Nu is het de tweede stad van Sri Lanka.

De belangrijkste bezienswaardigheid is de wereldberoemde " Tempel van de Tand -van-Boeddha".

Verder zijn er nog heel wat mooie tempels en een mooi meer waar je met een bootje op kan gaan varen, maar waar duidelijk niet op mag gevist worden.

Het meertje zit vol met zeer dikke vissen!!

Kandy is een van de must-see-bestemmingen voor alle toeristen in Sri Lanka.

Als ik uit de bus stap ,komen de helpers mij dus al in grote getale tegemoet.

En zoals er in sommige landen altijd wel een hondje is dat een eindje met mij meewandelt, heb ik hier altijd wel een tuk-tuk-rijder die stug volhoudt dat ik zonder zijn hulp niets ga te zien krijgen.

De vele honden hier wandelen niet mee, maar rusten uit en bereiden zich zo voor op eventuele calamiteiten.

Hier blijft het s'avonds lekker zwoel, dus geen dekentje meer nodig.

Ik heb een kamertje met een mooi uitzicht en een tempel vlakbij.

Ook deze god moet wat hardhorig zijn..

s'Avonds klinkt er een uur lang zeer luid getrommel, en dat doen ze s'morgens om 5 uur nog eens over.

Gratis wekdienst dus..

Komt goed uit want ik moet toch naar Colombo.

Colombo is slechts 115 km ver , maar we doen er toch bijna 4 uur over.

Een mooie rit ,dat wel , en er is een nieuwe tolroad gepland.

In Colombo ga ik eens naar de floating market, Galle Fort,de wijk Pettah...ik zweet wat af!!

Daarna is het tijd om te gaan pakken..

Morgen verwacht men hier weer 31 gr .

In Moskou ook 31 , maar dan graden fahrenheit..

En in Belgie regen ...???

Mooie sprookjes duren nooit lang...

Groetjes

Het heeft een eigen micro klimaat en op zo'n 1800 meter koelt het s'nachts goed af.

In plaats van rijstvelden en theeplantages , zijn hier sparrenbossen en er worden hier prei, wortelen en aardappelen geteeld.

Nuwaraeliya was toen de Engelsen hier nog baas waren een kuuroord.

Er staan dus overal prachtige oude huizen , er zijn nog golfbanen , er is nog een racebaan voor paardenwedstrijden.

Er is ook een zeer groot meer ,waar je bootje kan op gaan varen.

Het is een rustig stadje, de temperatuur is gewoon zomers en niet heet.

Toevallig is er weer iets te vieren.

Dit keer een soort sportfestival ,de prijsuitreiking wordt bijgewoond door de plaatselijke notabelen en pers.

De vlag wordt gehesen , er is muziek en mooie kostuums.

Zwemmen in zee , niets voor mij, en ook de modale Sri Lankaan doet het niet.

Ze lopen ofwel langs de branding, zitten op een muurtje naar de zee of naar de ogen van hun lief te staren.

Anderen eten een ijsje of spelen voetbal .

De enigen die eigenlijk op het strand liggen zijn de honden.

Ik dus de bus op naar Badulla.

Badulla is een redelijk groot stadje aan de voet van de bergen ,hiervandaan zou zowat de lekkerste thee komen.

Er is een tempel waar Boeddha nog gerust zou hebben ,en een grote moslimgemeenschap.

s'Avonds  hoor ik hier dus de moskee, maar blijkbaar hebben de volgelingen van Boeddha ook nog wat te vieren.

Die van Boeddha houden het langste vol.

Veel is hier dus niet te zien,maar er is een mooi aangelegd parkje waar je heerlijk kan zitten.

Er is ook een groot speelpark en daarnaast wordt lekker gekookt in openlucht.

Het zijn allemaal lekkere hapjes en ik probeer er vele van.

Omdat ik de enige buitenlander ben ,heb ik nogal beziens.

Het is te warm om rond te wandelen ,dus neem ik eens de bus naar Passara.

