 |
|
|
| van dag tot dag |
|
|
BLOK BERICHTEN -->
| 02-07-2013 |
 dipje?
|
Met een raar gevoel sta ik op, de wereld lijkt zo ver van mij af, triestig en ik voel mij lichamelijk ook niet zo best want mijn nek doet pijn. Ik lees de krant maar er staat weinig in dat mij kan opbeuren. Ik weiger toe te geven aan dat slechte gevoel maar lummel maar wat rond, skype en luister naar de belevenissen van de vakantiegangers. En dan belt een vriendin d ie mij zeer dierbaar is. "Of ze even mag komen bijpraten?" En plots voel ik mij beter, zet alvast de bubbels koud en even later kletsen we gezellig over alles en nog wat. Ik voel me zo met haar verbonden en ga met een meer dan goed gevoel naar bed, weg is het dipje dank zij de warmte van de vriendschap
|
02-07-2013, 00:00
|
|
|
|
|
|
BLOK BERICHTEN -->
| 01-07-2013 |
1 juli
|
Vandaag 42 jaar geleden huwden wij voor de wet... het begin van een mooi maar soms ook zwaar leven met de nodige tegenslag maar ook heel fijne tijden. De laatste tijd gaat het hier wat mindergoed. Manlief sukkelt enorm met zijn schouder en er staat hem een zware schouderoperatie te wachten. Die zal waarschijnlijk onze vakantieplannen verhinderen maar we zijn beter af zonder die pijn dan weg met die zware pijnen..Onze dochter is met haar gezin naar Nederland en zijn vol lof van hun vakantiehuis in Landal (rond Drenthe). Ijverig werden de streekbrochures uitgepluisd om toch maar niets te missen van wat de streek te bieden heeft. Een klein zorgje... ginds in de buurt loopt een pyromaan rond die al drie villa's in de omgeving in de vlammen liet opgaan. Wie doet nu zoiets, mensen hun huis en bezit vernietigen met de kans dat ook de bewoners verbranden...We hopen dat alles goed gaat en dat het weer het ook niet laat afweten. Thuis wachten we elke avond op het uitgebreide reisverslag... het zijn zware tijden voor SKYPE via welke weg wij onze wedervaren doorgeven. Natuurlijk vergeet ik mijn telefoonvriendin niet. Elke week bellen wij elkaar en na een uurtje zijn de dagelijkse en wereldproblemen weer netjes besproken, de ergernissen vervaagd en hebben we weer iets om vrolijk door te vertellen aan onze aanhang.
|
01-07-2013, 00:00
|
|
|
|
|
|
BLOK BERICHTEN -->
| 30-06-2013 |
rommelmarkt...
|
Zondag is er de jaarlijkse rommelmarkt in de gemeente, de grootste van het land en dat er veel belangstelling is word je snel duidelijk want reeds voor zes 's morgens rijden fietsen op en af, sleuren mensen reeds met gekochte spullen. De toestroom neemt toe en rond 10 u is er heel veel volk in de straten van ons dorpje. Alle koopwaar, rommel, kleding, schoenen, speelgoed, mooie stukken worden netjes uitgestald. Proficiat aan hen die de ganse dag bijdragen aan het evenement dat de rommelmarkt toch is. Heel wat mensen treffen elkaar onverwacht en doen een praatje.Voor families is het een moment om samen, buiten iets te drinken of een heus barbecuefeest te organiseren. We slenteren langs de vele garages en kramen in de hoop iets te vinden dat we een tweede leven bij ons thuis willen geven. Mijn dochter vindt al snel een oude tobbe en wat later een aantal houten spoelen... weer goed voor haar collectie oude spullen en dit voor geen geld. De kleindochte is kieskeuriger. Ze zoekt naar dat ene dier dat ze nog niet heeft voor haar boerderij... onverstoord blijft ze schudden als we haar voorstellen om iets te kiezen... echt een juffertje dat weet wat ze wil. Voor zus wordt een armbandje gekocht... die zal aan de zee natuurlijk ook iets vinden naar haar smaak
Na de rondgang is het tijd voor het aperitief op zondag. De kleindochter heeft deze morgen al heel wat glaasjes en hapjes helpen maken die nu gretig worden opgepeuzeld. En dan komt ook de zoon, schoondochter en kleinste kleinkind aan en is er echt ambiance. Het is zo fijn als je ziet dat kinderen en kleinkinderen zo goed met elkaar kunnen opschieten. Jammer dat de anderen naar huis moeten want morgen gaan ze op vakantie naar Nederland. We zullen hen een tijdje missen.
