist men achterwiel voorbij)die perfect kunnen uitgesloten worden als je nadenkt.Genoeg geklaagd hierover en verder gefiets meestal alleen soms in groep.Alleen op ongeveer 28 km voor het einde passeerde me een groep die ik nog altijd dankbaar ben , ze hadden een strak tempo van ongeveer 33 tot 36 km/u en brachten me zo vlugger aan de finish.Goed uitgeregend thuis gekomen met 103 km op de teller en verlangend naar een warme douche.
Normaal vandaag mooie zonnige rit 90Km Jan Bogaert Classic.
Volledig in zomertenue vertrokken in Wommelgem met de volgwagen richting Temse. Een 8 tal renners paraat voor deze mooie tocht. Nog maar een 15tal minuten onderweg en de eerste druppels kwamen reeds uit de hemel.
Toegekomen in Temse, besloten er al 2 leden om niet van start te gaan, en terug huiswaarts te keren samen met diegene die met eigen vervoer ter plaatse waren gekomen.
Moedig dat ik was, toch inschrijven en een setje armstukken lenen van een teamgenoot en wij weg.
Helaas was er niets bestand tegen deze regen, en lag het parcours er nogal slecht bij, met nogal vele kasseien en wegen tussen de velden( met de nodige bemesting restanten).
Toen is er besloten om niet teveel risico's te nemen, en terug huiswaarts te keren.
Dus opgave eerste maal dit jaar na 35 km
Volgens mij een wijze beslissing.
Nog even gestopt in Hamme om 2 dames van onze club die een 1/4 thriathlonwedstrijd hadden een hart onder de riem te steken en dan snel naar huis voor net zoals Dirk een lekkere warme douche te nemen.
Deze ochtend vertrokken om 08u30 voor wat normaal gezien een tochtje in de zon had moeten zijn. Desondankt werd het er één die mijn naam "The Mighty Flandrien" alle eer heeft aangedaan - regen, regen en nog eens regen; Heb geen minuurt droog geweest - mhhhh misschien de eerste 15min bij de aanvang van de rit; Vertrokken aan Café Den Biljart met z'n 18 vol enthousiaste wielertoeristen vertrokken we richting Scherpenheuvel. We waren nog geen 15min weg of we hadden al 2x stilgestaan met platte banden (gasten controleer je bandjes bij aanvang van de rit!). Komt daar nog bij dat "The Gods upstair" er niet beter hadden opgevonden om de sluizen volledig open te gooien en dit voor de volledig 130km's. Had mij van in het begin in 2de stelling gezet om zo voldoende te kunnen zien en vooral om niet teveel krachten te verliezen in het eerste gedeelte. Uiteraard is een plan enkel maar een goed plan als je je er ook kan houden. Maar ieder vogeltje zingt zoals hij gebekt is. Dus had The Mighty Flandrien er niets beter op gevonden om zich op kop te zetten en een tempo uit zijn bedje te gooien dat voor de volledig groep oké was. Eens in de buurt van Aarschot begon het iets meer heuvelachtiger te worden en dat inspireerde sommige in de groep om eventjes de beentjes te testen. Maar vandaag was het mijn dag - iedere tempoversnelling bergop werd gecounterd door mij - en dus kwam ik ieder helling als eerste boven. Na een kleine 2u30 waren we in Scherpenheuvel - vermits we toch een dikke 2uur in de regen hadden gefiets werd er gekozen om snel iets warm te drinken. Sommige onder ons hebben ook van deze gelegenheid gebruik gemaakt om enkel kaarsje te gaan branden. Zelf ben ik niet 100% gelovig (misschien wel in mezelf ) maar ah baat het niet dan schaadt het niet zeker. Dus hebben ik ook een aantal kaarjes opgestoken Eens we dat achter de rug hadden zijn we opnieuw vertrokken richting Willebroek. De regen was nog steeds niet opgehouden, het was zelf zo dat het nog heviger was beginnen te regenen en eveneens hadden "The Gods upstair" er ook nog wat wind bijgegooid. Nadat ik mij eventjes had laten afzakken om te gaan kijken hoe het zat mer de rest van onze groep en dan vooral onze ouderdomsdeken Gaston (72jaar). Voor alle duidelijkheid, laat je niet misleiden door zijn leeftijd - Gaston is een oud beroepsrenner die nog steeds jaarlijks een klein 10000km op de teller zet. Nadat ik mij naast Gaston had gezet wist hij mij leuk te vertellen dat het tijd werd om het gaspedaal open te trekken want hij begon koud te krijgen. Dat moeten ze naturrlijk geen 2x zeggen tegen mij - snel nog wat suiker in mijn mond - en met Gaston in mijn wiel trok ik terug naar voor. Aangekomen aan kop van het peleton, met Gaston in mijn wiel, wisten de andere hoe laat hat was. Na een klein 5uur - met 2x15min stilgestaan (platte band) en nog eens 25min koffie en kaarsjes branden - stond ik terug thuis te Willebroek. En al de regen, modder, wind, pijn in de beentjes verdwenen onmiddellijk bij het zien van de glimlach van de kindjes die klaarstonden met warme handdoeken en cadeautjes voor "Vadersdag". Maar eerst snel een warme douch en dan het openen van die leuke cadautjes. Wanneer je dan die glimlachjes van je kinderen ziet dan vergeet je onmiddellijk al de regen, wind en vooral die vermoeide beentjes.
)
