Ik heb nog een paar dagen en kan dus rustig de stad verder bekijken.

Ik ga naar linkeroever voor het zicht op rechteroever.

Naar rechteroever voor het zicht op linkeroever.

Naar het eilandje in het midden van de rivier voor het kikvorsperspectief.

Naar de Vysehrad heuvel voor het vogelperspectief .

En naar naar alle wijken iets verder weg van het centrum , waar ook mooie kerken, huizen en parken te zien zijn.

Praag was tof, het bier lekker en de vietnamese keuken goed.

Meer moet dat niet zijn!

Er stonden lange wachtrijen in het treinstation, begin van de vakantie?, en het was wat minder druk in het busstation.

Dus kies ik deze keer voor een rit met de Flixbus.

De bus zit helemaal vol , dus het mondmaskertje nog maar eens bovengehaald.

Verder wel comfortabel zo'n Flixbus.

Er is free wifi, stopcontacten aan boord, voldoende ruimte, een WC en airco.

Die airco is nodig, want het is warm!

Als ik in Brno uitstap is het 34 gr.

Gelukkig is mijn hotel maar een kwartiertje wandelen.

Daar is mijn hotel opeens 15 euro duurder geworden 'door Corona'.

De dame aan de receptie spreekt alleen tsjechisch en blijft volhouden dat het duurder geworden is 'door Corona'.

Ik spreek alleen russisch, spaans, engels en vooral nederlands en blijf volhouden dat Corona al 3 jaar bestaat en dat ik niet wens extra te betalen.

De bazin wordt erbij gehaald en kijk, als ik cash betaal bestaat Corona niet meer.

Ik betaal dus gewoon met euro's en het originele bedrag.

Verder kan ik alleen maar heel positief zijn over dit hotel.

Ik heb een zeer mooie, grote kamer en s' morgens is er een uitgebreid ontbijtbuffet met als extra bonus uitzicht op zowel het kasteel als op de kathedraal.

Iedereen is vriendelijk en zelfs de hotelgasten groeten elkaar bij het ontbijt.

Brno is een studentenstad en dat merk je meteen aan de vele cafe's en restaurantjes.

Veel goed gevulde terrasjes met dit weer waarbij de meeste strandstoelen klaar hebben staan voor de klanten.

Het Oude Brno huist een paar mooie pleinen en mooie gebouwen , een groot aantal kerken waaronder de kathedraal die op een hoogte staat , de Kerk van St John met de Loreta kapel en een kopie van de 'Heilige trappen van Jeruzalem' , die Jezus zou beklommen hebben op weg naar Pontius Pilatus.

Iets verderop hebben ze ook nog een rijkelijk versierde Basiliek .

Vlak ernaast het klooster waar Mendel , vader van de genetica, in de tuin jaren erwten kweekte om de overerving van eigenschappen te onderzoeken.

Op een heuvel boven de stad ligt Kasteel Spilberk.

Heel mooi en heerlijk genieten op een bankje in het omliggende bos .

Brno heeft ook veel standbeelden waaronder eentje van een man op paard...

Dit paard heeft wel heel lange benen, sommigen beweren dat het een giraf is.

In Brno staan er veel bankjes.

Op een namiddag zit ik wat te rusten in de schaduw .

Een man vraagt me of ik Oekrainse ben?

Nee, hij wel?

Hij is een Oekrainer uit Krakow die al 25 jaar in Tsjechie woont en werkt.

We hebben een lang gesprek, natuurlijk over de miserie van de oorlog .

Hij heeft nog familie in Oekraine, in Rusland, in Estland..

Hij vindt het tof dat ik wat russisch spreek.

Jammer genoeg spreekt hij geen engels, alleen een klein beetje voetbal-duits..

Anders zou hij graag naar Belgie komen, dat is het land waar je het meeste krijgt heeft hij gehoord---zijn woorden.

Daarna gaat het over het inkomen..hoeveel verdien ik..

Ik vertel hem waar ik werk, hoelang ik werk en dan hoeveel ik krijg.

En omdat ik pas een paar maand geleden zo'n 1000 euro per maand ingeleverd heb op mijn wedde, vertel ik zelfs het juiste bedrag.

