Na een weekje kan ik het nieuws een beetje relativeren, heb ondertussen dan ook met heel wat mensen gepraat, van huisarts, tot pediater, tot de vorige gynaecoloog en telkens krijg ik een ander verhaal, maar 1 ding is zeker, niemand kan ons zekerheid geven en tegen dat we die misschien hebben, zal het al te laat zijn om nog een stap terug te zetten...
Als we die stap al moeten zetten... ik hoop echt van niet, maar de testen zullen ons iets meer duidelijkheid geven, testen die we pas over een maand kunnen doen en waarvan we de uitslag pas binnen 2 maand hebben, dus reken maar uit he...
Voorlopig is het dus afwachten en verder zo intens mogelijk leven en toch ook proberen te genieten van de zwangerschap, pronken met het buikje en soms ook stilletjes in een hoekje huilen, want de toekomst is heel onzeker.
Ik voel mijn boeleke nu al een dikke twee weken woelen in mijn buik, vooral 's avonds in de zetel of in bed. Maandag weten we misschien het geslacht en dan krijgt alles net ietsje meer vorm...
Ons Timoke eet de laatste tijd heel moeilijk, dus das wat minder... hij vindt de stukjes opeens niet meer zo lekker Maar enfin, das nog ni zo erg... Vanmorgen heeft hij wel voor het eerst pipi gedaan op het potje. Zijn pampertje was nu al twee ochtenden op rij kurkdroog en vanmorgen heb ik er dan toch even van geprofiteerd om hem op het potje te zetten en binnen de 5 minuten was het prijs... Hip Hip Hoi!!!
En nog wat extra positief nieuws om af te sluiten: ONZE tuin is eindelijk gelijk gemaakt en het gras is gezaaid... WOOHOO en dan kan mama vanaf nu op zoek naar de geschikte plantjes om er dan een zorgvuldig plaatsje voor uit te kiezen in on ze tuin... zalig!
En als afsluiter trakteer ik jullie op enkele sfeerbeelden, kwestie van de boel hier een beetje op te fleuren!
Timo 's ochtends voor het vertrek naar de crèche vorige week, en vanochtend voor het vertrek naar de crèche,
's Avonds knuffelend met mama voor een stukje van onze tuin
... zoals wanneer je te horen krijgt dat je tijdens het eerste trimester van je zwangerschap besmet bent geraakt door het CMV, terwijl je er alles aan deed om zo'n besmetting te voorkomen...
Veel huilen, veel praten, veel steun van iedereen en toch staat de wereld even stil...
Papa werkt goed verder aan de inbouwkast, mama heeft een nieuw kapsel, Timo is in de wolken met zijn blauwe crocjes...en toch staat de wereld soms weer even stil...
Dinsdag terug naar school, praatjes slaan met leerlingen, collega's, ouders... en dan staat de wereld weer even stil wanneer je met de gynaecoloog moet overleggen welke tests je moet ondergaan, welke risico's je baby loopt...
Nadat het naar buiten brengen van (nieuwe) woordjes een tijdje stillag, heb ik het gevoel dat hij nu elke dag wel een nieuw woordje zegt. Hij zegt ook heel veel woordjes na, maar een deel ervan gebruikt hij echt in de juiste context!
Alles even op een rijtje:
papa mama dada= daag tato = tantôt tota = tot straks masie = mamsie papy vaba = vava na benee = naar beneden (de trap afgaan, de mouwen naar beneden trekken...) sjoko = moet ik niet vertalen zeker? slaapel = slaapwel tappetappe = stappen (hij kan nu ook al heel flink de trap afgaan, eerst het ene voetje dan het andere, terwijl hij met 1 handje de armleuning vasthoudt en met het andere mama's hand MEUH! als hij de koetjes ziet in de wei tegenover ons huis (Yes! We hebben eindelijk koetjes in de buurt) dodo = slapen nog /enco = nog een beetje alstublieft Mmmmmmmmmmmm! = als hij iets lekkers ziet
Op 1 en 2 mei zijn we met z'n allen naar Eurodisney getrokken... helaas zijn niet alle verwachtingen vervuld. Het Walt Disney Studio's park viel lelijk tegen... lange wachtrijen voor attrakties die het niet of maar gedeeltelijk deden, Timo die het eerste uur dat hij alleen was met mama, terwijl de waaghalzen stonden aan te schuiven aan de Tower of Terror, een grote woedeaanval kreeg en bijgevolg niet te troosten was (mama had ook helemaal geen tutje, knuffeltje, koekje of wat dan ook bij de hand, want die had papa mee in zijn rugzak)...
De tweede dag hebben we het klassieke park gedaan... veel mooier, maar toch viel een groot gedeelte van de magie weg door het onbeschofte en egoïstische gedrag van onze medemens. Jammer natuurlijk, maar dat alles neemt natuulijk niet weg dat we ons desondanks toch goed geamuseerd hebben zenne...
om naar Eurodisney te gaan... snel nog even de auto stofzuigen, dan de piraten die op zeeklassen vertrokken zijn gaan begroeten en vervolgens onze koffers pakken!
"Bij een nieuw huisje horen veel andere nieuwe dingen, zoals samen in bad gaan met mijn vriendje Otte, die mijn gespetter niet altijd evenzeer op prijs stelde, voor het eerst op het potje gaan en blijven zitten, doortrekken en tot de conclusie komen dat het potje nog steeds even leeg is als daarvoor ."
