 |
|
|
| van dag tot dag |
|
|
BLOK BERICHTEN -->
| 18-09-2013 |
 een beetje pech vandaag...
|
Ja er zijn van die dagen waarbij de familie een klein beetje pech heeft... het komt overal voor maar het geeft toch aanleiding om even te zuchten en dan weer te denken... er zijn ergere dingen. Na het bezoekje aan de kinesist gisteren wandelde ik naar mijn wagen en zag ik tot mijn verbijstering dat alle ruiten naar beneden zijn en dat mijn dak ook openstond terwijl het nog regende. Ik had de auto zeker goed afgesloten en dacht al er was ingebroken. Er was niets weg dus weer geluk gehad dacht ik. In de garage wisten ze meteen wat er gebeurd was. Je mag niet te lang op de automatische opener duwen of alles wat open kan gaat open... hadden ze dat maar wat eerder gezegd. In de toekomst zal ik er extra op letten.
In de woning van mijn dochters buren heeft het even wat gebrand... ze rook brandlucht in haar huis maar kon deze niet plaatsen. Overal gaan kijken, ruiken, ongerust rondlopen,buiten kijken en dan de brandweer zien aanrukken met een aantal brandweerwagens... je zou van minder schrikken en even van je melk zijn. Gelukkig kon het brandje met een kachel snel geblust worden maar het was toch schrikken. Een brand slaat snel over en zo kan je dus gemakkelijk in de brokken delen. Er zal niet snel een kachel komen bij haar want er zijn in onze kennissenkring toch al een aantal branden geweest met kachels en schouwen...
Blij dat alles verder goed was en dat ons kleinkind geheel hersteld is van haar operatie en al goed eet, steek ik mijn was even in de wasmachine. Bij het droogzwieren geeft mijn machine de geest en zit ik met een volle machine druipnatte kleding die ik nu op een of andere manier moet drogen. Misschien kan de hersteller morgen al komen anders moet ik met de natte was naar het wassalon gaan.. gelukkig bestaat dit al in onze gemeente .. we zien dus wel wat het worden zal.. |
18-09-2013, 22:57
|
|
|
|
|
|
BLOK BERICHTEN -->
| 15-09-2013 |
een luie zondag
|
| Zondag, een dag om uit te rusten al is dat in ons geval wel wat gek want we komen pas terug van een weekje Zeeland en we zijn ook "op rust gesteld"... dan is het elke dag zondag of weekdag, wat je er zelf wilt van maken.
We starten de dag zeer rustig met een ontbijtje en een praatje. Manlief laat de hond uit en gaat alvast ons volgende vakantieweekje plannen.. zelf besluit ik de kasten te ruimen en de zomerkleding te ruilen voor herfst- en winterkledij. Na een aperitiefje en een heerlijke maaltijd kijken we nieuws en val ik naar goede gewoonte in slaap. Man en hond zijn alvast vertrokken voor de grote wandeling maar ik ga ze achterna want het zonnetje schijnt en dus pik ik nog graag een extra vitamientje D mee. Koffie is klaar en zie, onze buurvrouw komt ons gezelschap houden en ook mijn neef en vriend verschijnen en doen gezellig mee. Het wordt een fijne, rustige zondagnamiddag waarbij wij elkaar onze vakantiebelevenissen en andere gekke dingen vertellen... Zo vergeten we even dat onze kleindochter morgen een kleine ingreep moet ondergaan. Ze weet precies wat er gaat gebeuren want een vriendinnetje in de klas heeft haar reeds ingelicht al was dat wel niet de juiste info maar het kind is zo verstandig en moedig... het moet gebeuren omdat ik minder ziek zou zijn. Ik ben fier op mijn dappere kleinkind en hoop dat alles goed verloopt... toch steeds wat zielig zo'n jong kind naar een operatiekamer laten gaan... Morgen ga ik zeker een geschenkje kopen voor mijn metekind
|
15-09-2013, 19:51
|
|
|
|
|
|
BLOK BERICHTEN -->
| 12-09-2013 |
Aronneke is overleden
|
|
 |
Vroeg in de morgen kregen wij het bericht dat ARON overleden is. Aron is de boxerhond van mijn dochter,die onlangs 14 jaar oud werd. Zij kreeg de hond voor haar verjaardag van een neef en dit omdat ze zo graag een boxer had. Aron werd door zijn vorige baasjes mishandeld en dat kon je merken maar eenmaal hij op de Kongoberg kwam wonen kwam hij in de hemel terecht. Hij was de first in het nieuwe huis. Na hem kwamen er twee kinderen, een hangbuikvarken, eenden, kippen, hanen, loopeenden, konijnen, schapen, geiten, katten, vissen, alpacas en ezels maar hij was diegene die er het eerst was en die echt tot het gezin behoorde...