|
30-06-2013, 00:00
|
|
|
|
|
|
BLOK BERICHTEN -->
| 29-06-2013 |
logeren bij oma en pepe
|
De kleinkinderen komen logeren en dat is altijd fijn. We maken het dan extra gezellig met een hapje en drankje, een fleesje en een programma op tv dat ze graag willen zien. Ondertussen wordt heel veel verteld en zo leer je hen nog beter kennen. Ze zijn echt lief en tonen dat ook graag. Oma is er immers ook om klusjes op te knappen zoals... knuffelberen naaien. Kleindochter noemt mij de "knuffeldokter" omdat ik alle beesten netjes probeer dicht te naaien en ze zo aan een extra lang leven verder doen.
Alhoewel ik de avondwandeling reeds achter de rug had smeken de rakkers mij om nog eens op stap te gaan. Onze Pedro zegt nooit neen tegen een onverwachte uitstap en dus trekken we er nog eens op uit.
Dat de ouders eens samen weg moeten is geen probleem meer. Als ze s'avonds wat later dan toegestaan is, in bed kruipen vinden ze het zalig dat ik nog even bij hen blijf praten... tijd hebben we nu wel voor de kleinkinderen terwijl dat vroeger soms wel anders was dus geven we hen wat meer tijd.
Morgen wordt een drukken dag want de oudste gaat naar zee met de Chiro en we mogen ons dus niet overslapen... alles staat klaar zodat we snel aan het station zullen zijn.
|
29-06-2013, 00:00
|
|
|
|
|
|
BLOK BERICHTEN -->
| 28-06-2013 |
winkelen, wandelen, woorden...
|
|
Vandaag ben ik alvast eens gaan kijken naar de "koopjes" te Ninove. Ik had juist mijn oog laten vallen op een zwart jasje, altijd goed, of ik zag een dame van de kassa weggan (ze liet haar tas en aankopen staan) en viel ietsje verder tegen de zijkant van een muur achterover. Paniek bij de omstaanders want de vrouw bloedde uit een hoofdwonde (diepe snede), een wonde aan de neusrug en een gekloven bovenlip. Ze was zelf ook in paniek en wou zelf rechtstaan om haar dochter te gaan zoeken. Omdat de vrouw zorg nodig had werd de 100 gebeld en ben ik haar dochter in een andere winkel gaan zoeken. Na wat aandringen werd de vrouw toch voor verzorging meegenomen. Mijn lust om te winkelen was over.
In de namiddag weer op wandel met een aantal bevriende hondenbaasjes en honden. Het werd ondanks het weer, een fijne wandeling waarbij Flint weer wat beter leerde luisteren en waarbij de vier honden langzaam maar zeker vrienden worden tot vreugde van de eigenaars.
Gisteren zag ik een Duitse film nl. "Der letzte schöne Tag" over hoe een gezin waarvan de moeder zelfmoord pleegde, het drama tracht te verwerken. Vooral het afscheidsgedicht "letztes Lied" van Mascha Kaléko heeft me enorm getroffen. Misschien moet ik het toch eens gaan vertalen al ben ik mij bewust dat het dan niet zo mooi zal klinken. Dit werd dan een gelegenheid om meerdere gedichten van deze dichter te gaan lezen over dood, eenzaamheid, afscheid nemen. Mooi maar ook triest. Toch een naam om te onthouden en af en toe weer eens te raadplegen.
|
28-06-2013, 21:19
|
|
|
|
|
|
BLOK BERICHTEN -->
| 27-06-2013 |
klaar voor de vakantie?
|
Heel wat buren en kennissen zijn klaar om hun welverdiende vakantie te beginnen. Vandaag moeten dochter en schoondochter nog een laatste inspanning leveren want ze hebben oudercontact en moeten de eindresultaten met de ouders bespreken. Een fijne taak als alles goed verlopen is maar ok een triese taak als het kind niet zo goed presteerde. Ouders willen steeds dat hun kind fijne resultaten haalt en vaak betere dan zijzelf behaalden en als dat dan niet gaat wordt het moeilijk.
