Ik heb ooit in onze bibliotheek in Brasschaat een boek ontleend over de plaatsen erkend door Unesco als Werelderfgoed.
Het zal natuurlijk niet up-to-date geweest zijn, want de lijst wordt nog steeds bijgewerkt.
Maar het was in ieder geval een heel dik en zwaar boek.
Terug in Andalusie vink ik nog eens twee stadjes van mijn lijstje af.
Ubeda en Baeza zijn twee kleine stadjes erkend door Unesco om de renaissance stijl .
Net zoals in zoveel andere stadjes hebben ze een lange ,rijke geschiedenis.
De romeinen, de arabieren , christenen hebben hun sporen nagelaten,
En naar goede gewoonte werden de heiligdommen aangepast naar de nieuwe mode- godsdienst.
Hier in Ubeda staat een kerk van San Pablo, van buiten een schoolvoorbeeld van de typisch Vlaamse bouwstijl, ik zet er een kot aan en nog eens een kot en nog eens een kot aan.
Van buiten dus een spuuglelijk iets, maar binnen prachtig.
Er staan ook heel veel mooie paleizen, kloosters, natuurlijk een kathedraal,...
Opvallend , ieder huis heeft twee voordeuren na elkaar..
Beide stadje zijn het paradijs voor wie houdt van kleine smalle straatjes, kasseitjes, bergop en bergaf gaan.
Ik had ook zeer wisselvallig weer en het hoogseizoen is natuurlijk voorbij, dus bijna geen mens gezien.
Vooral in Baeza was dat heel speciaal, je voelt echt of je in het verleden aan het wandelen bent.
Mijn laatste dag ga ik nog eens wandelen langs de stadsmuren van Ubeda.
Van hieruit heb je zicht op de vlakte met tot aan de horizon olijfbomen.
|