Groetjes uit Finland! Ja, de tijd vliegt voorbij en de kilometers tikken vlot aan.
Vanuit Kurgan zijn we op bezoek geweest in Miass, was vroeger een goudveld in Rusland. De grootste nugget daar ooit gevonden woog een mooie 42 kg. En die lag gewoon in de rivier. We bezoeken hier Stass, die woont hier nog in een klein traditioneel huisje.
Hij kookt natuurlijk voor ons , we hebben onze echte Russische banja gehouden , hout gestookt en met de berkenbladeren, slapen nog eens in een zetel in de woonkamer. Vandaar door de olievelden van Bashkirtostan en Tatarstan , twee deelrepublieken van Rusland om toch nog in de Stan-sfeer te blijven. De Oeral waren we toen al over , en dus terug in Europa; Daarna naar de datsa van Milana 50 km boven Moskou. Veel gegeten en gedronken en zalig geslapen.
s' Morgens een inleef moment wat een gans moet meemaken op een ganzenlever boerderij.
Ontbijt bij een russische baboeska is niet voor mensen op dieet.
Kasja, kefir, omlet, buterbrot, blini's., veel te veel..
De rest van de dag niks meer gegeten.
Verder naar Novgorod gereden en vaarna naar Petrazavodsk.
Van Taskent naar Alma -Ata gereden, de vroegere hoofdstad van Kazachstan. Een grote stad met heel veel smog. Ze hebben er geen metro maar wel heel veel auto's,dus ademen gaat er bijzonder moeilijk. Er is wel een uitzonderlijk mooi nationaal park Medey vlak bij de stad. Binnen enkele kilometers rij je de bergen in , en de eeuwige sneeuw. Daaar is de lucht heel zuiver en de omgeving heel mooi! Een echte aanrader! De rest van de stad is niet veel , heel druk en dure auto's.
Vandaar zijn we naar Kirgistan gereden. Een zeer chaotische grensovergang met heel wat mensen met wel een dikke auto maar geen geduld. De douane maakte er korte metten mee. Zelf werden we heel correct geholpen. Bishkek , de hoofdstad is ook al zeer rijk , maar heel wat kleier dan Alma Ata en dus leefbaarder. De officiele taal in Kirgistan is Russisch , en het is ook het land waar alles nog het meest bij het oude gebleven is. Alle dagen feest!! Toen wij er waren vierden ze de nationele feestdag van Rusland, de volgende dag was het de feestdag van de brandweerman , en zo gaat dat maar door.. s'Avonds is er op het centrale plein een klank en lichtspel met massa's fonteinen. Zeer mooi! De volgende dag naar 't mooiste meer van Kirgistan gereden , Jizil Oegul; Een zeer mooi, groot meer , maar de weg er naartoe was minstens even mooi. Helaas wordt het hier elke dag steeds warmer, de zomer op de Zuideroute is nog een echte zomer! Daarom hebben we besloten terug naar het noorden te rijden. Met de opwarming van de aarde in gedachten , is het misschien tijd om de zijderoute te re-routen? Duizend jaar hetzelfde tracé. Tijd voor iets nieuws! We zijn nu in Kurgan , het zuiden van de Oeral. Als het weer het toelaat gaan we eens kijken of er geen kamelen leven in Noorwegen. De opwarming van de aarde..je weet wel.. Of was die laatste pint er ééntje teveel??
