Een nacht zoals zovele voorgaande, we liggen er redelijk op tijd in en iedereen respecteert de stilte, maar dan moet er iemand naar 't toilet, lichtje aan, deuren klapppen... hee! vroege vertrekkers...het warme weer...een slaap met intervals En dat beginnen we nu wel te voelen . Als we ergens wat rust nemen, vallen onze oogjes al eens toe.
Dat zijn de kleine ongemakjes voor een pelgrim.
Vandaag hebben we een kortere wandeling gemaakt. Om kwart voor zes vertrokken en voor 11 uur waren we in Najera. Een wandeling door de Rioja-wijngaardstreek.
We zien elke dag mensen terug van vorige dagen,...een goeiedag, een eindje samen wandelen, een gezellige babbel, een ervaring of een tip, een heel persoonlijk iets... pelgrims van over de hele wereld verstaan elkaar.
Seffens gaan we het stadje verkennen en als we wat interessants zien of meemaken, vertel ik jullie dat morgen.
We hebben een goede nacht gehad met z'n drieen op ons kamertje en de deur naar het balkon wijd open.
Het was druk aan de ontbijttafels maar men had voldoende en gevarieerd voorzien.
Voor zes uur waren we weer de deur uit en er waaide een aangename wind.
Al vlug kregen we de stad Logrono in zicht. We volgden kilometers het brede geasfalteerde pelgrimspad tot aan de stadskern en daarna nog een heel eind door de nauwe,hoogbebouwde straatjes van de oude stad tot we inhet commerciele gedeelte arriveerden waar we een eerste koffiepauze namen en ons wat bevoorraadden.
Het duurde daarna nog een heel eind eer we de bebouwing achter ons lieten en in de mooi onderhouden groene stadsrand terechtkwamen.
Kilometers wandel-, fiets-, joggingpad kregen we daarna voorgeschoteld en jong en oud was sportief bezig.
Het werd alsmaar warmer maar in de schaduw van het groen, soms een douche van de gazonsproeier en de nog steeds aanwezige wind, regen we de kilometers aaneen.
En uiteindelijk zagen we Navarrete tussen wijngaarden liggen.
We hebben weer een tamelijk rustige slaapplaats gevonden, een middagdutje gedaan en het stadje wat verkend. Er is hier heel wat opvang voorzien voor pelgrims. De kerken, de laatste tijd, zijn oogverblindend mooi...goud in overvloed. En de riojawijn gaat er ook vlotjes in.
Maar wat ons toch het meest gaat bijblijven zijn de leuke gesprekken met andere pelgrims. Vandaag waren dat een Zuid-Koreaan, twee Oostenrijkers, een Canadees gezin, een wirwar van talen waarin wij Belgen dan vaak als tolk fungeren.
Heel warme groetjes maar we houden het hoofd koel,
doen jullie dat ook maar...
Gisterennamiddag is er nog een vierde man op de kamer gekomen. Een vinnig, klein, tenger Italiaantje, had 44 km gestapt met alle details op de computer maar met hem viel niet te praten, hij sprak enkel Italiaans.
Hij was vanmorgen al om vijf uur de deur uit want hij deed twee etappes per dag.
Wij zijn een uurtje later, na een vrij uitgebreid ontbijt vertrokken want wij hadden maar drievierde tocht gepland.
De kerk, waar we gisteren de binnenkant met open mond, zoveel bladgoud, bewonderd hadden, zagen we nu sfeervol verlicht, langs de buitenkant.
En daarna wandelden we verder door dat weidse golvende landschap, een lappendeken van geel, groen, bruin, waar we gisteren al in vertoefden. Alles ruikt fris en de opkomende zon zorgt voor dat speciale lichteffect.
Hier en daar zie je wat huizen bijeen staan en dan is het gissen naar welke kant de camino kronkelt.
In het tweede dorpje/ stadje hebben we na twee uurtjes stappen, een pauze genomen bij een alberge.
Daar zat een jong gezinnetje met 4 kleine kinderen en 3 jonge meisjes te ontbijten.
Nadien hebben we dat hele gezelschap voor ons zien wandelen: de kleinste in een rugzak bij mama, de drie andere kinderen,elk met een eigen rugzak, aan de hand van papa of een van die drie meisjes. En nu logeert dat hele gezelschap hier ook. Toffe bende, flinke kinderen...
Rond de middag waren we op onze bestemming, hebben vannacht een kamer voor drie, klein en warm maar geen storende vroegvertrekkers. Hier en daar horen we al dat sommigen het moeten opgeven. Daar hoeven wij gelukkig nog niet aan te denken, ook dankzij het rugzaktransport.
We proberen morgen om vijf uur de deur uit te zijn... En 's nammiddags wordt er dan wat slaap ingehaald.
Een pelgrim moet er wat voor over hebben maar... je krijgt er zoveel mooie momenten voor terug.
