We hebben deze morgen weer zo'n aangename overnachtingsplek moeten verlaten. Heerlijk gegeten, fijne anekdotes verteld, prima geslapen..
bij niet meer zo jonge maar fantastische mensen met heel wat gastenervaring.
En de zon was van de partij... De gastheer bracht ons terug naar het eindpunt van gisteren en al vlug lag het stadje Varcy achter ons en wandelden we de bossen in. Zeker tweederde van de tocht verliep door het bos, afgewisseld met stukjes D-weg en wat velden. De schaduw in het bos was welkom, want de zon scheen uitbundig.
Vandaag overnachten we in een pelgrimsgite van de gemeente. Het is wat primitiever dan gisteren maar we zijn proper gedoucht, de was is bijna droog en in de kasten staat allerlei etenswaar. Er is alleen niet veel contact tussen de pelgrims onderling... waarschijnlijk door de taalbarriere.
Maar misschien seffens bij het avondeten komen de gesprekken makkelijker op gang.
Groetjes, Paul en Lut.
Het regende toen we vanmorgen wakker werden. Maar het was gelukkig maar van zeer korte duur.
We hebben vandaag weer een zeer mooi parcours gewandeld en het werd alsmaar warmer en zonniger.
Eerst moesten we terug zien te geraken op de compostelaroute. We waren daar gisteren zo'n 8 km van afgeweken. Maar we waren goed uitgerust, het vlotte goed en we genoten van het landschap. De "vingnobles de Tannay" stellen evenwel niet veel voor.
's Middags zaten we terug op het goede spoor. We wandelden nu meer op veldwegen. En de boeren verwachtten nog meer mooi weer want er werd flink gemaaid. Het was echt genieten van de schoonheid en weidsheid van het landschap van de Morvan,
Rond 15 uur waren we al in Varzy: een statige kerk op een plein, publieke voorzieningen, een rustoord maar het geheel gaf een vervallen indruk, zoals we hier veel dorpjes en stadjes tegenkomen.
Daar is onze gastheer ons met de auto komen oppikken en we zijn zo'n 5 km verder gereden en we beschikken nu over een gezellige, confortabele chambre d'hotes in een piepklein dorpje met een veel te lange naam: La Chapelle Saint-Andre.
De gastvrouw hebben we nog niet gezien maar ze heeft ons gisteren beloofd voor het avondmaal te zorgen.
En we twijfelen er niet aan , dat zal weer een gezellig moment worden.
Onze wandelstokken zijn in het koffer van de auto blijven liggen. Die zullen we dus zeker niet vergeten als we hier morgen vertrekken,
Zonnige groetjes,
Paul en Lut.
Paul had er een vrij goede nacht opzitten, nog niet 100% maar we zouden toch op pad gaan.
Lut ging eerst nog om een brood bij de bakker waarmee we onze picknick maakten. En dan was het afscheid nemen van pere Jean van de onthaal in Vezelay en natuurlijk van Marcel waar we verschillende dagen dezelfde verblijfplaats mee deelden. Hij ging over Nevers verder en wij over Bourges maar na een tijdje komen die twee routes weer samen.
Gisteren waren ook een achttal nieuwe pelgrims toegekomen die vanuit Vezelay voor enkele weken of een bepaald stuk van de compostelaroute gingen stappen.
Het werd een heel mooie, droge, aangenaam warme tocht door het glooiende Morvan. Het landschap is gelukkig nog gevrijwaard van windmolens.
Paul had weer zelf een weg uitgestippeld omdat onze aankomstplaats te ver van de compostelaroute afweek.
We hebben nu echt moeite om overnachtingsplaatsen te vinden. Morgen komen ze ons wel met de auto oppikken op de pelgrimsweg.
Voor vanavond vonden we alleen een hotel, luxueus maar te duur voor elke dag. Maar nu genieten we even van de luxe en de zon begint zowaar nog te schijnen.
We hebben zoals gepland, vandaag een rustdag genomen. Maar het was ook nodig want Paul zijn rug werkte nog tegen. We hebben opnieuw een overnachtingsplaats hier moeten aanvragen en ook gekregen. We slapen nu wel samen op een kamer, maar betalen er ook meer voor.