Passara ligt hoog in de bergen, de weg is in slechte staat, maar inderdaad langs heel wat theebedrijven.

Als ik in Passara uit de bus stap , ben ik echt de enige buitenlander.

Er wordt gestaard, vooral door de mannen, ik hoor zelfs eens 'white-nose'.

Het lijkt me hier nog wat meer moslimgebied, maar ik zie dat ook hier de wine- en de beer-shop goed verkoopt.

Vandaag naar Wellawaya.

Tijdens de mooie rit er naartoe rijden we door Ella.

Ella zeer toeristisch omdat het zo mooi gelegen is.

Maar als ik al die drukte zie ben ik blij dat ik hier niet logeer.

In Wellawaya is het rustiger, ik wandel er eens naar de rijstvelden en ga een ijsje eten.

Het ligt in Azie , duidelijk!

Vanuit de lucht ziet het er allemaal zeer groen uit, veel palmbomen.

Als ik de luchthaven uitstap begint het...

Taxi , madam...tuktuk, madam...taxi madam...where do you want to go , madam...

special price,..to Colombo and then..where do you want to go...cheap price madam..

Ik weet dat er een bus moet zijn , maar waar...

Uiteindelijk stap ik op een minibusje waar geen bestemming op vermeld staat , maar waarvan de chauffeur beweert dat hij naar Colombo Fort rijdt.

Er is een chauffeur en een begeleider, die tijdens het rijden uit het busje hangt en roept Colo--colo--colo--colo--Colombo!!

De chauffeur claxoneert , om klanten te lokken , maar ook om links, rechts, dubbel ,driedubbel  voorbij te steken.

Men rijdt hier officieel aan de 'andere kant' van de weg, en misschien is dat wel letterlijk te nemen

Na 2 uur  zijn we aan de eindhalte.

Nog even over de prijs van de rit gediscuteerd en ik kan de straat over en de chaos in van het grote busstation.

Helpers alom, wat dacht je?

Maar ik heb geluk, ik vind direct een bus naar Matara en 10 minuten later ben ik op weg.

Volgens mijn ticket is het een fully-airconditioned bus,....volgens mij niet.

In Matara wachten mij nog meer vrienden , tuk-tuks ,taxi's ..

Ik vind mijn hotel en ga daarna genieten van het zicht op zee.

De volgende dag neem ik een lokaal busje naar Galle.

Er is een begeleider aan boord voor de ticketverkoop, en de chauffeur slaagt er in ,mede door bijna constant geclaxoneer, samen met alle anderen op de weg ,om een tweevaksrijbaan te gebruiken als was het een zesrijvakken weg.

Galle heeft een mooi oud fort  , staat op de lijst van Unesco.

Het is er zeer druk , zeer warm , zeer toeristisch, maar inderdaad, zeer mooi.

Vandaag met het busje naar Tangala,nog een laatste stadje aan zee.

Op de terugweg stop ik aan de Sri Vishnu Maha Devalaya tempel.

Mooie tempel met een groot Boedhabeeld  en vele gelovigen.

Terug in Matara is het feest.

Er is dans en muziek en een mooie optocht.

Dubai 2019--foto's.

Ik was er een paar jaar geleden een keer in transit , en alles leek mij er toen artificieel ,gemaakt ,te druk..

Maar ik wou eens wat bijpraten met mijn broer.

Omdat die alleen op een vliegtuig stapt als je niet met de moto kan rijden moest het dus in onze winter.

We wilden nog eens samen naar Moskou , maar het papierwerk, visum, uitnodiging, een paar verplichte bezoekjes aan de ambassade..

Bovendien zou het er ook koud zijn..

Dus hebben we een ticket geboekt bij mijn huis van vertrouwen Aeroflot.

De service van  Aeroflot was perfect, het weer in  Dubai tussen 25 en 28 gr.

We waren er maar voor een weekend , dus hebben we geen uitstapjes gemaakt naar de andere Emiraten.

Nu ik in Dubai zelf geweest ben kan ik alleen maar positief zijn.