Tashkent is een groene stad , met veel fontijnen en mooie gebouwen. We hebben met de metro gereden, de enige metro in Centraal Azie. Een mooie metro en heel proper, maar natuurlijk niet te vergelijken met die van Moskou Geen foto's van de metro , de politie is hier overal in deze stad. Ze zijn heel vriendelijk en behulpzaam, maar foto's nemen van de metro mag nu eenmaal niet. Waar we wel foto's van hebben is van de feestzaal naast ons hotel. Gisteren zagen we naast ons hotel een mooi gebouw, dus eens gaan kijken. Bleek een feestzaal te zijn , en ze waren heel wat taarten aan 't binnendragen. Gevraagd of we eens mochten kijken. Dat mocht. Een heel mooie, grote zaal , met al heel wat eten op de tafels. Die avond was er een trouwfeest van de zoon van de algemeen directeur van het vliegwezen van Oezbekistan voor zo'n 500 mensen. en ik zeg dan , als jullie nog een paar stoelen vrij hebben? en we werden uitgenodigd. Dus gaan douchen en onze enige propere T-shirt aangedaan. We zijn dus te gast geweest op een trouwfeest van Oezbeekse moslims. En wat doen moslims op een trouwfeest, Drinken , eten, dansen.. We hebben zo goed en zo kwaad het kon geprobeerd mee te doen. Veel getoast met cognac uit Samarkand, wijn gedronken , van alle schotels proberen te proeven. Mee gedanst met bottines en een jeans in plaats van in soiré , het voelde wat ongepast , maar ik heb toch wat geld voor het bruidspaar bij elkaar gedanst. Alleen, die taarten die we zien binnendragen hebben , die hebben we niet meer gezien. Wel een unieke ervaring! Morgen op weg naar Kirgistan!
Na een rustdag bij 't krieken van de dag naar de grens. Het is echt nog vroeg, want de bediende aan het benzinestation valt bovenop de moto in slaap. Zoals te verwachten is de grensovergang tussen Oezbekistan en Tadzjikistan niet echt druk.het is een verzameling van houten huisjes , caravanetjes. De ontvangst is echter super! Enthousiiast worden we de hand geschud door de douane, die heel plechtig onze moto inschrijft in hun gulden boek . We betalen 40 US$ voor een toelating om 14 dagen op Tadzjiekse wegen te rijden,allemaal heel officieel en met veel stempels; Ook veel geluk en welkom gewenst door de man van het verzekeringskantoortje,welkom in Tadzjikistan! Hetzelfde bij de man van de sanitaire controle, hoewel die controle eruit bestaat van door een droge greppel te rijden. We rijden tot het eerste stadje . Ook wat ezeltjes hier, maar de meerderheid schijnt toch met een mercedes te rijden. Opeens is Herbert weer Sinterklaas. Iedereen zwaait, de kinderen roepen in engels en russisch hello!hello!, ze lopen een eindje met de moto mee. Iedereen probeert een gesprek aan te knopen met ons , jammer, maar de vrouwen lijken alleen Tadzjieks te spreken. We worden constant gevraagd om samen op de foto te staan Herbert wordt gevraagd om de moskee te bezichtigen , ik wacht buiten op een bankje. We gaan heel lekker eten , bezoeken de markt, wandelen rustig door het stadje. s' Avonds is er een voetbalmatch , nen derby tussen Dushanbe , de hoofdstad en Samarkant. De volgende morgen regent het. Er staan ons 250 km over onverharde bergpassen te wachten.We rijden een heel eind , maar de weg is echt te slecht. We rijden terug naar Pejikent en genieten daar van nog een dagje Tadzjikistan. Volgende morgen terug naar Oezbekistan ,op weg naar Samarkand gaan we een theetje drinken ,voor meer hebben we voorlopig geen Oesbeeks geld. Geen zorgen , men geeft ons een complete maaltijd als gewaardeerde , welkome gasten van hun land. Het wordt hier iedere dag warmer! We laten Herbert zijn zonnebril nog repareren en rijden dan verder tot Taskent..
Samarkand is één van de steden van de Zuideroute. Het is fantastisch om hier te zijn,overland met de moto , en al die prachtige gebouwen te kunnen zien; Ze zijn echt zo mooi als op de foto; Weinig toeristen , hier dus geen verkopers van souvenirs. We zien wel wat ezeltjes , maar de meesten rijden hier met Daewoo, op gas. De huizen , met veel kleurrijke platen. De dames zijn mooi gekleed, de heren spreken alleen nog tegen Herbert, gaan onder de moto liggen. De politie houdt ons tegen , maar ook alleen maar om naar de moto te kijken. Samarkand is ook een universiteitsstad en dus veel jonge mensen; Veel terrasjes hier en goed weer. We genieten van shaslik met een biertje; Leuk detail hier. Het kleinste briefje is er één van 1000 som, 3000 som in een euro; Om een hotelkamer te betalen heb je dus een stapeltje geld nodig; Als je hier bvb 100 dollar wil uit de ATM halen , voer je je kaart in , tikt je code in , en dan krijg je een stapeltje geld van de bediende die ernaast zit, de stapel geld kan immers niet door de gleuf van de ATM; Op de markt zie je hier mensen lopen met hele plastiekzakken geld, die gaan dan bvb een wasmachine kopen. Zeer vriendelijke bevolking dus, lekker eten en eindelijk warm weer,zeer warm weer.