Vakantie betekent vaak ook reizen, andere kulturen opsnuiven, gewoonten leren kennen. Ik hou ervan de plaatselijke bevolking te leren kennen en met hen te praten als de taal dat toelaat. Liefst ga ik naar de bergen met een voorkeur voor de Dolomieten of de Walliserbergen in Zwitserland. Mooie herinneringen zweven me voor de geest, heerlijke lange bergwandelingen naast de gletsjer, een waterval, sneeuwvelden. Het uitzicht bewonderen van op de top en genieten van de rust die er heerst. Deze vakantie blijven we voorlopig thuis en passen wat op de huizen van de buren die er wel op uittrekken. We wensen iedereen die reist een veilige vaart en veel plezier
|
27-06-2013, 17:11
|
|
|
|
|
|
BLOK BERICHTEN -->
| 26-06-2013 |
rommelmarkt...
|
|
|
De dag begon niet zo best, hoofd- en schouderpijn en een dipje verhinderden mij om echt aan de slag te gaan. Na een dutje s'middags voelde ik mij toch beter en maakte ik met een vriendin een lange wandeling met onze honden. De dieren kunnen het prima met elkaar vinden en dat is aangenaam. Toch raar dat ook dieren gevoelens van aantrekking en afstoten kennen. De ene hond gaan ze ongestoord voorbij, de andere wordt afgeblaft... net zoals sympathie bij de mens zeker.
De tuin smeekte om een onkruidwiedende hand en dus heb ik Ilva maar flink gesponsord. De container is al vol en we moeten nog een weekje wachten tot hij weer wordt opgehaald. Met het betere weer zie je plots ook de buren in hun tuin verschijnen. Iedereen wil zijn voortuin netjes maken want zondag is het hier grote rommelmark. Onze gemeente is dan de pleisterplaats van duizenden mensen en dan wil je toch dat je huis en tuin netjes erbij ligt. Zelf gaan we geen verkoop organiseren maar even snuisteren, zoeken naar iets dat we toch kunnen gebruiken maar waarvan we het nu nog niet weten... meestal komen we toch thuis met een "aankoop". De kleinkinderen vinden de rommelmark ook fijn want ze kunnen voor een klein prijsje heel wat speelgoed kopen en dat is meegenomen.
|
26-06-2013, 00:00
|
|
|
|
|
|
| 25-06-2013 |
dinsdag thuis
|
Dinsdag, tijd om de voorraad van de dieren te gaan bijvullen. We sleuren met volièrezaad en schelpenzand voor de kanaries en parkieten en met een heleboel blikken hondenvoer. Zo kunnen onze medebewoners weer een tijdje verder en zullen ze geen honger hoeven te lijden. Het weer is beter dus is het even tijd om in de tuin te werken. Wat bijsnoeien en vooral onkruid trekken is nu de grote taak voor al wie een tuintje heeft. Met een pees minder valt dat niet echt mee maar elke dag een beetje werken lukt toch.