Dubai is goed georganiseerd, proper, veilig.

Ik was steeds de woordvoerder voor ons, ben nooit scheef bekeken ..

Iedere keer dat we de metro genomen hebben , stond er altijd wel een man  voor mij recht.

Dikwijls stond er zelfs iemand op voor mijn broer als ze zagen dat we samen waren.

Dubai is extreem proper , de metro ruikt altijd fris, nergens is een papiertje te zien.

In Dubai heb je nog een oud centrum waar wij logeerden.

Je kan er nog een bootje nemen naar de andere kant van de rivier, en daar is dan nog een echte oude souk.

Verder heeft Dubai natuurlijk zeer veel mooie stranden, 

Ik heb mijn strandfoto van het strand van het Ritz Carlton Hotel.

Dubai heeft ook een overtal aan winkelcentra en foodcourts waar je goedkoop de wereldkeuken kan eten.

Voor liefhebbers van moderne architectuur is Dubai de overtreffende trap....jammer dat ik zo weinig foto's genomen heb.

Je kan blijven kijken..

Iedere wolkenkrabber heeft zijn eigen design..

Hoed af , en dat schrijf ik als natuurliefhebber!!

.

Er zijn 2 mogelijkheden om naar Vlora te rijden,1 langs de kust en 1 terug naar Gjirokaster en dan verder door het binnenland.

Mijn busje kiest de snelste weg, via Gjirokaster.

Terug de mooie bergpas over  .

Onderweg krijg ik nog te horen dat Gjirokaster misschien wel mooi is, maar de mensen daar..

Het zijn voornamelijk joden en die zijn helemaal niet vriendelijk....

De man die dit vertelt heeft naar eigen zeggen vrienden over heel de wereld, alleen in Gjirokaster niet...en de reden daarvan ziin natuurlijk de anderen..

De Caucasus, daar gaan we weer...

Een uurtje later maakt ons busje een stop, geen dorp te zien.

Iedereen de bus uit en ik dus ook.

Er worden hier levende kalkoenen verkocht.

Ik maak eerst nog een grapje..aha, de gelukkige , ontsnapte kalkoenen na Kerstmis.

Blijkt dat men hier voor nieuwjaar ook kalkoen eet.

Een van mijn medereizigers heeft 33 kg kalkoen bij voor zijn zus in Vlora.

33kg?

Tsja, t' is een feest met 10 personen..

In Vlora werd in 1912 de onafhankelijkheid van Albania uitgeroepen.

Maar Vlora werd vooral bekend als de stad waar het protest ontstond tijdens de Piramide Crisis in 1997.

Meer dan 2 miljoen mensen waren toen opeens al hun geld kwijt , de helft van het BNP was opeens weg..

Naar schatting een half miljoen wapens werden gestolen van politie en leger.

En vooral Vlora werd het rovershol.

Albanese en Italiaanse maffia , drugs- en mensensmokkel...

In die tijd waren er hier dus waarschijnlijk meer kalasjnikovs dan hotelkamers..

Van mijn hotel naar de baai van Vlora loop ik langs een brede drukke weg met palmbomen .

En daar sta ik dan.... te kijken...

Het is een zeer grote baai, en kilometers lang zijn er niets dan nieuwbouw appartementen, hotels ,design-cafe's en restaurants...

Allemaal om te mooier.

De terrasjes zitten vol met mensen die een koffie , een borreltje, een cognacje, een biertje drinken.

Ook als het donker wordt blijft de kermis goed draaien, onveilig is hier lang weg.

Vandaag heb ik dus een grote wandeling langs de promenade van Vlora gemaakt, heb het kleine oude centrum bezocht, en ben naar de kapper geweest.

De mensen zijn hier vriendelijk.

Regelmatig wordt mij gevraagd waar ik vandaan kom..

Belgie ...

Bedankt om te antwoorden en om naar Albania te komen..

Behalve dan die ene.

