
Wat een mooie dag om te wandelen... blijgezind bonjer ik door de kouter genietend van het winterzonnetje en een vleugje wind...een mens voelt zich goed hierbij dacht ik toch. Welgezind groet ik elke wandelaar die ik tegenkom maar ik schrik toch wel van sommige zeer zure gezichten die ik tevergeefs groet. Een simpele goede dag of een knikje kan er echt niet af. Toch jammer dat mensen nog zo weinig geven om de medemens. Een knikje doet nochtans iedereen goed, een korte babbel ook en dat merk ik dan toch ook. Vreemde mensen groeten elkaar en maken een praatje over het weer, de hond... het heeft toch iets vertrouwds en het maakt de wereld toch minder eenzaam. Zelf blijf ik groeten want wie weet of mensen het na een tijdje toch ook niet gaan doen zodat ze meer kunnen genieten van hun wandelingske
15-01-2014, 00:00
|