Hong Kong tot Zuid-Korea 6/1/2012--24/2/2012--Hong-Kong
Groetjes uit Hong Kong! Inderdaad een iewat andere kant van de wereld dan Venezuela en Colombia. Na een korte tussenstop in Belgie , familie gezien, nieuwjaar gewenst, meerdere Leffe's teveel gedronken met de vrienden. Met de hond gaan wandelen..niet met mijn hond, maar met die van een zeer goede vriend. Dank U Wel Jos!!! Kijk, dat ga ik nu later doen. Een schommelstoel kopen en een hond. Maar eerst nog de wereld zien. Ik heb de zon zien ondergaan in het westen , en hier in het oosten ze weer zien opgaan. Daar houdt de gelijkenis op. Azie is Zuid Amerika niet! Hong Kong dus. Men rijdt hier aan de andere kant van de weg, een detail misschien , maar toch even wennen. Dit was tot voor een paar jaar nog Brits gebied, de autobussen zijn hier bijna allemaal dubbeldekkers met de chauffeur die , voor ons, aan de andere kant zit. Verder zit het hier natuurlijk vol Chinezen en dus heeft iedereen zwart haar en is kleiner dan ik. Ze zijn met veel , de chinezen , en ze zijn niet beleefd. Hier zijn ze druk bezig met shoppen en niemand houdt rekening met iemand anders. De enige keer dat een Hong Kong chinees gediciplineerd is, is aan de bushalte, mooi in de rij. En in de rij om de duurste winkels binnen te gaan. Bvb bij Cartier staat er steeds minstens een rij van 100 meter lang buiten aan te schuiven. Ze staan in de rij omdat het anders te druk is in de winkel. Geen spreekwoordelijke hond zegt hier ' welkom in Hong Kong', er zijn hier trouwens geen honden. Het openbaar vervoer is goed, er zijn mooie openbare tuinen Opvallend veel rokers in Hong Kong, een groot contrast met Zuid Amerika waar ik slechts heel af en toe iemand 1 sigaret zag kopen, laat staan een pakje. Binnen roken mag hier nergens , er zijn zelfs veel openbare straten en parken waar het niet mag, waar je ook niet mag spuwen of vuil op straat gooien , zware boetes. Jammer genoeg is er geen controle of politie te zien. Dé winkelstraat van Kow Loon is Nathan Road. Die eindigt na een paar kilometer op een wandelpromenade. Iedere avond is er hier een klank en lichtshow met de wolkenkrabbers als achtergrond. Vandaar zie je Hong Kong Eiland. Daar kom je door de Star Ferry te nemen, 10 minuten , hij is duurder naar Hong Kong eiland dan er vandaan. Op Hong kong eiland zijn de winkels nog duurder en luxueuser, daar hebben bvb Cartier en Armani elk hun eigen wolkenkrabber. Ontbijt in Hong Kong is vermicelli met worst of een snee ham, de koffie nescafé. Het menu ontcijferen in een restaurant is weer ondoenlijk, zelfs voor de cijfers gebruiken ze hier andere tekens. Zoals in mainland China eet men hier alles, behalve de poten van de tafel. Hertengewei, behandelde mosselen die het jaar 2000 nog gezien hebben, iets wat lijkt op een mat, men eet het allemaal. De straatstalletjes verkopen alles, ook veel dingen die stinken. Handschoenen en hygiene, tsja, daar hadden ze in Peking ook nog niet van gehoord. Luchtvervuiling , dat kennen ze wel. Je kan met moeite de overkant van de rivier zien. En toch was het fantastisch om hier een paar dagen te zijn!!