Hij werd 14 jaar oud voor een boxer maar niet voor de familie...
Aron, we zullen je missen, je zever op onze broek als we bij je op bezoek kwamen
Aron, we zullen je toewijding waarmee je bazin omringde missen... zij was voor jou een kleine God
Aron, we weten dat je in je hondenhemel het goed zult hebben maar we weten ook dat er niets kan tippen aan je leven hier op aarde
Aron, je was een schat van een hond en we zullen je niet snel vergeten
Aron, we missen je allemaal... het ga je goed in je volgend leven maar je plaatsje in ons hart is verzekerd |
12-09-2013, 19:51
|
|
|
|
|
|
BLOK BERICHTEN -->
| 11-09-2013 |
en het blijft maar regenen en waaien
|
|
Het stormweer houdt aan en maar al te vaak worden takken en afgevallen bladeren weggespoeld door een flinke regenbui. Het stortregent en toch moeten we er op tijd en stond even op uit voor de hond die zich van dit weer niets aantrekt. Hij vindt water fijn, of het nu van de grond of de hemel komt, het mag er zijn. We liepen even door Knokke maar de regen liet ons snel de winkelstraat verlaten... het viel ons wat tegen en of dat alleen door de regen kwam durf ik niet te beweren. We verwenden onszelf met een lekker etentje, trokken weer door weer en wind en warmden op bij een warme kop koffie. Het blijft gieten en dus worden alle regenspullen vlug gedroogd want buiten moeten we toch. Toch heeft het ook charmes. Je ziet de konijntjes nu ook te voorschijn komen. Is hun hol overstroomd of wanen ze zich nu veilig nu er veel minder wandelaars hun weg kruisen? De takken van de bomen maken een groot kabaal en de kastanjes botsen met veel geweld naar beneden... net golfballen maar dan groen. De regendruppels zijn net douchestralen en geven een gratis massage... meegenomen toch? Hopelijk kunnen we morgen toch nog even "gewoon" wandelen en genieten van het "Zeeuwse schoon"
|
 |
|
waaiende bomen...
|
|
|
|
genieten van prachtige struiken nu in volle bloei
|
11-09-2013, 20:15
|
|
|
|
|
|
BLOK BERICHTEN -->
| 10-09-2013 |
Storm op zee
|
|
Vandaag geen zon of ideaal wandelweer maar een dag vol zware regenbuien, zeer harde stormwind die zelfs de stoelen van het terras blaast dus passen we ons programma even aan. We rijden naar de winkel in Cadzand en bewonderen de nieuwbouwwijk of liever we keuren hem echt af. We zouden er zelf niet graag verblijven, zo op elkaar geplakt en zo volgebouwd. We haasten ons weer naar huis want onze zoon zou ons een bezoekje brengen... echt fijn vinden wij dat. Bij onze thuiskomst heeft onze hond zijn hondensnoepjes gevonden in de tas die we veiligheidshalve op de slaapkamer hadden gezet. Alle hondensnoepjes en kouwbeentjes zijn verorberd... hij zit nu een week zonder. Hij kijkt heel schuldbewust en gaat alvast liggen om zijn slagen te incasseren, slagen die hij nog nooit heeft gekregen maar dat zal wel zijn trauma zijn uit het verleden van zware mishandeling. Hij wordt ernstig berispt maar of dat veel helpt denk ik niet. Hij is al weer blij dat wij thuis zijn en dat het bezoek de aandacht van hem wegneemt. Na een wandeling bij het begin alleen in de wind, eindigt ze toch ook in de regen... We drogen ons af en rijden dan maar eens naar Breskens want ik wil een fleesje kopen tegen de kou. Geen winkel gevonden waar ze deze NU al verkopen. Zomerkleedjes en topjes zijn wel te krijgen maar met dit hondenweer is dat geen ideale kledij om nu mee buiten te lopen. Toch vind ik dat het weer geen afbreuk doet aan mijn vakantiegevoel. De rust van de omgeving en de wijdsheid rondom ons maken alles goed en zo'n stormwind heeft ook charmes al keek ik toch eerst wat bangelijk toen de stoelen gingen vliegen. Morgen wordt het ook geen mooi weer dus gaan we wandelen en vechten tegen de natuurelementen
|
10-09-2013, 21:49
|
|
|
|
|
|
BLOK BERICHTEN -->
BLOK BERICHTEN -->
| 08-09-2013 |
genieten in zeeland
|
 |
|
Nieuwvlietbad- Pedro sprint tegen een containerschip
|
|
|
Zeeland, juist buiten de grens gelegen maar toch ook zo anders dan bij ons. Hier aan zee geen lelijke gebouwen maar enkel natuur... duinen, aangeplante bomen langs fietspaden die de ganse kust bestrijken. Op het strand is het momenteel niet druk... en dus genieten wij van die extra ruimte. Het is boeiend om al die grote schepen juist voor je neus te zien voorbij varen op weg naar de Westerschelde? Het zonnetje doet haar best al komen er ook wat dreigende wolken over maar ze laten ons rustig genieten van een koffietje op het terras van een strandpaviljoen. Zo genieten wij met volle teugen van de rust en de prachtige natuur. De zee blijft boeien in elk seizoen, bij elk weertype.