De dagelijkse wandeling is leuker met een zwak zonnetje in de rug al dreigt een donkere bui alweer en maant ons tot spoed aan. Via email verneem ik dat het in Zuid Tirol ook geen vakantieweer is. Regen en kou zijn troef en dat is voor de betrokkenen zeer erg jammer want elkeen die met vakantie gaat wil toch graag wat genieten van de omgeving en dat bij mooi weer. Wij genieten thuis van een koffietje midden de bloemen. We zien de bijen elk knopje bezoeken, de vogels wippen van tak tot tak... de natuur dichtbij en toch heel mooi.
|
25-06-2013, 19:39
|
|
|
|
|
|
BLOK BERICHTEN -->
| 24-06-2013 |
vakantie in zicht maar geen zomer
|
Vandaag even boodschappen gaan doen en wat was het koud... 10° om de dag mee te starten... af en toe een regenbui dus weer vlug naar binnen en wat klusjes opknappen. Onze ene kleindochter deed het prima op school en dat maakt ons fier... de andere moet nog even op de resultaten wachten maar die zullen zeker prima zijn. Vandaag gingen ze naar Aqualibi in Brussel, zwemmen met het vijfde en zesde leerjaar... een prijs die ze wonnen met de KIK wedstrijd. Morgen wordt het dan weer stappen, 10 km rond of in Brussel met heel wat scholen uit Vlaams Brabant. Toch fijn dat ze ook nog eens wat toffe dingen samen kunnen doen met hun leeftijdsgenoten. Als ik sommige commentaren lees in de krant over het feit dat de scholen niets meer doen de laatste dagen en dat het tijdverlies is, denk ik toch dat juist samen leren prettige dingen doen, elkaar aanmoedigen, de kans krijgen om sommige dingen beter te doen dan klasgenoten die misschien beter studeren heel nuttig is. Voor de leraars is het zeker geen gemakkelijke tijd. De toetsen moeten verbeterd worden, de rapporten geschreven en heel goed gemotiveerd worden, en dan moet ook de aktiviteit worden voorbereid, het toezicht laat weinig tijd om zelf te genieten... Vaak worden wij als ouders, grootouders gevraagd om een handje toe te steken en dan zie ik 's avonds mijn dochter en schoondochter bezig met hun voorbereidingen... en ja ze staan al jaren in het onderwijs maar willen toch elk jaar weer vernieuwen, zoeken naar middelen om de interesse van de kinderen te trekken. Zelfs in de vakantie gaan er heel wat vrije dagen op aan de voorbereiding... Als ik al die commentaren hoor denk ik "mensen als het zo aangenaam is in het onderwijs, waarom koos je er niet zelf voor". Elke job zal wel zijn voordelen hebben maar de onbetaalde uren 'vergadering, oudercontacten, afspraken met ouders voor
na schooltijd, met het CLB, CBJ na de uren... worden door niemand gezien en erkend. Ik hoop alvast dat de motivatie van de leerkrachten die het goed willen doen weer geen knauw krijgt... ik heb bewondering voor hen en geef hen alvast een 10
|
24-06-2013, 21:31
|
|
|
|
|
|
| 23-06-2013 |
maatjes op zondag
|
Zondag, een trieste winderige regendag maar we laten het niet aan ons hart komen. Bij een glaasje cava proeven wij de nieuwe Hollandse maatjes en ze smaken heerlijk, vettig. Na een smakelijke maaltijd even rusten en dan weer wandelen, tegen de wind in... Bij dit weer wagen er zich weinig wandelaars buiten zodat wij de kouter voor ons alleen hebben. Bij een koffietje denken we aan onze vrienden die vandaag op reis vertrokken naar Italie... hopelijk hebben ze geen fileleed of last van de regen en komen ze behouden aan in hun mooie hotel. Ze verdienen het om wat rust te hebben en lekker verwend te worden. Wij blijven voorlopig thuis en houden een oogje in het zeil.