Hong-Kong tot Zuid-Korea 6/1/2012--24/2/2012--Singapore
Van shoppingparadijs Hong Kong naar shoppingparadijs Singapore , met een tussenstop in Kuala Lumpur. 2 vluchten met Airasia, dé low cost maatschappij hier in Azie.Die vliegen natuurlijk ook met een airbus. Speciaal was dat we in Kuala Lumpur over de tarmac mochten lopen naar de terminal. In transit blijven mocht niet , dus moest ik de pascontrole door en een paar uur later het land weer uit. De douanier maakte wat grapjes over mijn ingangsstempel van Peru , en over Macchu Pichu. Ik heb maar geen grapjes gemaakt over mijn stempels van Colombia. In Maleisie en in Singapore wordt je op de luchthaven gewaarschuwd. Wordt je betrapt met een verdachte hoeveelheid medicijnen , of met hét uitvoerproduct van Colombia , dan riskeer je de doodstraf, in ieder geval duurt het dan nog heel lang voor je terug daglicht ziet. Op de luchthaven van Singapore mijn Geel Boekje moeten tonen. Gelukkig had ik mijn bewijs van inenting tegen Gele Koorts bij. De luchthaven van Singapore is inderdaad 1 van de mooiste. Net als in hong Kong zijn de orchideeen en de palmbomen echt, is er gratis internet, je kan gratis voetmassage hebben , er is een vlindertuin , een cactustuin , een koi-vijver, een zwembad, heel veel restaurantjes , en als je langer dan 4 uur moet wachten zelfs een gratis city tour.
Singapore zelf is een moderne stad met zeer goed openbaar vervoer. In de metro zijn de aanduidingen in Engels, Chinees, Hindu en de lokale taal. Hier is wel zuurstof en heel veel groen.Het is hier heel het jaar door 32 gr overdag, 26 gr s' nachts. In het centrum kan je gewoon van het ene shoppingcentrum naar het andere wandelen--in de airco. Ieder shoppingcenter heeft wel iets. Een tennisbaan op het dak, een vlindertuin op het 4de, een tropische tuin , een ijspiste, een riviertje waarop je kan bootje varen. En allemaal hebben ze verschillende foodcourts , waar je uit tientallen restaurantjes kan kiezen , chinees, koreaans, indisch, japans , maleisisch, singaporees, westers..en zeer goedkoop! Er zijn ook vele parken. Ik was oa in de Chinese en de Japanse tuin. Prachtig, rustig en gratis. Singapore heeft geen achterbuurt, geen onveilige wijk. Singapore heeft veel regels, niet roken , niet spuwen , niet eten of drinken in de metro. Geen politie te zien ,maar iedereen houdt zich aan de regels. Na de Hong Kong chinezen , en de chinese toeristen in Hong Kong, voor mij allemaal gelijk,is er hier een mix van indiers , maleisiers,westerlingen. Je hebt hier dus vrouwen 'met stip', ook mannen' met stip', chinezen , vrouwen met hoofddoek, vrouwen in sharong, en ook veel westerlingen. Zoals bijna altijd is ook deze wereldstad mooier s' nachts dan overdag. De lichtjes..en hier geen luchtvervuiling. Ook hier komt s'nachts de stad pas tot leven, iedereen op weg, aan 't genieten van een terrasje,aan 't eten. Vandaag was ik op Orchard Road, dat is de Fifth Avenue van Singapore. Een paar kilometer lang luxe hotels en shoppingcenters, maar ook een opvallend groene boulevard. tropische bomen en orchideeen groeien hier natuurlijk vanzelf, maar een vlindertuin langsheen één van de drukste invalswegen. Een aangename wandeling dus, op weg naar de botanische tuin. Meer dan 100 jaar oud en in tegenstelling tot andere botanische tuinen, hebben ze hier niet de fotogenieke bloemen op het voorplan, maar is het park 1 groot, oud bos. Palmbos, regenwoudbos, cactusbos, en natuurlijk ook een grote orchideeen- en bonsai tuin. Het bijzondere eraan , en dat geldt voor ieder mini parkje in Singapore, is dat de natuur hier altijd zo dichtbij is. Overal zie je ook dieren , reptielen, ijsvogels, hummingbirds , terwijl je toch nooit de stad verlaat. Daarna naar Little India, niet echt spectaculair. Verder dus naar Chinatown. Wel een levendige wijk. Opeens weer veel mensen op straat,winkeltjes waar volop verkocht wordt/ Mooie tempels en in aanloop naar Chinees Nieuwjaar al heel wat evenementen. Een zeer mooi gerestaureerde wijk. Singapore is dus een meevaller? Gelukkig heb ik hier nog een paar dagen , want er zijn nog zoveel heerlijk uitziende maaltijden die ik eens wil proberen!
