Albanie, ik wou er al lang eens naartoe.
De Albanese Maffia , daar heeft iedereen al eens van gehoord, maar waar Albanie nu juist ligt?
Het is een land met een zeer lange geschiedenis.
De Grieken , de Romeinen, de Turken , ze zijn er allemaal geweest.
Na heel wat schuiven met de grenzen voor, tijdens en na de twee wereldoorlogen werd Albanie een communistische staat.
Toen Stalin stierf vonden ze de Sovjetunie niet communistisch genoeg meer.
Ze gooiden de Russen buiten en werden dikke vriendjes met de Chinezen.
Toen Mao er niet meer was gooiden ze ook de Chinezen buiten , want niet communistisch genoeg.
Daarna hadden ze hun eigen Grote Leider Hoxha en verder geen vrienden meer.
Maar zelfs die had het eeuwig leven niet en sindsdien is dat Echte Ware Communisme nogal verwaterd.
Het is een beetje simpel uitgedrukt , maar ik heb natuurlijk niet de pretentie om een geschiedenisboek te schrijven.
Als ik het goed heb is in Albanie momenteel officieel 80% van de bevolking moslim .
Maar wel van een aparte strekking binnen de moslimgemeenschap.
Ik heb eens ergens gelezen dat ze hier een paar honderd jaar geleden belastingsvermindering kregen als ze 'moslim' werden.
Je hoefde daarvoor niet eens naar de moskee te gaan..
Tsja..
Ze hebben dus moskee's , vieren de ramadan en het suikerfeest.
Maar toch hebben ze hun enige internationale luchthaven genoemd naar Moeder Theresa , bij mijn weten toch een katholieke non?
En blijkbaar zijn ook Kerstdag en de geboortedag van Moeder Theresa officiele feestdagen in Albanie.
Trouwens, Moeder Theresa was wel een Albanese , maar leefde in Kosovo, waar meer dan 80 % van de bevolking Albanees is, maar ze was eigenlijk wel geboren in Skopje, wat nu Macedonie is.
Samengevat reis ik dus weer naar het kluwen van de Balkan...
Ik heb me voorgenomen niet aan politiek en niet aan religie te doen..
Maar gewoon eens te gaan zien hoe het daar nu eigenlijk is..
Het begint al goed op de luchthaven.
Na 3 minuten wachten is het al aan mij.
Zoals altijd geef ik mijn paspoort met een klein hartje aan de man van de grenspolitie.
Hij kijkt mij met een grote glimlach aan: eerste keer in Albanie?
Ik zeg ja.
Kom je hier voor Kerstmis?
Ik zeg nog maar eens ja.
Dan wil mijn machineleesbaar paspoort weer niet gelezen worden.
Na een paar keer proberen lukt het toch.
De ambtenaar schuift mijn paspoort terug: Welkom in Albanie !! zegt hij.
En mijn stempel?
Dat geven we niet--Hij zegt iets van Shengen..
Shengen ?? Is Albanie bij Shengen??
Beteuterd sta ik naar mijn paspoort te kijken.
Weer geen stempel.....waar gaat de wereld naartoe?
Verder gaat alles perfect.
Als ik naar de uitgang loop hoor ik slechts een paar keer taxi?, you need taxi?
Ik neem de bus naar het centrum, die zich net als thuis vastrijdt in het verkeer op een vrijdagavond.
Uiteindelijk is het al lang donker als ik uitstap vlakbij het grote centrale plein.
Voor het eindejaar is alles mooi verlicht en er zijn vele kraampjes waar vooral (zeer) grote pinten bier en gluhwein gedronken worden.
De muziek "White-White-Xmas" en "Rudolf the Red Nosed Rendeer"..
Vandaag dus een dagje Tirana.
Tirana is geen wereldstad, de bezienswaardigheden kan je op een dag zien.
Geen toeristen te zien, en ik val hier ook minder op dan in Azie.
Toch vraagt af en toe iemand mij of ik geen hulp nodig heb..
Nee?
Dan toch Welkom in Albanie!!
|