Servie maakt deel uit van de 10 landen die samen de Balkan vormen.
Het kluwen van de Balkan waar grenzen steeds maar weer hertekend worden .
Dus over de geschiedenis van Servie en bij uitbreiding de geschiedenis van de Balkan ga ik het hier niet hebben.
Servie, bij ons weinig in het nieuws en ik was er nog nooit, dus een ticket gekocht en op naar Belgrado.
Servie maakt nog geen deel uit van de EU en heeft de naam toch nog wat naar Rusland te kijken.
Dus verwacht je een ietwat grijze staat, wat achter in voorzieningen, waar de mensen wat afstandig doen tegenover toeristen.
De luchthaven is nieuw, nog niet helemaal af.
Er is een geldwissel automaat, je steekt er je euro's in en krijgt dinars terug.
Er staat mooi aangegeven hoe je naar de shuttlebus naar het centrum kan.
Ik neem een minibusje en krijg een betaalbewijsje.
De eindhalte is voor het Hilton hotel, dus ik heb ook direct een stadsplan.
Van mijn hotel heb ik een email gekregen dat ze er slechts tot 16 u zijn, maar ik krijg de code van de buitendeur en mijn sleutel ligt op de balie.
Ik heb een mooi kamertje met TV, 600 kanalen en plus, maar gelukkig is er een lijst van zenders bij.
De russische nieuwszenders zijn ook hier geschrapt ,en het nieuws van BBC en CCN boeit mij niet, dus kies ik maar voor radio nostalgie , en daarna voor radio Hit FM..en ja, russische muziek!
Het mooiste in Belgrado vind ik het oude fort met het grote park eromheen.
Prachtig park met mooi uitzicht op de rivieren .
Ook de 'nieuwste' kerk is een bezoek waard.
Aan de Sava Kathedraal begon men te bouwen in 1935 , maar toen kwam de 2de WO en daarna de communistische tijd, pas in 2021 was het interieur af.
De kathedraal heeft ongeveer dezelfde afmetingen als de Hagia Sofia in Turkije en de dankzij Gazprom , sponsor van 12.000 vierkante meter gouden mozaiken is het echt wel een pareltje.
Natuurlijk is er in Belgrado nog veel meer moois te zien.
Veel parken en ook zeer veel eet en drankgelegenheden.
Het lijkt wel een nationale sport, een terrasje gaan doen.
Het gaat er hier allemaal gemoedelijk en rustig aan toe.
Voor het eerst in maanden geen Oekrainse toeristen te zien, wel Slovenen, Bulgaren, Macedoniers..
Ik vier hier 1 mei.
Hier wordt geen parade gehouden , geen optochten , geen toespraken.
Hier gaat iedereen met het gezin naar het park en geniet van de zon .
Na het Luik van het Zuiden, Palermo, dat best meeviel..
En Siracusa, een lieflijk stadje waar zijn beroemdste inwoner Archimedes bewees dat je zelfs vanuit je badkuip wetenschap kan beoefenen..
Eureka!..of Hoera?
En was Archimedes dan een Griek of een Siciliaan?
Volgende stop is Catanie, en ook hier weer die verwarring.
Het was 'het Chicago van het Zuiden', nu 'het Milaan van het Zuiden'.
Ik ga dus zelf maar eens kijken.
De eerste indruk is niet zo goed.
Het ruikt hier naar urine, overal liggen er dekens , klaar voor de nacht..
En er is een overtal aan mannen, alleen maar mannen , die, het is een zwaarbewolkte dag met af en toe wat lichte regen, mij allemaal een paraplu te koop aanbieden.
Op 500 meter zo'n 50 aanbiedingen..
Bovendien schijnen sommigen mij te kennen..
Ze zeggen vriendelijk goedendag.
Ze zien eruit of ze van Afrika, Indie, Sri Lanka of Pakistan komen, maar misschien kennen ze mij uit Antwerpen?
Straf dat er geen vrouwen te zien zijn?
Blijkbaar is Catanie dus een tussenstop voor de vluchtelingen die eerst op Lampedusa aan land komen.
En dan van hieruit rechtstreeks naar Rome kunnen reizen?
Het wordt me nu duidelijk waarom er zoveel vluchten vanuit Rome naar Europa zijn.
De volgende morgen schijnt de zon en ziet het er al heel wat beter uit.
De ambulante verkopers zijn er nog, zijn nog steeds even vriendelijk, maar verkopen nu, net als elders over heel de wereld zonnebrillen en horloges .
In tegenstelling tot Siracusa zit de infodienst hier op het Duomo plein.
Een vriendelijke dame .
Ze stelt me gerust , Catania is veilig, het is een studentenstad.
De politie is trouwens overal zichtbaar aanwezig .
Er zijn ook veel toeristen, vooral schoolkinderen.
Mijn verder verblijf valt best mee.
Ik heb goed weer en geniet .
Ga ook even off the beaten track naar de botanische tuin waar een Argentijnse boom staat waar je op geen enkele manier wil tegen botsen.
Ook, nog meer off road naar het zoologisch museum, staat zelfs niet op het stadsplan.
