Nog maar eens een verslag uit de sauna die Beijing heet! Vandaag eerst naar het Coal Hill Park gewandeld. Daarbij langs de noordingang van de Verboden Stad gepasseerd. De Verboden Stad is tot hiertoe de enige plaats waar ik aangeklampt word in alle talen. Zelfs Russisch spreken helpt hier niet, ze hebben wel een boek te koop in een voor mij verstaanbare taal. Jammer , ik wil hier alleen maar wat rondkijken , voel me heel even in Egypte. Ik vlucht dus de straat over en ga het Coal hill Park in. Dit park is een grote heuvel aangelegd met grond uit de Paleisgracht. Het is een mooi aangelegd park, met veel tempeltjes , maar ook een bonzai-verzameling, en veel bankjes om te genieten van de rust. Natuurlijk zijn er ook een hoop trappen in dit park, wat gezien de slechte lucht in deze stad ,soms een slok van de waterfles vraagt, maar je weet, eens gaat het weer bergaf! Boven gekomen heb je een parchtig uitzicht op de Verboden Stad. Als het helder weer is, en dat is hier , vrees ik ,alleen nog in hartje winter. Maar 't heeft ook iets , alle gebouwen in een nevel. Ik vraag aan iemand om een foto te nemen. Blijkt dat een Duitse dokter te zijn--zijn alle Duitsers dokters? Hij is aan 't eind van een once-in-a-lifetime-rally----GEEUW!! Met old-timers, kevertjes om precies te zijn. Enfin , als het jullie erin geinteresseerd zijn, dit is hun web-site www.vintage-challenge-2009.net Voor wie valt op Duitse dokters roland@vintage-volkswagen-challenge-2009.net De laatste Duitse Dokter die ik gezien heb, kickte op door de bocht gaan met de moto terwijl de koffers de grond raakten. Doorschuiven dus! Enfin , de mannen waren dus onderweg met oude VW, goed hoor! Gesponsord door VW, Lufthansa en Siemens , en toch was het een dure reis? De sukkels logeren nu ergens in een beveiligde wijk ,niets voor mij; Ik probeer liever te zien hoe China is, mensjes kijken en de kleine dingen zien; Ik heb gisteren de Beijing Stadsmuur gezien , mooi gerestaureerd en prachtig parkje, aangepaste muziek en geen bezoekers daar. Ik vraag me af, wil ik de Muur wel zien? Een muur is een muur? En de Verboden Stad?, Je kan al zoveel tempeltjes zien erbuiten, is het de moeite waard? Mijn tijd hier is zo beperkt. Ik geniet er minstens evenveel van om gewoon rond te wandelen en naar de Chinezen te kijken; Ze zijn natuurlijk wel anders. De lokale fietsenhersteldienst, de lokale gasflesleverancier,de kleine winkeltjes, de fietstaxi's. De honden --nog geenenkele hond gezien die van een formaat is dat ik een hond zou noemen. Allemaal beestjes die met gemak in een hoed kunnen, maar allemaal zeer verzorgd. De bussen hier zitten vol ,maar niet overvol. Ook de metro is netjes, duidelijk , goed georganiseerd. Aan de mensen die graag eens een overvolle metro zien, raad ik St Petersburg aan , ook voor de afgeladen-hoe-haal-ik-hier-adem-bussen, St Petersburg. De metro van Moskou blijft de grootste, de mooiste, mijn favoriete; Vervoert veel meer mensen dan St Petersburg ,maar met een veel hogere frequentie. Zonder discussie top-of-the-world! Maar we wijken af..; Ik laat mijnduitser dus achter op de berg met uitzicht op de Verboden Stad. Als ik het interessantste ben wat hij gezien heeft op zijn trip...no comment! Ik verlaat de tuin en bewonder de Witte Pagoda Tempel in het Park of the Northern See. Dan ga ik verder langs de Black Sea, bekijk de Drum tower en The Bell tower. Daarna nog even langs de Lama Tempel en de Conficiustempel. Daarna rustig naar huis gewandeld; Niet met de metro, dan zie ik meer van de stad. Aha, eten.. Dat gaat tegenwoordig als volgt. Als ik een restaurant zie dat er proper uitziet, zonder het bord " we have an English menu" , ga ik binnen. Daar sta ik , door vele jaren training verkregen wanhopig te kijken--waarna de lokale chef-kok mij een suggestie van het huis doet, en dat neem ik dan. Tot hiertoe altijd al goed afgelopen en gemakkelijker voor mij. Ik kan toch nooit kiezen!