Hij kwam op de bank naast mij zitten , want "hier is betere GSM ontvangst".

En ben ik hier alleen?

En ben ik getrouwd?

En hoe oud ben ik?

En logeer ik in een hotel?

In welk hotel?

Sarande geniet van meer dan 300 dagen zon per jaar.

In het seizoen kan je van hieruit dagtrips maken van en naar Corfu.

Er is een mooie wandeldijk en veel restaurantjes en hotelletjes.

Nu is het buiten seizoen , dus ben ik helemaal alleen in mijn hotelletje.

De eigenaar van het hotel heeft in de winter nog een andere job, dus krijg ik ook een sleutel van de voordeur.

Ik heb dus een kamer met uitzicht op zee en een man die speciaal voor mij een lekker ontbijt komt maken..

Terwijl ik ontbijt hebben we een lang gesprek .

Het gaat over Albania en hoe ook hier Turkije door de restauratie en bouw van nieuwe moskeeen een voet aan grond probeert te krijgen.

Volgens mij valt het hier best mee, ik heb tijdens mijn verlof nog geen 10 hoofddoeken gezien , en dat kunnen dan nog toeristen geweest zijn?.

In ieder stadje staat er wel een moskee, maar ook een orthodoxe kerk en een katholieke kerk.

In Tirana heb ik zelfs de Jehova's Getuigen met hun tijdschriften zien staan.

Bovendien wordt hier overal bier en sterkers verkocht en geschonken.

OK, ik wil nog geloven dat de reclame voor Heineken gesponsord wordt door Turkijke, dat is immers geen echt bier??

Maar toch..

Mijn hotelbaas is een 100 % echte originele bewoner, wat de echte originele bewoners hier dan ook waren?

Bovendien is heel zijn familie christen..

Maar zijn broer is door 1 persoon volledig geradicaliseerd en is nu dus moslim.

Als hij kon , hij zou alle moslims vermoorden..

Tsja , zo komen we er ook niet.

Het blijft hier de caucasus.

Ik maak een zeer lange wandeling langs de zee.

Ik ben eigenlijk op weg naar Butrint Archeologisch Park, ook op de lijst van Unesco.

Maar ik geniet onderweg te lang van Butrint National Park , de beach van Ksamil en dat lekker ijsje met uitzicht op zee.

16 graden ,windstil en volle zon , als DAT geen vakantie is!!

Maar dankzij google, het internet en de toeristische dienst weet ik waar ik moet zijn.

De Albanese Maffia , daar heeft iedereen al eens van gehoord, maar waar Albanie nu juist ligt?

Het is een land met een zeer lange geschiedenis.

De Grieken , de Romeinen, de Turken , ze zijn er allemaal geweest.

Na heel wat schuiven met de grenzen voor, tijdens en na de twee wereldoorlogen werd Albanie een communistische staat.

Toen Stalin stierf vonden ze de Sovjetunie niet communistisch genoeg meer.

Ze gooiden de Russen buiten en werden dikke vriendjes met de Chinezen.

Toen Mao er niet meer was gooiden ze ook de Chinezen buiten , want niet communistisch genoeg.

Daarna hadden ze hun eigen Grote Leider Hoxha en verder geen vrienden meer.

Maar zelfs die had het eeuwig leven niet en sindsdien is dat Echte Ware Communisme nogal verwaterd.

Het is een beetje simpel uitgedrukt , maar ik heb natuurlijk niet de pretentie om een geschiedenisboek te schrijven.

Als ik het goed heb is in Albanie momenteel officieel 80%  van de bevolking moslim .

Maar wel van een aparte strekking binnen de moslimgemeenschap.

Ik heb eens ergens gelezen dat ze hier een paar honderd jaar geleden belastingsvermindering kregen als ze 'moslim' werden.

Je hoefde daarvoor niet eens naar de moskee te gaan..

Tsja..

Ze hebben dus moskee's , vieren de ramadan en het suikerfeest.

Maar toch hebben ze hun enige internationale luchthaven genoemd naar Moeder Theresa , bij mijn weten toch een katholieke non?

