 |
|
|
| van dag tot dag |
|
|
BLOK BERICHTEN -->
| 21-08-2014 |
 lekker tafelen in restaurant BRESCA te Haaltert
|
Voor een verlaat verjaardagsetentje hadden we afgesproken in restaurant Bresca te Haaltert, niet direct een gelegenheid die door iedereen gekend was maar keurig op tijd stapten wij het restaurant binnen. De verwelkoming was hartelijk en we kregen de gelegenheid om het aperitief in de tuin te gebruiken... het zonnetje was ons even gunstig gezind. Naast wat kleine lekkere versnaperingen werden er drie overheerlijke hapjes geserveerd. Het werd proeven... wat zit er juist in, welke combinatie, wat een smaak bommetje...
Het voorgerecht, een zeer smaakvol soepje met een speciaal soort artisjok en overheerlijk gegaard buikspek liet ons al hopen op een even zalig hoofdgerecht en dat kregen wij. Worteltjes met angusbeaf? en stroaardappeltjes... het klinkt gewoontjes maar het was het duidelijk niet. Elk hapje deed ons genieten. De carpaccio van ananas en grannité van rood fruit was een voltreffer die we doorspoelden met een lekkere koffie en opnieuw smaakvolle dessertjes.
Als je daarbij de keurige bediening, de correcte info optelt kom je aan een middagje echt genieten. Bedankt mensen, we komen zeker terug
21-08-2014, 19:44
|
|
|
|
|
|
BLOK BERICHTEN -->
| 05-08-2014 |
zomers heet... maar toch niet echt genieten
|
|
Ja het goede weer maakt mensen meestal vrolijk en blij maar de laatste maanden heb ik plots te kampen met een vervelende kwaal... gewrichtsreuma. Handen en voeten functioneren niet meer zoals ik wil, zijn zeer pijnlijk en zo moet ik mijn ganse leven eensklaps gaan herdenken. Als ik niet meer poetsen kan, wie kan dit voor me doen. Heel erg bang nam ik toch contact op met een poetsdienst van solidariteit voor het gezin... we hadden in het verleden al zoveel ontgoochelingen gehad met poetshulpdiensten dat ik er echt niet meer stond voor te springen. Gelukkig kreeg ik na een wachttijd toch vervangende hulp en alle damens die langs kwamen deden hun werk voortreffelijk. Dankbaar voor die hulp ben ik enorm want het houdt mijn huis netjes en laat mij toe om ook thuis te blijven in de toekomst als het moest verslechteren.
De tuin is natuurlijk ook mijn zorgenkind maar ik vond toch een oplossing al heeft onze hulp geen echte groene vingers en weet ze niet goed wat onkruid is of bloemen, ze doet haar best en met wat aanwijzigen komen we er toch samen uit.
Koken doe ik wel en als het niet lukt is er nog mijn man, al is die ook in de prak met een schouder die een prothese vergt. Gaat het niet dan zijn er nog afhaalmaatjes, kip aan het spit enz..
De pc, lezen, strijken het blijft toch allemaal zeer moeilijk maar ik verplicht mezelf toch om nog wat aktief bezig te zijn. Telefoneren met een kussen onder de arm, een boek op een nog groter kussen om het te ondersteunen,, een mens zoekt steeds creatief naar oplossingen.
Gelukkig kan ik ook scrabble spelen op mijn tablet en het zoeken naar combinaties geeft wat afleiding.
Of we deze zomer toch een weekje weg kunnen staat in de sterren geschreven... het is nog even afwachten maar we kijken er wel erg naar uit. Soms is de voorbereiding al een deel van het genot en dus zoek ik leuke dingen uit die we ginds misschien kunnen doen. In elk geval is er genoeg natuur om kleine tochtjes in te ondernemen.
En de vrienden laten ook wel eens iets horen van hun vakantieplannen... dat is dan meegenieten net zoals we genieten van alle kleine en grote belevenissen van onze kleinkinderen en kinderen. Dankbaar omdat ze allen zo graag met elkaar optrekken en zo fijn kunnen genieten van heel eenvoudige dingen...