|
23-06-2013, 19:09
|
|
|
|
|
|
| 22-06-2013 |
simpele zaterdag
|
Zaterdag, weekend maar opnieuw geen mooi weer maar weer of niet we trekken er toch even op uit. s'Middags komen de kleinkinderen even wat eten en wordt er druk gepraat bij een ijsje als dessert. De oudste kleindochter was moe want ze had een verjaardagsfeestje achter de rug... een nachtje slapen in een tent met de vriendinnen uit de Chiro. Sedert ze bij de jeugdbeweging is bloeide ze helemaal open en durft ze veel meer dan vroeger. Leren samen te werken, leren te winnen en te verliezen op een sportieve manier, bewegen, je plan leren trekken, allemaal dingen die belangrijk zijn en als ze dan nog op een prettige en speelse manier worden bijgebracht is dat zeker meegenomen. Nog een paar weken geduld en het is tijd voor het grote kamp. Dat er ook in deze tijd nog zoveel mensen zijn die gratis zich willen inzetten voor de jeugd en zoveel tijd steken in de voorbereiding vind ik schitterend. Toi toi toi chiromeiden
|
22-06-2013, 00:00
|
|
|
|
|
|
| 21-06-2013 |
grijze haren, grijze ezel
|
Vrijdag , winkeldag en dus rijden we snel naar de plaatselijke supermarkt. Overal liggen grote buizen die moeten dienen voor een extra aanvoer van drinkbaar water. De buizen zijn al aan elkaar gezet en niemand kan nog in of uit zijn garage. Morgen worden de buizen in de grond geboord. Omdat mijn haar nu toch heel grijs geworden is vind ik tijd om het wat kleur te geven. De kapper kleurt en knipt en ik voel mij weer een beetje beter tot ik naar de kinesist moet die mijn nek en schouder duchtig onder handen neemt. Hopelijk is het morgen niet te veel afzien.
Bij de kapper vertelde een dame over een onverwachte zeer grote erfenis die haar eens werd nagelaten. Ze vonden overal bankbiljetten zelfs in de kerstballen terwijl ze dachten dat de betrokkene eerder arm waren en de begrafenis wel sober zou moeten gehouden worden. Ja zo'n erfenis zou ik ook wel eens willen krijgen maar ik ben ook tevreden met wat ik heb... een krakend lichaam dat toch nog heel wat kan en vooral een positieve spirit.
En de dierenfamilie bij de dochter wordt weer groter. Twee ezeltjes Utte en Netteke worden de nieuwe bewoners eind juli. Schattige diertjes zo te zien.
|
21-06-2013, 00:00
|
|
|
|
|
|
| 20-06-2013 |
alles goed of toch niet...?
|
Het was weer ons dagje...Het weer was zwoel en winderig zodat de wandeling wat aarzelend moest starten... gaat het regenen of niet? De regen kwam en wij wilden ondertussen tv zien maar toen bleek de digicorder stuk te zijn... even gebeld naar telenet en we mochten een nieuwe afhalen. Dat moest worden uitgesteld omdat de arts van mijn vader de toelating wou vragen om vader over te brengen naar het ziekenhuis... er is een zekerheid dat hij darmkanker heeft... Dus snel allerlei spullen inpakken voor een verblijf in het ziekenhuis tot de tweede telefoon kwam dat vader niet meer wil opgenomen worden. Hij is bijna 92 jaar en een behandeling zou niet echt meer helpen. Hij wil liever in zijn vertrouwde omgeving blijven wat de arts eveneens de beste oplossing vond. Toch nog even een bezoek gebracht. Hij was heel rustig en leek al vergeten te zijn wat de dokter hem vertelde. Voor ons is het toch weer even een wel echte confrontatie met het feit dat mensen sterfelijk zijn en dat dit snel kan gaan. Gelukkig blijft er nog even tijd om langzaam afscheid te nemen en om vader nog eens extra te verwennen.
Toen belde onze dochter dat op de school van ons kleinkind hersenvliesontsteking werd ontdekt bij een kleurtertje.. ook dat is even schrikken want niemand wil dat kinderen dat oplopen... afwachten dus en goed in het oog houden en alvast wat info opzoeken op internet.
Het regelen van de tv 's avonds, bleek geen makkie en dus belde ik telenet op voor ondersteuning zodat alles in orde kwam... alleen moet ik toch nog om twee andere doosjes...en zo blijft een mens bezig.