En blijkbaar zijn ook Kerstdag en de geboortedag van Moeder Theresa officiele feestdagen in Albanie.

Trouwens, Moeder Theresa was wel een Albanese , maar leefde in Kosovo, waar meer dan 80 % van de bevolking Albanees is, maar ze was eigenlijk wel geboren in Skopje, wat nu Macedonie is.

Samengevat reis ik dus weer naar het kluwen van de Balkan...

Ik heb me voorgenomen niet aan politiek en niet aan religie te doen..

Maar gewoon eens te gaan zien hoe het daar nu eigenlijk is..

Het begint al goed op de luchthaven.

Na 3 minuten wachten is het al aan mij.

Zoals altijd geef ik mijn paspoort met een klein hartje aan de man van de grenspolitie.

Hij kijkt mij met een grote glimlach aan: eerste keer in Albanie?

Ik zeg ja.

Kom je hier voor Kerstmis?

Ik zeg nog maar eens ja.

Dan wil mijn machineleesbaar paspoort weer niet gelezen worden.

Na een paar keer proberen lukt het toch.

De ambtenaar schuift mijn paspoort terug: Welkom in Albanie !! zegt hij.

En mijn stempel?

Dat geven we niet--Hij zegt iets van Shengen..

Shengen ?? Is Albanie bij Shengen??

Beteuterd sta ik naar mijn paspoort te kijken.

Weer geen stempel.....waar gaat de wereld naartoe?

Verder gaat alles perfect.

Als ik naar de uitgang loop hoor ik slechts een paar keer taxi?, you need taxi?

Ik neem de bus naar het centrum, die zich net als thuis vastrijdt in het verkeer op een vrijdagavond.

Uiteindelijk is het al lang donker als ik uitstap vlakbij het grote centrale plein.

Voor het eindejaar is alles mooi verlicht en er zijn vele kraampjes waar vooral (zeer) grote pinten bier en gluhwein gedronken worden.

De muziek "White-White-Xmas" en "Rudolf the Red Nosed Rendeer"..

Vandaag dus een dagje Tirana.

Tirana is geen wereldstad, de bezienswaardigheden kan je op een dag zien.

Geen toeristen te zien, en ik val hier ook minder op dan in Azie.

Toch vraagt af en toe iemand mij of ik geen hulp nodig heb..

Nee? 

Dan toch Welkom in Albanie!!

Zo'n zes jaar geleden was ik in februari ook in Seoul en toen stond ik bibberend van de kou te kijken naar de wachters aan de poort.

Deze keer heb ik stralend weer , zo'n 20 graden en ben zelfs net op tijd voor de aflossing van de wacht.

Ik kijk de hoofdwachter in de ogen en het lijkt mij dezelfde te zijn dan toen.

Gyeongbokgung staat niet op de lijst van Unesco maar is toch een mooi park.

Veel vijvertjes en pagoda's hier, je kan thee gaan drinken als een koning-koningin.

En natuurlijk ook hier weer heel veel Koreanen  in traditionele kledij die de hele dag foto's nemen..

Er zijn nog zoveel meer paleizen , tempels en dingen te zien in Seoul, maar ik kies voor een bezoek aan de "Muur rond Seoul".

De muur is meer dan 600 jaar oud , heeft natuurlijk in al die jaren al heel wat meegemaakt, maar is nu vooral een oase van rust in deze drukke stad.

Als je de volledige 19 km wandelt heb je volgens de folder zo'n 3660 kcal verbrand.

Ik doe maar een klein stukje en neem dan de metro naar Seoul station en de foodcourt daar.

Het is er nog steeds even lekker!!

Morgen mijn laatste dag hier.

Ik heb nog heel wat Won te spenderen en zal me dus moeten proberen te weerhouden om niet te veel keer te gaan eten.

Er werd mij gevraagd of Korea de moeite waard is?

Het is een relatief klein land , er is zeer veel te zien en er is een zeer goed openbaar vervoer, goedkoop ook.