Zoals beloofd wat nieuws uit Beijing. Mijn eerste avond ben ik nog eens gaan wandelen tot aan de Verboden stad. De noordoostelijke hoek, de Jao Lou toren (corner tower) is hier vlakbij; Ik ben vandaar gewandeld via de Eastern Glorius Gate Tower , nog een Corner Tower,de Meridan Gate , the Garden of The Eternal spring, Zomchan Memorial Hall, The Imperial Ansestors, The Working Peoples Theater, Altar of The Gods of Grain and Land. Ik zie het chinees leger oefeningen houden. Veel ernst en keurige paradepassen zitten er niet in. Ze staan hier maar wat fotogeniek te zijn voor de toeristen; En gelijk hebben ze , ze amuseren zich duidelijk. Verder door de Gate of Heavenly Peace en over de Gold water Bridges. Daar draai ik mij om , en kijk in de ogen van Mao; Het bekende portret glimlacht , vriendelijk --wees gerust--,maar ook een beetje --kijk eens waar we nu al staan, zie je wel.. Weer een aantal foto's genomen natuurlijk; Daarna het Tiananmen Plein overschouwd. 't Is groot, zeer groot; Er is het Monument van de Peoples Heroes, het Nationaal Museum van China, van de Chinese Revolutie en de Chinese geschiedenis, The Great Hall of the People, The Bank of China, Het Mao Zedong Mausoleum, The Zengyaun Gate Jianlou. Ik koop me hier een flesje plat water en zit even te genieten van het uitzicht. Even zitten en kijken. Daarna verlaat ik het Plein , en ga niet naar de grote KFC , maar sla links af voorbij Capital Grand Hotel. Daar ga ik een proper restaurant binnen en eet iets lekkers. Zelf gekozen van een foto. 't Was een soort lange bruine paddenstoelen met een klein hoedje , een soort vlees , soja en zeer pikant. Ik eet dapper met stokjes. De kok komt vlak voor mij een Peking duck snijden; Het restaurant zit vol Chinezen. Daarna heb ik nog een avontuur om het WC te vinden en ga dan verder. Het wordt al donker dus toch niet naar het station, Ik sla af op Taijichan Av , die uitloopt op Wangfuijing Av, DE winkel wandelstraat van Beijing. Mooi, levendig, rijk, alle dure merken vertegenwoordigd; Natuurlijk zeer toeristisch. Er zijn twee marktjes waar je eten kan kopen. Gebraden sprinkhanen , gebakken kevers, gegrilde inktvis; Ik ga voor de inktvis; Ik neem nog heel wat foto's; Vind toch nog 2 blikjes bier... Ook mijn hotel vind ik makkelijk terug , ga vroeg slapen.
Gisteren besloten te voet naar het station te gaan via Dongsi Avenue; Weer veel mooie gebouwen , oude en nieuwe. China Art Gallery , Peace Hotel, Peninsula Palace. Ik wandel het Oriental Plaza shopping center binnen, één van de vele shoppingcentrums hier. Dan ga ik even zitten in Dongdan Park. Ik drink een biertje en geniet van de rust. Veel mensen zitten hier te kaarten in het park. Ik krijg nog een massage aangeboden ,maar ik moet verder. Ik wandel door het Park of The Ming City Wall, het enige stukje stadsmuur van Peking zelf dat nog overeind staat. Mooi gerestaureerd , en met aangepaste muziek en mooi aangelegde tuin. Daarna wandel ik naar het station van Peking; Mooi gebouw, ik vind de ticketbalie en het lukt me om een ticket te kopen naar Shanghai voor volgende week. Ging vlotter dan ik dacht; Daarna rustig teruggewandeld naar het hotel. Over Beijing. Het is niet zo druk als ik dacht,het is zeer proper, je ziet overal mensen aan 't vegen. De hygiene? Ik ga regelmatig een bakkerij proberen, daar neem je dan je eigen schotel en je eigen voedseltang, daar zet je dan je keuze op en de kassierster pakt het in een plastieken zakje zonder je voedsel zelfs maar aan te raken. Ook hier probeer ik originele dingen te kopen; Gisteren iets wat leek op gebakken varkenshaar. Pork and Spicy stond er op het etiket. 't Was inderdaad pikant, dat varkenshaar,maar binnen in de koek zat er wel een lekkere zachte crème. Beijing is duidelijk mee, rijk, modern, geen crisis te zien. Wat wel klopt over Beijing is de slechte luchtkwaliteit. Ondanks de goeie metro , deze maand wordt er weer een nieuwe lijn geopend, ondanks veel bussen en fietsen, blijft het moeilijk ademen. Het is hier vochtig en warm, gelukkig nu tegen de avond nog slechts 25 gr.