Zo weinig?

Nog wat uitleg over de kost voor huur en verwarming, over de belastingschalen voor 'wit'werkers...

Hij besluit dat we misschien wel wat geld verdienen , maar dat de staat het nadien gewoon weer terugneemt.

We gaan terug naar de wereldpolitiek, wie-wat zit er nu echt achter deze oorlog, wie wordt er beter van en komt er een derde wereldoorlog.

We zijn het over veel eens.

Tot ik na een half uurtje naar mijn hotel wil om wat te rusten tot het minder warm wordt en hij wil dat ik met hem mee ga naar zijn appartement om een wijntje te drinken.

Tsja, je kan het niet over alles eens zijn...

Ik ga ook nog een dag wandelen in het Wilson Forest park, nog een echt bos vlakbij de stad.

Van hieruit mooi uitzicht over de stad en heerlijk koel onder de bomen.

Op weg ernaartoe loop ik het observatorium en planetarium binnen.

Buiten kan je leren over de zwaartekracht, hoeveel weeg je op aarde, op mars, op venus, op jupiter?

Venus is wat afslankend,  mars een blitzdieet en jupiter te mijden!!

Er staat ook nog een ruimtevoertuig, maar het mooiste was de fototentoonstelling binnen.

Een grote ruimte vol met foto's van het heelal...

Er is geen grotere kunstenaar dan de natuur!

Toen eigenlijk maar op doorreis van een vakantie naar Polen.

Het was nog een tijd dat we op kamers gingen in een fremdenzimmer en ,dat weet ik ook nog, ze hadden lekker eten en natuurlijk is Tsjechie 'de bakermat' van de pils.

Ik vind een goedkoop ticket, er is een B&B hotel goed gelegen en goedgeprijsd, ik heb twee weken vrij, dus op naar Praag!

Na Noord Macedonie, Polen en Hongarije is dit het vierde land binnen Europa waar ik niet met mijn euro's terecht kan.

Ik ben ondertussen niet meer verlegen om maar 10 euro te wisselen op de luchthaven.

Zij zijn ook niet verlegen om een belachelijke wisselkoers te geven.

Met die 10 euro neem ik de luxe airportbus naar het centrum en heb zelfs nog geld over voor een pint op het centrale plein.

Praag ligt ook aan een rivier, de Moldau.

Er is een Oude Stad, een Nieuwe stad, een Joodse wijk, een Burcht,  veel bruggen over de rivier, de ene al mooier dan de andere.

Zoals iedere stad heeft ook Praag zijn eigen karakter.

Na Budapest vind ik Praag vooral druk.

Veel verkeer, veel mensen, en , op mijn leeftijd toch al wat belangrijk, er is in heel de stad bijna nergens een bank te vinden om eens gewoon te gaan zitten.

Veel bezoekers , maar het zijn bijna allemaal Oekrainers.

Ook in mijn hotel kunnen Oekrainers gratis logeren.

En ofwel volgen ze mij al van Krakow naar Budapest en dan naar hier, ofwel zijn ze met veel meer dan ik dacht.

Ik vind het wel bijzonder triest dat blijkbaar de babuska die met waterige ogen de sokken van haar kleinkind probeert te verkopen of de bloemkool uit haar datsja....

Want het tafelzilver heeft ze al verkocht bij het ineenstorten van de sovjetunie....

En de deduska die in de winkelstraat met zijn weegschaal zat om voor 1 grivna je gewicht te wegen....

Blijkbaar de grens niet over geraakt zijn...

Ik zou er graag naartoe gaan en met hun op een bankje in het stadspark zitten..

Weinig andere toeristen dus.

Het vliegtuig zat ook lang niet vol.

Maar Praag is een mooie stad, en nog steeds goedkoop.

In Pest, op rechteroever is alles plat, zitten de meeste hotels, winkels en restaurants.

Magdalena eiland ligt in het midden van de rivier en wordt aanzien als de groene long van Budapest.

En dan is er nog Buda, linkeroever.

Buda is heuvelachtig, groener dan Pest en het huist een aantal zeer mooie gebouwen.