Daar zijn wij oma en opa spechie dan heel erg dankbaar voor en maakt de zomer zo geslaagd
05-08-2014, 14:50
|
|
|
|
|
|
BLOK BERICHTEN -->
BLOK BERICHTEN -->
BLOK BERICHTEN -->
| 17-02-2014 |
een mooie maandag
|
Maandag en weer een nieuwe week gestart, deze keer met een zonnetje in plaats van de felle regenbuien van vorige week. Wandelen is zalig en dat merk ik vandaag aan het aantal wandelaars in de kouter. Samen met de vertrouwde wandelaars kletsen we de ganse wandeling over van alles en nog wat terwijl onze honden, alle rassen en groten (4 in totaal) geanimeerd rondom ons lopen en eveneens genieten van wat vrijheid en gezelschap. Na de wandeling is er koffie en even genieten en napraten want er zijn steeds heel wat nieuwtjes. Dan gaat het richting rusthuis waar mijn vader gewoon nog ligt te ademen. Ik ben er steeds niet goed van als ik hem daar zie liggen, slapen, af en toe zijn ogen openend...telkens vraag ik mij af "is dit nog leven" ? Zelf zou ik dan mijn leven willen beeindigd zien en ik hoop dat ik genoeg verklaringen heb getekend om dit ook mogelijk te maken. Nu heeft alleen het rusthuis er baat van want de rekeningen blijven hoog al geniet hij van niets meer.
Gelukkig zijn er dan weer de kleinkinderen die je weer wat opmonteren zodat je de nare gedachten even kan vergeten
17-02-2014, 18:47
|
|
|
|
|
|
BLOK BERICHTEN -->
BLOK BERICHTEN -->
BLOK BERICHTEN -->
BLOK BERICHTEN -->
BLOK BERICHTEN -->
BLOK BERICHTEN -->
| 13-01-2014 |
maandag de dertiende
|
Maandag de 13 begon alvast heel ontspannen en fijn. Een klein uitstapje, wat winkelen en dan lekker samen eten en rusten. Een flinke wandeling in het zonnetje deed echt deugd en het voelde alsof het lente was. Heel wat mensen kozen ervoor om hetzelfde parcours af te wandelen zodat er af en toe wat werd bijgepraat. Een van de onderwerpen de perikelen van de SPA in Aalst. De ruzie kan maar weinig mensen bekoren en heel wat mensen menen te weten dat de voorzitter na de verkiezingen gestoord was omdat hij het "ocmw" niet kreeg. Nu hij geen politieke job meer heeft is hij blijkbaar malkontent. Zelf moest ik ook lachen met de beweringen als zouden de socialisten het zo zwaar hebben met de ex Vlaams Belanger... die nu bij de NVA zit. De partijtop heeft zeker de racistische praatjes van zijn partijgenoten nog nooit gehoord. In de kouter krijg je ze zo cadeau. Ik heb een hekel aan mensen die zo goed weten wat anderen moeten denken, die spreken over verdraagzaamheid maar die enkel kunnen accepteren als het 'hun' standpunt is. Democratie is soms moeilijk...Een ding is zeker in de politiek ben je vandaag GOD en morgen gewoon wat snot.
Bij al dat geleuter ging onze traplift ook nog stuk en moeten we nu via een klein smal stukje trap naar boven. ALs daar maar geen ongelukken van komen. Het was vandaag toch een beetje 13de.
13-01-2014, 18:08
|
|
|
|
|
|
BLOK BERICHTEN -->
| 05-01-2014 |
oud en jong samen op stap
|
Een zondagnamiddag zonder regen is een ideale gelegenheid om er even rustig op uit te trekken met de familie... honden incluis. Samen gaan de oude Pedro en de jonge Kasper op weg al is de liefde niet echt wederzijds. Pedro wil graag rust en Kasper zoekt graag gezelschap. Gelukkig is er voldoende afwisseling zodat beiden er toch, net als wij, een fijne namiddag aan over houden. Doen we nog een keer.
05-01-2014, 19:05
|
|
|
|
|
|
BLOK BERICHTEN -->
| 31-12-2013 |
eindejaar...
|
Gelijk met de inwoners van Nieuw Zeeland hebben wij onze bubbels en oudjaars diner verorberd.. en of het nu middag was of avond smaken deed het. Een wandeling met wat kleine regendruppels nadien werkte ontnuchterend en liet tijd om even te mediteren.
Was 2013 een gelukkig jaar? als je wat negatiever ingesteld bent, neen, we hadden af te rekenen met operaties, ziektes, mankementen aan het huis enz...we moesten ook accepteren dat we meer en meer fysieke beperkingen kregen, dat onze wereld kleiner werd...dat heel wat dierbaren ons verlieten...