Zelfs voor een lange afstandsbus moet je maximum 30 minuten wachten.

Engels is meestal geen probleem , behalve als het dat wel is.

Maar iedereen begrijpt jouw probleem.

Geen criminaliteit gezien of mij onveilig gevoeld.

Alles proper, geen vandalisme of graffiti.

Er wordt hier volop gepraat over het openen van de grens met Noord Korea voor toeristen..

Daar kijk ik natuurlijk naar uit..

Gaan kijken hoe het ginder is en misschien is daar Het Mooiste Plekje?

Groetjes

Veerle

Wat moeilijker met openbaar vervoer, maar ze schrijft wat woorden op een papiertje.

Eerst rij je naar Sunchang en dan toon je dit  briefje en je zal er wel geraken...

Ik dus de bus op naar Sunchang en doe dan de truuk met het briefje.

Voor de man achter het loket is het niet duidelijk waar ik naartoe wil.

Maar gelukkig is er een jongeman die begrijpt dat ik naar het park wil.

Blijkbaar zijn de woorden op mijn lijstje bestemmingen waarbij het traject van de bus voorbij het park loopt.

Mijn helper vraagt wat rond en wacht dan tot er een bus komt en rijdt met me mee.

We rijden zo'n 10 km en in dit lokaal busje alleen wat huisvrouwen die met de boodschappen terug op weg naar huis zijn.

Op een kruispunt waar verder niets te zien is  maakt de buschauffeur ons duidelijk dat we eruit moeten.

Hier naar rechts en dan nog 3 km wandelen.

Die bestemming op het papiertje was er dus 1 die in de buurt van het park komt.

Enfin , het is goed weer ,dus gaan we op weg en ik probeer te onthouden waar ik uit de bus gestapt ben..

Het is helemaal niet zo ver, en als we aan de parking komen is het zeker dat ik hier niet alleen zal zijn.

Er staan minstens  100 toerbussen..

Er is een toeristische dienst en ik ga voor een plannetje van het park.

Helaas , alleen Koreaans,maar de vriendelijke dame maakt me duidelijk dat ik gewoon de rivier moet volgen.

Eerst is er een tempel , dan een brugje over, dan verder langs de rivier, dan is er een waterval.

Dan terug....totaal 6 km.

Dit park ontvangt jaarlijks 1,2 miljoen bezoekers, waarvan natuurlijk een massa nu de herfstkleuren op hun mooist zijn.

Het is dus weer een soort Koreaanse Kermis, met dit verschil dat men hier blijkbaar vooral komt om gezellig te picknicken.

Ik volg dus de groep en geniet nog maar eens van de mooie kleuren.

Voorbij de tempel, dan over het bruggetje..

En dan is er opeens  nog een brug,..de brug ...

Men heeft hier een brug gespannen 50 meter hoog en 75 meter lang...

En ik kan het natuurlijk niet laten..

En eens boven kan je natuurlijk nog hoger naar een mooi uitzichtspunt ,met vogelperspectief van de brug....

Mooi!!

Ik neem me voor...morgen geen trappen!!

Terug in Seoul wil ik wat cultuur .

Ik begin met Jongmyo Shrine, op de Werelderfgoedlijst.

In deze tempel worden de koninklijke voorouders geeerd ,maar bijzonder is dat ook de muziek en rituelen tot op heden bewaard gebleven zijn.

Twee keer per jaar ,in de lente en in de herfst ,worden hier nog steeds dezelfde muziek en rituelen uitgevoerd.

En de goden zijn blijkbaar met mij , want juist vandaag is de tempel dus net als vroeger!!

De combinatie van muziek ,rituelen en kostuums in eeuwenoude gebouwen met als achtergrond de kleurenpracht van nog maar eens een mooi park.....

Je moet maar geluk hebben!!

Vandaag naar Changdeokgung Palace,ook al Werelderfgoed en dat niet alleen omdat het zo mooi is ,maar vooral omdat men bij het ontwerp vertrokken is van de omgeving en daar de paleizen ingepast heeft.

