"Bij een nieuw huisje horen veel andere nieuwe dingen, zoals samen in bad gaan met mijn vriendje Otte, die mijn gespetter niet altijd evenzeer op prijs stelde, voor het eerst op het potje gaan en blijven zitten, doortrekken en tot de conclusie komen dat het potje nog steeds even leeg is als daarvoor ."
Meter was de eerste persoon die in ons huisje is blijven overnachten, want ons huisje kunnen we nu wel officiëel zeggen sinds de ondertekening van de aktes op 8 april 2009.
Ze zorgde zelfs voor enkele overheerlijke maaltijden... mmmmmmmm
De laatste week van de paasvakantie werd er volop gepoetst en verhuisd. Timo heeft zijn papa flink geholpen bij het in elkaar steken van de meubeltjes. Bij elk vijsje of voorwerp dat hij moest pakken zei hij: "alors"... net zoals zijn papa.
De benedenverdieping is zo goed als geïnstalleerd. De garage, het washok en de hal staan wel nog vol met verhuidozen, want ze komen onze kurkenvloer boven pas leggen eind mei en zolang die er niet staat, kunnen we boven nog niets zetten, behalve ons bedje dan...
Maar bon, beneden is het al zo een beetje ingericht naar onze smaak. De kleurtjes tegen de muur mogen we pas binnen een maand of 5 zetten, wanneer het plaasterwerk helemaal droog is en niet meer beweegt. Dus tot dan doen we het met schoon witte muurtjes.
De eerste week van de paasvakantie hebben we nog wat genoten van de laatste dagen op ons terrasje in Hargimont. Elke dag gingen we een kijkje nemen in 'ons huisje' om te kijken of de laatste werkjes vlot verliepen. Timo controleerde met veel plezier de graafmachiene en hielp zelfs met het vervoeren van de kruiwagen (zoals een echte gemeentewerker ).
Tijdens de paasvakantie waren niet alleen de paaseitjes van de partij, maar ook de windpokken! Gelukkig had ons sprotje er weinig last van. De daagjes voordat de bultjes de kop opstaken, had hij het wel heel moeilijk. Hij was toen super gemeen: beet, sloeg, trok aan mama's haren..., maar gelukkig was dat snel voorbij toen enkele dagen later de pokjes tevoorschijn kwamen.
Deze paasvakantie heeft ons sprotje voor het eerst paaseitjes geraapt. Eerst wat onwennig en overdonderend door alle kadootjes, maar na een tijdje liep het al wat vlotter.
Aangezien Juf Els en Juf Katrien een gewillig slachtoffer zochten om de voorbereiding van de zeeklassen vlot te laten verlopen *ahum*, hebben ze mij, om een voor mij nog steeds onverklaarbare reden (zou de bungalow er iets mee te maken hebben), aangeduid als Chinese vrijwilliger...
En goed als ik ben , heb ik dan maar ingestemd... gelukkig kreeg ik daarbij de hulp van onze wederhelften en onze snotters...
Het was een super gezellig weekend, ook al was mijn maag binnenste buiten gekeerd en heb ik niet ten volle van alles kunnen genieten (leve de zwangerschapsmisselijkheid!!!). Maar dus zeker voor herhaling vatbaar...
Voor wie goed kijkt, kan bij Otte een ware gedaanteverwisseling opmerken... de windpokken hadden hem namelijk in hun macht en kleurden dat sprotje met de dag roder...
Timo heeft voor de eerste keer kennis gemaakt met het strand... de eerste zandkorrels tussen de tenen vielen lelijk tegen, maar Els had daar al snel een remedie tegen... in de zee duiken... Timo vond het zalig en de zandkorrels konden hem al lang niet meer deren...
Papa kon niet aan de verleiding weerstaan en heeft een ware "bellenblaasmachine" in huis gehaald... en soms, heel soms heb ik het gevoel, dat hij het meer voor zichzelf heeft gekocht, dan voor Timo...
Driewerf hoera... ons huisje is betegeld en de keuken en de trap zijn geïnstalleerd!!!! Er komt een beetje schot in de zaak... eindelijk! Er ontbreekt nog wel 1 keukenkastje, maar dat komen ze snel leveren zenne...
Vandaag lekker van het zonnetje genoten op ons terras met een paar collega's, Timo en Otte. Die twee kereltjes hebben de hele dag samen doorgebracht zonder enig probleem... Super!
Eline is ondertussen al 3 weekjes oud, maar nu pas vorig weekend konden we genieten van het bellendoosje, dat we bij haar geboorte gekregen hebben. Timo vond het super, maar hij vond het nog leuker om zelf te mogen blazen, al leek het eerder op opeten!
Zo... Els heeft eeeeeeeeindelijk gevonden waar ze mama al zo lang zot mee maakte... nl. een echte puur mannelijke werkbank van Black & Decker... ter compensatie van de swiffers en stofzuiger.
Mama is nu 7 weken en 5 dagen ver, maar heeft net een bewogen week achter de rug. Na een namiddagje SPOED, wegens bloedverlies, hebben we eindelijk ons beebietje op de echo kunnen zien. Hartje horen en zien kloppen en te horen gekregen dat er gelukkig niks ergs aan de hand was... wel even schrikken en die schrik blijft er nu wel in vrees ik...
Ons sprotje is constant bezig. Hij doet wel duizend en 1 dingen, waarvan de meeste echt heel kort duren, maar met kuisen, kleuren en boekjes kijken, kan hij echt wel een hele tijd bezig zijn. Hij probeert ook om zijn speelgoed vanuit een andere hoek te benaderen om er nieuwe/leukere functies aan te geven; zo wordt de tekentafel een schommel, de boekjes op de grond een schaatsbaan...
Hij si echt superbraaf ons ventje. En vanavond was het quality-time met en voor mama. Ons ventje heeft de hele tijd op mijn schoot gezeten om te spelen en te knuffelen. Iets wat hij anders nooit langer dan een minuut of 5 uithoudt, heeft nu een hele avond geduurd. ZALIG!
Ook in de crche heeft hij een aantal hele goede dagen achter de rug. Hij brengt er iedereen aan het lachen en hij danst er op los!
Het ging niet zo goed met Vava, dus besloten we van even langs te gaan... Timoke heeft er samen met zijn dolfijn een badje genomen. 's Anderendaags heeft hij een mooie tekening gemaakt voor Vava (let op het ambidexter kleuren) en nog een leuk boekje gelezen. Toen zat het weekend er weer op en was het tijd om naar huis te gaan...
Hoezo kuisen is iets voor vrouwen? Hoezo koken is weggelegd voor de mama? Deze nieuwe man kan al deze taken zonder moeite de baas. Dames... dit is DE nieuwe man!