Ik dus mijn wandelschoenen aan en de brug over naar het Kasteel district.

Het is te warm op de wandelpromenade langs de rivier ,die ook al op het lijstje van Unesco  staat, dus wandel ik niet tot de kabelbaan aan de kettingbrug, maar neem de schaduwzijde van alle straten die omhoog lopen.

En opeens ben ik in het Fishersmen Bastion. 

Mooi op zich , met veel toeristen , mooi uitzicht op de omgeving en rechteroever.

Er staat een fotogenieke kerk en nog maar eens ,een wel heel mooi,  beeld : man op paard '.

In de omliggende straatjes links van het bastion is het rustig wandelen.

Als ik daarna richting Koninklijk Paleis wandel kom ik voorbij het Sandor Paleis, tegenwoordig de woonst van Orban.

Mooi optrekje met uitzicht op het parlement aan de overkant van de rivier.

Vanaf het kasteel heb ik al uitzicht op de citadel en het vrijheidsstandbeeld, maar de hemel wordt donker.

Dus wandel ik terug en laat nog iets voor een volgend bezoek aan Budapest.

Budapest heeft zowat 2.000.000 inwoners, de Oekrainers inbegrepen.

Pecs is een relatief klein, liefelijk stadje van 160.000 zielen.

Het centrale plein is omringd door een heel stel fotogenieke gebouwen met , de geschiedenis herhaalt zich, een oude moskee die nu dienst doet als kerk.

Er is ook een standbeeld van man op paard en een paar fonteinen .

Verder heeft dit stadje ook nog een overmaatse kathedraal, een vroegchristelijke begraafplaats .een synagoge, een moskee.

Pecs is ook bekend voor zijn porselein en keramiek van de Zsolnay fabriek, mooi !!

Vanuit Pecs kan je ook mooie wandelingen maken de sparrenbossen en de heuvels in.

Ik wandel naar de TV toren , de mooie zoo, het sport en recreatiepark en zweet heel wat af.

Ik was al in Cuba toen Fidel er nog was..

In Venezuelea toen Chavez nog leefde.

Ik was op doorreis in Wit-Rusland ,waar Loekashenko nog steeds de baas is.

Dus nu eens naar Hongarije , het land van Orban.

Budapest is een aangename stad.

Hoofdstad, maar ik logeer in de ambassadewijk en wordt s' morgens wakker van het fluitconcert van de vogeltjes.

Er is links en rechts van de rivier veel te zien.

Ik verken al eens de rechteroever met de kathedraal , het parlement, de centrale markt , het stadspark , de daktuin van het museum van het etnografisch museum en geniet van het uitzicht op linkeroever.

De volgende dag ga ik naar het Margaretha eiland tussen Buda en Pest in .

Het is een prachtig plekje met een eeuwenlange historie.

Ooit konijneneiland voor de jacht, daarna werd er een klooster gesticht waar  Margeretha, de dochter van de koning 'mocht leven' als dank omdat de Tartaren verdreven waren...

Het eiland huist de ruine van het klooster, een mini zoo, een watertoren, zwembaden, kuuroorden,een openluchttheater, een rozentuin, en een heel mooie japanse tuin.

Je kan er natuurlijk ook iets eten en genieten van de fontein- en muziek show.

Ik had er een fantastische dag!

Warschau de "hoofd"stad, dat is zeker, is een grote , moderne stad.

Warschau heeft ook een oude stad, op de Unesco lijst.

De Unesco lijst is eindeloos lang, maar Warschau neemt toch een speciaal plaatsje in.

En dit omdat ze hun oude stadscentrum zo goed heropgebouwd hebben na de oorlog.

Er is ook een nieuwe oude stad, minder bezoekers maar even mooi.

Er zijn , zoals thuis, vele parken met kasteel.

Er is de moderne stad met mooie wolkenkrabbers.

Beide steden hebben hun charme, maar inderdaad, geef mij maar Krakow.

Polen was leuk en ik had veel beter weer dan verwacht.

dus geen vaarwel maar tot nog eens.

Normaal krijg je dan een kaart en begint men cirkels te tekenen.

Dit is de moeite, dit is mooi.

