Deze ochtend om 08u30 vertrokken ik richting Londerzeel om mee te rijden met de gasten van 't Duifeken. Een groepje wieltoeristen waar de papa van één van mijn zwemmers secretaris is. Garmin gemonteerd op de fiets - niet vergeten op start te drukken- en weg was ik. De eerste 10min heb ik meer dan mijn Garmin zitten kijken dan naar de weg - moet zeggen dat het echt een geweldige gadget is waar ik nog heel veel plezier ga aan beleven (zowel op de fiets als thuis). Aangekomen aan het zwembad stonden er reeds een kleine 16 wieler"teterroristen klaar om er een lap op te geven. De "winter"toer is ongeveer een klein 80km met hier en daar een lekker stukje valsplat. De eerste 20km heb ik rustig vanuit de achterste positie de troepen aanschouwd. Het tempo lag gemoedelijk rond de 30-31km/uur en dat was meer dan prima voor mij (hartslag prima onder de 135 (duurrit tempo). Stilletjes schoof ik door naar voren en kwam uiteindelijk aan kop samen met de ploegcapitein, het tempo was constant; Vermits er geen geklaag was achter ons verodnerstelde we dat dit tempo voor iedereen oké was. Normaal is het zo dat iedereen van de groep zijn gedeelte van het kopwerk dient te verrichten en dit voor ongeveer 5km. De eerste zone "vals plat" diende zich aan en dat was onmiddellijk te horen door het geschakel naar een kleiner verzet. Ik had afgesproken, met de ploegcapitein, dat ik aan kop zou blijven zolang ik kon en dat ik voor een constat "gelijk" tempo zou zorgen (zowel plat als valsplat). Na ongeveer 40km aan kop te hebben gereden kwamen we aan aan het laatste stukje vlasvlat naast de A12, begind van de Douwe Egberts tot in Meise. Dit is een stuk van 5km dat contstant omhoog blijft gaan en eveneens de "vrije" (lees speelzone) is. We waren nog maar net voorbije de Douwe Egbert of de eerste speelvogels sprongen vanachter mijn rug weg. Vermits het best nog ver was besloot ik om geen cartouch te verschieten maar stelselmatig mijn tempo omhoog te brengen. Stukje voor stukje kon ik de speelvogels terug halen - buiten ééntje. Tijd voor de cartouch - maar de eerlijkheid gebied mij om te zeggen dat het laatste gatje van 5meter er net teveel aan was om het het toe te krijgen en eventueel the jump nog te zetten.(proficiat Luc). Na dit geweldig speeluurtje was het rustig verder bollen richting Londerzeel. Ik had mij reeds voorgenomen om niet mee te rijden tot in Londerzeel maar via Sint Amands-Temse-Wintam naar huis te rijden. Na 4u12min en 120km om de teller (28.5 gem / 138 gem hartslag / 92 gem trapfreq) was ik een zeer tevreden wielertoerist.
Ondertussen is iedereen van ons al goed bezig - de ene al iets fanatieker dan de andere maar allemaal met hetzelfde doel "de finish halen". Nu we officieel zijn ingeschreven kunnen we beginnen met de rest van de organnisatie (vervoer - overnachting - enz.).
Duidelijker dan de titel kan het niet zijn. Had mij deze week voorgenomen om stilaan tochtjes rond de 100km te maken.(buiten weliswaar) Maar helaas blijven we zitten met dicht prachtig winterweertje. De investering in mijn tacx begint stilaan te renderen
Deze morgen 3 uurtjes op de Tacx dan maar, rustig Makrofolder en de binnengekomen post van afgelopen week even doorgenomen Even Dirk wat lastig gevallen met enkele smsjes te sturen en de kilometers vlogen voorbij. Met een rustig cd-tje ben ik dan het laatste uur ingegaan en de teller op 90km gebracht.
Weliswaar de zelfde ongemakken als Dirk ondervonden, maar deze zijn van voorbijgaande aard Ik vrees dat ik mijn tacxvriend deze week nog enkele malen zal ontmoeten.
en de kilometers vlogen voorbij.