Hong-Kong tot Zuid-Korea 6/1/2012--24/2/2012--Kuala Lumpur-Maleisie
Groetjes uit Kuala Lumpur, Maleisie! Van de lowcost luchthaven naar de stad is het een uurtje met de bus. Eerste indruk van Maleisie.Heel veel groen , hele velden aangeplante palmbossen ( voor palmolie?) maar ook welig groene tropische bossen. Maleisie heeft ook zijn housingboom gehad--eindeloze vergezichten van nieuwe huizen op de heuvels. Goeie wegen ,maar van de Maleisische aanduidingen versta je weinig. Ook hier tolwegen , maar niet voor moto's; Die rijden in een boogje om de tolhokjes heen. Die brommertje rijden trouwens uiterst links op de tolwegen , wat voor hun de pechstrook is. Maleisie is ook een Engelse kolonie geweest , dus: keep left!! Iedere reststop heeft benzine , een restaurant , wc's en ook een gebedsruimte voor moslims. Al heel wat mooie moskee's gezien. Maleisie heeft weer veel meer dat Oosters gevoel. Met al die brommertje op de weg die verkeerslichten negeren , links rijden , rechts rijden , voetpad rijden , alle middelen zijn goed om je doel te bereiken. Totale chaos dus op de weg; En zeer warm. Dit is een overwegend moslim land met halal restaurants, alcohol alleen te koop voor niet moslims , veel vrouwen met hoofddoek en lange kleren. Even wennen dus. Eten met je linkerhand, wijzen met je wijsvinger, het is not done. Ook mijn t-shirt zonder mouwen wordt hier soms bekeken. En toch bellen die dame's in zwart ook met de nieuwste GSM en eten een Big Mac. De mensen zijn wel vriendelijk en behulpzaam, helaas weten ze dikwijls zelf de weg niet , en durven dat niet zeggen. Bovendien kennen ze ook het verschil tussen links en rechts niet, velen spreken geen engels en die het wel spreken zijn ook moeilijk verstaanbaar. Mijn eerste dag hier al direct naar het Merdeka Plein. Was onder de Engelsen nog een cricketplein. Hier werd indertijd de onafhankelijkheid uitgeroepen, er staat een vlaggenmast van 100 meter hoog, verder een paar mooie koloniale gebouwen. Vandaar naar Chinatown geweest, waar de Draak volop aan ' t oefenen was voor de feestelijkheden van Chinees Nieuwjaar. Naar Central Market, dit zijn allemaal kleien huisjes- winkeltjes- onder een gemeenschappelijk dak. Waarschijnlijk ter bescherming tegen de zon. Natuurlijk ook naar de Petronas Twin Towers geweest,ooit de hoogste gebouwen ter wereld , 451 m hoog en één van de landmarks van Maleisie. Binnenin is er een concertzaal,bureaus en natuurlijk een grote shoppingmall met 2 verdiepingen foodcourts. Heel de wereld vertegenwoordigd in de foodcourt, Belgie met Godiva en Hoegaarden. Ook nog naar de Kuala Lumpur TV toren geweest, nu het hoogste gebouw van de stad. Je kan er natuurlijk ook naar een uitzichtplatform, en er is een 360 graden draaiend restaurant.
Kuala Lumpur is heel wat minder bruisend dan de vorige steden. Om 8 uur s' avonds zijn de winkels gesloten en de restaurants leeg. Er zijn natuurlijk nog wat café's open voor toeristen, maar naar voetbal kijken met een pint aan 10 euro en in het gezelschap van een paar dronken Engelse toeristen--allemaal met tatoo? Nee dank je. Met mijn linkshandigheid, ontblote schouders en onbedekt hoofd push ik hier al genoeg? Een beetje beleefdheid tegenover mijn gastland mag wel.
