Na een drukke vrijdag heb ik s'avonds toch nog een afspraakje... met mijn jonge-oud collega's...om weer even bij te praten. Natuurlijk hoort daar een hapje en een drankje bij...al zal hapje wel wat klein uitgedrukt zijn voor een rijkelijke gourmet en lekker dessert maar vooral het bijpraten over alles en nog wat is o zo fijn. We zwermden wat uit maar elke keer als we samenkomen voelt het goed aan. Vol grappige, trieste eigenaardige anekdotes rijden we een tijdje na middernacht, moe maar voldaan, weer naar huis. De volgende dag moet de partner heel wat aanhoren en zo kan ik nog eens nagenieten van de leuke avond. Ik zie al uit naar de volgende.. bedankt mensen dat ik als oude "knar" nog steeds mag deelnemen.
26-10-2013, 19:12
BLOK BERICHTEN -->
23-10-2013
Woensdag...een schuchter zonnetje en weer een beetje meer moed om er tegenaan te gaan. Gisteren heb ik mijzelf uitgeput door te koken, hutsepot, groenten diepvriezen, appelmoes maken.... het heeft geholpen om mij lichamelijk zo moe te maken dat ik goed geslapen heb. Mijn man daarentegen heeft nog steeds heel veel pijn en dat vreet aan mij want machteloos moeten toekijken is niet zo aangenaam. Vol goede moed ben ik vandaag gaan shoppen, allez ik ben om een lange broek gegaan bij MEXX... alleen daar vind ik een broek naar mijn maat. Blij met mijn aankoop kwam ik thuis en kwamen de kleinkinderen even langs... de hutsepot heeft hen ook gesmaakt. Na het eten was het tijd voor een stevige wandeling. Ik had niet gedacht dat deze mooie tocht zou verstoord worden door twee Jack Russels die mijn lieve hond te lijf gegaan zijn. Vier beten, een verbrandde hand en knikkende knieën, later kan ik weer naar huis. Het huilen stond me nader dan het lachen want ik heb toch nog steeds angst voor kleine honden na een vroegere beet. Dat mijn trouwe hond mij in bescherming nam deed me echter wel deugd en ik heb hem dan ook eens extra geknuffeld. Thuis werd ik door mijn lieve, beste vrienden verrast. Ze hadden gehoord van mijn dipje en stuurden mij een prachtig bloemstuk om mij op te beuren. Dat blijk van vriendschap en vooral hun lieve boodschap, hun bezorgdheid heeft mij echt deugd gedaan. Ik weet, ik sta er niet alleen voor, ik heb nog goede vrienden.
Woensdag...een schuchter zonnetje en weer een beetje meer moed om er tegenaan te gaan. Gisteren heb ik mijzelf uitgeput door te koken, hutsepot, groenten diepvriezen, appelmoes maken.... het heeft geholpen om mij lichamelijk zo moe te maken dat ik goed geslapen heb. Mijn man daarentegen heeft nog steeds heel veel pijn en dat vreet aan mij want machteloos moeten toekijken is niet zo aangenaam. Vol goede moed ben ik gaan shoppen, allez ik ben om een lange broek gegaan bij MEXX... alleen daar vind ik een broek naar mijn maat. Blij met mijn aankoop kwam ik thuis en kwamen de kleinkinderen even langs... de hutsepot heeft hen ook gesmaakt. Na het eten was het tijd voor een stevige wandeling. Ik had niet gedacht dat deze mooie tocht zou verstoord worden door twee Jack Russels die mijn lieve hond te lijf gegaan zijn. Vier beten, een verbrandde hand en knikkende knieën, later kan ik weer naar huis. Het huilen staat me nader dan het lachen want ik heb toch nog steeds angst voor kleine honden na een vroegere beet. Dat mijn trouwe hond mij in bescherming nam deed me echter wel deugd en ik heb hem dan ook eens extra geknuffeld. Thuis werd ik door mijn lieve, beste vrienden verrast. Ze hadden gehoord van mijn dipje en stuurden mij een prachtig bloemstuk om mij op te beuren. Dat bljk van vriendschap en vooral hun lieve boodschap, hun bezorgdheid heeft mij echt deugd gedaan. Ik weet ik sta er niet alleen voor, ik heb nog goede vrienden.
23-10-2013, 16:28
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek