We hebben goed geslapen deze nacht maar we worden toch nog altijd vroeg wakker.
Na een eenvoudig ontbijt hier in de hostel zijn we naar de bushalte gewandeld , om van daaruit naar het grote busstation te rijden. Van daaruit zijn we met een andere bus, in twee uur en een kwartier, tot Finisterre gereden,.
Een mooi traject, aan een kant het water en aan de andere kant rotsen met daartussen of daarvoor mooi verzorgde huizen met meestal nog dat gebouwtje om mais te drogen.
Alleen de bovenkant van de omgeving zag er maar somber uit en het begon zelfs wat te regenen.
Maar eens daar hebben we van geen nattigheid meer geweten en tegen de middag scheen zelfs de zon.
We kwamen dan wel aan in Finisterre, naar het echte einde moesten we zelf nog 3 km stappen... een heel mooi eindpunt van onze tocht met de 0,00 kilometerpaal en onze allerlaatste stempel.
En op deze allerlaatste caminodag werden we nog aangenaam verrast met het onverwachte, blije weerzien van vroegere, soms heel vroegere, tochtgenoten; twee Mexicaanse nichtjes, de Gentse Fien en de Nederlandse Nico.
Bij aankomst terug in Santiago, hebben we meteen onze tickets voor morgen, naar Porto, gekocht.
Dus hier eindigt ons Santiago-avontuur... Al kostte het soms wat moeite om het dagverslag nog te schrijven...het feit dat jullie daardoor zo met ons meegeleefd hebben, is mijn grootste voldoening. Heel erg bedankt daarvoor en voor de vele aanmoedigende reacties.