Hong-Kong tot Zuid-Korea 6/1/2012--24/2/2012--Phnom Penh-Cambodja
Groetjes uit Phnom Penh, Cambodia. Voor Cambodja moet je een visum hebben, maar dat kan je gewoon krijgen aan de grens. Je moet aan geen voorwaarden voldoen, je betaald gewoon 20 US$ en dat levert je een mooie sticker op in je paspoort. Een beetje chaotisch omdat het natuurlijk voor de meesten de eerste keer is dat ze Cambodja binnen willen, maar het gaat vlug. Cambodja is het eerste land waar ik kom dat geen openbaar vervoer heeft. Géén!! Dus geen bus naar het centrum, geen bussen binnen de stad , geen metro, geen treinverbindingen, geen bootverbindingen , niks. Phnom Penh heeft dus alleen auto's , heel veel tuk-tuk's, mototaxi's en nog meer brommers. De meerderheid rijdt hier rechts... Ik had dus de keuze tussen een taxi of een tuktuk op de luchthaven. Een tuktuk was 2 dollar goedkoper..; De rit was zijn 7 dollar waard, het verkeer viel mee. Vergeleken met de formule 1 rijders van Colombia gaat het er hier rustig aan toe. Ik heb wel een paar keer gedacht dat mijn tuktuk het niet ging halen tot aan mijn hotel , maar die dingen blijven blijkbaar draaien. In mijn hotel een welkomstdrankje, vriendelijke mensen hier. Ik logeer op 300 meter van de Waterfront en het Koninklijk Paaleis; S' Avonds dus nog een Anchor biertje gaan drinken op de wandelpromenade Alle prijzen zijn hier in US$ als een soort service aan de toerist. Maar iedereen die mij een beetje kent , weet dat ik geen toerist maar een reiziger wil zijn. Ik betaal dus in Cambodjaanse Real. Vandaag de stad gaan bekijken. Er is hier verrassend weinig te zien. Je kan hier gemakkelijk een filmrolletje--als dat nog bestaat--vullen met foto's van dingen die je kan vervoeren met een brommer. Dat gaat van varkens ,ganzen , gasflessen , de keukentafel-echt gezien- tot gevangenenvervoer, de slechterik zit op het brommetje midden tussen twee agenten. Maar verder weinig toppers. Dit is geen Aziatische Tijger. Na de moslims ben ik nu weer terug in Boeddhistisch gebied, met een altaartje in iedere winkel en oranje mannen op straat. De straat oversteken is een kwestie van iedereen negeren , je hersenen die berekenen wat er allemaal fout kan gaan uitschakelen, gewoon je weg gaan tegen een constante snelheid , niet links of rechts kijken en erop rekenen dat de anderen wel naast je zullen rijden. Ik heb hier ook opeens weer heel veel bekenden die naar mij zwaaien en mij madam of tuktuk noemen. Heel veel bedelaars hier aan de waterfront; Er is ook wildlive in deze stad: ratten!! Morgen neem ik de bus naar Siem Reap. Er is een klein busje aan 11 dollar, een grote bus aan 6 dollar. Normaal wordt je afgehaald aan je hotel. Maar morgen komt door Chinees Nieuwjaar allen het duurdere busje langs aan het hotel. Dat wordt dus een ochtendlijke wandeling naar het centraal vertrekpunt van de bussen.
Hong-Kong tot Zuid-Korea 6/1/2012--24/2/2012--Siem Reap-Cambodja.
De bus van 9 uur vertrok om 8u45 , te vroeg dus, en was eigenlijk de bus van 8u15 die dus te laat vertrok. Ook op een Cambodjaanse bus is er karaoke muziek voorzien, een hartverscheurende soap en een lokale bard die zijn eeuwige liefde beloofd aan een plaatselijke schone, dan een travestieshow, daarna weer karaoke. De weg was een tollroad , gesponsord door Europa. Hoe verder van Phnom Penh hoe slechter de staat van de weg, dus Europa, send more money!! De lokale bevolking en de koeien huldigen ook het principe, de anderen wijken wel voor ons uit. Mijn bus had geen airco, stopte ergens onderweg en werd bestormd door verkopers van water, fruit; enz. Alle handel ging via de raampjes , niemand mocht op de bus. De volgende stop was noodgedwongen, het bagageluik was opengegaan. Nog een stop verder mogelijkheid tot een maaltijd van gedroogde kevers of gebakken mussen ,hoofd ,poten en ingewanden inbegrepen. Na nog een stop waar ik zelfs niet uitgestapt ben om naar de hurk-WC te gaan , na 7 uur gearriveerd in Siem Reap. Naar Seam Reap kom je voor de tempels van Angkor. Die ben ik gaan bezoeken met de fiets. Het is