Ik zend jullie veel groetjes uit China! Voorlopig valt alles goed mee; Er waren wel uitgebreide veiligheidsmaatregelen ter voorkoming van de vogelgriep; Je moet nu op de luchthaven nog maar eens een extra formulier invullen waarin je opgeeft waar je de laatste weken geweest bent , waar je de volgende week gaat logeren , op welke stoel je in ' t vliegtuig zat , wie ze moeten verwittigen als je ziek wordt.; Gelukkig heb ik niet moeten niezen! 't Wordt zo onderhand toch wel een hele onderneming , het vliegtuig nemen. Misschien kunnen ze die onzin van je schoenen uitdoen en met blauwe sokjes lopen al eens afschaffen? Veel mondmaskertjes gezien , dat wel.. Peking heeft een mooie luchthaven , veel bloemen en planten, veel licht , heel modern , proper , verschillende Chinese restaurants , massagesalons, maar ook bvb een Kentuckey Fried Chicken; Er zijn gratis WC's , naar keuze t' frans model of een gewoon. Er is gratis warm en koud water , dus de Chinezen vullen allemaal hun drinkflesje op, en ze maken ook van die vermicellisoup , zoals op de Russische trein; Er hangt mooi aangegeven hoe je naar het centrum komt. Ik ben met de airportexpress gereden, kost 25 Yuan tot aan een metrostation, daar koop je een ticket voor de metro, 2 Yuan en off-you-go! Metro proper , er wordt in t 'Engels afgeroepen aan welk station je bent , en welk het volgende gaat zijn. Je kan met lichtjes volgen op de map die in het ruituig hangt welke richting je uitgaat , en ook op het perron staat goed aangegeven naar waar de uitgangen leiden , en op de palen hangt wat het volgende station is in die richting en ook het eindstation van de lijn; Niets onoverkomelijk moeilijk dus. Ik heb dus mijn hotelletje gemakkelijk gevonden , onderweg zijn er mij wel al een paar fietstaxi's aangeboden. Peking is zo op 't eerste zicht een propere stad, veel groen, veel internetcafé's ,telefoonshops, veel winkeltjes met allerlei, grote chique gebouwen ook , ze houden blijkbaar veel van lampionnnetjes en de pagodebouwstijl; Maar ik heb natuurlijk nog niet veel gezien, ben alleen nog maar naar mijn hotel gegaan. Ik heb hier in t ' hotel een gratis upgrade gekregen. Mijn bestelde kamer -de goedkoopdte - was niet vrij. Ik logeer nu - voorlopig?- in een volgens oud-chinese stijl ingerichte kamer. Raam met uitzicht op een binnenplaats met lampionnnetjes, een stenen beeld van een chinese krijger in de hof, wel met een internetverbinding, een flatscreen TV, EN een bloementjes WC en een chinese kom-lavabo-meubel. Ook een minibar, kluis, een airco en warm en koud water. De afwerking van de douche is made-in-China, de badkamervloer staat binnen de kortste keren onder water; Oef, 't is dus niet allemaal perfect, maar 't gaat hier wel meevallen denk ik. Later meer!
