Hong-Kong tot Zuid-Korea 6/1/2012--24/2/2012--Phnom Penh-Cambodja
Groetjes uit Phnom Penh, Cambodia. Voor Cambodja moet je een visum hebben, maar dat kan je gewoon krijgen aan de grens. Je moet aan geen voorwaarden voldoen, je betaald gewoon 20 US$ en dat levert je een mooie sticker op in je paspoort. Een beetje chaotisch omdat het natuurlijk voor de meesten de eerste keer is dat ze Cambodja binnen willen, maar het gaat vlug. Cambodja is het eerste land waar ik kom dat geen openbaar vervoer heeft. Géén!! Dus geen bus naar het centrum, geen bussen binnen de stad , geen metro, geen treinverbindingen, geen bootverbindingen , niks. Phnom Penh heeft dus alleen auto's , heel veel tuk-tuk's, mototaxi's en nog meer brommers. De meerderheid rijdt hier rechts... Ik had dus de keuze tussen een taxi of een tuktuk op de luchthaven. Een tuktuk was 2 dollar goedkoper..; De rit was zijn 7 dollar waard, het verkeer viel mee. Vergeleken met de formule 1 rijders van Colombia gaat het er hier rustig aan toe. Ik heb wel een paar keer gedacht dat mijn tuktuk het niet ging halen tot aan mijn hotel , maar die dingen blijven blijkbaar draaien. In mijn hotel een welkomstdrankje, vriendelijke mensen hier. Ik logeer op 300 meter van de Waterfront en het Koninklijk Paaleis; S' Avonds dus nog een Anchor biertje gaan drinken op de wandelpromenade Alle prijzen zijn hier in US$ als een soort service aan de toerist. Maar iedereen die mij een beetje kent , weet dat ik geen toerist maar een reiziger wil zijn. Ik betaal dus in Cambodjaanse Real. Vandaag de stad gaan bekijken. Er is hier verrassend weinig te zien. Je kan hier gemakkelijk een filmrolletje--als dat nog bestaat--vullen met foto's van dingen die je kan vervoeren met een brommer. Dat gaat van varkens ,ganzen , gasflessen , de keukentafel-echt gezien- tot gevangenenvervoer, de slechterik zit op het brommetje midden tussen twee agenten. Maar verder weinig toppers. Dit is geen Aziatische Tijger. Na de moslims ben ik nu weer terug in Boeddhistisch gebied, met een altaartje in iedere winkel en oranje mannen op straat. De straat oversteken is een kwestie van iedereen negeren , je hersenen die berekenen wat er allemaal fout kan gaan uitschakelen, gewoon je weg gaan tegen een constante snelheid , niet links of rechts kijken en erop rekenen dat de anderen wel naast je zullen rijden. Ik heb hier ook opeens weer heel veel bekenden die naar mij zwaaien en mij madam of tuktuk noemen. Heel veel bedelaars hier aan de waterfront; Er is ook wildlive in deze stad: ratten!! Morgen neem ik de bus naar Siem Reap. Er is een klein busje aan 11 dollar, een grote bus aan 6 dollar. Normaal wordt je afgehaald aan je hotel. Maar morgen komt door Chinees Nieuwjaar allen het duurdere busje langs aan het hotel. Dat wordt dus een ochtendlijke wandeling naar het centraal vertrekpunt van de bussen.