zowat 25 km fietsen, maar het geeft je meer vrijheid om te stoppen waar je wil dan een tuktuk huren. Aan de ingang krijg je voor 20 US$ een gepersonaliseerd ticket , men drukt er namelijk je foto op af. Een souvenier dat je aan niemand wil laten zien , zo'n lelijke foto. In het park kom je in Little Egypt. Het water is opeens 4 keer zo duur dan in de stad, men vraagt geld om op je fiets te letten. Aanduidingen naar en aan de tempels zijn sumier. Als je de weg vraagt , wil men je alsnog een tuktuk ritje verkopen. De fiets? Laat die door een andere tuktuk naar huis brengen. De enigen die geen geld vroegen waren de aapjes, zelfs niet voor hun foto. De tempels zelf vond ik niet echt bijzonder. Men zou er een paar kunnen restaureren? Nu zijn ze eigenlijk alleen maar oud, donkere kleuren. Enfin , ik ben er eens geweest. Op een warme dag , dat vonden zelfs de locals. Toen ik terug was van mijn fietstocht zag ik er zowat uit als een lid van de wel zéér Rode Khmer! Wat is er nog meer te zien in Siem Reap? Je hebt hier een rivier waarlangs je kan gaan wandelen, het is er heerlijk zitten in de schaduw onder de bomen. Je hebt een koninklijk paleis, de koninklijke tuinen met een zeer grote kolonie vleermuizen. Er zijn een paar mooie boeddhistische tempels. Er is een Old market, een Central market, een Night market, nog een Night market en Pub street. Op de marktjes kan je koopje doen en in Pub street is het heel de dag Happy Hour. Schol!!!!
Hong-Kong tot Zuid-Korea 6/1/2012--24/2/2012--Sihanoukville-Cambodja.
Sihanoukville is de belangrijkste haven van Cambodja,een klein stadje aan de golf van Thailand en DE strandbestemming van Cambodja. Heel het jaar warm weer en witte stranden, heel veel oosterse toeristen Chinezen, Zuid Koreanen, ook Russen ,die vind je overal waar zon en zee is. Een colega-tapper uit de Remise , John , is hier ook op verlof. Zijn hotel is slechts 500 meter van het mijne , dus we zijn een paar dagen s' avonds samen iets gaan eten. Hier aan zee is dat natuurlijk heerlijke vis. Overdag kan je hier mooie wandelingen maken en zodra je van de zee weg gaat is het mooi heuvelachtig, groen , weinig verkeer, soms eens een overstekende koe. Dat ben ik dus gaan doen. Ik ben eens naar alle stranden gaan kijken, en die hebben allemaal hun charme. Victory beach is klein , maar met echt wit zand, een strandje zo uit de reklamefolder. Hier zitten vooral Russen, je komt ze elders weinig tegen. Ze hebben oa een discotheek gebouwd rond een oude Antonov. Independence beach is groter, maar ze zijn er overal nieuwe resorts aan 't bouwen , je kan dus niet overal aan zee. Dan heb je Shoka beach, een mooi strand waar slechts 1 resort staat,aan dit strand dus bijna alleen gasten van het hotel. Ocheneutal beach is het populairst, met honderden hotels en restaurantjes langs de zee, 3 km lang. Dit is de beach waar de meeste toeristen verblijven , ook ik en tapper John. Alles is op wandelafstand, maar je kan ook een tuktuk nemen of een motobike. Dan is er nog Otres beach, waar maar een paar hotels en restaurantjes zijn , het is er dus zeer rustig en er is ook meer groen en schaduw. Het verkeer is hier heel wat rustiger , maar de rijstijl niet veel beter, dus het blijft voorzichtig oversteken. Ik heb hier dus een paar dagen strandvakantie. s'Morgens chinees ontbijtbuffet, daarna een wandelingetje, dan een verfrissende duik in het zwembad, s' avonds lekker eten met een lokaal pintje erbij. De volgende dag hetzelfde, dat hou ik wel een paar dagen vol!
Hong-Kong tot Zuid-Korea 6/1/2012--24/2/2012--Borneo-Maleisie
Ik was hier in Kuching op de afsluitende plechtigheid van Chinees Nieuwjaar.
Ik dacht daar mooie dansen te zien van de Chinese Draak.
Kwam terecht op de eretribune , en heb zitten luisteren naar de toespraken van de burgemeester van Kuching Zuid ( ja, ze hebben hier 2 burgemeesters), de toespraak van de Chinese ambassadeur en de president van deze deelstaat;
Daarna werd er in meer dan 65 tentjes gratis eten uitgedeeld;
Je kan je de massa chinezen voorstellen, ik daartussen.