Maar wel mooi.
Een treurig oud gebouw, maar een collectie opgezette dieren in een levensechte pose.
Ze hebben zelfs een Platypus en een Wombat, ik heb direct heimwee naar Australie!
Het is een prachtige rit waarbij we bijna altijd vlak naast de zee rijden.
Messina is een havenstad die het dichtst bij het vasteland van Italie ligt.
Je kan van hier als je ver kan werpen en goed kunt mikken een steen op de dikke teen van Italie gooien.
Dit is ook de haven waar je met de directe trein naar Rome gewoon de ferry op rijdt.
Niks uitstappen en veranderen van trein.
Ik moet wel overstappen op een andere trein en heb twee uur in Messina.
Dus ga ik naar het Piazza Duomo.
Daar staat de kathedraal en ernaast een klokkentoren.
Voor die klokkentoren zijn de meeste toeristen hier.
Die huist de grootste astronomische klok ter wereld.
Om 12 uur slaat de klok 12 uur en daarna begint het spektakel.
De leeuw brult een paar keer, de haan kraait wat, Christus verrijst uit zijn graf, er zijn wat poppetjes die de klokken luiden, het Ave Maria wordt gespeeld..dikke 12 minuten show.
De trein van Messina naar Siracusa volgt ook mooi de kust en bonus..we rijden ook langs de Etna!
Yes, weer iets dat ik kan afvinken!
Volgens mijn reisboek hoort Siracus thuis tussen het rijtje grote steden rond de middellandse zee, als daar zijn Rome, Athene,Carthago.
Enfin, vroeger toch.
Grieken, romeinen, arabieren , ze hebben hier allemaal hun sporen en gebouwen nagelaten.
Daarna werd Palermo hoofdstad en nog wat aardbevingen later werd Siracusa wat het nu is.
Het is mijn eerste reisje naar Italie, en dan nog direct naar Sicilie , toch iets apart?
Ik vlieg naar Palermo, het Luik van het Zuiden.
Palermo Airport staat nog net binnen de top 10 van belangrijkste luchthavens van Italie, maar we mogen toch als een Vip de trap naar de tarmac af en met de bus naar de terminal.
Ik kan geen infodienst vinden en ga dus maar direct naar het treinstation.
Dat is dan weer zeer efficient, mooie directe verbinding naar de stad, free wifi.
Ik logeer nog maar eens op een topligging, vanop ons dakterras heb ik uitzicht op zowel de bekendste fontein als op 'het' kruispunt, middelpunt van de stad.
Goed gezind en zingend ga ik op stap , blij dat ik dit kan zien en doen.
Het stadsplan dat ik krijg van de toeristische dienst is gratis maar onoverzichtelijk.
Ik beslis dus om maar gewoon wat rond te wandelen, kris kras door de stad.
Google maps brengt me wel thuis.
Er is in Palermo heel wat moois te zien, helaas moet er nog veel gerenoveerd worden..
Maar dat is ook de schoonheid..
Het geeft het gevoel van echt te zijn...
De belangrijkste straten in het centrum overvol met toeristen en restaurantjes
20 meter er vanaf ben je in niemandsland, lege straten, stilte, vuilis en afval overal..
Niks geen onveilig gevoel hier.
Maar wel een stad zonder ook maar een moderne wolkenkrabber.
Las Palmas de Gran Canaria, Gran Canaria, Spanje, 2023.
Groetjes uit Gran Canaria!
Niet echt een bestemming die jullie van mij verwachten, maar deels door corona , Aeroflot en door de oorlog in Oekraine ben ik hier toch terecht gekomen, een lang verhaal.
Ik vlieg via Barcelona en die eerste vlucht gaat goed.
Als ik op de vlucht naar Las Palmas zit denk ik.. what have you done?
Het is een groot vliegtuig vol met veel kabaal makende passagiers die ook nog allemaal heen en weer lopen in het vliegtuig en , zo lijkt het, allemaal drie keer op de drie uur durende vlucht naar het toilet gaan.
Blijkt achteraf dat dit de grootste beproeving zou zijn.
Zoals altijd in Spanje is er een goedkope bus naar het stadscentrum en mijn hotel is perfect gelegen op 200 meter van het populairste strand.
De meeste mensen komen naar Las Palmas voor het strand .
Niet zo'n slecht idee.
Het is hier mooi, alles proper en goed georganiseerd, er zijn bijna een overtal aan bankjes om uit te rusten, en niemand die je lastig valt.
Voor wie meer wil kan je lange wandelingen maken zelfs binnen Las Palmas , naar de oude stad en ook ver weg van alle drukte is op loopafstand.
Dat en het goeie weer terwijl het thuis regent, sneeuwt en grijs is..
Ik wil nog eens een stempeltje in mijn internationaal paspoort.
En het mag eens iets anders zijn.
Ik kies voor Tunis, de hoofdstad van Tunesie.
Mijn eerste indruk van Tunis is die van een grote , lawaaierige, drukke stad.
Ik kom ook aan op een grijze, miezerige, winderige dag.
Het voelt een beetje als teruggaan in de tijd.