Nu zucht de dame .. er is hier zoveel te zien.

Ze geeft me een map , bekijk die eens en als je weet wat je wil gaan zien en je hebt vragen kom maar langs.

Dus op het plannetje gekeken en er is dus inderdaad alleen al binnen de stad nog heel veel te zien.

Ik kies om alvast te beginnen met naar alle 'fototoestelletjes' op de map te gaan.

Dat icoontje is toch het teken van iets moois?

En zo kom ik langs forten, kloosters, sanctuaria, parken, natuurgebieden..

Veel bezienswaardigheden zijn natuurlijk gerelateerd aan Paus Johannes 2, geboren en opgegroeid in Krakow.

Zijn geboortehuis, de steengroeve waar hij nog gewerkt heeft, het kapelletje op weg naar zijn werk, de kerk waar hij zijn eerste mis opgedragen heeft..

Wat vroeger dus een steengroeve was , is nu een mooi beschermd gebied waar je heerlijk kan gaan wandelen.

Vanop de rotsen heb je een mooi uitzicht over Krakow en de steengroeve is ondertussen een meer geworden.

En zo te zien binnenkort een zwemparadijs.

Raar detail, er is ook een Elvis Presley straatje, een Elvis Presley steen en een  Elvis Presley monument(tje).

Ik ontdek op de kaart ook nog de ligging van het voormalig concentratiekamp Plazow.

Waar vroeger het kamp was ,is er nu een beschermd natuurgebied.

Het enige overblijvende gebouw is het 'Grey House', woonst van de commandant van het kamp .

Verder staan er verspreid over het terrein foto's van hoe het was met beklijvende getuigenissen.

Het grijpt je aan, zeker nu in de lente de natuur op zijn mooist is.

Het is een prachtig natuurgebied, buiten het fluiten van de vogels niks dan stilte en de bloesems in volle pracht, teken van nieuw leven..

En dan weer zo'n foto en getuigenis..

Hier was de appelplaats, hier was een executieplaats...

Wat verder , de spoorbrugbrug over , nog een zeer mooi natuurgebied.

Hier kan je iets eten en drinken, op het strand liggen, met een bootje varen, zwemmen , in een door de stad voorziene hangmat liggen, of gewoon genieten van de natuur vanop een bankje.

Op de terugweg eet ik nog eens lekkere pelmeni en heb een lang gesprek met de eigenaar.

Op zondag is het nog maar eens feest in Krakow.

De Pauliner kerk en klooster houden hun jaarlijkse processie.

Van de burcht naar het klooster en terug.

Er wordt natuurlijk ook een kerkdienst gehouden.

Heel veel hoge gebedsdienaars hier en een kleurrijk geheel!

Twee weken werken, twee weken vrij..

Vanaf nu is het glas altijd halfvol!!

Altijd horen zeggen dat Krakow zo mooi is, het 'hart van Polen ' , dus boek ik een weekje Krakow en een paar dagen Warschau.

Door die hoge verwachtingen heb ik even het gevoel..is dit het?

Maar hoe langer ik hier ben, hoe meer ik de schoonheid van Krakow ontdek.

Krakow heeft een mooie oude stad en heeft een lange geschiedenis.

Maar er is ook veel groen en hoe meer stappen ik zet, hoe meer mooie plekjes ik ontdek.

Mijn eerste dagen hier is het zeer druk in de stad.

1 mei was een feestdag, 2 mei ook, 3 mei is constitutie dag, 4 mei dag van de brandweerman..

Krakow feest...

Als je in Polen  en Krakow bent kan je natuurlijk niet aan de recente geschiedenis voorbij.

Ik ga dus naar de joodse wijk  en voel me daar even terug in Antwerpen.

Jammer dat men dit voorbeeld van hoe laag de mensheid kan gaan nu blijkbaar commercialiseert?

Betalen om een synagoge te bekijken?

In alle katholieke kerken hier ben je welkom, alleen wat respect verwacht.

Er is mij op al mijn reizen trouwens nooit een bijdrage gevraagd in een moskee...integendeel..

