Zoals eerder
vermeld is haar arm zondagnacht geopereerd en gisteren toch al naar school,
maar om 15.00 u was haar kaarsje uit;
Zien hoe het
vandaag zal gaan.
Buiten spelen of
fietsen zal niet gaan. Dus eens naar centrum Diepenbeek, eventjes langs
bij de apotheek (mama) en een ijsje gaan eten en daarna zien we wel.
Dat smaakt!!
Daarna toch nog de eendjes een bezoekje gebracht en wat eten voor hen meegenomen; en vandaag hadden ze precies wel honger.
Deze morgen
goedgezind wakker geworden in het ziekenhuis.
Nu moet er nog een
laatste foto gemaakt worden en als de dokter groen licht geeft, mag ze naar
huis.
s Avonds zijn we
haar natuurlijk eventjes gaan bezoeken en ze stelde het al bij al goed, een
beetje stilletjes wel, wat we niet gewoon zijn van ons kapoentje. Nog een
beetje gegeten en dan iets vroeger dan anders bed in (want morgen is het
ondanks alles toch weer school).
zoals ik gisteren al meldde: onze
kleindochter is gevallen en heeft haar arm gebroken. Het moet toch wel serieus geweest zijn vermits ze haar deze nacht rond 1 u nog hebben
geopereerd en 2 pinnen erin geplaatst.
Ze heeft de nacht goed
doorgebracht en heeft geslapen tot 9 u. We hebben al een Face-time gesprek
gevoerd en ze zag er goed uit, ook (nog) geen pijn.
Waarschijnlijk mag ze namiddag
naar huis en deze avond gaan we haar zeker bezoeken.
Gisterenavond kon ze er nog mee lachen, super die voorlopige gips tot de operatie en ze had al gekozen voor een ROZE gips (roze is nl. haar lievelingskleur)
daarna direct in slaap gevallen tot de operatie rond 1 u middernacht.
Deze maand laatste woensdagnamiddag oppas kleindochter.
Zoals steeds de wekelijkse tennisles van 14.00u tot 15.00u.
Maar woensdag doe ik meestal ook een looptraining, maar dat lukte
nu meer. Dus heb ik de training maar geïntegreerd in de tennisles. Van
daaruit al lopend vertrokken naar het Demerstrand, dat tgov. de tennishal
ligt, de Finse piste een paar keer rond getoerd, goed voor 35
minuten.
Een watertje gedronken op het terras van het
Cafetaria. Daarna rustig terug gewandeld naar de tennishal en goed op
tijd om de kleindochter terug op te vangen.
Eens terug thuis wilde Rewina nog gaan fietsen, want ze had een nieuw groter fietsje
gekregen. Had ik het geweten; die fiets ging natuurlijk ook veel sneller, dus
nog maar eens lopen zodat ze niet al te ver vooruit was.
Besluit: vandaag heb ik voor 2
woensdagen getraind, volgende keer beter afspreken.
En gek doen, Moekes kleren aandoen terwijl ze doucht. Het leven kan toch fijn zijn.
Da's natuurlijk plezant, maar na het douchen sta je daar, kleren verdwenen. Maar ik kan daar mee lachen, we hebben plezier en na een klein overeenkomst kreeg ik mijn kleding terug (overeenkomst = schminken à la Lady Gaga, in 't roze). Heb er wijselijk maar geen foto van genomen.
Tot volgende donderdagavond, lieve schat, dan ben ik er weer, maar zonder Vake, want die heeft avondles.
vandaag uitzonderlijk kleine Oma (mijn mama)
bezoeken. Zij verblijft al een 10-tal jaren in een serviceflat in Hasselt. Dat was toen een goede beslissing na het overlijden van mijn vader op zijn 65ste, nog maar juist op pensioen.
Meestal gaan we haar 's zondags bezoeken,
maar dit weekend word het zaterdag. Morgen 15/03 is het immers
carnaval in Hasselt en om dan een parkeerplaats te vinden??? , vergeet het
maar (Hasselt hinkt qua parking serieus achterop).
PS. op de foto links mijn mama en rechts haar zus. (dit is een foto van een aantal jaren geleden, maar momenteel is het beeld totaal anders).
Ik heb het daar enorm moeilijk mee.
Elke week kom ik teleurgesteld terug thuis, elke week zie ik haar achteruitgaan, mede door haar veranderde karakter. Zij hoort niet goed meer en kan niet aanvaarden dat alles niet meer zo gaat als voorheen.
Chapeau voor haar zus die toch al 91 jaar is en dit ook elke dag moet meemaken. (ze wonen allebei in hetzelfde gebouw, ieder zijn eigen serviceflat)
Ik kan het moeilijk beschrijven, maar waar zal dit eindigen? Oma is niet meer dezelfde als vroeger, die fiere vrouw die alles kon.
En vandaag was het weer koekebak. Ambetant, niets goed, agressief in het cafetaria (was beschaamd in haar plaats)
Ik heb in een emotionele bui mijn ongenoegen getoond en gedreigd om nooit meer te komen, maar heb achteraf mijn gedrag toch weer gerechtvaardigd en gezegd: "Oma ik ben niet kwaad". Ze was content en ik zag een lichte glimlach op haar gezicht.
Ben tenslotte met een dubbel gevoel naar huis gegaan en heb mezelf weer eens voorgenomen om mij de volgende keer wat in te houden. Het ligt soms ook aan mij; door alles wat ik de voorbije jaren heb meegemaakt is mijn karakter ook sterk veranderd. (de neurochirurg had dit voorspeld en ik moet toegeven; het is ook zo. Maar thuis moet Hilaire dit dan weer verdragen. (Sorry liefste)
Besluit: hoe zal ik dan zelf zijn op 86 jarige leeftijd???
We doen dit bijzonder graag, het brengt LEVEN in ons dagelijks leven.
Om 12.10u afhalen aan school in Diepenbeek, boterhammetjes eten (woensdag eitjesdag), eventjes spelen en om 13.00u de wekelijkse tennisles.Die was vandaag goed gegaan, zei de trainer.
Maar wat gingen we namiddag doen? Rewina had in niks goesting; niet fietsen, niet wandelen, zelfs geen speeltuin. Oei, dat voorspelde niet veel goeds. Het weer was zo mooi; moesten we nu de hele namiddag binnen blijven?
Eens terug thuis wilde ze wel gaan schommelen. Vake moest natuurlijk nog wat helpen.
En gek doen hoorde er ook bij, met een valpartij (expres) en gelukkig zonder gevolgen.
Daarna nog een vieruurtje en ditmaal had ze
gekozen voor een kaaspotje met broodstokjes; en lekker dat het was; het
potje uitgelekt tot het laatste (zie foto). We zouden dit niet mogen toelaten,
maar laat een kind toch ook een kind blijven
Volgende week weer oppas. We kijken er al naar uit.
Vandaag oppas kleindochter REWINA. Wij, Vake Hilaire en Moeke Jenny genieten ervan. Wat kan er mooier zijn? 's Middags afhalen aan school, naar huis gaan, eten. daarna omkleden om naar de tennisles te gaan; ja, ja; ze beginnen er al vroeg aan. Rewina is 5 jaar.
.... of
toch niet.
Dochter Inge komt langs met kleinkind Rewina, mijn oogappel.
Rewina werd vandaag uitgenodigd in Tongeren op het verjaardagsfeestje van
Floris (een adoptiekindje uit Ethiopië).
En dochter en mama ondertussen samen kuieren en shoppen in de stad. Ondanks het
slechte weer toch meegevallen. Super.
one2more
Vandaag oppas kleindochter REWINA.
