 |
|
|
| van dag tot dag |
|
|
BLOK BERICHTEN -->
BLOK BERICHTEN -->
BLOK BERICHTEN -->
BLOK BERICHTEN -->
| 13-01-2014 |
 maandag de dertiende
|
Maandag de 13 begon alvast heel ontspannen en fijn. Een klein uitstapje, wat winkelen en dan lekker samen eten en rusten. Een flinke wandeling in het zonnetje deed echt deugd en het voelde alsof het lente was. Heel wat mensen kozen ervoor om hetzelfde parcours af te wandelen zodat er af en toe wat werd bijgepraat. Een van de onderwerpen de perikelen van de SPA in Aalst. De ruzie kan maar weinig mensen bekoren en heel wat mensen menen te weten dat de voorzitter na de verkiezingen gestoord was omdat hij het "ocmw" niet kreeg. Nu hij geen politieke job meer heeft is hij blijkbaar malkontent. Zelf moest ik ook lachen met de beweringen als zouden de socialisten het zo zwaar hebben met de ex Vlaams Belanger... die nu bij de NVA zit. De partijtop heeft zeker de racistische praatjes van zijn partijgenoten nog nooit gehoord. In de kouter krijg je ze zo cadeau. Ik heb een hekel aan mensen die zo goed weten wat anderen moeten denken, die spreken over verdraagzaamheid maar die enkel kunnen accepteren als het 'hun' standpunt is. Democratie is soms moeilijk...Een ding is zeker in de politiek ben je vandaag GOD en morgen gewoon wat snot.
Bij al dat geleuter ging onze traplift ook nog stuk en moeten we nu via een klein smal stukje trap naar boven. ALs daar maar geen ongelukken van komen. Het was vandaag toch een beetje 13de.
13-01-2014, 18:08
|
|
|
|
|
|
BLOK BERICHTEN -->
| 05-01-2014 |
oud en jong samen op stap
|
Een zondagnamiddag zonder regen is een ideale gelegenheid om er even rustig op uit te trekken met de familie... honden incluis. Samen gaan de oude Pedro en de jonge Kasper op weg al is de liefde niet echt wederzijds. Pedro wil graag rust en Kasper zoekt graag gezelschap. Gelukkig is er voldoende afwisseling zodat beiden er toch, net als wij, een fijne namiddag aan over houden. Doen we nog een keer.
05-01-2014, 19:05
|
|
|
|
|
|
BLOK BERICHTEN -->
| 31-12-2013 |
eindejaar...
|
Gelijk met de inwoners van Nieuw Zeeland hebben wij onze bubbels en oudjaars diner verorberd.. en of het nu middag was of avond smaken deed het. Een wandeling met wat kleine regendruppels nadien werkte ontnuchterend en liet tijd om even te mediteren.
Was 2013 een gelukkig jaar? als je wat negatiever ingesteld bent, neen, we hadden af te rekenen met operaties, ziektes, mankementen aan het huis enz...we moesten ook accepteren dat we meer en meer fysieke beperkingen kregen, dat onze wereld kleiner werd...dat heel wat dierbaren ons verlieten...
Ben je positiever ingesteld dan kan je gelukkig zijn omdat je kinderen en schoonkinderen goed terecht kwamen, dat ze een job doen die ze graag doen en waar ze enige creativiteit in kwijt kunnen.
Blij omdat de kleinkinderen zo goed opgroeien, mooie mensen worden niet alleen uiterlijk maar ook op sociaal gebied. Neemt de oudste geen eigen engagement op... in deze tijd toch niet zo vanzelfsprekend?
Blij dat ze de humor brengen en de wereldproblemen zo klaar zien?
Blij dat ons oudste kleinkind het zo goed doet op school en dat de andere al laten zien dat ze over de nodige intelligentie beschikken.
Blij ook omdat mijn man, ondanks alle zorgen en ziekte, nog bij elkaar zijn, elkaar zo kunnen vinden, dat genegenheid zo'n grote plaats neemt in ons hart... is dat dan geen goed jaar...ik denk het en hoop dat dit ook in 2014 zo mag blijven
Ik wens iedereen dezelfde warme gevoelens...