Ozinki was lieflijk , gezellig,klein ,een typisch russisch klein dorpje. De volgende dag naar de grens. Een paar betonnen gebouwtjes , verder is er zover de horizon reikt niks te zien. Veel traffiek gebeurt hier blijkbaar niet; De douanier krabt eens in zijn haar; Heeft geen idee of we een visum nodig hebben , een verzekering, welke documenten we moeten invullen. Gelukkig wil hij wel moeite doen , en begint dus rond te bellen. We staan er dus een paar uur voor het raampje; Herbert gaat eens naar t' Wc , maar komt , een beetje witjes rond zijn neus, terug; Hij kon nog wel wat uren wachten zei hij , ik ben dus niet gaan kijken. Na een paar uren mogen we verder. Kazachtstan is groot, zeer groot en zeer leeg , zo zullen we ondervinden. In het eerste stadje voorbij de grens sta ik een uur in de file aan de bankautomaat van de universiteit; De studenten rijden blijkbaar allemaal met een audi mercedes,opel of bmw. We rijden verder de steppe over , het is nog steeds koud Kazachstan is wel moeilijk te bereizen. De hotels liggen een paar honderd kilometers uit elkaar, ook de café's om iets te eten of te drinken zeer ver uit elkaar, en vooral , de wegen zijn SLECHT!!!!!!!!!!! De mensen zijn heel vriendelijk, alle opschriften nog in t russisch. De hygiene is ook niet je dat; Zo sliepen we bvb in een klein (hotel)kamertje met de WC buiten; Een houten huisje waarvan je de deur met je schoen opendoet, een houten vloer met een ruim bemeten gat , geen spoeling natuurlijk, geen verlichting,maar wel een haakje om je vest aan te hangen. Het soort plaatsen waar je probeert 's nachts niet naar t' WC te moeten gaan. Hoewel , sommigen schijnen er hun sudoku in te vullen.;
We waren in Astana, de nieuwe hoofdstad van Kazachstan. Weinig te zien. Wel een proper hotel daar , we huren terug een kamer voor 12 uur.
We rijden verder langs het Balkasj meer naar het zuiden, de streek van Dzjanbul,Taras; Een heel andere sfeer hier. Veel moskeeen, en opeens ben ik veranderd in maar-een-vrouw, ipv constant complimentjes te krijgen over mijn goed Russisch.
In Shimkent gaan we op zoek naar de grens. We moeten langs een aparte grensovergang voor buitenlanders , die natuurlijk niet aangeduid staat en niet gelegen is op de gewone hoofdweg. De grensprocedure zelf gaat nogal vlot; Iedereen spreekt Russisch en ook alle documenten, makkelijk zat, in t 'russisch.