|
08-09-2013, 19:22
|
|
|
|
|
|
BLOK BERICHTEN -->
| 05-09-2013 |
vliegen met de luchtballon
|
|
Een zonnige woensdag is eindelijk de grote dag voor twee van mijn kleinkinderen. Het al zo lang beloofde varen met een luchtballon kan vandaag doorgaan. Met een bang hartje kijken ze toe hoe de ballon wordt uitgerold en hoe die zich nadien met gas vult. Dan is het tijd om samen met mama en papa in de korf te kruipen. En dan hup gaan ze zeer snel de lucht in en zweven ze over de huizen, de bomen, de Schelde..
Mensen en dieren lijken wel speelgoed. Het is lekker warm en o, zo rustig daarboven. Het is genieten voor groot en klein. Dank zij de goede zorgen van de ballonvaarder komen ze weer veilig op de grond en vieren dat met een hapje en drankje... weer een belevenis die nog lang zal bij blijven. Het was leuk al hadden de grootouders toch wat angst toen hun lievelingen opstegen en in de lucht verdwenen. Na zoveel enthousiaste verhalen moeten we een volgende keer misschien ook mee
|
 |
|
Hallo hier sta ik te wachten op mijn eerste luchtdoop
|
|
|
|
En hier zweef ik al in de lucht
|
 |
|
en dit zie ik allemaal vanuit de lucht
|
05-09-2013, 19:59
|
|
|
|
|
|
BLOK BERICHTEN -->
| 03-09-2013 |
het is weer school
|
De schoolvakantie is voorbij en met goede moed zijn de grote en kleine mensen uit de familie weer naar hun klassen gegaan. Eentje vond het plots toch niet zo fijn meer in het klasje met al die kindjes die aan het wenen waren en dus deed ze solidair mee. Het andere kleinkind vond het niet fijn dat ze gezien het mooie weer, buiten moesten spelen. Zij wou "leren" en eindelijk werken op school zoals haar oudere zus. Ze zal het volgend jaar dan eindelijk kunnen.
Het valt ons op dat het merkelijk rustiger is in de kouter want de gezinnen gaan nu niet uit wandelen of fietsen. Wij genieten van onze nieuwe rust en genieten van een koffietje op ons zonnig terras. We werken wat of lezen rustig een boek en maken plannen voor een weekje vakantie...
|
03-09-2013, 21:48
|
|
|
|
|
|
BLOK BERICHTEN -->
| 01-09-2013 |
1 september 2013 einde vakantie
|
|
|
| 1 september is dit jaar geen begin van het nieuwe schooljaar maar het einde van een mooie, zonnige vakantie. Dat willen we samen met de kinderen en kleinkinderen met een etentje vieren en dus gaan we al heel vroeg in de morgen aan de slag om een lekker etentje voor te bereiden. Al bij hun aankomst vinden de kleinkinderen dat het lekker ruikt en hebben ze zin om een hapje te proeven. Dat er geen restjes waren bewijst dat ze het zich goed lieten smaken. De sfeer was prima en dat zullen de buren ook geweten hebben.
