Rond 10.30 u
vertrokken richting Riksingen, Neerrepen, Kolmont, Piringen (eventjes gestopt
aan tuincentrum Daenen), Mulken, Widooie om zo terug thuiswaarts te fietsen.
Maar we vonden dat er nog wat energie over was voor een ommetje door centrum
Widooie om via de lange, lange verkavelingsbaan terug te keren tot Paspoel.
Deze rit riep toch wel vroegere herinneringen op: ik heb dit traject meermaals
gelopen samen met de zondag lopers van de Tongerse atletiekvrienden, maar dan
in omgekeerde richting. Waar is de tijd, het was toen ook steeds afzien, vooral
in de zomer.
Rond 12.30 u waren
we thuis en stond er weer 22.7 km op de teller; ik begin het stilaan te voelen,
vooral aan de quadriceps. Die spieren bezorgen mij ook steeds last bij het
lopen, in tegenstelling tot vroeger toen ik meer last had van de kuitspieren.
Ik zal eens op
internet gaan zoeken voor oefeningen om die quadriceps te versterken.
Fietsen is goed,
gezond, maar voor mij nog altijd arbeid verrichten. En vermits het vandaag
hoogdag is, is werken uit den boze.
Ondanks het zware weekend is de looptraining van gisteren (maandag) goed verlopen.
Wij, Clairke en ik hadden allebei zware benen, maar desondanks hadden we een recordtijd gelopen, VERBAZING!!! (beter dan onze test Start2Run in december 2014). Maar liefst 1/2 minuut beter gelopen.
Hoe is dit toch te verklaren???
Eigenlijk wil ik het niet weten, we hebben weer iets gepresteerd en met in het achterhoofd (zouden we onze tijd van de vorige sessie nog kunnen verbeteren: 3 minuten. Het is wel veel, maar dromen mag soms ook eens.
Kampioenenhulde Stad Tongeren, een jaarlijks terugkerend evenement.
Altijd spannend wie er genomineerd word en wie er uiteindelijk als laureaat uit de bus komt: beste sportvrouw, beste sportman, beste sportploeg, beste belofte, beste sportfiguur, beste vrijwilliger.
Ik werd door het bestuur van de atletiekclub ADD Tongeren gevraagd om onze atletiekclub te vertegenwoordigen bij dit evenement (mijn echtgenoot was genomineerd voor beste vrijwilliger. Dat was geen probleem dacht ik, maar ik moest mijn ventje ook meekrijgen, zonder argwaan!!!
Uiteindelijk na veel leugentjes om bestwil toch gelukt.
Afspraak in het Museumkaffee om 19.30u. Veel te vroeg natuurlijk, want het evenement begon pas om 20.00u.
20.05u begin van de huldiging. Ik had niet verwacht dat ze zouden beginnen met de nominatie van vrijwilliger van het jaar; wie van de 3 genomineerden zou het halen? Spanning!!!
Wachten op de uitslag ....En de uitslag was: mijn echtgenoot Hilaire Smits (helemaal overdonderd). Ik wist wist de uitslag al, maar was toch superblij dat mijn ventje de laureaat was. Een dikke proficiat
Maar het aller, allerbelangrijkste van de avond was wel: ONZE CLUB HEEFT NOG 2 TITELS binnengehaald en daar mogen we als atletiekclub terecht fier op zijn beste belofte; DIETER KERSTEN beste sportvrouw: ISABELLA SLUYSMANS
Anekdote: onze tweede beloftevolle atleet (Brent Albert) heeft helaas zware concurrentie in zijn categorie. Maar voor mij is hij ook een eervolle winnaar en met zijn ingesteldheid zal hij volgend jaar zeker WINNAAR worden.
Vandaag, vrijdag, één van onze 3 traininsdagen (maandag, woensdag en vrijdag). Maar het ging niet zo goed, maar liefst 4 minuten trager dan anders. Ook begrijpelijk, rotdag, woensdag niet getraind en dan is er weer veel te bespreken tijdens het lopen (lopen en praten gaat idd. niet zo goed samen). Maar het belangrijkste is toch dat we onze 5 km hebben uitgelopen. Uithouding telt, tijd niet.
Maandag,
begin van een nieuwe week, de eerste dag na de krokusvakantie.
Traditie is de eerste weekdag een trainingsdag (net zoals woensdag en vrijdag).
Wat zal het worden : 10 rondjes op de piste of 12,5 rondjes zoals
gewoonlijk.? De conditie moest het uitwijzen.
Het werden er 12,5 rondjes, dus 5 km.
De tijd was goed, bijna ons record, en dat dankzij mijn trainingsmaatje die
zich absoluut moest afreageren De laatste 2 ronden heb ik enorm afgezien, maar
dan toch mijn karakter getoond en tesamen gestopt aan de eindstreep.
beetje ziek, snotvalling, stijve spieren en geen goesting. Toch gaan lopen op de piste samen met mijn maatje, 12,5 rondjes (5 km) op de atletiekpiste en wonder boven wonder, het was nog zo slecht niet. Pluim voor mezelf.
one2more
 "Very Happy"){kind=icon}
