Dag 11: Oignies-en-Thierache -> Laval-Morency 33km
Het ontbijt stelde in tegenstelling met het avondeten niets voor. Met een bijna lege maag zijn we vertrokken en Paul had wat last van zijn keel. We zaten dadelijk op de goede weg ... De bossen in ...kilometers lang...maar wat een ravage richt bosbouw soms aan! Het waren meer kilometers tot het grensdorp dan de gids aangaf en er was geen bevoorrading. Dus peuzelden we wat nootjes en een energiebar tot Francesco ( een kamergenoot in Leffe) opdaagde. Hij was zo blij ons te zien dat hij zijn knapzak deelde. Proximus liet weten wanneer we de grens passeerde en van toen volgde we de nieuwe pelgrimsroute PR51. Veelal over asfaltwegen tot in Rocroi,gekend stadje op de route,maar nu erg verlaten. De overschot van de pizza daar namen we mee voor avondeten. Het werden nog vele km tot onze eindbestemming maar de ontvangst daar maakte veel goed. Een niet meer zo jong , grappig, vitaal heertje leent ons zijn camper als slaapplaats en in zijn huis kunnen we douchen, eten en gezellig babbelen. En na zo'n dag gaan we zeker goed slapen.
Groetjes, Paul en Lut.
De nacht in de caravan viel al bij al nog mee. Alles voor het ontbijt en de picknick hadden we de avond tevoren van de campinguitbaters meegekregen. Rond 9 uur verlieten we in alle stilte deze toch wel aangename overnachtingsplaats.
Met de wind in de rug en de zon al van de partij ging het in flink tempo verder zuidwaarts. Van dorp naar dorp, ontwakend, verbonden door weidse glooiende landschappen van akkers, weilanden, kleurrijke hagen...
's Middags arriveren we in het drukkere stadje, Treignes, we trakteren ons op een lekkere potage du jour.
Namiddag loodst de GPS ons feilloos kilometers lang door bossen.
Rond halfvier arriveren we bij ons volgende gastgezin. Een Nederldse weduwvrouw die haar mannetje kan staan en haar gasten in de watten legt. Heel lekkere en en gezellige avond en...
Morgen wandelen we Frankrijk binnen...
Groetjes, Paul en Lut.
De wind geeft ons vandaag een duwtje in de rug en van dat spatje regen van Sabine of Frank hebben we ook eenietsepietsie gevoeld. We korten de laatste dagen het Gr-pad 654 af maar de tocht wordt er zeker niet minder mooi op.
We zijn nu gehuisvest in een comfortabele stacaravan. En ons avondeten is al besteld in de gezellige cafetaria. En na uren zoeken hebben we ook onze eerste verblijfplaats, voor zondagavond, gevonden op Franse bodem.
Een tocht vol afwisseling...'t blijft boeien.
Groetjes, Paul en Lut.
Samen op een slaapzaal ... Dan moet je het gesnurk erbij nemen. Maar al bij al een redelijke nacht.
Pater- gastheer heeft net als bij het avondmaal voor een rijkelijk ontbijt gezorgd. We maken wat picknick en gespen dan de rugzakken op voor de wandeling naar Hastière. Een korte trip, door eindeloze velden, omwille van de overnachtingsmogelijkheid.
Om 13 uur zijn we in Hastière, brengen onze rugzakken naar de B&B en proberen de namiddag in het kleine stadje door te brengen met wat sighseeing en de tocht in Frankrijk wat voor te bereiden en de blog alvast te schrijven. Rond 17 uur is onze kamer ter beschikking.
Onze blog kan je ook bekijken op:
www.naarcompostela.be. Als je op deze blog reageert kunnen wij jullie reacties wel lezen.
Groetjes Paul en Lut.
Vandaag was het een korte wandeling: eerst door het golvend Famenne landschap en de tweede helft langs het rustgevend gekabbel van de Maas. We logeren deze nacht op een slaapzaal met 4 in de abdij van Leffe. Het is tot nu de primitiefste slaapplek maar het gezelschap valt wel mee, ook wandelaars. We zitten hier op loopafstand van Dinant en zijn ons daar wat gaan bevoorraden. Wat een toeristische drukte!
We hebben ook bezoek gehad van onze goede wandelvriend Berto. Elke dag keek hij uit naar de blog en postte een reactie. Helaas kunnen wij jullie reacties niet lezen op onze smartphone. Reageren doe je best met een email naar www.bloggen.be/naarcompostela of je stuurt ons een sms-je want wij zijn ook wel benieuwd naar jullie reacties.
Zonovergoten groeten van op een bankje in de abdijtuin van de nog altijd enthousiaste Paul en Lut
Met z'n zevenen aan tafel, de grote tafel bij de lieve gastvrouw Anne-Marie... En de zon die ons naar buiten lokt... Wat zijn wij geluksvogels. We wandelen door een stad die ontwaakt en Jan Fabre schittert op zijn schildpad boven op de citadel en de broekspijpen worden afgeritst...de GPS loodst ons feilloos door afwisselend landschap. In het dorpje Arbre nodigt een mevrouw die een kunstgalerijtje openhoudt ons in haar tuintje uit op de koffie...en we gaan slapen in een grote natuurstenen hoeve ook de kampplaats van een scoutsgroep.
Onze tocht is zo boeiend vooral door de mensen die we onderweg tegenkwamen.
Ideaal wandelweer: licht bewolkt, 16 graden.
Gezellig ontbijt met ons gastgezin en dan op weg ( de pelgrimsweg letterlijk volgend): door de stad Andenne en groene rand, een rustig eind langs de Maas, richting Marche-les-Dames, naar de (verlaten) abdij Notre Dame en toen moest de GPS het overnemen, maar die liet het afweten. We kunnen kaartlezen en bereikten ons vijfde slaapplaats. We mochten weer zoveel gastvrijheid en gezelligheid van de gastvrouw ervaren, samen met nog een franstalig pelgrimskoppel.