Het wordt beschouwd als het meest Koreaanse Paleis van Korea.

Om het nog wat authentieker te laten lijken is de toegang gratis voor wie het bezoekt in traditionel klederdracht.

Honderden Koreanen huren dus een outfit ...

"Maisan" betekent "Paard-Oren-Berg", en dit omdat je de twee kale rotsen die de berg vormen al van heel ver kan zien staan.

Dit park is heel wat minder druk , er zijn maar een paar busjes per dag.

Het infobord op de parking aan de noordkant van de berg is enkel in het Koreaans.

Er zijn wegen op aangeduid in groen , oranje en rood.

Ik kies voor een groen baantje en denk dat dit dus de gemakkelijkste weg zal zijn.

Het baantje blijkt een pad door het bos te zijn en gaat heel steil omhoog.

Soms zijn er zelfs railingen geplaatst om je omhoog te hijsen..

Ik ben helemaal alleen hier en begin te twijfelen of dit wel de makkelijkste weg was?

Volgens mijn zelf getekend mapje is het slechts 2 km naar de tempel, ik besluit dus vol te houden.

Op de top heb ik een schitterend uitzicht op de omgeving.

En twee medewandelaars!

Nu nog 700 meter naar beneden....bijna daar.

Maar bergaf is dus nog wat steiler.

Ik moet mij echt stevig vasthouden aan de railing, die op grijphoogte voor een Koreaan is gemaakt.

Te laag voor mijn rug dus.

Ik ga dus heel voorzichtig en traag naar beneden , stapje voor stapje, en voel nu al dat ik morgen pijn ga hebben.

Denk ondertussen aan die andere baantjes op het plan ,terug naar parking noord of naar parking zuid..

Allebei oranje..

Dat beloofd!!

Uiteindelijk stap ik uit het bos en sta aan de Tapsa Tempel.

Deze tempel heeft zo'n 80 stenen pagodas, allemaal gebouwd door een ietwat vreemde Buddist .

De pagodas zijn tot 15 meter hoog en zijn gebouwd zonder cement...en toch vallen ze niet om.

Hier zijn meer bezoekers, dus dat oranje baantje terug naar parking noord zal wel meevallen?

Het gaat natuurlijk eerst weer omhoog, lang omhoog , maar nu met gewone trappen.

Onderweg is er nog een tempel en op het hoogste punt kan je nog een hike naar de top van de berg maken, ik laat het aan mij voorbij gaan...

Ik drink mijn fles water uit, rust wat, beloof mezelf om morgen geen berg op te klimmen..

En begin dan aan de vele trappen naar beneden..

Wanneer de kleuren het mooist zijn komen hier meer dan 100.000 bezoekers per dag.

Ik ben hier voor de herfstkleuren , dus koop ik ook een busticket.

Ik moet nog een tweede bus nemen en daarna is door de kermis en de drukte hier gewoon even niet duidelijk waar de ingang is.

Eens binnen het nationaal park volg ik de groep.

Het is hier inderdaad ongeloofelijk mooi..

En we gaan in lange lijnen, als mieren in een serieus tempo heen en terug.

Als we al niet met ons allen stilstaan om foto's te nemen.

Ik heb nog steeds geen selfie stick en vraag dus nog steeds om een foto van mij te nemen.

Niet iedereen is raketgeleerde.

Een dame die ik het vraag , staart mij paniekerig aan en neemt uiteindelijk een foto van de boom die bij ons in de buurt staat, niet van mij.

Maar de meeste Koreanen zijn lief, geven mij eten, vragen of ze mij kunnen helpen , en stellen zelfs zelf voor om een foto te nemen.

Dit was echt een prachtige dag !!!

Mijn buurman vroeg en kreeg een extra tube spicy saus , die hij liefhebbend met mij deelde.

