Hij is alweer een beetje bijgekomen en weegt nu bijna 2 kg. We hebben gisteren op de echografie een mooi profiel gezien, hij stak zijn tong uit en was er lustig op los aan het slikken. Toen we nog een mooi beeld kregen van zijn voetje, waar we de teentjes heel duidelijk op konden zien, werd onze "smile" nog groter. Vooral papa was trots toen we overduidelijk zagen dat het een manneke is...
De laatste dagen voel ik ons ventje veel vaker. Zijn bewegingen zijn veel intenser geworden en vaak zo hevig dat ik er soms van opschrik. Gisteren heb ik zelfs voor de eerste maal zijn been of zijn arm langs mijn hand voelen heen glijden, dat gaf een heel bijzonder gevoel... Ik had echt het gevoel dat ik hem op dat moment voor de eerste maal kon aanraken.
Nog even wachten en dan kan ik hem echt in mijn armen nemen... ik kijk er zo hard naar uit!
Nadat de vinyl gelegd was, zijn we begonnen aan de afwerking van het plafond... bij nader inzien hadden we beter rubberen afwerkingsstukken gekocht i.p.v. houten, want de muren zijn zo "mooi recht" in alle opzichten, dat het moeilijk is om voor een 100% geslaagde afwerking te zorgen. Maar papa heeft erg zijn best gedaan! Mama is dan ook echt trots op haar BOB de BOUWER!
Het is zover... de vinyl ligt er en op 16 juli komen ze de meubeltjes leveren. Het begint allemaal meer en meer vorm te krijgen. Dat maakt het wachten nog langer vind ik, want het geeft allemaal zoveel zin om het ook eens in "gebruik" te zien ;-)
De laatste stand van zaken: * onze spruit weegt nu 1,200 kg * ons ventje ligt al klaar om de wereld tegemoet te komen, 't is te zeggen, hij heeft zich al met zijn hoofdje naar beneden gedraaid... * het is DUIDELIJK een manneke ... nen echte Dekoster he! ;-)
Vandaag hebben papa en mama de 2 grote muren geschilderd met Colores del mundo van Levis ( Kenia Pure)...maar komen ze toe om de 3de muur te schilderen?
De 4de muur zal geschilderd worden in Colores del mundo van Levis (Marrakech soft)... maar das voor een volgende keer!!!
Papa heeft het plafond vanmorgen om 6u30 een tweede laag verf gegeven... tja papa kon niet meer slapen en wat doe je dan, als je mama niet wil wakker maken?
Het lijkt plots wel een aflevering van babyboom...
Sigrid moet vandaag bevallen en een ex-collega van mij Gitte verwacht haar kleintje nu ook elke dag.!
Best spannend allemaal... het gaat ook allemaal zo snel he. Van mijn laatste 100 dagen blijven er alweer maar 88 over. Ik besef het nog niet helemaal, denk dat dat pas komt als ik het boeleke op mijn buik heb liggen i.p.v. in mijn buik ;-)
De eerste les haptonomie voelde in het begin een beetje onwennig aan, maar al snel voelden we ons heel relax.
Enfin dat hoopte ik toch, tot ons boeleke door had, dat bewegen in de buik heel leuk is. Blijkbaar is hij nu vanalles aan het uittesten, want sinds de Haptonomieles beweegt hij veel meer... dat beloofd, we hebben nog 5 sessies te gaan ;-)
De laatste honderd dagen zijn nu ingegaan... het komt nu echt wel dichterbij... het gaat allemaal zo snel ineens. Ik ga mijn buikje echt wel missen denk ik (tja dat zeg ik nu wel, wacht maar tot er nog wat kilo's bijkomen!!!)
Nog even en dan neemt ons leven een totaal andere wending... Ik probeer er niet te veel bij stil te staan, anders word ik alleen maar zenuwachtiger
De geboortelijst is eindelijk af en staat nu officieel online, nu nog naar de drukker voor de geboortekaartjes en dan stilletjesaan alles bij elkaar zoeken voor het doopsuiker.
Deze donderdag gaan de toekomstige papa en mama voor de eerste keer naar de HAPTONOMIE-les. ben best benieuwd hoe dat gaat aanvoelen...
"Vandaag heeft mijn papa mij voor het eerst zien bewegen. Toen ik eens goed tegen de buik van mijn mama schopte ging die in één keer op en neer. Zowel papa als mama waren even geschrokken van mijn plotse stootkracht!"
Tijdens de nacht van zaterdag op zondag, omstreeks 00u30, op moederdag dus, heb ik ons kereltje voor de eerste keer voelen stampen. Heel raar om je hand op en neer te voelen gaan op je buik, zonder dat je daar voor iets tussen zit.
De papa was al aan het slapen en werd onmiddelijk wakker gemaakt. Maar in slaapdronken toestand en met een hand dat nog slaapt voel je natuurlijk niet zo veel Het zal voor de volgende keer zijn papa