Ben je positiever ingesteld dan kan je gelukkig zijn omdat je kinderen en schoonkinderen goed terecht kwamen, dat ze een job doen die ze graag doen en waar ze enige creativiteit in kwijt kunnen.
Blij omdat de kleinkinderen zo goed opgroeien, mooie mensen worden niet alleen uiterlijk maar ook op sociaal gebied. Neemt de oudste geen eigen engagement op... in deze tijd toch niet zo vanzelfsprekend?
Blij dat ze de humor brengen en de wereldproblemen zo klaar zien?
Blij dat ons oudste kleinkind het zo goed doet op school en dat de andere al laten zien dat ze over de nodige intelligentie beschikken.
Blij ook omdat mijn man, ondanks alle zorgen en ziekte, nog bij elkaar zijn, elkaar zo kunnen vinden, dat genegenheid zo'n grote plaats neemt in ons hart... is dat dan geen goed jaar...ik denk het en hoop dat dit ook in 2014 zo mag blijven
Ik wens iedereen dezelfde warme gevoelens...
31-12-2013, 00:00
|
|
|
|
|
|
BLOK BERICHTEN -->
| 22-12-2013 |
geen witte kerst
|
De weerman voorspelt geen mooie kerst... regen en wind wel maar die is er vandaag ook. Tijdens mijn wandeling kreeg ik alvast een bakje water over mij heen. De hond vond het niet erg, ik wel. Het leek er even op dat het maar een saaie zondag zou worden maar dan kreeg ik onverwacht bezoek van zoonlief,vrouw en kleinkind. We dronken een glaasje cava, aten toastjes en namen rustig de tijd om bij te praten. In de namiddag kwam mijn neef en vriend op bezoek... we hebben samen een paar uurtjes gepraat en gelachen. De kerstmenu werd opgesteld en tevreden gingen ze naar huis terug. Zelf wacht ik vol ongeduld tot ik aan de versiering van mijn tafel kan beginnen. Het grote bloemstuk is bijna klaar en mag er al gerust zijn. Morgen werk ik alles netjes af zodat ik dinsdag alleen aan koken en schoonmaken moet denken... ik heb graag alles in orde. Veel mensen genieten van de kerstperiode maar ik wel. Ik vind het zalig om te wandelen langs de versierde huizen en wees gerust in onze straat zijn praktisch alle huizen vaak overdadig versierd. Met al dat feestgedoe zou een mens de betekenis van kerstmis vergeten en dat is wel jammer. Vrede zal er niet komen, zelfs niet in de harten van de mensen maar al zijn er maar een paar die, voor een paar uur, aan elkaar willen denken, vrede en vreugde geven, ben ik toch al blij
22-12-2013, 20:12
|
|
|
|
|
|
BLOK BERICHTEN -->
| 19-12-2013 |
elkaar nog eens zien
|
|
Voor we het jaar afsluiten willen de "meisjes" van Mere elkaar toch nog eens zien om even bij te praten. Wij spreken af in een taverne en bijna iedereen was aanwezig. Een aperitiefje maakt de tongen al wat losser en ook bij het eten blijven we maar vertellen. Veel tijd om iets te verteren is er blijkbaar niet en het is tijd voor we het beseffen... Verhalen over vroeger, wat iemand niet kon vergeten, een onheuse behandeling, een "straffe stoot", gewoon wat geks wat we deden komt aan bod. Natuurlijk worden ook de pijnlijke en de blije thema's die ieders leven toch kleuren even aangeraakt. Voor mezelf maak ik de bedenking dat toch iedereen moeilijke momenten meemaakt, drama's groot of klein, ziekten, overlijdens... en dan zie je ook hoe weerbaar een mens kan zijn, hoe goed mensen er toch na een tijdje leren mee omgaan. Ja de meisjes van Mere zijn straffe madammen in het leven... zou het dan toch aan de opvoeding van de nonnetjes geweest zijn of hebben we gewoon het gezond verstand gehad om met problemen zo efficient mogelijk om te leren gaan? De ganse namiddag verliep in een fijne, warme sfeer en gaf me zo'n goed gevoel. Vol verhalen kwam ik thuis en ik kijk al uit naar ons uitstapje dat we voor volgend jaar plannen. Er met zijn allen op uit, wat stroever, stijver, pijnlijker, trager????? maar wel SAMEN er eens tussen uit... op naar 2014
19-12-2013, 20:50
|
|
|
|
|
|
BLOK BERICHTEN -->
| 15-12-2013 |
kerst komt nader...