Deze morgen waren we om 7 uur al in een zijkapel van de basiliek om de laude (ochtendgebed) van de paters en zusters mee te maken. Hemelse sopraan- en tenorstemmen, en nadien zijn de pelgrims vooraan uitgenodigd om de zegen te ontvangen. Een heel speciaal moment.
En dan was het zoeken naar een slaapplaats voor morgen als we op pad kunnen gaan..
De hele dag is Paul, vanuit rusttoestand,daarmee in de weer geweest en hopelijk krijgen we seffens een positief antwoord.
We, vooral Lut, hebben alle tijd gehad om het stadje te verkennen maar hopelijk kunnen we morgen onze tocht verderzetten.
We blijven positief!
Groetjes, Paul en Lut.
Het was weer een zeer aangename overnachtingsplek , lieve gastvrouw en zeer aangenaam gezelschap, die we moesten verlaten.
Maar de zon was al van de partij, tijd om te vertrekken na nog even bij de plaatselijke superette langs te zijn geweest.
We gingen vandaag door het bos, langs dorpjes en velden, het terrein werd heuvelachtiger en bosrijker.
Er waaide wel een koude westenwind en af en toe vielen er enkele druppels en op 7 km, na een onverwachte koffiepauze onderweg, kregen we het einddoel al in zicht... hoog boven op een heuvel.
Vezelay , een oud stadje met een bijzondere basiliek, we moeten nog overweldigd worden maar het trekt toeristen.
Vandaag slapen we voor het eerst gescheiden van bed. Er is een mannen- en een vrouwenslaapzaal.
Papa heeft zich wel wat geforceerd om nog tijdig op het postkantoor te zijn. We gaan het morgen alleszins wat rustiger aan doen.
Op aanraden van de gastvrouw zijn we toch maar begonnen langs de D 2. We gingen een tijd lang parallel met de autoroute du soleil met stevige wind op kop. Tien kilometer lang langs wiegende, wuivende akkers tot in de stad Vermenton. Een middelgrote maar erg verouderde stad.
Namiddag wandelden we langs de dorpjes Lucy-sur-Cure, Bessy-sur- Cure en daarna naar onze overnachtingsplaats Arcy-sur-Cure. Inderdaad alle drie gelegen langs de Cure die nog steeds buiten haar oevers stroomde.
Wij hebben het vandaag weer lekker droog kunnen houden en onze dagelijlse was hangt buiten al op het rek.
Vannacht slapen we met vier, met Marcel en een Duitser Nico op een zolder.
En onze zeer vriendelijke gastvrouw is bezig met het avondeten en de lekkere geuren stijgen al tot op onze zolder.
Morgen, op naar Vezelay...het tweede ( na Reims) ankerpunt op onze tocht. We gaan daar een snipperdag nemen.
Eerst even een rechtzetting voor diegenen die ons op de kaart volgen: dag 23 zijn we aangekomen in Foret-Chenu i.p.v. Foret-Cornu.
We hebben het gisteren toch weer getroffen met onze chambre d'hotes. De gastvrouw heeft ons cullinair echt in de watten gelegd zowel bij het avondeten met eigen chabliswijn, als bij het ontbijt met zelfgebakken cake...
En onze kledij was weer helemaal droog bij de houtgestookte centrale verwarmingsketel.
En ... er was zelfs gezorgd voor zon!
Maar toch namen we voor alle zekerheid weer de D-wegen.
Het werd weer een mooie route, heuvelachtig , eerst nog wat akkers maar al vlug eindeloze wijnvelden die er nu al iets groener uitzagen. Maar het water kolkte in de afvoerkanaaltjes van de wijngaarden.
Bij het binnenkomen van het stadje Chablis zagen we hoe de rivier de Serein buiten haar oevers was getreden.
Rond 16 uur waren we bij onze overnachtingsplaats en we zijn weer goed gehuisvest en op tijd binnen want het heeft al weer wat geregend.
En nu is net Marcel gearriveerd. Een Nederlander uit de Betuwe waar we al meerdere keren op hetzelfde adres gelogeerd hebben. Hele toffe mens. Dus dat wordt weer een heel gezellige avond.
Lieve groetjes, Paul en Lut.