Er zijn ontzettend veel auto's, veel meer auto's dan er ruimte is.
Op de weinige voetpaden die er zijn, staan in alle richtingen auto's geparkeerd .
Er zijn waarschijnlijk ook verkeersregels , maar als het voor de voetgangers groen is wil dat toch nog niet zeggen dat je zomaar de straat over mag.
Meestal is het veiliger om gewoon te wachten tot de autofile stilstaat en er dan tussen te slalommen.
Op drukke kruispunten staat er ook verkeerspolitie.
Met fluitje...
Het fluitje wordt veelvuldig en langdurig gebruikt...hoe houden ze het vol..
Ik denk dat ze na hun dienst geen fffttt meer kunnen uitbrengen..
De claxon wordt gebruikt om goededag te zeggen, om links af te slaan, om het laten vooruit te gaan, om rechts af te slaan, of zomaar om erbij te horen?
Ik denk niet dat Tunis een low-emissiezone heeft en het aantal auto's dat voldoet aan de Euro 5 norm?
Elektrische wagens, laadpalen?
Nog iets wat mij even het gevoel gaf terug in de tijd te zijn,
Overal wordt hier nog gerookt , in het hotel bij het ontbijt, in het restaurant, in de winkels, de visboer en de slager op de markt...raar.
Buiten op een paar grote verkeerassen overal veel zwerfvuil, peuken groeien ook hier aan de bushalte.
Opvallend veel katten in dit land en nogal wat loslopende honden... de meeste honden met twee oormerken.
Aangenaam is dat je je hier welkom voelt.
Iedereen groet mij vriendelijk en niemand valt je lastig.
Wel al een paar mannen gehad die bezorgd waren of ik wel een hotel had, of er veel mensen in het hotel waren en wat de naam van het hotel was??
Mijn breedste glimlach en mijn zwijgen was voldoende antwoord..
De oude binnenstad van Tunis, De Medina is werelderfgoed.
Het is een zeer grote souk met heel wat moskeeen, madrassa's, heel veel winkeltjes natuurlijk, nog steeds wat gegroepeerd volgens ambacht in de honderden kleine steegjes.
Natuurlijk zijn er prachtige gebouwen bij , maar vooral de mooi bewerkte buitendeuren blijven mij bij.
Het is er best aangenaam rondwandelen.
Er zijn natuurlijk veel mensen, maar je wordt bijna nooit gevraagd om iets te kopen of om het winkeltje binnen te komen.
Als je natuurlijk zelf een madrassa of een moskee binnengaat, krijg je direct een zeer vriendelijke ,beleefde uitleg van de toezichter.
Gezellige babbel maar bij het afscheid--een paar dinar?
Tsja, het blijft een souk.
Buiten de souk zijn er nog wel wat mooie gebouwen in de gouvernementswijk, er is de klokkentoren, de stadspoorten, een kathedraal, de centrale markt.
Er is een zeer mooi nieuw cultureel centrum waarin ik het museum voor moderne kunsten bezoek--knap-- en waarin ook het centrum van de kunst om marionettenpoppen te maken gehuisvest is.
In de categorie vreemde bezienswaardigheden wordt in de toeristische brochure 'het verlaten hotel' vermeld.
Voor de liefhebbers, het lijkt op een vogel die met zijn vleugels open op een straaltje zon wacht.
Ik heb ooit in onze bibliotheek in Brasschaat een boek ontleend over de plaatsen erkend door Unesco als Werelderfgoed.
Het zal natuurlijk niet up-to-date geweest zijn, want de lijst wordt nog steeds bijgewerkt.
Maar het was in ieder geval een heel dik en zwaar boek.
Terug in Andalusie vink ik nog eens twee stadjes van mijn lijstje af.
Ubeda en Baeza zijn twee kleine stadjes erkend door Unesco om de renaissance stijl .
Net zoals in zoveel andere stadjes hebben ze een lange ,rijke geschiedenis.
De romeinen, de arabieren , christenen hebben hun sporen nagelaten,
En naar goede gewoonte werden de heiligdommen aangepast naar de nieuwe mode- godsdienst.
Hier in Ubeda staat een kerk van San Pablo, van buiten een schoolvoorbeeld van de typisch Vlaamse bouwstijl, ik zet er een kot aan en nog eens een kot en nog eens een kot aan.
Van buiten dus een spuuglelijk iets, maar binnen prachtig.
Er staan ook heel veel mooie paleizen, kloosters, natuurlijk een kathedraal,...
Opvallend , ieder huis heeft twee voordeuren na elkaar..
Beide stadje zijn het paradijs voor wie houdt van kleine smalle straatjes, kasseitjes, bergop en bergaf gaan.
Ik had ook zeer wisselvallig weer en het hoogseizoen is natuurlijk voorbij, dus bijna geen mens gezien.
Vooral in Baeza was dat heel speciaal, je voelt echt of je in het verleden aan het wandelen bent.
Mijn laatste dag ga ik nog eens wandelen langs de stadsmuren van Ubeda.
Van hieruit heb je zicht op de vlakte met tot aan de horizon olijfbomen.