Wij wensen ze een tof schooljaar, zowel de kleinkinderen als de juffen in de familie. Go for it
|
|
|
01-09-2013, 21:04
|
|
|
|
|
|
BLOK BERICHTEN -->
| 21-08-2013 |
vrienden in de Westhoek
|
|
.
|
Na meer dan 40 jaar keer ik vandaag nog eens terug naar de Westhoek nl. naar Beselare waar de vader van mijn studievriendin nog steeds woont. Het wordt een blij weerzien van drie vrouwen die samen in Kortrijk studeerden. We genoten onder de stralende zon van een aperitiefje en babbelden honderduit... kregen we soms geen smsje met de vraag of de vader ook iets mocht zeggen? En dat mocht zeker want het is een fijne, boeidende man die nog heel kwiek is voor zijn leeftijd... echt aangenaam gezelschap. Zijn tuin verdient trouwens ook een pluimpje want hij houdt deze zelf nog bijna geheel zelfstandig in orde.
|
Na het aperitief gaan we een hapje eten in een mooi gerestaureerde brasserie naast het museum van Zonnebeke. Er ligt een mooi park rond en het is er aangenaam vertoeven. De tijd vliegt en veel te snel moeten we weer huiswaarts. Gelukkig is het verkeer op de snelweg ons genadig en vorderen we snel. Geen files alleen zeer aangename herinneringen aan deze speciale dag.
|
21-08-2013, 20:39
|
|
|
|
|
|
BLOK BERICHTEN -->
BLOK BERICHTEN -->
| 17-08-2013 |
gelukkig zijn
|
|
.
|
|
Gelukkig zijn, zo simpel en vaak zo moeilijk. Mensen verwachten soms grootse dingen als ze zich gelukkig willen voelen maar ik voel mij gelukkig met kleine eenvoudige dingen die mijn weg kruisen. Vandaag wandelend in het Steenbergpark voelde ik de rust van de natuur... weinig mensen, een heerlijk zonnetje, wat schaduw van de bomen, rustig water... en dan samen zijn met man en hond... meer moet dat niet zijn vind ik dan. Die rust en dat warme gevoel bezorgde ons een dorstig gevoel en dus gingen we even langs het Vijverhof langs. Op het terras was het ook heerlijk vertoeven... de koffie smaakte goed en de babbel ook. En terwijl wij genoten van deze kleine dingen vechten zoveel mensen in Egypte tegen elkaar. Alles wordt vernield, zoveel doden en na weken, maanden, jaren moeten ze weer verder met elkaar. Waarom denkt niemand eens aan al dat verdriet voor ze massa's mensen opzwepen voor een ideaal dat morgen dan weer in de lappenmand ligt. Ik vraag me af hoe mensen toch kunnen sneuvelen voor een ideaal dat ze zich voorhouden. Zijn ze beïnvloed? weten ze niet beter, leren ze niet van de geschiedenis? Niemand die er echt van wakker lijkt te liggen. Dodencijfers doen niemand nog iets, het is dagelijkse kost...
Voor alle doden alvast een kleine overweging en een bloempje in het veld |
 |
17-08-2013, 00:00
|
|
|
|
|
|
BLOK BERICHTEN -->
| 14-08-2013 |
vrienden
|
Meer dan veertig jaar geleden werden wij vrienden en doorheen de jaren zijn wij dat steeds gebleven. We kregen kinderen, kleinkinderen. We deelden onze vreugdes en ons verdriet. Soms zagen wij elkaar een hele tijd niet maar dat belette nooit dat wij de draad weer direct konden opnemen. Nu we het allen wat rustiger aan gaan doen hebben we ook meer tijd om er de "tijd van toen" nog even bij te halen. Het eten is bijzaak, het kletsen en het gezellig samenzijn is de hoofdzaak. Het was een fijne dag en het was heerlijk om de warme vriendschap nogmaals te voelen. Op naar de volgende keer.
|
14-08-2013, 00:00
|
|
|
|
|
|
BLOK BERICHTEN -->
| 12-08-2013 |
in de naam van
|
|
.
Elke dag krijgen wij in het nieuws te horen hoeveel doden er gevallen zijn in Iran, Pakistan, Syrie, Egypte, Jordanie, Afghanistan enz... mensen die het slachtoffer worden van andere mensen die menen te moeten doden in naam van hun "God", hoe ze hem ook mogen noemen. Soms moorden ze elkaar uit al geloven ze in dezelfde God. Ook wij kennen dergelijke oorlogen dus is het zeker geen problematiek van verre landen. Bij mezelf vraag ik me af hoe die goden zich hierbij eigenlijk moeten voelen. Ze willen toch het beste voor hun volk; hun kinderen? Dat ze hiervoor dan anderen willen doden is toch absurd. Kunnen geestelijke leiders niet meer de VREDE prediken en de regeltjes niet letterlijk opleggen.
