De regen komt met bakken naar beneden en de wind speelt een laatste spel met de bladeren van de bomen... guur weer maar daar trekt onze viervoeter zich niets van aan en samen trekken we naar de kouter. Grondwerken zorgen voor heel veel smurrie op de weg en het wordt echt oppassen om niet uit te schuiven. Boven in de kouter wordt het wat beter wandelen en dwalen mijn gedachten af naar een kennis die door zelfdoding om het leven kwam. Geen wereldschokkend nieuws misschien maar als je iemand kent doet het toch iets met een mens te weten dat hij blijkbaar geen mens meer vond die hem uit zijn eenzaamheid, depressie, problemen kon helpen zodat doding de enige oplossing leek. Ik voel mee met de familie, met de kleinkinderen die hun opa zullen missen op de voetbal... Wat leven we toch in een kille wereld en wat hebben we steeds minder tijd voor de anderen. Ik ben al heel blij als ik merk dat buren, hondenliefhebbers elkaar elke dag vriendelijk groeten, dat er wat gepraat wordt. Ik verheug me ook op het feit dat heel wat mensen hun best doen om onze buurt gezellig te maken met het ook op het feest van de vrede: Kerstmis. Overal zie ik elke dag wat meer huizen die versierd worden en die zo de wandelaar een warm gevoel geven. Kransen, groen versiering, lichtjes het draagt bij tot wat meer warmte... Kerstmis nadert en dus denken we ook aan mooie kerstwensen die we sturen naar vrienden en kennissen die we misschien toch wat uit het oog verloren maar niet vergeten zijn... en ja daar horen ook weer goede voornemens bij en heel veel lieve, warme wensen
11-12-2014, 21:36
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
op weg naar kerstmis