Meter was de eerste persoon die in ons huisje is blijven overnachten, want ons huisje kunnen we nu wel officiëel zeggen sinds de ondertekening van de aktes op 8 april 2009.
Ze zorgde zelfs voor enkele overheerlijke maaltijden... mmmmmmmm
De laatste week van de paasvakantie werd er volop gepoetst en verhuisd. Timo heeft zijn papa flink geholpen bij het in elkaar steken van de meubeltjes. Bij elk vijsje of voorwerp dat hij moest pakken zei hij: "alors"... net zoals zijn papa.
De benedenverdieping is zo goed als geïnstalleerd. De garage, het washok en de hal staan wel nog vol met verhuidozen, want ze komen onze kurkenvloer boven pas leggen eind mei en zolang die er niet staat, kunnen we boven nog niets zetten, behalve ons bedje dan...
Maar bon, beneden is het al zo een beetje ingericht naar onze smaak. De kleurtjes tegen de muur mogen we pas binnen een maand of 5 zetten, wanneer het plaasterwerk helemaal droog is en niet meer beweegt. Dus tot dan doen we het met schoon witte muurtjes.
De eerste week van de paasvakantie hebben we nog wat genoten van de laatste dagen op ons terrasje in Hargimont. Elke dag gingen we een kijkje nemen in 'ons huisje' om te kijken of de laatste werkjes vlot verliepen. Timo controleerde met veel plezier de graafmachiene en hielp zelfs met het vervoeren van de kruiwagen (zoals een echte gemeentewerker ).
Tijdens de paasvakantie waren niet alleen de paaseitjes van de partij, maar ook de windpokken! Gelukkig had ons sprotje er weinig last van. De daagjes voordat de bultjes de kop opstaken, had hij het wel heel moeilijk. Hij was toen super gemeen: beet, sloeg, trok aan mama's haren..., maar gelukkig was dat snel voorbij toen enkele dagen later de pokjes tevoorschijn kwamen.
Deze paasvakantie heeft ons sprotje voor het eerst paaseitjes geraapt. Eerst wat onwennig en overdonderend door alle kadootjes, maar na een tijdje liep het al wat vlotter.
Aangezien Juf Els en Juf Katrien een gewillig slachtoffer zochten om de voorbereiding van de zeeklassen vlot te laten verlopen *ahum*, hebben ze mij, om een voor mij nog steeds onverklaarbare reden (zou de bungalow er iets mee te maken hebben), aangeduid als Chinese vrijwilliger...
En goed als ik ben , heb ik dan maar ingestemd... gelukkig kreeg ik daarbij de hulp van onze wederhelften en onze snotters...
Het was een super gezellig weekend, ook al was mijn maag binnenste buiten gekeerd en heb ik niet ten volle van alles kunnen genieten (leve de zwangerschapsmisselijkheid!!!). Maar dus zeker voor herhaling vatbaar...
Voor wie goed kijkt, kan bij Otte een ware gedaanteverwisseling opmerken... de windpokken hadden hem namelijk in hun macht en kleurden dat sprotje met de dag roder...
Timo heeft voor de eerste keer kennis gemaakt met het strand... de eerste zandkorrels tussen de tenen vielen lelijk tegen, maar Els had daar al snel een remedie tegen... in de zee duiken... Timo vond het zalig en de zandkorrels konden hem al lang niet meer deren...
Papa kon niet aan de verleiding weerstaan en heeft een ware "bellenblaasmachine" in huis gehaald... en soms, heel soms heb ik het gevoel, dat hij het meer voor zichzelf heeft gekocht, dan voor Timo...
Driewerf hoera... ons huisje is betegeld en de keuken en de trap zijn geïnstalleerd!!!! Er komt een beetje schot in de zaak... eindelijk! Er ontbreekt nog wel 1 keukenkastje, maar dat komen ze snel leveren zenne...
Vandaag lekker van het zonnetje genoten op ons terras met een paar collega's, Timo en Otte. Die twee kereltjes hebben de hele dag samen doorgebracht zonder enig probleem... Super!
Eline is ondertussen al 3 weekjes oud, maar nu pas vorig weekend konden we genieten van het bellendoosje, dat we bij haar geboorte gekregen hebben. Timo vond het super, maar hij vond het nog leuker om zelf te mogen blazen, al leek het eerder op opeten!
Zo... Els heeft eeeeeeeeindelijk gevonden waar ze mama al zo lang zot mee maakte... nl. een echte puur mannelijke werkbank van Black & Decker... ter compensatie van de swiffers en stofzuiger.
Mama is nu 7 weken en 5 dagen ver, maar heeft net een bewogen week achter de rug. Na een namiddagje SPOED, wegens bloedverlies, hebben we eindelijk ons beebietje op de echo kunnen zien. Hartje horen en zien kloppen en te horen gekregen dat er gelukkig niks ergs aan de hand was... wel even schrikken en die schrik blijft er nu wel in vrees ik...
Maar enfin, das nog ni zo erg... Vanmorgen heeft hij wel voor het eerst pipi gedaan op het potje. Zijn pampertje was nu al twee ochtenden op rij kurkdroog en vanmorgen heb ik er dan toch even van geprofiteerd om hem op het potje te zetten en binnen de 5 minuten was het prijs... Hip Hip Hoi!!!