31-12-2013, 00:00
|
|
|
|
|
|
BLOK BERICHTEN -->
| 22-12-2013 |
geen witte kerst
|
De weerman voorspelt geen mooie kerst... regen en wind wel maar die is er vandaag ook. Tijdens mijn wandeling kreeg ik alvast een bakje water over mij heen. De hond vond het niet erg, ik wel. Het leek er even op dat het maar een saaie zondag zou worden maar dan kreeg ik onverwacht bezoek van zoonlief,vrouw en kleinkind. We dronken een glaasje cava, aten toastjes en namen rustig de tijd om bij te praten. In de namiddag kwam mijn neef en vriend op bezoek... we hebben samen een paar uurtjes gepraat en gelachen. De kerstmenu werd opgesteld en tevreden gingen ze naar huis terug. Zelf wacht ik vol ongeduld tot ik aan de versiering van mijn tafel kan beginnen. Het grote bloemstuk is bijna klaar en mag er al gerust zijn. Morgen werk ik alles netjes af zodat ik dinsdag alleen aan koken en schoonmaken moet denken... ik heb graag alles in orde. Veel mensen genieten van de kerstperiode maar ik wel. Ik vind het zalig om te wandelen langs de versierde huizen en wees gerust in onze straat zijn praktisch alle huizen vaak overdadig versierd. Met al dat feestgedoe zou een mens de betekenis van kerstmis vergeten en dat is wel jammer. Vrede zal er niet komen, zelfs niet in de harten van de mensen maar al zijn er maar een paar die, voor een paar uur, aan elkaar willen denken, vrede en vreugde geven, ben ik toch al blij
22-12-2013, 20:12
|
|
|
|
|
|
BLOK BERICHTEN -->
| 19-12-2013 |
elkaar nog eens zien
|
|
Voor we het jaar afsluiten willen de "meisjes" van Mere elkaar toch nog eens zien om even bij te praten. Wij spreken af in een taverne en bijna iedereen was aanwezig. Een aperitiefje maakt de tongen al wat losser en ook bij het eten blijven we maar vertellen. Veel tijd om iets te verteren is er blijkbaar niet en het is tijd voor we het beseffen... Verhalen over vroeger, wat iemand niet kon vergeten, een onheuse behandeling, een "straffe stoot", gewoon wat geks wat we deden komt aan bod. Natuurlijk worden ook de pijnlijke en de blije thema's die ieders leven toch kleuren even aangeraakt. Voor mezelf maak ik de bedenking dat toch iedereen moeilijke momenten meemaakt, drama's groot of klein, ziekten, overlijdens... en dan zie je ook hoe weerbaar een mens kan zijn, hoe goed mensen er toch na een tijdje leren mee omgaan. Ja de meisjes van Mere zijn straffe madammen in het leven... zou het dan toch aan de opvoeding van de nonnetjes geweest zijn of hebben we gewoon het gezond verstand gehad om met problemen zo efficient mogelijk om te leren gaan? De ganse namiddag verliep in een fijne, warme sfeer en gaf me zo'n goed gevoel. Vol verhalen kwam ik thuis en ik kijk al uit naar ons uitstapje dat we voor volgend jaar plannen. Er met zijn allen op uit, wat stroever, stijver, pijnlijker, trager????? maar wel SAMEN er eens tussen uit... op naar 2014
19-12-2013, 20:50
|
|
|
|
|
|
BLOK BERICHTEN -->
| 15-12-2013 |
kerst komt nader...
|
Kerstdag komt nader... in onze wijk zie je elke dag meer kerstversiering opduiken. Huizen worden, de een al mooier dan de andere, versierd met bescheiden of royale verlichting... soms is de kitsch groot maar andere verlichting is echt sfeervol. Elke dag tel ik het aantal versierde huizen en momenteel zijn dat al meer dan 50 huizen. Het is s'avonds toch echt gezellig en geeft dat een warm gevoel. Zelf hou ik ook van de kerstsfeer en ik versier mijn huis ook steeds met kerststal, boom en allerlei kransen en versiering... de kleinkinderen vinden het echt leuk om in een versierd huis te komen. Naast de versiering is de kersttijd toch ook een tijd van bezinning over het voorbije jaar, de tijd van ons leven dat ons nog rest... nu we wat ouder worden is die vraag prangerder dan vroeger... hoeveel kerstfeesten hebben wij nog te goed daarom willen wij het elk jaar toch eenvoudig en hartelijk in familiale sfeer vieren. Dit jaar kozen de kinderen voor een oud gerecht dat niet veel werk vraagt op de avond van het feest. Neen het wordt geen kalkoen, geen wild maar vast en zeker lekkere ouderwetse hutsepot a la meme...zo zal mijn moeder toch weer op het feest in onze gedachten zijn. Wat we verder eten blijft voorlopig nog wat geheim...Ik hoop dat alle mensen de warmte van het feest in hun hart mogen voelen...