Tijdens de avondwandeling worden wij weer getroffen door de tedere schoonheid van de klaprozen, mijn lievelingsbloemen in het wild
|
20-06-2013, 00:00
|
|
|
|
|
|
| 18-06-2013 |
een zwoele dinsdag...
|
Vol goede moed wou ik vandaag in de tuin werken maar na een paar minuten werd het me echt te heet om veel te doen. De temperatuur was ineens zo hoog en dus knapte ik binnen, waar het toch koeler is, heel wat karweitjes op. De dagelijkse grote wandeling werd eveneens ingekort. Mijn haren worden door de zon heel snel grijswit en ook onze hond heeft het als zwartje heel moeilijk met de zon en de hitte.
Onze kleindochter moest als laatste proef nog een spreekbeurt houden in het vijfde leerjaar over iets wat ze leuk vinden, waar ze van houden enz. Zij koos voor de nieuwe alpaca die de rest van de huisdieren sedert een tijdje gezelschap houdt. Al weken is ze ijverig bezig met het maken van foto's.. hoe hij eet, wat hij zoal doet, hoe hij geschoren werd, waar hij vandaan komt enz... Als verrassing kwam "Olaf" ook op klassenbezoek dank zij de vriendelijke papa die het dier een wandelingske liet maken. Alle kinderen kregen een kleine foto van Olaf en een plukje wol... gelukkig voor oma moest ik nog net niet een truitje breien van zijn wol
Dat ze een zeer goede score behaalde deed haar echt deugd al hadden we dat wel gedacht na zoveel voorbereiding en het prachtige werk dat ze deed. Oma kan weer fier zijn op haar nageslacht
|
18-06-2013, 00:00
|
|
|
|
|
|
BLOK BERICHTEN -->
| 17-06-2013 |
tuinproject
|
|
Het eerste leerjaar van het IMI Roosdaal en Pamel trokken er vandaag op uit om om een dagje door te brengen op een kleine boerderij waar ze kennis kunnen maken met dieren, hun verzorging, hun producten enz. De bus zet hen af op de Kongoberg en via kleine paadjes dalen ze af naar de plaats van afspraak. De schapen, paarden, de kruiden en wilde planten worden deskundig gekeurd en bewonderd. Netels die prikken hebben ze eveneens ervaren. Het gaat bergop en bergaf maar dan kunnen ze de stal in. Bruine schapen, schattige alpaca's kijken hen verbaasd aan. Het reuzegroot konijn vergeet even te eten en de kippen en loopeenden denken er het hunne van. Op de wei kunnen de dieren nog beter bewonderd worden. De vacht van een alpaca is zeer zacht en al zijn ze pas geschoren, ahun kopje voelt aan als een teddybeer. Ze voederen brood aan de schapen en korrels aan de alpaca's. Dan is het tijd voor de aktiviteiten. In groepjes gaan ze op insektenjacht, spelen ze zoals de boerenkinderen vroeger, proberen ze te lopen op klompen. Anderen leren hoe dieren verzorgd worden, laten zich een mooi dierenverhaal vertellen in de hooischuur, mesten de stal uit en voeren dat naar de grote boerderij met de tractor of de kuiwagen. In de keuken worden kruiden geproefd, thee gemaakt van munt, citroenmelisse. De rabarber zonder smaak vinden de meeste maar zuur maar met wat suiker is het toch lekker. Toastjes smeren met zelfgemaakte plattekaas met tuinkruiden gaan er natuurlijk in. Het wordt proeven... Een andere groep is heel hard aan het werk want ze gaan vilten met alpacawol in diverde kleuren. Er wordt intensief met zeep gewreven tot een mooi werkstuk zichtbaar wordt... de resultaten mogen er best zijn. En zo komen ze allemaal aan de beur en is het middag en tijd om de knapzak aan te spreken. En toen kwam de regen, eerst met een paar druppels maar wat later werd het een grote dikke vette bui. Schuilen dus in de keuken, de stal, de hooischuur en gewoon toch weer verder doen. Een ijsje kan er ook bij regenweer goed in en dan is het weer tijd om naar de school te gaan. De tractor en kar brengt de bende in groepjes weer naar de Kongoberg waar ze het bos induiken om te schuilen voor de regen tot de bus hen komt ophalen. Het werd een fijne dag voor iedereen, kinderen, juffen en oma's, opa en ouders... bedankt en tot volgend jaar
|
17-06-2013, 00:00
|
|
|
|
|
|
BLOK BERICHTEN -->
| 15-06-2013 |
zaterdag... verjaardagsfeest
|
Elk jaar wordt er ter ere van onze ene kleindochter haar verjaardag een groot tuinfeest gegeven waarop familieleden, vrienden en kennisen van harte welkom zijn om samen te genieten van de geneugten van het goede leven. De glaasjes cava worden steeds gevuld en wie liever bier of frisdrank heeft hoeft niet te wachten. Eerst is er koffie en een zeer uitgebreid dessertenbuffet met taarten, cake, snoep naar keuze. Er wordt volop gesmikkeld en geproefd. Is dat wat verteerd dan is het tijd voor een kippenboutje en later komen de ribbetjes a volonté met taboulé of een aardappeltje in de schil. Heb je nog steeds honger of trek in dan wachten belegde broodjes... niemand hoeft honger te lijden.