|
Kerstdag komt nader... in onze wijk zie je elke dag meer kerstversiering opduiken. Huizen worden, de een al mooier dan de andere, versierd met bescheiden of royale verlichting... soms is de kitsch groot maar andere verlichting is echt sfeervol. Elke dag tel ik het aantal versierde huizen en momenteel zijn dat al meer dan 50 huizen. Het is s'avonds toch echt gezellig en geeft dat een warm gevoel. Zelf hou ik ook van de kerstsfeer en ik versier mijn huis ook steeds met kerststal, boom en allerlei kransen en versiering... de kleinkinderen vinden het echt leuk om in een versierd huis te komen. Naast de versiering is de kersttijd toch ook een tijd van bezinning over het voorbije jaar, de tijd van ons leven dat ons nog rest... nu we wat ouder worden is die vraag prangerder dan vroeger... hoeveel kerstfeesten hebben wij nog te goed daarom willen wij het elk jaar toch eenvoudig en hartelijk in familiale sfeer vieren. Dit jaar kozen de kinderen voor een oud gerecht dat niet veel werk vraagt op de avond van het feest. Neen het wordt geen kalkoen, geen wild maar vast en zeker lekkere ouderwetse hutsepot a la meme...zo zal mijn moeder toch weer op het feest in onze gedachten zijn. Wat we verder eten blijft voorlopig nog wat geheim...Ik hoop dat alle mensen de warmte van het feest in hun hart mogen voelen...
15-12-2013, 18:38
|
|
|
|
|
|
BLOK BERICHTEN -->
BLOK BERICHTEN -->
| 06-12-2013 |
sint niklaas...
|
Deze morgen kwam Sint Niklaas bij alle brave kinderen en mensen maar het wil nu toch wel lukken dat de Sint mijn kleinste kleinkind eventjes vergat. Het arme kind kreeg deze morgen niets en dat was een ontgoocheling al had ze de voorbije dagen bij de diverse familieleden al heel wat gekregen, bij haar thuis bleef de schoen leeg. Gelukkig kwam de Sint haar nieuwe stapelbed overdag leveren en is ze nu toch heel gelukkig...
Ons andere kleinkind kreeg op school bezoek van de Sint en kwam tot de vaststelling dat de zwarte Piet niet echt was maar de man van een lerares... ze wist het zeker want ze kende zijn stem, hij was het en niemand anders...
In het rusthuis was er dan weer geen echte feeststemming. Mijn vader dooft langzaam uit en was weer gevallen. Hij valt veel in slaap en weet nog weinig van de wereld. Toen ik zo bij hem zat probeerde ik mij voor te stellen hoe het zijn zal als ik in een rusthuis moet verblijven. Een zeer steriele, onpersoonlijke kamer met amper plaats voor een kleine souvenier... alle kamers dezelfde en alles op tijd en stond. Geen privacy, geen vooruitzichten, gewoon wachten tot de klok voor jou niet meer tikt. Jonge verzorgsters doen hun werk maar vaak niet veel meer dan dat. De ene luistert nog naar je vragen de andere zegt ja en daar blijft het bij. Je bent afhankelijk, en je hebt nauwelijks nog een stem over je eigen leven. Je eet wat men je voor komt zetten of je laat het staan wat met het eten van de grootkeuken niet zo moeilijk is en dan moet je wachten tot je weer wat krijgt of je stopt je vol met koekjes die je bezoek je schenkt, als ze al komen? Je kan wel wat knutselen en blaadjes prikken, wat verven... maar wat als je daar niets voor voelt, het lijkt allemaal zo kinderachtig en zo wordt er ook over jou gesproken. Een rusthuis, een wachtplaats voor rustig te kunnen sterven...denk ik elke keer. En dan zie ik toch nog oudjes moedig lachen als ze door de gang schuifelen... zou ik dat later ook kunnen? Zou de Sint niet eens iets beter kunnen verzinnen dan de gewone rusthuis verzorging en werking?