Ik heb me beperkt tot de Fortune koekejs.
Maandag was de laatste dag van Chinees Nieuwjaar, 15 dagen vuurwerk , de laatste dag nog wat extra pijlen de lucht in.
Ik heb hier ook eens een dagje museumbezoek gedaan. ,
Museum van Chinese geschiedenis, Islam museum, Sawarak museum, met aquarium, etnologische afdeling , mooie Longhouses, een deel over de oliewinning hier, het kunstmuseum, het museum van textiel.
Het mooiste vond ik het Islamitisch museum, met oa het Paard van Kadaffi en een maquette van de moskee in Jeruzalem, een cado van Arafat tijdens een staatsbezoek.
Maar het mooiste in dat museum waren de prachtig bewerkte houten deuren , boten , meubels.
En het chinees huwelijksbed, compleet met wachtkamer voor de concubine.
En in al die museums was het 'maar' 25 gr.
Ik weet het , bij jullie is het koud, maar hier is 25 gr lekker fris.
Ik ben ook nog eens met de bus naar Damai Beach geweest, het Malibu van Borneo stond in mijn boek.
Resorts genoeg, Damai beach resort, Rainforrest beach resort , en strand en regenwoud vlakbij elkaar.
Gaan wandelen dus op het strand aan de Zuid Chinese zee , en een hike gemaakt door het oerwoud van Borneo.
Ik dacht dat het wat koeler zou zijn in het bos.
Helaas , bergop en bergaf klimmen bij vochtigheidsgraad 90 % en 35 gr , gezweet heb ik!!
Geen andere hikers tegengekomen , alleen een Engels koppeltje op zoek naar een warme pint.
Voilà , dat was Borneo.
Het was hier goed weer en het eten zeeeeeeer lekker !
Vanavond na al dat zweten in het bos een frisse pint!!
Hong-Kong tot Zuid-Korea 6/1/2012--24/2/2012--Georgetown-Maleisie
Georgetown ligt op het eiland Penang, iets ten zuiden van Thailand.
Men noemt het 'de Parel van het Oosten'.
De oude binnenstad is door Unesco herkend als waardevol patrimonium.
Dit was net als Hong Kong en Singapore één van de belangrijkste havens voor het Brits Imperium.
Het staat vol met mooi gerestaureerde huizen en gebouwen uit de tijd van de Engelsen.
Verder zijn er nog mooi gerestaureerde shophouses van de Chinezen.
Dit zijn kleine winkeltjes , met er boven de woning, het winkeltje een paar meter minder diep dan het huis.
Je kan er dus in de schaduw winkelen , als er geen koopwaar of brommers in de weg staan.
Georgetown is een drukke stad , waar het gevaarlijk is om de straat over te steken.
Gelukkig rijdt iedereen hier aan dezelfde kant van de weg en in dezelfde richting.
Er is een gratis bus voor de toeristen die bij de belangrijkste bezienswaardigheden in het historisch centrum stopt.
Zeer handig bij deze hitte!
Georgetown is ook de stad met de oudste ferry verbinding met het vasteland, en sedert een paar jaar ook met de langste brug er naartoe.
De historische binnenstad is mooi , erbuiten een mix van 1 verdieping tellende huisjes en gloednieuwe wolkenkrabbers, grote villa's en condomniums voor expats.
Iedereen lijkt hier een nieuw huis gekregen te hebben.
De eerste dag dat ik hier aan kwam was het groot feest bij de Indiers.
Als ik het goed begrepen heb het Selva Vinayaga feest.
Een feest van 4 dagen, er wordt gratis eten uitgedeeld.
De giften aan de tempel waren vooral cocosnoten, hele vrachtwagens vol.
De tweede dag dacht ik in een shoot-out terecht gekomen te zijn.
Het was geen bankoverval ,maar een opname voor een lokale soap.
Diezelfde dag was er nog een militaire taptoe op de esplanade.
En de Chinezen hadden blijkbaar toch nog iets te vieren , weer vuurwerk die avond.
De stranden zijn hier wit.
Maar niet zo wit als ik onderhand gewoon ben.
Ben naar het Hard Rock Café-hotel geweest.
Niemand daar op het strand, wel aan het extra te betalen zwembad.