Ik hou van spicy en heb echt smakelijk gegeten , maar de rest van de vlucht heb ik genoeg lucht geproduceerd om zoals dat heet 99 luftballons in de lucht te krijgen.

Gelukkig alleen maar lucht en geen welriekend parfum..

In Korea moet je voor aankomst een arrival card invullen ,een douaneformulier invullen en je moet aangeven of je in een quarantaine-gebied bent geweest, of in contact geweest bent met reizigers uit Azie, , de golfregio ,Afrika, Zuid Amerika..

Ik vul als beroep employee in en zwijg over mijn werk.

Geld afgehaald aan de bankautomaat voor buitenlandse kaarten, slechts bij de derde lukt het..

In Incheon heb ik een hotel gelegen  op het kruispunt van metrolijn 1 van Seoul en metrolijn 1 van Incheon.

Dit metrostation is ook home voor het grootste ondergronds shoppingcenter van Korea.

Druk dus en veeeeeeel uitgangen.

In mijn hotel met 26 verdiepingen,brandnieuw, werkt weer geen enkele van mijn betaalkaarten..

De kamer is perfect , met verwarmde WC, en s'morgens lekker ontbijtbuffet.

De volgende dag met de bus naar Jeonju.

De bus vertrekt stipt en is zeer comfortabel.

In Jeonju ga ik naar de grootste Hanok wijk van Korea.

Zeer toeristisch, heel veel mensen huren hier een traditioneel kostuum en maken dan de rest van de dag foto's.

Ik ben hier zeer populair, hoewel ik geen kostuum gehuurd heb ,wil men toch met mij op de foto.

Mijn hotel hier heeft vloerverwarming en een electrisch verwarmd bed...

En is s' avonds omringd door mannen die in mij de vrouw van hun leven gevonden hebben...

De foto's  :Moldavia, Gaugazia, Pridnestrovian Moldavian Republic.

Ik ga naar het busstation en zeg dat ik een ticket wil voor morgen naar Tiraspol.

De dame achter het loket vraagt, hoe laat wil je de bus nemen?

Ik heb op het grote bord zitten kijken, er zijn maar 4 bussen per dag, dus ik zeg : de bus van 11 uur aub.

'Er is maar 1 bus en die gaat om 8u40' brult de dame.

Dus zeg ik , dan wil ik de bus van 8u40.

De volgende morgen kom ik om 8 uur beneden in mijn hotel en de buitendeur is vast , geen mens te zien.

Ik geraak via de achterdeur en de tuin van de buren op straat.

De winkel naast het hotel gaat net open en de dame daar vertelt me dat het hotel vandaag maar om 9 uur opent omdat er gisteren een trouwfeest was.

Ik ga dus weer door de tuin van de buren naar binnen, leg de sleutel in mijn kamer en schrijf een verklarend briefje.

De weg naar Tiraspol is geen hoofdweg.

De staat van de weg is dus de belangrijkste snelheidsremmer, als je snapt wat ik bedoel.

We hebben een vriendelijke chauffeur, de muziek is eentalig russisch en voor het eerst wordt er gelachen in de bus en zeggen mensen goedemorgen en tot ziens.

Na twee uur zijn we aan de grens van  de Pridnestrovian Moldavian Republic.

Tiraspol heeft een Ulitsa Lenina, een Ulitsa Karl Marx , een Dom Knigi, een Detski Mir, theaters, een botanische tuin,veel monumenten, goed en goedkoop openbaar vervoer...

Tiraspol heeft ook een heerlijke wandelboulevard naast de rivier, een strand op linker-  en op rechteroever, een bateau-mouche ,een groot nieuw sportcomplex, verschillende nieuwe supermarkten , een casino , een groot chique hotel Russia en ook zijn deel van zeer dure auto's.

Op 2 september is het hier nationale feestdag.

Om 8 uur s'morgens begint men met het neerleggen van de bloemen aan het monument van de onbekende soldaat.

Elders op de centrale weg is van iedere stad in de  Pridnestrovian Moldavian Republic een stand met live muziek , dans en eten.