Misschien toch niet zo'n slecht idee om eens naar hun bierfeesten te gaan?
Dan via Neueshwanstein naar Pfronten gereden , op bezoek bij Hans, een dokter die ik vorig jaar in Krasnojarsk leren kennen heb.
Woont in een kleiner kasteel dan Neueshwanstein , maar met een vergelijkbaar uitzicht.
Dan door Oostenrijk voor de eerste keer naar Zwitserland.
Ik ben er nu --bijna--overal geweest.
In Basel, Bern, Lausanne, Montreux, Geneve, Evian, St Gallen, Zurich, Luzern, de Gottard Tunnel, St Moritz, Davoz, Lugano, St Bernardino, Como, Grand St Bernard, Chamonix.
Na een voorspoedige overtocht over de Finse Golf aangekomen in de Baltische Staten.
Estland is nog steeds proper, relatief goedkoop,Tallin blijft sprookjesachtig mooi.
In Parnu hebben we gelogeerd, rustig stadje, met winkelcentrum , winkellcentrums zelfs.
In de visafdeling hadden ze 3 aquariums met levende vissen, om maar een idee te geven.
Ze zijn dus mee met Europa en richten zich vooral op de handel-verkoop met Finland.
De benzine kost hier 1 euro , tegenover 1,5 euro in Finland.
Ook het bier is hier veel goedkoper, dus de ferry's zitten altijd overvol.
Letland is niet mee, ze hebben ook geld gekregen van de Europese Unie, maar sindsdien is er niets meer gebeurd.
Alles begint weer te vervallen , niks draait goed.
Litouwen daarentegen is weer proper, georganiseerd, goedkoop,vriendelijk.
We hebben er voor de zoveelste keer teveel gegeten , en hebben dan de ferry genomen naar de landtong--nationaal park Kursjkaja Kosja--om terug naar Rusland te rijden.
Schoon nationaal park, met weelderige bos en veel kuuroorden , gesponsord door Europa.
Voor één keer vlot in Rusland geraakt.
De enclave Kaliningrad.
Kaliningrad is zo Russisch als maar mogelijk.
Grote pleinen, grote gebouwen sovjetstijl, fontijnen , ijsjes,mooie dames, dat zie zelfs ik
En we konden er de ritssluitingen van onze jassen laten repareren.
Na ons s' morgens nog maar eens overeten te hebben de grensprocedure gaan doen met Polen.
Vijf uur in de blakende zon gestaan, de douane had aan beide kanten van Fort Europa een moeilijke dag!!
Kirkiness ligt helemaal aan het uiterste puntje van Noorwegen , vlakbij de Russische grens .
Volgens Jan Modaal zijn we dus helemaal aan the end off the road.
Een ander draait zich om en ziet het begin van een lange weg, vol nieuwe avonturen en uitdagingen.
Het is hier heel mooi, fjorden en speciale actische vegetatie, maar natuurlijk wel koud.
Gisteren waren we in Rovaniemi, thuis van Santa Claus.
We logeerden in hotel Santa Claus, oh, hoe origineel!
Vanop ons zonnig terras hadden we uitzicht op de stad.
De winkels mochten er maar bier verkopen tot 9 uur, dus voor één keer een biertje uit de bar in de kamer gedronken en gemijmerd bij de niet ondergaande zon.
Deze morgen voorbij Santa Claus Village gereden.
Santa Claus staat maar om 10 u op , dus we hebben hem niet gezien.
Maar onze foto bij 't overschrijden van de poolcirkel hebben we wel.
Vandaag heel veel rendieren gezien, maar geen enkel met een rode neus.
Rudolf , the Red Nosed Rendeer from Santa Claus, kon dus ofwel ook al niet vroeg uit bed , of is verlof naar een all-in hotel in Turkije.
Groetjes uit Finland! Ja, de tijd vliegt voorbij en de kilometers tikken vlot aan.
Vanuit Kurgan zijn we op bezoek geweest in Miass, was vroeger een goudveld in Rusland. De grootste nugget daar ooit gevonden woog een mooie 42 kg. En die lag gewoon in de rivier. We bezoeken hier Stass, die woont hier nog in een klein traditioneel huisje.
Hij kookt natuurlijk voor ons , we hebben onze echte Russische banja gehouden , hout gestookt en met de berkenbladeren, slapen nog eens in een zetel in de woonkamer. Vandaar door de olievelden van Bashkirtostan en Tatarstan , twee deelrepublieken van Rusland om toch nog in de Stan-sfeer te blijven. De Oeral waren we toen al over , en dus terug in Europa; Daarna naar de datsa van Milana 50 km boven Moskou. Veel gegeten en gedronken en zalig geslapen.
s' Morgens een inleef moment wat een gans moet meemaken op een ganzenlever boerderij.
Ontbijt bij een russische baboeska is niet voor mensen op dieet.
Kasja, kefir, omlet, buterbrot, blini's., veel te veel..
De rest van de dag niks meer gegeten.
Verder naar Novgorod gereden en vaarna naar Petrazavodsk.
Van Taskent naar Alma -Ata gereden, de vroegere hoofdstad van Kazachstan. Een grote stad met heel veel smog. Ze hebben er geen metro maar wel heel veel auto's,dus ademen gaat er bijzonder moeilijk. Er is wel een uitzonderlijk mooi nationaal park Medey vlak bij de stad. Binnen enkele kilometers rij je de bergen in , en de eeuwige sneeuw. Daaar is de lucht heel zuiver en de omgeving heel mooi! Een echte aanrader! De rest van de stad is niet veel , heel druk en dure auto's.
Vandaar zijn we naar Kirgistan gereden. Een zeer chaotische grensovergang met heel wat mensen met wel een dikke auto maar geen geduld. De douane maakte er korte metten mee. Zelf werden we heel correct geholpen. Bishkek , de hoofdstad is ook al zeer rijk , maar heel wat kleier dan Alma Ata en dus leefbaarder. De officiele taal in Kirgistan is Russisch , en het is ook het land waar alles nog het meest bij het oude gebleven is. Alle dagen feest!! Toen wij er waren vierden ze de nationele feestdag van Rusland, de volgende dag was het de feestdag van de brandweerman , en zo gaat dat maar door.. s'Avonds is er op het centrale plein een klank en lichtspel met massa's fonteinen. Zeer mooi! De volgende dag naar 't mooiste meer van Kirgistan gereden , Jizil Oegul; Een zeer mooi, groot meer , maar de weg er naartoe was minstens even mooi. Helaas wordt het hier elke dag steeds warmer, de zomer op de Zuideroute is nog een echte zomer! Daarom hebben we besloten terug naar het noorden te rijden. Met de opwarming van de aarde in gedachten , is het misschien tijd om de zijderoute te re-routen? Duizend jaar hetzelfde tracé. Tijd voor iets nieuws! We zijn nu in Kurgan , het zuiden van de Oeral. Als het weer het toelaat gaan we eens kijken of er geen kamelen leven in Noorwegen. De opwarming van de aarde..je weet wel.. Of was die laatste pint er ééntje teveel??
Tashkent is een groene stad , met veel fontijnen en mooie gebouwen. We hebben met de metro gereden, de enige metro in Centraal Azie. Een mooie metro en heel proper, maar natuurlijk niet te vergelijken met die van Moskou Geen foto's van de metro , de politie is hier overal in deze stad. Ze zijn heel vriendelijk en behulpzaam, maar foto's nemen van de metro mag nu eenmaal niet. Waar we wel foto's van hebben is van de feestzaal naast ons hotel. Gisteren zagen we naast ons hotel een mooi gebouw, dus eens gaan kijken. Bleek een feestzaal te zijn , en ze waren heel wat taarten aan 't binnendragen. Gevraagd of we eens mochten kijken. Dat mocht. Een heel mooie, grote zaal , met al heel wat eten op de tafels. Die avond was er een trouwfeest van de zoon van de algemeen directeur van het vliegwezen van Oezbekistan voor zo'n 500 mensen. en ik zeg dan , als jullie nog een paar stoelen vrij hebben? en we werden uitgenodigd. Dus gaan douchen en onze enige propere T-shirt aangedaan. We zijn dus te gast geweest op een trouwfeest van Oezbeekse moslims. En wat doen moslims op een trouwfeest, Drinken , eten, dansen.. We hebben zo goed en zo kwaad het kon geprobeerd mee te doen. Veel getoast met cognac uit Samarkand, wijn gedronken , van alle schotels proberen te proeven. Mee gedanst met bottines en een jeans in plaats van in soiré , het voelde wat ongepast , maar ik heb toch wat geld voor het bruidspaar bij elkaar gedanst. Alleen, die taarten die we zien binnendragen hebben , die hebben we niet meer gezien. Wel een unieke ervaring! Morgen op weg naar Kirgistan!
