Vandaag vieren we vaderdag op de flank van de Kongoberg waar het aperitief en de hapjes, vlijtig klaar gemaakt door onze kleinkinderen, bij onze aankomst al klaar stonden. Al waait de wind nog fel, toch genieten we van het aarzelend zonnetje. De alpakas keuren het bezoek en zien er op toe dat alles vlot verloopt. Ze staan nog in hun hemdje want hun wol is pas geschoren. Het zijn lieve maar zeer nieuwsgierige dieren die alles en iedereen volgen. De schapen sluiten zich bij hen aan en willen graag mee genieten van de pick-nick die we omwille van het weer toch maar binnen nuttigen. Het is eens iets anders en we zitten toch midden het groen. Na het eten trekken we naar de Bosberg voor een wandeling. Het stof spoelen we door in de brasserie op de bosberg. Bier, koffie, ijs, wafel enz... smaken goed en het zonnetje warmt ons weer op. Moe maar zeer tevreden keren we naar ons spechienestje terug. Pepe geniet nog even na van zijn geschenken... vanaf nu zal hij nooit meer het noorden verliezen
Heel fier ben ik op mijn kleindochter die samen met eenaantal leerlingen van het vijfde en zesde leerjaar deelnam aan de KIK wedstrijd (Kranten in de klas). Na de selectie per provincie mochten zij het tegen de andere geselecteerde scholen opnemen. Ijverig volgde onze kleindochter alles wat in de kranten verscheen rond cultuur en media en op dat onderdeel behaalde ze 8 op 10 en daarmee won IMI alvast dat gedeelte. IMI deed het verder ook zeer goed en zo wonnen ze de kwis. Een mooie prijs en de GROTE EER deed hen stralen. Natuurlijk waren medeleerlingen, leraars, ouders en natuurlijk grootouders maar wat fier op hun spruiten en op de school. Ook de gemeente en provincie wilden dit goede resultaat belonen en zie de burgemeester en een depute kwamen de leerlingen verrassen met een reuzegrote taart... en of ze het zich lieten smaken.
Pedro is een schat van een hond maar wat eigenzinnig. Hij wil niet dat men kwaad op hem inspreekt, dan lijkt hij niet te luisteren. Hij is zeer aanhankelijk en altijd en overal rondom mij. Wij vonden Pedro op de website van RESKANI die honden voor adoptie aanbiedt. Wij kozen Pedro die in een asiel in Zaragoza (Spanje) zat. Na een echte adoptieprocedure (te vergelijken met een adoptie van een kind) kon ik onze hond afhalen op de luchthaven van Zaventem. Het was liefde op het eerste gezicht. Wij zijn Isabelle en haar hondenasiel nog steeds erg dankbaar voor al de moeite die ze deden om het leven van Pedro te redden. Wil je meer weten over deze verdienstelijke organisatie bezoek dan hun website :www.everyoneweb.com/rescani.be
Hallo lieve mensen, Onze familie heeft nogal eens pech in grote en kleine dingen en dus koos ik voor onze bijnaam SP... met pech en zo zijn wij de SPECHIES geworden. Na een boeiend maar zeer druk professioneel leven ben ik toe aan een welverdiende rust. Rusten is er voorlopig nog niet bij want al kon ik mij het vroeger niet voorstellen, nu wordt mijn vrijetijd door allerhande dingen opgeslorpt. Het tempo is misschien wat trager... maar de dag is zo weer voorbij. Ik heb schatten van kinderen en kleinkinderen die mijn leven boeiend houden en die mij leren te genieten van de kleine dingen in het leven. Deze kleine dingen wil ik regelmatig neerschrijven, misschien als herinnering aan leuke en minder leuke dagdagelijkse dingen. Mijn dag heeft een aantal vaste momenten. Elke dag ontbijten en de krant van a tot z doornemen, dan het huis opruimen, klussen, koken, en na de middag gaan wandelen met onze hond Pedro. Af en toe vang ik de kleinkinderen op, bezoek ik vroegere collega's of trek ik er met vrienden eens op uit... allemaal doodgewone dingen van een doodgewone oma die graag bezig is op haar pc
Het giet weer water maar toch moeten Pedro en ik er op uit. Met wat tegenzin trek ik mijn wandelschoenen aan want het zal weer een natte bedoening worden. Een paraplu is geen optie want het waait ook te veel in de kouter. Ik ben blijkbaar niet de enige die de weergoden gaat trotseren want een buurvrouw heeft ook hond en moed verzameld om mee op wandel te gaan. Met goede moed lopen we de kouter in en gaande weg bij een geanimeerde babbel, voelen we de regen niet meer, we blijven zelfs nog wat napraten terwijl de regen in bakken over ons neervalt. Menselijk kontakt is toch iets prettigs... hopelijk kunnen we morgen van een beter weertje genieten al zal een regenbui ons ook dan niet tegenhouden.
30-11--0001, 00:00
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
vaderdag tussen Kongoberg en Bosberg