15-12-2013, 18:38
|
|
|
|
|
|
BLOK BERICHTEN -->
BLOK BERICHTEN -->
| 06-12-2013 |
sint niklaas...
|
Deze morgen kwam Sint Niklaas bij alle brave kinderen en mensen maar het wil nu toch wel lukken dat de Sint mijn kleinste kleinkind eventjes vergat. Het arme kind kreeg deze morgen niets en dat was een ontgoocheling al had ze de voorbije dagen bij de diverse familieleden al heel wat gekregen, bij haar thuis bleef de schoen leeg. Gelukkig kwam de Sint haar nieuwe stapelbed overdag leveren en is ze nu toch heel gelukkig...
Ons andere kleinkind kreeg op school bezoek van de Sint en kwam tot de vaststelling dat de zwarte Piet niet echt was maar de man van een lerares... ze wist het zeker want ze kende zijn stem, hij was het en niemand anders...
In het rusthuis was er dan weer geen echte feeststemming. Mijn vader dooft langzaam uit en was weer gevallen. Hij valt veel in slaap en weet nog weinig van de wereld. Toen ik zo bij hem zat probeerde ik mij voor te stellen hoe het zijn zal als ik in een rusthuis moet verblijven. Een zeer steriele, onpersoonlijke kamer met amper plaats voor een kleine souvenier... alle kamers dezelfde en alles op tijd en stond. Geen privacy, geen vooruitzichten, gewoon wachten tot de klok voor jou niet meer tikt. Jonge verzorgsters doen hun werk maar vaak niet veel meer dan dat. De ene luistert nog naar je vragen de andere zegt ja en daar blijft het bij. Je bent afhankelijk, en je hebt nauwelijks nog een stem over je eigen leven. Je eet wat men je voor komt zetten of je laat het staan wat met het eten van de grootkeuken niet zo moeilijk is en dan moet je wachten tot je weer wat krijgt of je stopt je vol met koekjes die je bezoek je schenkt, als ze al komen? Je kan wel wat knutselen en blaadjes prikken, wat verven... maar wat als je daar niets voor voelt, het lijkt allemaal zo kinderachtig en zo wordt er ook over jou gesproken. Een rusthuis, een wachtplaats voor rustig te kunnen sterven...denk ik elke keer. En dan zie ik toch nog oudjes moedig lachen als ze door de gang schuifelen... zou ik dat later ook kunnen? Zou de Sint niet eens iets beter kunnen verzinnen dan de gewone rusthuis verzorging en werking?
06-12-2013, 21:02
|
|
|
|
|
|
BLOK BERICHTEN -->
| 28-11-2013 |
dru!ilerige dag...
|
Ja het is een trieste, druilerige dag, zo eentje die je liever snel vergeet alhoewel... alle nadeel heeft ook een voordeel. Onverwacht kreeg ik bezoek van een goede vriendin en hoe kort ook, even bijpraten, elkaar weer even ontmoeten doet altijd weer deugd. Vriendschap laat zich niet meten in hoeveelheid zien maar wel in de intensiteit van elk contact. Altijd weer is er dat oude gevoel van samenhorigheid, de draad weer opnemen daar waar we gebleven waren. Een mens heeft niet veel vrienden nodig, een paar goede is echt voldoende om je goed te voelen.
En december komt ook dichterbij dus is het tijd om geschenkjes te kopen. Eerst voor de Sint... een hele klus om elkeen zijn wensen te vervullen en nadien de kerstgeschenkjes. Lijstjes worden gemaild kwestie van geen "verkeerde geschenken" te krijgen. Kiezen wat je graag zou willen, binnen een bepaalde prijsklasse, is niet simpel... meestal valt je oog op iets dat je wel hebben wilt maar wat toch te duur is. Dus blijven we wikken en wegen. Het kerstfeest is voor mij een feest van samen-zijn, gezelligheid... nu al ben ik met het eten bezig, de versiering van het huis, de tafelversiering. Het bedenken, organiseren geeft me veel voldoening al is de uitvoering ook vermoeiend. Als ik al denk aan die blije gezichten bij het uitpakken van de pakjes, het smullen van de hapjes en het eten...De kleinkinderen vinden "feesten" heel prettig en ik hoop dat ze de traditie later ook voortzetten net zoals onze kinderen dat ook doen. Vieren moet je doen met de mensen die je graag ziet... op dus naar de feestmaand
28-11-2013, 20:42
|
|
|
|
|
|
|
|
| E-mail mij |
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
|
| Gastenboek |
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
|
|
|
|