De ruime tuin biedt iedereen de gelegenheid om de benen te strekken en groot en klein flaneren dan ook door de tuin en het aansluitende wandelpad. De kinderen hebben een eigen plek waar alle speeltuigen, zandbak, watertafel, trampoline enz staan opgesteld. Iedereen heeft in de massa kinderen wel een speelkameraadje gevonden en je ziet de groepjes dan ook regelmatig van plaats verwisselen. Eén plekje doen ze allemaal graag aan nl. de "snoepjesboom". Aan lange linten hangen overal snoepjes en deze worden gretig geplukt door groot en klein. Natuurlijk wordt er ook wat bijgepraat. De vrienden van zijn nu ook onze vrienden geworden en het is fijn om te zien dat iedereen steeds weer aanwezig is en zich goed voelt. Het was een fijne dag die ondanks de koude wind tot in de vroege uurtjes duurde... morgen is het zondag en dus mag iedereen uitslapen voor er weer wordt opgeruimd
|
15-06-2013, 00:00
|
|
|
|
|
|
BLOK BERICHTEN -->
| 13-06-2013 |
donderdag
|
|
Maandag en donderdag bezoek ik mijn vader in het rust- en verzorgingstehuis. Dat is telkens een confrontatie met het langzaam ouder worden en de totale aftakeling van een mens. Mijn fiere vader is momenteel een schim van zichzelf geworden. Hij kan nog zo weinig, verstaat niet echt meer een verhaal en kan zelf geen echt gesprek meer aan. Hij herhaalt zichzelf steeds en alleen de echt fysieke behoeften hebben zijn aandacht. Hij is afhankelijk van de verzorging en die laat, zoals in vele rusthuizen, toch te wensen over. Bellen voor hulp is bijna een loterij. De ene verzorgster komt snel de andere niet en je hebt er weinig verhaal tegen. Ik kan mij niet voorstellen om er zelf ooit te moeten wonen, ik vind het een wachtkamer op de dood. Geen eigen spulletjes meer, geen verleden meer om te koesteren, alleen een tv-toestel waar je de programma's niet meer kunt vinden, volgen... Weinig rusthuizen kunnen mij bekoren dus probeer ik er niet aan te denken daar ooit even te moeten wonen.
Een manier om die naargeestige gedachten te verdrijven is het maken van een lange wandeling door mijn kouter, vechtend tegen de wind en lopend tussen de regendruppels.. op naar vrijdag
|
13-06-2013, 00:00
|
|
|
|
|
|
BLOK BERICHTEN -->
| 12-06-2013 |
reunie in Mere Sint Jozefsinstituut
|
|
Vandaag komen we met de klasgenoten afgestudeerd in 1967 opnieuw samen voor een bezoek aan onze oude school. Nou ja oud, alles is intussen opgeknapt, verbouwd, bijgebouwd. Het viel op dat de leerlingen nu heel wat mogelijkheden meer ter beschikking heben dan wij maar toch voelden wij ons goed op school, de veilige soms wel bekrompen wereld waar wij op elkaar aangewezen waren als grote groep internen.