Na een rustdag bij 't krieken van de dag naar de grens. Het is echt nog vroeg, want de bediende aan het benzinestation valt bovenop de moto in slaap. Zoals te verwachten is de grensovergang tussen Oezbekistan en Tadzjikistan niet echt druk.het is een verzameling van houten huisjes , caravanetjes. De ontvangst is echter super! Enthousiiast worden we de hand geschud door de douane, die heel plechtig onze moto inschrijft in hun gulden boek . We betalen 40 US$ voor een toelating om 14 dagen op Tadzjiekse wegen te rijden,allemaal heel officieel en met veel stempels; Ook veel geluk en welkom gewenst door de man van het verzekeringskantoortje,welkom in Tadzjikistan! Hetzelfde bij de man van de sanitaire controle, hoewel die controle eruit bestaat van door een droge greppel te rijden. We rijden tot het eerste stadje . Ook wat ezeltjes hier, maar de meerderheid schijnt toch met een mercedes te rijden. Opeens is Herbert weer Sinterklaas. Iedereen zwaait, de kinderen roepen in engels en russisch hello!hello!, ze lopen een eindje met de moto mee. Iedereen probeert een gesprek aan te knopen met ons , jammer, maar de vrouwen lijken alleen Tadzjieks te spreken. We worden constant gevraagd om samen op de foto te staan Herbert wordt gevraagd om de moskee te bezichtigen , ik wacht buiten op een bankje. We gaan heel lekker eten , bezoeken de markt, wandelen rustig door het stadje. s' Avonds is er een voetbalmatch , nen derby tussen Dushanbe , de hoofdstad en Samarkant. De volgende morgen regent het. Er staan ons 250 km over onverharde bergpassen te wachten.We rijden een heel eind , maar de weg is echt te slecht. We rijden terug naar Pejikent en genieten daar van nog een dagje Tadzjikistan. Volgende morgen terug naar Oezbekistan ,op weg naar Samarkand gaan we een theetje drinken ,voor meer hebben we voorlopig geen Oesbeeks geld. Geen zorgen , men geeft ons een complete maaltijd als gewaardeerde , welkome gasten van hun land. Het wordt hier iedere dag warmer! We laten Herbert zijn zonnebril nog repareren en rijden dan verder tot Taskent..
Samarkand is één van de steden van de Zuideroute. Het is fantastisch om hier te zijn,overland met de moto , en al die prachtige gebouwen te kunnen zien; Ze zijn echt zo mooi als op de foto; Weinig toeristen , hier dus geen verkopers van souvenirs. We zien wel wat ezeltjes , maar de meesten rijden hier met Daewoo, op gas. De huizen , met veel kleurrijke platen. De dames zijn mooi gekleed, de heren spreken alleen nog tegen Herbert, gaan onder de moto liggen. De politie houdt ons tegen , maar ook alleen maar om naar de moto te kijken. Samarkand is ook een universiteitsstad en dus veel jonge mensen; Veel terrasjes hier en goed weer. We genieten van shaslik met een biertje; Leuk detail hier. Het kleinste briefje is er één van 1000 som, 3000 som in een euro; Om een hotelkamer te betalen heb je dus een stapeltje geld nodig; Als je hier bvb 100 dollar wil uit de ATM halen , voer je je kaart in , tikt je code in , en dan krijg je een stapeltje geld van de bediende die ernaast zit, de stapel geld kan immers niet door de gleuf van de ATM; Op de markt zie je hier mensen lopen met hele plastiekzakken geld, die gaan dan bvb een wasmachine kopen. Zeer vriendelijke bevolking dus, lekker eten en eindelijk warm weer,zeer warm weer.