Als mij in deze wijk die zo'n trieste geschiedenis heeft ook nog gevraagd wordt om te betalen om de begraafplaats te zien is de maat vol.

Betalen om op het kerkhof te komen?

Daar ga ik toch nog een paar jaar mee wachten!

De volgende dag maak ik een grote wandeling en kom langs het museum 'people of Krakow in times of terror'.

Het gaat over de periode van 1939-1945-1956 en dat zegt al genoeg.

Het 'museum' is moeilijk te vinden.

Het zit op een binnenkoer, je moet door een grijze, kale 'sovjet-ingang', dan een deur door die bijna niet opengaat...

Het museum zelf huist anderhalve kamer

Geen bezoekers, twee medewerkers.

In de kleine kamer leer je over WO2  en  de Sovietunie erna.

Er is verder niemand maar er je hoort wel ondervragingen, geweerschoten, hekken die dichtgegooid worden.

Ondertussen heb ik op een plannetje van het museum geleerd dat er ook nog cellen te 'bezichtingen' zijn.

Er wordt hier niks gezegd door de medewerkers.

Maar als ik bijna alles gezien heb houdt de dame me in het oog.

Ik ben klaar en wil naar buiten.

Zonder iets te zeggen gaat de dame me voor , sleutels in de hand..

We gaan de museum-kamer uit, sovjet trap weer op, naar de binnenkoer en dan doet mijn begeleidster een andere deur open.

Ze zegt nog steeds geen woord,loopt voor mij en ik volg in stilte.

Kelder binnen, grijs, geen ramen, koud,  ...

Het is duidelijk, ik ben nu waar het echt om gaat.

Er zijn vier cellen.

Ongeveer 3 op 3.

Hoeveel mensen er in een cel zaten , geen idee.

Ik durf het ook niet te vragen..

Mijn begeleidster blijft in de gang staan, zegt geen woord,de sleutel in de hand..

In cel 1 een lijst van de boodschappen die nog steeds op de muren staan..

In de andere cellen niks, behalve plastieken schermen om de geschiedenis te beschermen.

De boodschappen zijn er nog, geen fake news hier.

Ik was er echt bang...

Het gevoel, als ze de deur achter je dichtdoen..

Het was achtereenvolgens Macedonisch, Romeins, Slavisch, Otomaans en Servisch.

Vroeger was het gekend als "stad van de consuls" omdat er zoveel consulaten gevestigd waren.

Nu is het een rustig stadje  waar de cafe en terrasjescultuur overheerst.

Het is ook een universiteitsstad, zelfs de Ataturk  zou hier gestudeerd hebben.

Er is een mooie archeologische site , geen griekse maar een macedonische.

Bitola ligt vlakbij Pelister nationaal Park  en je kan hier prachtige wandelingen maken.

Er zijn nog steeds een paar consulaten gevestigd, dus nog wat mooie gebouwen te zien ook.

Ook wat moskeeen, een katholieke kerk en een zeer mooie Orthodoxe kerk.

De verkeersvrije winkel- wandel-terrasjescultuur-straat heet tegenwoordig Shirok Sokak, maar iedereen zegt nog Marshal Tito street.

Je kan naar de zoo, de bazaar en het stadspark waar je natuurlijk ook iets kan eten en drinken.

De grens met Griekenland is hier maar 30 kilometer vandaan, maar er is geen busverbinding, zelfs de taxi's moeten een speciale vergunning hebben om de grens over te rijden.

Geen grensoverschijdend gedrag dus deze keer..

Op het centrale plein staat een mooie klokkentoren en zit er een man op een paard.

Anders dan in Skopje waar zowat op iedere hoek van de straat er een standbeeld staat van een man-op-paard, staat er hier maar eentje in heel de stad.

Er hangt geen bordje aan ,zal niet toegelaten zijn door Europa, maar ik vermoed dat ik weet wie het is.

Op het plein ook nog het russisch consulaat, met vlag.

Dat mag gelukkig nog wel.

Bitola heeft trouwens ook een oorlogskerhof van 13.000 franse gesneuvelden in WO1.

Triestig toch dat de geschiedenis zich steeds maar herhaalt.