We zijn nu in Oezbekistan , Samarkand. We houden hier een rustdag, onze eerste 10.000 km zit erop. Ontspannen sfeer hier, vriendelijke bevolking. ,
Over Oekraine. Het was toch nog niet zo slecht als het er eerst naar uit zag; We zijn het land binnengereden zo'n 40 km van Tsjernobil, en in die streek zijn natuurlijk de laatste 20 jaar weinig investeringen gedaan. En het was een koude , regenachtige dag. In Kiev zijn we het Kremlin gaan bezoeken , en daarna zijn we doorgereden naar Odessa, langs de enige goede weg die Oekraine rijk is. We wilden nog een ommetje maken langs Moldavie en Transnistrie, maar de weg was te slecht. In Odessa kregen we de hulp van een agent om een hotel te zoeken. Hij bracht ons naar een vakantiepark aan de Zwarte Zee, waar we lekkere shaslik , da's de plaatselijke variant van brochetten gaan eten zijn ,en een lekker lokaal biertje gedronken hebben bij de zonsondergang; Een zwoele avond; Volgende dag doorgereden naar de Krim, en een terrasje gaan doen op de dijk van Sebastopol, lekkere ijskreem. De volgende dag , via veel kronkelende baantjes door een natuurpark naar Jalta, daar op de dijk reuzengarnalen gaan eten. De Krim is prachtig!! Later de ferry vanuit Kertsj naar Rusland genomen. Daar kwamen we terecht in een bureaucratische rompslomp zoals altijd, maar uiteindelijk toch aan een verzekering geraakt; Verder richting Sochi , via nog veel meer slingerende baantjes. Gelieve geen rijvaardigheidscursus aan mijn broer geschenk te geven voor zijn verjaardag, hij oefent hier al genoeg. De Zwarte Zee en omgeving zijn hier ook zeer mooi. Alles is wel heel duur, dus huren we een hotelkamer voor 12 uur en halen eten in 't winkeltje; Dan de lage Kaukasus over , er zitten kamelen in de Kaukasus, zelf gezien, en via Kranodar naar het oosten. We rijden door Kalmukkie ,de boeddhistische deelrepubliek van Rusland. Leuk om nog eens in Elista, schaakhoofdstad van de wereld , te komen. Verder naar Volgograd, een lange , uitgestrekte stad aan de Volga. We bewonderen het grote beeld van Mamayev Kurgan , het beeld ter herinnering van de Slag om Stalingrad. Vandaag zijn we de Volga nog maar eens overgereden , nu over de zeer lange brug in Saratov naar Engels. Morgen rijden we tot Ozinki, het laatste dorpje voor de grens met Kazachtstan;
Groetjes uit Kiev, Oekraine. Gisteren en eergisteren waren we in Wit Rusland, het land van Alexander Lukashenko. Aan de grens kwamen we te weten dat, bij verordening van de persident , we voor de moto een verzekering moesten afsluiten en ook een voor ons persoonlijk, zelfs al hebben we een verzekering die wereldwijd geldig is. Maar met 3 keer 2 euro was dat ook geregeld. Toen hadden we nog de fout gemaakt om te gaan aanschuiven in de iets-aan-te-geven rij. Wij dachten dat de moto iets van waarde was. We hebben dus een uur staan wachten tot er iemand van de inspectie kwam. Maar verder geen probleem. 't Was wel koud, amper 6 graden. Wit Rusland is een proper land, met vriendelijke Russisch sprekende mensen. De benzineprijs wordt aangeduid in dolars, euro's,russisch en wit-russische roebels. 3700 witrussisch roebels voor een euro. Minsk is een echte sovjetstad, alles is mooi en verzorgd, maar koud! We zijn eens een stadswandeling gaan maken en eens met de metro gaan rijden De volgende dag naar Gomel, een universiteitsstad waar we van Olga, een vriendin van Herbert ,een stadsrondleiding kregen. We hebben 't park en een museum gezien en hebben daarna champagne gedronken op de vriendschap. De volgende morgen , vandaag dus , in de gietende regen en bij 8 graden naar Oekraine. Wit Rusland , want nu in de niets-aan-te-geven-rij, zonder problemen buiten. Weg dus onze eerste visum. Voor Oekraine moesten we dus inderddad geen visum hebben. Wel een verzekering voor de moto. Die hebben we gehaald in een groezelig hok met etensresten op de tafel, op de vloer, 2 zatlappen in het hok , waarvan er 1 zijn roes op een vettige matras aan 't uitslapen was 40 euro voor 14 dagen verzekering; Oekraine is veel vuiler dan Wit Rusland. De kippen ,honden, ganzen,eenden, paarden lopen allemaal gewoon op 't straat. Er wordt veel gedronken. En 't was natuurlijk ook koud en nat; We zijn nu in Kiev, hotel Bratislava, nog zo'n oud sovjet hotel. Maar lekker warm binnen en morgen een ontbijtbuffet..
