Na een zware... lees pijnlijke... nacht in het ziekenhuis, zijn de weeën lichtjes op gang gekomen. De baarmoederhals is ook voor 50% verstreken, maar we zijn er nog niet helemaal. Nog even afwachten dus en dat mag zoals je ziet thuis. Morgenvroeg moet ik sowieso opnieuw binnen om in te leiden, tenzij alles natuurlijk nog spontaan op gang komt!
Joepie!!! Vanavond is het zo ver... dan mag ik naar het ziekenhuis!
Daarstraks was er nog even paniek, toen ik onverwachts een scan moest laten maken van mijn bekken, maar alles bleek in orde te zijn en er is geen reden om aan te nemen, dat mijn bekken te smal is om op natuurlijke wijze te bevallen. De scan leverde trouwens enkele mooie beelden op van ons beebje. (De ingescande kwaliteit is wel niet zo goed.)
Rond 21u vanavond gaan ze via medicatie mijn baarmoederhals laten rijpen en morgenochtend wordt er dan nagegaan of ze kunnen inleiden... Is dit niet het geval, dan doen we alles donderdagavond over en zou de baby er 'technisch' gezien ten laatste vrijdag moeten zijn!
Enkele uitspraken van de kindjes uit mijn klas, tijdens mijn zwangerschap:
* "Welke taal gaat uw kindje spreken? Frans of Nederlands?" (Cyril) * "Amaai juf, nu wordt uw buik echt dik... pas maar op dat je niet ontploft!!!!" (Cyril) * "We moeten stil zijn he juf, want uw baby slaapt." (Bastien) * "He juf, toen jij je mond open deed, heb ik jouw baby horen huilen!" (Julian) * Toen ik echo's had meegebracht om aan de kids te laten zien: "Maar neen die foto's zijn in kleur!"... "Maar neen in zwart-wit!"..."Maar neen in KLEUR!"... "Neen in zwart-wit, want er is toch geen licht in de buik van de juf?!?!?" (Ellyne en...)
9 maand geleden klonk het als muziek in de oren: "Ik ben overtijd!!!!!" Nu klinkt het als een kwelling... pfff... afwachten wat de gynaecoloog morgen zegt. Hopelijk is er ditmaal wel goed nieuws!
En hoe langer het duurt, hoe vaker ik op mijn tanden moet bijten om de naam van ons boeleke niet prijs te geven. Laten we hem voorlopig dus nog even 'junior' noemen!
Op 39 weken en 5 dagen weer op bezoek geweest bij de gyn. Maar zowel de moni, als de gyn waren formeel... niks spectaculairs te merken. Ons boeleke zit goed waar hij zit en laat iedereen dus nog even in spanning.
De omgeving wordt zenuwachtig en mama geraakt gefrustreerd... de uren kruipen voorbij en de onzekerheid weegt zwaar... Ik heb het gevoel dat, behalve het huis voor de zoveelste keer kuisen, we eigenlijk niks doen, alleen maar afwachten...pffff
Zoals verwacht is alles nog 'potdicht' en is ons boeleke nog niet meteen van plan om ons te komen begroeten Donderdag weer even aan de moni om na te gaan of ze de geboorte al dan niet moeten inleiden
Maar er is ook goed nieuws: onze luiertafel staat eindelijk klaar!!!! Aangezien ze hem bij dreambaby pas anderhalve maand na de geboorte kunnen leveren, hebben we dezelfde luiertafel ergens anders kunnen kopen (tegen een nog voordeligere prijs)! Mama blij... dus papa ook
En papa heeft nog meer redenen om blij te zijn, want hij zal voortaan in de voetsporen van Steven Spielberg kunnen treden. Hij is van plan om alle stapjes van onze kleine te filmen en daarvoor heeft hij natuurlijk een cameraatje gekocht... die papa toch!
Onze kleine spruit weegt nu 2,900 kg... hij is dus 1 kg bijgekomen ten opzichte van vorige maand! Mama kon niet achterblijven en is in totaal dus 15kg aangekomen en ze moet nog 3 weken doorgaan , want blijkbaar heeft de kleine spruit nog geen zin om spoedig kennis te maken met zijn omgeving.
Vandaag ook aan de monitor gehangen en binnen 2 weekjes opnieuw. Ditmaal waren er geen noemenswaardige weeën, hopelijk zal dat binnen 2 weken wel het geval zijn!
Ja mijn engeltje je hebt ons vorige week nogal doen schrikken. Mama had toen gedurende 3 kwartier constant weeën... we dachten dat je eraan kwam... je hebt me wel even laten panikeren. Maar nu begint het wachten echt lang te duren en mag je echt wel gaan komen hoor
Papa begint ook ongeduldig te worden om je in zijn armen vast te nemen en mama wil jou overladen met kusjes. Dus als je klaar bent geef ons gerust een teken, we zullen je met open armen ontvangen!
Dit weekend zijn mamsie en papsie (vake) langsgeweest met een koffer vol babyspullen: kleertjes, een nachtkastje, aankleding voor het parkje... Het resultaat zie je op de foto.
Dit weekend is meter op bezoek geweest samen met haar hubbie... naast het vele eten, lachen, praten en plagen, hebben we ook nog een avontuurlijke tocht ondernomen in de grotten van Remouchamps.
Mama en meter hebben hun vrouwelijk charmes uitgespeeld (of was het toch hubbie Gert die even aan onze aandacht ontsnapt was en van de gelegenheid gebruik had gemaakt om de man van de kassa een vriendelijk 'woordje' toe te spreken), waardoor we spontaan met z'n 4'en gratis binnen mochten.
Dank je wel lieve meneer van de kassa voor een leuk en goedkoop uitje!