Er is ook niet zoveel strand.
Meestal kronkelt de weg vlak langs de rotsen , dus wel mooie uitzichten.
Ben hier ook al naar het Nationaal Park geweest.
Weer bergop bergaf , door de mangrove bossen dit keer.
Het blijf even warm , alleen is de zoute zeelucht veel nadrukkelijker aanwezig.
Het is verboden om in het nationaal park te kussen en je moet deftig gekleed zijn.
Probeer hier dan maar eens een romantische strandwandeling te maken.
Ik heb geinvesteerd in een all-you-can-drive buskaart.
Kan ik naar wat minder toeristische plekjes op dit eiland.
Want toeristisch is het hier wel, veel toeristen en expats.
Heel veel moskeeen hier en de karaoke die daar uit komt is ook niet te harden.
Luid en vals.
Hier zie je ook regelmatig dames in boerka.
Altijd schrikken , zo'n dame geheel in het zwart.
Ik voel me hier dus lang niet zo in mijn sas als in Kuching.
Weg zijn de vriendelijke mensen , geen hello!! meer.
Niemand lacht nog, ook niet naar elkaar.
De vrouwen klagen tegen mij over de anderen, de indiers, de moslims, de thai, de chinezen, allemaal zijn ze over elkaar ontevreden.
Sommige mannen geven mij niet eens antwoord meer als ik iets vraag.
Ik ben immers geen moslim.
Zelf hebben ze maar 2 vragen, of ik alleen ben en of ik getrouwd ben..
Men is hier vooral bezig met geld verdienen.
Overal moet je voor betalen , zelfs voor het bezichtigen van een moskee.
Er zijn er ook waar je als niet moslim niet binnen mag.
Geef me dan maar de botanische tuin of het stadspark!
Hong-Kong tot Zuid-Korea 6/1/2012--24/2/2012--Seoul.
Groetjes uit Zuid Korea.
Klinkt warmer dan het is.
Na een vlucht van 6 uur richting noorden was het koud, zeer koud!
Van +32 gr naar -2 met een gure wind erbij.
Na maanden van palmbomen en tropisch oerwoud ben ik opeens in een land waar de meeste bomen kaal zijn en alleen de dennen nog wat groen zien.
Terug verwarming op de trein en in de metro.
Geen airco meer nodig , weg met de liters water, nu lekkere warme chocomelk en koffie.
De hoofddoeken zijn vervangen door goretex jassen met windstopper , dikke mutsen , sjaals.
Ik reis hier in Korea met een Railpass.
Geeft me ongelimiteerd toegang tot de treinen voor 10 dagen.
Vergelijkbaar met de Japan Rail Pass in Japan.
Seoul is een moderne, rijke stad ,met veel hoogbouw.
Er worden nog volop nieuwe wolkenkrabbers gebouwd.
Seoul heeft ook heel wat geschiedenis , dus ik ben al heel wat tempels gaan bekijken.
Ben ook al in Pusan geweest.
De 2de stad, grootste havenstad en helemaal in het zuiden van het land.
Daar was het gelukkig al wat warmer , en de ijzige wind wat minder.
Pusan heeft een ferry terminal ,de Jagalchi vismarkt, het Yongdusan park, monumenten voor de oorlogsslachtoffers, veel en grote warenhuizen, bvb het Lotte warenhuis, waar je binnenin een fontein met lichtshow hebt, boven het 10de verdiep een kinderspeeltuin, een daktuin en een fantastisch uitzicht over de haven en de stad.
Pusan heeft winkelwandelstraten waar heel veel monumenten en beeldhouwwerken staan.
Bij historische plaatsen staat altijd een verklarend bord, ook in het Engels.
Er is ook een kilometers lange winkelgalerij onder de grond, hier alle aanduidingen in het Russisch.
Ook al een reisje gemaakt naar Gagneugn.
De rit daar heen loopt door een skigebied en vlak naast de zee.
Ook daar winkels genoeg.
Ik ben er oa naar het kunstmuseum geweest.
De mensen zijn hier heel vriendelijk en behulpzaam.
Helaas spreekt bijna niemand Engels , zelfs niet in het station of in hotels.
De meeste toeristen komen hier vanuit China of Japan , dus hebben ze geen nood aan Engels.