Jonge, gezonde mannen moeten hun leven geven voor iets- niets- wat uiteindelijk toch met overleg moet opgelost worden.

Als ik later die dag terug aan het college-museum waar Ataturk nog gestudeerd heeft voorbij wandel, zie ik dat de tank die ernaast staat door de plaatselijke jeugd gebruikt wordt om op te spelen.

Werd dat maar een wereldwijde rage!

 Vanuit Skopje wil ik naar Ohrid.

Geen treinverbinding en blijkbaar ook maar een paar bussen per dag, dus ga ik mijn ticket al een paar dagen vooraf kopen.

Dat gaat vlot, het ticket is zelfs een stuk goedkoper dan de dame van de infobalie aan het loket er vlak naast gezegd had.

Er staat ook net een bus aan het perron met bestemming Ohrid, een mooie grote reisbus, dat ziet er goed uit.

Op de dag van vertrek is de grote reisbus een minibus geworden , 20 zitplaatsen, maar het blijft een Mercedes..

Er zijn maar zes passagiers, de rit duurt drie uur.

De weg is nogal hobbelig hoewel het een tollroad is.

Maar geen nood, er wordt een nieuwe weg aangelegd door China.

Misschien moeten we de Chinezen ook maar eens te hulp roepen voor onze wegen?

Daar is ook nog wat reparatiewerk aan .

Ohrid is de toeristische bestemming van Noord-Macedonie.

Het staat op de Unesco lijst zowel als natuurlijk en als cultureel erfgoed.

Er is het oude historische stadje, met nauwe straatjes, vroeger meer kerkjes dan dagen in het jaar, een fort..fotogeniek.

Er is het haventje waar je tochtjes over het mooie meer kan maken, een van de grootste, oudste en mooiste van Europa.

Dan is er nog de 'nieuwe' stad, met een mini turkse bazaar, een zeer mooie lange wandeldijk,veel winkeltjes, terrasjes en restaurantjes.

Ik heb twee dagen , dus een dagje oude stad en een dagje wandelen langs de wandeldijk en de sparrenbossen in.

Na een paar jaar corona en nu ook nog een oorlog binnen Europa heb ik beslist het roer om te gooien zoals dat heet.

Wat minder werken en wat meer  verlof.

Trouw aan het oude principe om weinig te geloven van wat men zegt en liever zelf te gaan kijken..

Ik begin met Noord Macedonie.

Een nieuw landje , het bestaat pas sedert 2019.

Het ligt in de Balkan, dat was altijd al een ingewikkeld kluwen.

Jaren hebben ze onderhandeld met Griekenland over wie nu het echte Macedonie bezit.

En ook wie het geboorteland is van Alexander de Grote.

Met Albanie hebben ze oneneigheid over waar Moeder Theresa nu echt thuis hoort.

Ze hebben nog wat geschiedenis als ex-Yoegoslavie en natuurlijk zit er ook nog een stukje sovjet geschiedenis aan vast.

Het is een klein landje met zo'n 2 miljoen inwoners.

De Macedoniers zijn overwegend Orthodox , maar er leven ook heel wat Albaniers, die voor de helft moslims zijn,dus al twee godsdiensten.

Ik vlieg naar Skopje International Airport, vroeger gekend als Alexander de Grote International Airport, maar dat mag nu niet meer van Griekenland-Europa.

Het is een klein, vrij nieuw luchthaventje en er rijden maar een paar bussen per dag naar het centrum.

De officiele bus blijkt een minibusje te zijn, de rest van de passagiers neemt een taxi of wordt afgehaald .

Mijn hotel is een 4 sterren hotel , maar toch een beetje oud- russische stijl.

Een hartelijk welkom en de check-in in twee minuten.

Maar mijn kamer is op het derde, dus neem de lift naar het derde, stap uit, je bent nu op het vierde, dus ga rechts en een trap naar beneden..daar vindt U uw kamer.

Mijn kamer zelf is perfect, nog met een echte ouderwetste sleutel, en nee, toch  niet helemaal sovjet stijl, de deur gaat vlot open en dicht.

De volgende morgen is het ontbijtbuffet een uitgebreid buffet gaande van soep, warm en koude gerechten tot pannenkoeken en taart.