Ozinki was lieflijk , gezellig,klein ,een typisch russisch klein dorpje. De volgende dag naar de grens. Een paar betonnen gebouwtjes , verder is er zover de horizon reikt niks te zien. Veel traffiek gebeurt hier blijkbaar niet; De douanier krabt eens in zijn haar; Heeft geen idee of we een visum nodig hebben , een verzekering, welke documenten we moeten invullen. Gelukkig wil hij wel moeite doen , en begint dus rond te bellen. We staan er dus een paar uur voor het raampje; Herbert gaat eens naar t' Wc , maar komt , een beetje witjes rond zijn neus, terug; Hij kon nog wel wat uren wachten zei hij , ik ben dus niet gaan kijken. Na een paar uren mogen we verder. Kazachtstan is groot, zeer groot en zeer leeg , zo zullen we ondervinden. In het eerste stadje voorbij de grens sta ik een uur in de file aan de bankautomaat van de universiteit; De studenten rijden blijkbaar allemaal met een audi mercedes,opel of bmw. We rijden verder de steppe over , het is nog steeds koud Kazachstan is wel moeilijk te bereizen. De hotels liggen een paar honderd kilometers uit elkaar, ook de café's om iets te eten of te drinken zeer ver uit elkaar, en vooral , de wegen zijn SLECHT!!!!!!!!!!! De mensen zijn heel vriendelijk, alle opschriften nog in t russisch. De hygiene is ook niet je dat; Zo sliepen we bvb in een klein (hotel)kamertje met de WC buiten; Een houten huisje waarvan je de deur met je schoen opendoet, een houten vloer met een ruim bemeten gat , geen spoeling natuurlijk, geen verlichting,maar wel een haakje om je vest aan te hangen. Het soort plaatsen waar je probeert 's nachts niet naar t' WC te moeten gaan. Hoewel , sommigen schijnen er hun sudoku in te vullen.;
We waren in Astana, de nieuwe hoofdstad van Kazachstan. Weinig te zien. Wel een proper hotel daar , we huren terug een kamer voor 12 uur.
We rijden verder langs het Balkasj meer naar het zuiden, de streek van Dzjanbul,Taras; Een heel andere sfeer hier. Veel moskeeen, en opeens ben ik veranderd in maar-een-vrouw, ipv constant complimentjes te krijgen over mijn goed Russisch.
In Shimkent gaan we op zoek naar de grens. We moeten langs een aparte grensovergang voor buitenlanders , die natuurlijk niet aangeduid staat en niet gelegen is op de gewone hoofdweg. De grensprocedure zelf gaat nogal vlot; Iedereen spreekt Russisch en ook alle documenten, makkelijk zat, in t 'russisch.
We zijn nu in Oezbekistan , Samarkand. We houden hier een rustdag, onze eerste 10.000 km zit erop. Ontspannen sfeer hier, vriendelijke bevolking. ,
Nog maar eens een verslag uit de sauna die Beijing heet!
Zoals beloofd wat nieuws uit Beijing.
Ik zend jullie veel groetjes uit China!
Hallo allemaal!
Foto's Zijderoute--Duitsland-Oostenrijk-Liechtenstein-Zwitserland-Italie-Frankrijk
We zijn aangekomen in de laatste -Stan van deze reis.
Hallo,
Foto's Zijderoute-Noorwegen-Zweden-Finland-Estland-Letland-Litouwen-Kaliningrad
Na een voorspoedige overtocht over de Finse Golf aangekomen in de Baltische Staten.
Groetjes uit Helsinki!
Groetjes uit Hell!!
Gisteren een uitstap naar de Noordkaap gemaakt.
Groetjes uit Kirkiness, Noorwegen.
Groetjes uit Finland!
Van Taskent naar Alma -Ata gereden, de vroegere hoofdstad van Kazachstan.
Tashkent is een groene stad , met veel fontijnen en mooie gebouwen.
Na een rustdag bij 't krieken van de dag naar de grens.
Samarkand is één van de steden van de Zuideroute.
