Voila dat was het voor mij deze zomermaanden !!! Moet zeggen dat ik best tevreden ben over de afgelegde km's. Gisterenavond heb ik mijn fietske proper gemaakt en normaal gezien blijft hij thuis deze vakantie.Al is er nog enige kans dat hij deze week toch nog mee gaat voor een weekje naarde zee (maar dan zal ik mijn vrouw moeten overtuigen) Neem gerust van mij aan het seizoen is al best lang geweest en een rustperiode zou eigenlijk niet veel kwaad kunnen.( de laatste weken ging het niet echt super meer)
Dus het is nu aan The Mighty en Jokke om hun km tellertje omhoog te laten gaan want er staat wat achterstand op :-/
Zondagmorgend om 10u34 vertrok ik samen met mijn beste vriend Sidney Appelboom voor ons tochtje naar Knokke. Sidney is reeds jaren mijn beste vriend en toeverlaat. Een 3tal jaar geleden heb ik hem overgehaald om ook geregeld de fiets op te springen. Als ik nu tegen tegen gemeenschappelijke vrienden zeg dat Sidney met de fiets rijdt dan schieten ze altijd spontaan in de lach. Want het is zo dat Sidney, na zijn zwemcarriere, zich enkel verplaats in ofwel zijn Ferrari of zijn Aston Martin. Nu is het zo dat zijn langste rit op de fiets niet verder gaat dan 60km maar hij zou kost wat kost tegen het einde van de zomer van Antwerpen naar Knokke rijden. Normaal was het voorzien dat ik eerste de weg eens alleen zou doen om ervoor te zorgen dat we geen onvoorziene omleidingen zouden voorhebben. Maar dat was buiten de koppigheid van mijn mateke gerekend. Ik had reeds op de website (http://www.fietsnet.be/routeplanner/default.aspx) gekekend en via de express zou het 119km zijn. Maar deze weg had ik vroeger reeds gedaan en kan je verzekeren dat deze enorm saai is om te rijden. Dus had ik het idee om via Dendermonde - Gent - Brugge - Damse vaart zo naar knokke te rijden. Het nadeel was dat het dan iets verder zou zijn (136km). Als ik Sidney dat op voorhand zou gezegd hebben dat had hij zeker niet mee vertrokken. Maar ik vind dat je altijd je grenzen moet durven verleggen dus waarom deze keer niet. Dat is toch hetgene hij altijd tegen zijn zwemmers zegt (wij coachen ook samen een aantal zwemmers). Dus nu eventjes koek van eige deeg
Eerste stop was in Dendermonde (40km in de benen) - daar ging hij voor de eerste keer de mist in - banaan, 2x koeken en een powerbar. Wow eten is belangrijk maar teveel eten is ook niet. Tussen km 40 en 60 had hij het al behoorlijk lastig, niet zo zeer van zijn beentjes maar zijn maag was overhoop. Tja hoe zou dat komen ? Ik zeg altijd dat je beter constant kan eten maar met kleine stukjes. De temperatuur was optimaal (23°C) maar de wind stond pal op kop. Ook hier moest ik mijn mateke wat richtlijnen geven hoe hij zich moest plaaten achter mij. Eens Gent voorbij, niet echt ideaal om de binnenstad te moeten nemen, begon de vermoediheid toch stilaan te wegen bij Sidney. Dit was ook te merken aan zijn hartslag 140 - de voorbije km had hij altijd rond de 128 gereden. Ik besloot om iets tempo te minderen en hem voldoende te voorzien van eten en drinken. Want op het moment dat de vermoedheid begint te komen is dat het eerste wat ze vergeten. Iets voor Brugge kwamen we een echt dorpscafé'tje tegen waar ik besloot om eventjes te stoppen om wat Cola te drinken. De café bazin zei mij dat mijne coupain er niet echt goed uit zag - ik zei haar dat na een fris cola'tje het veel beter zal gaan. Na een kleine pauze van 15min vertrokken we opnieuw om het laatste gedeelte van onze tocht. Eens de Damse Vaart op stond de wind voor de eerste keer een beetje in ons voordeel (oef hoorde ik achter mij zuchten). Geregeld hoorde ik hem achter mij vloeken op mij maar eens we de bordjes tegen kwamen met Knokke op ging het al veel beter.
Uiteindelijk na 153km op de teller kwamen wij aan op het appartement - moe maar apentrots stapte hij van zijn Scott fiets. De glimlach van zijn dochter (Elle, 6maanden) deden al zijn pijntjes vergeten. De vrouwtjes hadden lekker pasta voorzien - de fles Champagne werd gekraakt (mijn verjaardag (15aug) en het volbrengen van deze missie).
Iedereen tevreden en voldaan. Meer moet dat niet zijn
(maar dan zal ik mijn vrouw moeten overtuigen)