En de kokkin die steeds maar nieuwe schotels komt aanbrengen, steeds op zoek om nog een plaatsje te vinden op de tafel.

Iedereen is extreem vriendelijk, er wordt mij iedere keer smakelijk en een prettige dag gewenst.

Met een volle maag kan ik op pad.

Skopje is een rustig stadje.

Veel groen , veel shopping malls, veel mannen die aandacht aan mij besteden...

Als je russisch kan lezen begrijp je hier het meeste van wat er geschreven staat.

Maar iedereen spreekt vlot engels.

Ik logeer op de grens van de oude stad met de bazaar en het oude fort.

Maar ook vlakbij het moderne Skopje, waar men zich eens goed laten gaan heeft aan het oprichten van beelden en monumenten.

Ik heb geluk met het weer en geniet van het zonnetje op een bank in het grote stadspark.

Naar men zegt een mooie stad met 200 dagen zon per jaar.

Resten er natuurlijk nog 65 dagen met slecht weer.

En dat wordt er ook voorspeld.

Regen , veel regen en veel wind, mogelijks zelfs overstromingen.

Ik neem dus een dubbele laag goretex mee, en een boek voor als het echt te slecht wordt.

De avond dat ik aankom is het inderdaad of de wereld vergaat.

Maar daarna valt het eigenlijk nogal mee.

Ik heb iedere dag wel wat droog weer en zie zelfs even de zon.

Ik heb geen tijd voor een museum en mijn boek blijft ongelezen.

Iets voor op het vliegtuig terug naar huis.

En Valencia is inderdaad een mooi en tof stadje.

Net nu we allemaal wat hoop kregen dat er eindelijk een eind aan de corona-saga en de pandemie ging komen.

Krijgen we de 'gewone' onzekerheid terug die men 'wereldpolitiek' noemt.

Voor ons zal het waarschijnlijk beperkt blijven tot wat extra levensduurte en misschien wat reisbeperkingen.

Maar je zal er maar wonen en er middenin zitten!

Zelf had ik een resem onderzoeken, ziekenhuisbezoekjes, opnames, en de raad om geen nek belastend werk te doen.

Dus wat is er dan aangenamer dan een paar dagen naar de zon te vliegen ?

Mijn broer is ook in Spanje, dus spreken we af in hetzelfde hotel.

Hij doet overdag zijn toerke met de moto

Ik mijn dagelijks quotum stappen.

En s' morgens en s'avonds hebben we onze gezellige babbel.

Heel leuk en voor herhaling vatbaar.

Misschien een ideetje voor de wereldleiders?

We zitten ondertussen allemaal al bijna twee jaar in de Covid19 -saga.

Onzekerheid was heel de tijd troef.

Het eerste jaar ben ik braaf gaan wandelen in ons mooie park.

Vier seizoenen lang.

Daarna ben ik -op hoop van zegen zoals dat heet- toch terug gaan reizen.

Altijd last-minute- naar een 'groen' land gereisd, terwijl ik vroeger al maanden op voorhand een ticket boekte.

Ver weg kon niet, dus heb ik mooie plekjes ontdekt in Europa.

Roemenie was een heerlijke verrassing, Finland en Zweden waren naar verwachting goed, zeker omdat ik er iedere keer een dagje doorbracht met mijn broertje.

Mijn eerste keer Spanje in Andalusia was ook genieten, prachtige dingen gezien en goed weer.

En nu had ik dus ook de laatste week van het jaar vrij.

Het werd Madrid, geen extra testen, mooi weer verwacht en ideaal als citytrip voor een paar dagen?

En kijk, ook dit laatste reisje van 2021 werd een succes.

Madrid is een mooie stad .

Ik heb genoten van de highlights , heb heel wat mooie musea bezocht.

Maar ook gewoon wat verdwalen door de stad , wat ik het liefste doe, brengt je op bijzondere plekjes.

2021 is bij deze op..

Niemand weet wat 2022 ons brengt.

Maar ik wens jullie in ieder geval veel levensvreugde, enthousiasme , positieve dromen, durf, hoop, en natuurlijk een goede gezondheid!!