06-12-2013, 21:02
|
|
|
|
|
|
BLOK BERICHTEN -->
| 28-11-2013 |
dru!ilerige dag...
|
Ja het is een trieste, druilerige dag, zo eentje die je liever snel vergeet alhoewel... alle nadeel heeft ook een voordeel. Onverwacht kreeg ik bezoek van een goede vriendin en hoe kort ook, even bijpraten, elkaar weer even ontmoeten doet altijd weer deugd. Vriendschap laat zich niet meten in hoeveelheid zien maar wel in de intensiteit van elk contact. Altijd weer is er dat oude gevoel van samenhorigheid, de draad weer opnemen daar waar we gebleven waren. Een mens heeft niet veel vrienden nodig, een paar goede is echt voldoende om je goed te voelen.
En december komt ook dichterbij dus is het tijd om geschenkjes te kopen. Eerst voor de Sint... een hele klus om elkeen zijn wensen te vervullen en nadien de kerstgeschenkjes. Lijstjes worden gemaild kwestie van geen "verkeerde geschenken" te krijgen. Kiezen wat je graag zou willen, binnen een bepaalde prijsklasse, is niet simpel... meestal valt je oog op iets dat je wel hebben wilt maar wat toch te duur is. Dus blijven we wikken en wegen. Het kerstfeest is voor mij een feest van samen-zijn, gezelligheid... nu al ben ik met het eten bezig, de versiering van het huis, de tafelversiering. Het bedenken, organiseren geeft me veel voldoening al is de uitvoering ook vermoeiend. Als ik al denk aan die blije gezichten bij het uitpakken van de pakjes, het smullen van de hapjes en het eten...De kleinkinderen vinden "feesten" heel prettig en ik hoop dat ze de traditie later ook voortzetten net zoals onze kinderen dat ook doen. Vieren moet je doen met de mensen die je graag ziet... op dus naar de feestmaand
28-11-2013, 20:42
|
|
|
|
|
|
BLOK BERICHTEN -->
| 24-11-2013 |
rustig weekend
|
|
Vrijdag was een droge dag en dus besloot ik om de grote hoeveelheid aarde die ik kon krijgen aan te pakken. Met spa en tonnetje ging ik aan de slag. Niet eenvoudig maar koppigheid helpt soms tegen beter weten en voelen. Ik heb dus een twintigtal tonnetjes aarde in de bakken gekieperd en was wat fier op mijn werk. Dat ik nadien een paar pijnstillers moest nemen heb ik maar voor lief genomen. Zaterdag was koud maar toch was het fijn om te wandelen. Vandaag geen baanbrekend werk om de eenvoudige reden dat mijn armen niet meer gehoorzamen... zien wat het zondag wordt.
Zondag is geen werkdag maar voor mij is het elke dag zondag of weekdag. Toch moet ik ook vandaag passen en dus stort ik mij in de keuken op een extra verzorgde maaltijd... zelfs het snijden van groenten gaat wat moeilijk maar ik zet toch door. Wandelen, even bijpraten, en verder de gewone zondagse dingen verlopen zoals altijd. Ik ben inmiddels ook aan het breien. Toen ik in de winkel mijn broeken ging afhalen zag ik een massa heel mooie wol om te breien en ik kreeg plots een grote zin om ook nog eens de breipennen te gebruiken. Wijselijk koos ik voor een sjaal en thuis ging ik direct aan de slag. Twee bolletjes breiwol moesten een sjaal geven en op een avond kon ik toch een bol op breien, deze avond is de sjaal af. Ik voel natuurlijk nog meer pijn in mijn schouder maar de sjaal is mooi en zeer lang... juist zoals ik hem wou, lang genoeg om een paar keer rond de hals te draaien. Waar is de tijd dat ik pull's kon breien aan de lopende band. Voorlopig hou ik het bij deze sjaal al vond ik het toch fijn om het nog eens te doen.
Ondertussen hebben mijn oude schoolvriendinnen ook besloten om elkaar nog eens te ontmoeten.... net voor de kerstweek komen we nog eens samen. Elke bijeenkomst voelt aan alsof we nog op school zaten, er nooit 50 jaar tussen lagen... we geen leven geleefd hebben. Natuurlijk heeft iedereen zijn grote en kleine zorgen maar ergens zijn we toch nog de meisjes van toen gebleven... Weer iets om blij mee te zijn.
24-11-2013, 22:10
|
|
|
|
|
|
|
|
| E-mail mij |
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
|
| Gastenboek |
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
|
|
|
|