Het is even geleden , maar voor zij die dachten dat er achter de Z van Zuid -Korea niks meer kwam.
Ik ben terug aan de A, de A van Armenie.
Een land waar ik weinig over wist, maar da's een reden om er eens te gaan kijken.
Het is een landje midden in de Kaukasus, zonder toegang tot de zee.
Omgeven door landen die hun niet gunstig gezind zijn.
De enige grenzen die momenteel open zijn ,zijn die naar Georgie en naar Iran.
Met Turkije hebben ze ruzie omdat die hun Berg de Bergen , de Ararat hebben afgenomen.
Berg Ararat is niet alleen een fotogenieke berg , maar ook de berg waar volgens de overlevering de Ark van Noah gestrand zou zijn.
Schipbreuk lijden op een berg van dik 5000 meter hoogte , het zat Noah niet mee.
Je kan de berg vanuit Erevan zien ,maar het is nu buitenland.
Dan is er ook nog het probleem met Nagorno Karabach en de grens met Azerbeidzjan.
De geschiedenis van heel de Kaukasus leest als een kluwen van intriges , oorlogen , corruptie en grenzen die steeds maar verplaatst worden.
Mijn eerste indruk vanuit de lucht was dat van een droog land, afgesneden van de zee.
Geen van de bergen zijn hier begroeid, geen bossen , geen groen.
Ook aan de grond zijn de meeste gebouwen grondkleur, natuursteen dus.
Yerevan zelf is een hoofdstad zonder verkeersinfarkt.
Alles gaat hier rustig.
De Mercedessen GL en SLK, de BMW X6 ,de Masserati, de Hummers , en de old style Zil en Lada's stoppen als ik wil oversteken.
Er is hier Armani en Gucci en Lacoste, maar ook nog ruimte voor mensen met een lager budget.
Yerevan is vol met terrasjes , maar ook met bankjes waar je gewoon kan gaan zitten.
Het is hier nu zalig klimaat, 30 gr overdag, 25 gr s' avonds.
Mijn hostel hier is ook zeer goed.
s'Morgens uitgebreid ontbijt met allerlei lokale specialiteiten.
De mensen zijn behulpzaam, zo ook de taxichauffeurs op de luchthaven die me de weg wezen naar de micro-avtobusjes.
Da's zoiets als een dolmusje in Turkije.
Een reguliere bus naar de stad is er niet, dus werd het een rit met een aftands busje waar ik met een bang hart iedere omwenteling van de motor mee beleefde.
Daarna nog begeleiding van 3 verschillende mensen om mijn hostel te vinden.
De straatnamen staan enkel in het Armeens aangeduid, of niet, dus hulp van lokale russisch sprekenden was zeer welkom.
Er zijn hier nog veel dingen die herinneren aan de sovjet tijd.
De metro natuurlijk , de monumentale gebouwen, de winkels met 5 kassa's, 1 voor de melk, 1 voor de kaas , 1 voor de koekjes.
De politie heeft hier ook zo'n vliegende schotel op--moet een groot fabriek geweest zijn.
Er zijn de grijze woonblokken met de binnentuintjes , 1 huisnummer voor een heel woonblok .
De vele parken worden bevloeid met lichtblauw geschilderde tankwagens.
Iedereen vanaf mijn leeftijd spreekt nog vloeiend russisch.
De jeugd leert zoals overal ter wereld engels.
Natuurlijk zijn er ook verschillen.
Dit is de Kaukasus en dit is Armenie.
De meeste mensen hebben hier dus zwart haar , een grote neus en hebben strakkere gelaatstrekken.
De mannen gespierde armen , de dames hoge hakken.
De mannen kussen elkaar en iedereen heeft een i-pad.
Iedereen lijkt te roken , vooral op restaurant, zelfs kinderen.
Yerevan is ook vol van terrasjes en parkjes waar het altijd vol zit met mensen die een koffie drinken, een taartje of een kebab eten.
Vooral s' avonds als de fonteinen kleurrijk verlicht worden.
Yerevan centrum is eigenlijk niet zo groot, ik heb hier dus al wat afgewandeld en bezocht.
Het Open Square, de Surp Grigor Lusavorisch en de Surp Sargis kathedralen , de blue mosque , het Republic square, het monument van de genocide, het monument van Mother Armenia, de Cascade, Avenue One..