1 februari--verlof aangevraagd 9-31 mei 1 maart--loopbaanonderbreking aangevraagd 1 juni--30 september 3 maart--aanvraag visasupport Rusland 6 maand multiple entry--210$ 6 maart--plasma gaan geven --geen no-aidstest afgeleverd. 10 maart-- naar huisdokter--naar kliniek aidstest 20 maart--huisarts--aidstest negatief 23 maart--invullen formulieren ambassade 24 maart--Herbert naar ambassade Kazachtstan--geen transitvisa als we nog geen andere visa hebben. 25 maart--Herbert pikt alle formulieren op--formulier loopbaanonderbreking toegekomen--opgestuurd naar RVA 26 maart--Herbert naar ambassade Tadzjikistan--verhuisd--gebeld--nieuw adres--normaal enkel formulieren aanpakken op woensdag en vrijdag--formulieren toch aangenomen 27 maart--ambassadeur geen tijd om onze visa te tekenen--maandag terugkomen--onze uitnodiging voor Rusland is klaar--wordt opgestuurd met UPS 28 maart--onze uitnodigingen zijn in Belgie--worden maandag gebracht. 30 maart--ik ga een uur vroeger werken, ben hier gelijk terug met de man van UPS--op de Tadzjiekse ambassade zijn onze visa klaar--helaas , de man van de kluis komt pas om 16u30 31 maart--Herbert voor de vierde keer naar de ambassade van Tadzjikistan--ambassade gesloten--niemand neemt de telefoon op--na een half uur hoort hij een stofzuiger--geklopt op de deur--kuisvrouw komt open doen--"panimai pa russki?''pasporti?'--komt terug met 10 paspoorten, kies maar uit--we hebben dus onze eerste visum en een vergunning om naar de Paimir te rijden--110 euro 1 april--aanvraag voor multiple entry voor Rusland binnengeleverd, 2 aanvraagformulieren , 2 foto's, aidstest,verzekering, uitnodiging.--voorlopig geen problemen hier, we mogen onze visa maandag komen halen--70 euro 2 april--de Wit Russische ambassade beweert dat we slechts een transitvisum kunnen krijgen voor de 48 uur voordat onze russische visum begint--en die start al op 17 april..GROM!! 6 april--multiple entry voor Rusland OK 7 april--visumaanvraag Kazachstan, we vragen 1 double-entry en 1 transitvisum aan 8 april--Sergei, uit Ust-Komenogorsk heeft onze uitnodiging voor Kazachstan klaar. 8 april--150 euro betaald met betalingsbewijs voor visa Kirgistan 9 april--visum voor Kazachstan klaar--Herbert moet wel de bediende helpen om te zien welke paspoorten van ons zijn--110 euro 11-12-13 april--Herbert naar Minsk--geen visum avonturen 12 april--Sergei laat weten dat de aangetekende brief teruggekomen is, hij stuurt onze uitnodigingen nog eens op--in latijns schrift deze keer. 13 april--paspoort Herbert opgehaald in Zaventem 14 april--naar ambassade van Kirgistan--helaas, gesloten op dinsdag--dus visumaanvraag binnengedaan in ambassade van Oezbekistan.--160 euro betaald met betalingsbewijs voor visa Oezbekistan 15 april--we besluiten om geen transitvisum te nemen voor Wit Rusland, maar een gewoon toeristische--we moeten dus een paar hotels boeken voor de uitnodiging. 17 april--uitnodiging voor Wit Rusland 20 april--naar ambassade van Oezbekistan--visum Oezbkistan klaar--naar ambassade van Kirgistan--visumaanvraag afgegeven--moto moet ook op visum--visum zal klaar zijn maandag 27 april--150 euro--naar de ambassade van Wit Rusland--die kunnen natuurlijk geen visumaanvraag aannemen, ik heb geen paspoorten.Ik kom wel te weten dat ze 27-28-29 april en 1 mei dicht zijn--dus geen visumaanvraag mogelijk aansluitend met het terughalen van onze paspoorten in ambassade Kirgistan 27 april--Herbert haalt de visa voor Kirgistan af, moto staat op zijn visum;OK--doet dan de visumaanvraag voor Mongolie binnen--helaas, daar is 't niet meer als vroeger en niet zoals op de web-site--nu 1 week wachten--120 euro--dus maandag 3 mei zal onze visum klaar zijn, dan alleen nog die voor Wit Rusland 3 mei--Herbert naar ambassade van Mongolie--de visa zijn nog niet klaar--kan je later terug komen?--nee dus, twee uur gewacht tot de ambassadeur komt, visa gekregen--dan naar Wit Rusland voor de laatste visumaanvraag--is pas in 5 werkdagen klaar, maar volgende maandag is een feestdag, dus dinsdag 12 mei mogen we onze passen komen halen--100 euro 8 mei--toch maar eens gebeld naar de ambassade van Wit Rusland--maandag zijn ze dan toch open? 11 mei--ik naar Brussel en oef!! onze passen zijn klaar.. 13 mei--vertrek
Kerst hebben we gevierd in Corpus Christi, in een hotelletje aan het strand.