De directie ontving ons met enthousiame en leidde ons vriendelijk rond in de huidige school... en dat op een vrije middag, het zegt ook iets over het schoolbeleid. We waren haar dan ook zeer dankbaar voor de info en ontvangst.
Nadien bezochten we nog even de resten van wat eens onze thuis tijdens de week was, het internaat en klooster. Slechts een tweetal zusters van toen zijn nog in leven maar ze zien er nog steeds goed uit en herinnerden zich de sloebers van toen nog vrij snel. Bij het zien van de oude vertrouwde omgeving kwamen de verhalen van toen als vanzelf naar boven. Elk haalde wel kleine en straffere verhalen boven over die tijd van toen, in de 'chambrettes', de kapel, de villa enz"
Dat we wat af te kletsen hadden is niet verwonderlijk... elk heeft zijn leven met grote en kleine beperkingen, klachten maar ook grote vreugden.
Als we zo even samen zijn is het net alsof we weer jong en zonder zorgen op school zijn.
Het was een fijne dag om zeker weer eens over te doen.
Dank u wel mensen voor de fijne middag
|
12-06-2013, 00:00
|
|
|
|
|
|
| 11-06-2013 |
dinsdag marktdag
|
|
Op dinsdag is het markt en soms ga ik er wel eens heen. Ik vind het gezellig om langs de vele kramen te slenteren, te keuren, de geuren van etenswaren op te snuiven. Af en toe koop ik dan ook zaken die ik meen nodig te hebben. Je komt ook wel eens mensen tegen die je al een tijdje niet meer hebt ontmoet. Vandaag wip ik ook nog eens binnen in de Mexx winkel en koop ik een mooi vestje voor op mijn nieuwe kleed. Na de middag ga ik weer wandelen maar ondanks het zonnetje af en toe kom ik niemand tegen. Na de wandeling nog even genieten van een koffietje buiten op het terras... zo heb ik toch dat zomergevoel
|
11-06-2013, 00:00
|
|
|
|
|
|
| 10-06-2013 |
een gewone maandag
|
|
Een maandag zoals zovele... winderig weer met heel weinig zon en toch ontsnap ik niet aan de lange wandeling met onze hond. De kouter in de buurt is een prachtige locatie om te wandelen. De betonweg slingert zich door de velden en weiden, bergje op en bergje af... De boterbloemen verdwenen uit het grasland samen met de maaibeurt maar de Sint Jansbloemen wuiven vrolijk met hun witte kopje terwijl de tere klaproosjes pronken in al hun schoonheid. De natuur op haar best en daar kan ik van genieten.
Ook de koeien in de wei krijgen mijn verdiende aandacht. Prachtige beesten vind ik dat. Sommige hebben mooie ogen met lange wimpers en ze kunnen echt zwoel kijken. Ik kan dan ook heel lang deze mooie, ondergewaardeerde beesten bekijken. Als ik ze zo zie liggen of staan kan ik niet denken aan sappige biefstukken...
Op mijn wandeling kom ik ook heel wat bekenden tegen, mensen die ik vroeger helemaal niet kende en die ik soms ook nu niet weet wonen. Aanvankelijk kende ik alleen de naam van de honden en waren zij gewoon de baasjes van "Snoepie, Booster, Jefke, Bob, Flint, Max, Evita, Sloeber enz" maar nu hebben ze een gezicht en een naam. We praten wat bij over het weer, de gezondheid, de kinderen, de wereldproblemen en volgen vaak dezelfde weg wat het wandelen veel aangenamer maakt. Moet ik alleen op stap dan neem ik de walkman mee... misschien niet echt iets voor oma's maar met wat ritme stap ik toch een stukje beter en aangenamer. De hond vind alles oke zolang hij mag rondlopen door het veld
|
10-06-2013, 00:00
|
|
|
|
|
|
|
|
| E-mail mij |
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
|
| Gastenboek |
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
|
|
|
|