Ik hoop voor alle vrouwen in de wereld dat ze bij elkaar de troost vinden en ook wel wat meer vindingrijkheid om hun leidende mannen op andere gedachten te brengen. onwetendheid is toch een broeihaard voor mensen die manipuleren, anderen gebruiken. Is het om die reden dat meisjes zo ondergeschikt gemaakt worden aan de mannen daar? mogen ze daarom niet leren? Vrouwen die onderwijs gekregen hebben kunnen hun kinderen toch beter wijsheid en kennis bijbrengen...
Gelukkig trekt de natuur zich niets aan van wat die mensen doen. Het graan rijpt als de zon schijnt, de mais groeit, het onkruid laat zich niet verdelgen...
|
12-08-2013, 19:49
|
|
|
|
|
|
BLOK BERICHTEN -->
| 10-08-2013 |
blaarmeersen
|
|
Zaterdagnamiddag is het tijd voor een uitstapje naar een plaats waar ook water is waar onze hond Pedro even kan zwemmen. Het dier is verzot op water en als hij een plas ziet duikt hij er in. In een park kan dat niet altijd, een visvijver is ook geen toegelaten plekje dus zoeken wij het even uit. Het is tien jaar geleden dat wij de Blaarmeersen nog eens bezochten en we keken wat verwonderd naar de grote veranderingen die er in die jaren gebeurden. De brug is mooi geworden, de jachthaven zeer druk bezocht door prachtige boten, het park volgroeid....
Het was erg rustig en zo konden wij zeer aangenaam wandelen langs het water waar Pedro naar een geschikt zwemplekje uitkeek en er graag even in rond dartelde. De koffie in de cafetaria was lekker maar het terras, de cafetaria, waren verwaarloosd wat erg triest is als je ziet welk mooi tuinmateriaal ze er staan hebben. Onkruid wieden, afruimen, voldoende melk in huis halen, ... het is toch zo moeilijk niet? We lieten het niet aan ons hart komen en genoten van het mooie wandelweer. Op weg naar huis hebben we even de werken rondom het station, de Voskenslaan, de Sterre opgezocht kwestie van onze kennis bij te werken... we reden langs de Maaltebruggestraat, de Flamingostraat...; allemaal plaatsen die in onze herinnering een mooie plaats kregen want dat was de tijd dat wij elkaar leerden kennen. Al meer dan 42 jaar terug maar nog steeds belangrijk.
|
10-08-2013, 21:35
|
|
|
|
|
|
BLOK BERICHTEN -->
BLOK BERICHTEN -->
BLOK BERICHTEN -->
| 06-08-2013 |
een dagje
|
Deze dag werd ingenomen door verschillende buren. Met de ene buur naar een controlearts...ik bood aan om voor chauffeur te spelen. We kwamen ruim op tijd aan en bewonderden de villa van de man die de controle moest uitvoeren. Eenmaal binnen schrokken we beiden van het interieur. Ik vond dit een onaangename ervaring want de wachtplaats was weinig gezellig. Het leek net een kamer waar de oude, niet gebruikte spullen(oude stoelen, een verschoten tapijt, een oude salontafel die best wat boenwas kon gebruiken, een oude tijdschriftenhouder, oude schilderijen in lelijke beschadigde kader) werden bij elkaar gezet om vooral de mensen geen fijn gevoel te geven. Een interieurarchitect zou hier nuttig werk kunnen doen in naam van de mensheid. De controle nam wel heel wat tijd in beslag zodat ik minstens een uurtje zoet was met het in gedachten, herinrichten van de kamer.
Mijn buur had binnen ook geen aangenaam gevoel en met opluchting konden we naar ons eigen huis terug rijden. Ik stel me echter nog steeds de vraag "moeten" artsen die controle doen, je bij het uitoefenen van hun job, het gevoel geven dat je "profiteert", je "niets hebt", "je overdrijft"... Ze hebben natuurlijk een grote macht en heel wat van die mensen willen je dat op zo'n moment heel duidelijk laten voelen. Gelukkig zijn er ook andere en minstens even objectieve artsen...
Andere buren kwamen even op de koffie en het werd een gezellig uurtje waarbij we de tijd volledig uit het oog verloren... dat moeten we dus nog eens overdoen
|
06-08-2013, 00:00
|
|
|
|
|
|
BLOK BERICHTEN -->
|
|
| E-mail mij |
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
|
| Gastenboek |
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
|
|
|
|