Kerstavond in de USA is zeer rustig, alles sluit om 6 uur.
Dus het is een avondje TV met een grote zak chips geworden.
De post en andere mail-groepen hebben het natuurlijk ook hier heel druk.
Maar anders dan in Belgie reed hier de postbode in zijn hemdsmouwen en met een korte broek om 6 uur s' avonds nog met zijn autotje rond.
De volgende dag zijn we doorgereden naar Galveston en Houston , met zijn mooie sky-line.
We zijn Moody Gardens gaan bekijken en een booreiland.
Van Galveston zijn we met de ferry naar het vasteland gevaren , en de dolfijnen zwommen met ons mee.
Dan door de Deep South met zijn eindeloze snelwegen op palen door de swamps.
Door Mississippi, met zijn honderden grote casino's, sneller weer opgebouwd dan dat Katharina ze verwoest had.
Door Georgia, met zijn overweldigende plantengroei.
Spijtig , daar zijn we snel moeten doorrijden , want het was er koud.
Naar Florida dus.
Nog eens door de Everglades gereden.
Nog steeds mooi, maar weinig alligators gezien, die zaten lekker warm tussen het riet.
Ook nog eens helemaal tot Key West, honderden kilometers over bruggen, alleen de laatste hebben ze nog niet gelegd, anders konden we eventjes naar Cuba.
Hier hebben ze wel veel problemen met de real estate.
Een villa geafficieerd voor 5 miljoen dollar wordt verkocht voor amper 3 miljoen.
Dus ..'t is de moment!
De villa komt met uitzicht op zee EN met de garantie dat ze binnen x aantal jaar weggeblazen wordt door een orkaan.
Hoeveel zou de verzekeringspremie daarvan bedragen??
Ik voel me weer arm..
Want hun bruggen zijn misschien nog niet betaald , maar ze liggen er wel al.
''Onze'' Lange Wapper daarentegen , is wel al betaald , maar ligt er nog steeds niet.
Ondertussen bleef het maar koud.
In Key West was het de koudste dag sinds 1898 ( 5gr) , op Daytona Beach hadden ze zelfs even sneeuw.
Nu zijn we in Orlando en het is eindelijk normaal weer, terug 25 gr.
We logeren op 1 km van Disneyland , maar ik denk niet dat we het gaan bezoeken.
Blijkt dat er speciale prijzen zijn voor Amerikanen, Canadezen en Engelsen.
Wij moeten 5 keer meer betalen!Dus uit principe.;
We gaan hier wat ritjes maken,
Eens naar Daytona Beach, eens naar Cape Canaveral, eens naar St Petersburg, genoeg te doen!!
Groetjes uit Finland!
Van Taskent naar Alma -Ata gereden, de vroegere hoofdstad van Kazachstan.
Tashkent is een groene stad , met veel fontijnen en mooie gebouwen.
Na een rustdag bij 't krieken van de dag naar de grens.
Samarkand is één van de steden van de Zuideroute.
Over Oekraine.
Groetjes uit Kiev, Oekraine.
1 februari--verlof aangevraagd 9-31 mei
Italie--Milaan 2009
Foto's Zuidelijk Afrika--Zuid-Afrika-Lesotho--2008
Foto's Zuidelijk Afrika--Zuid-Afrika--Swaziland--Mozambique--Botswana--Namibie 2008
Rusland--Tomsk 2008
Rusland--BAM--Vladivostok 2008
Portugal--Lissabon 2008
