31 maart 2017 , mijn laatste werkdag . Ik was dit jaar wat laat begonnen aan de zoektocht naar een winter job .Vriend Peter gaf de voorzet bij zijn huistandarts en ik mocht a rato van twee dagen per week letterlijk en figuurlijk de gaatjes opvullen .Niet direct veel poen scheppen maar genoeg vergaren om een zomer lang te kunnen bootje varen .De voorbije winter was Peter's afbraakproject onder mijn impuls en zijn supervisie ook terug een opbouwproject geworden ."Den dweerskop" begon binnenin terug op een zeilboot te lijken en werd van een koersvast hydrodynamisch roer voorzien .Peter zelf werd er alleen maar zenuwachtig van , het ging plots allemaal veel te snel en hij begon warempel schrik te krijgen dat de boot eerder ging klaar zijn voor de reis dan hijzelf . Je raadt het al , het was tijd om iedereen en mezelf opnieuw de rust te gunnen waarvoor we geboren zijn ...Bij wijze van opwarming eerst Malaga een weekje onveilig maken ,en al mijn zomerkledij ophalen die daar was achtergebleven . De bus bracht mij stipt en feilloos over nacht naar Lissabon , waar Ryanair met een goedkope vlucht naar Terceira , mij opwachtte . Op de middag stond ik in Praia da Vittoria .Het internationaal vervoer werkt hier vlotter dan het treinverkeer tussen Brussel en Brugge dat mij vorige keer opnieuw drie en een halfuur Sudokus deed oplossen .
De eerste indruk was ...fris , de zomer was hier duidelijk veraf en het hoogdrukgebied der Azoren nog op vakantie . 10 graden minder dan in Malaga betekent dat de trui terug werd opgevist . De Muxicas stond er nog , midden in het pak maar op de eerste rij , intact op het eerste zicht . Bij nader toezien bleek de rotor van de windgenerator en de TV antenne verdwenen . Wat navraag leerde mij dat die er gewoon afgewaaid waren in een felle januari storm en op de grond in duizend stukken uiteenspatten , misschien , ik had zo mijn twijfels .Toen ik op ebay per opbod een rotor voor 15 euro kon versieren was het voorval vlug vergeten . Volgende keer gewoon demonteren voor de winter ! Omsingeld stonden we door drie Russische buren , ze hadden tweedehandse boten kunnen kopen in het Caraibisch gebied en kwamen die hier opkalefateren . Dat kwam goed uit , ik wou namelijk mijn romp terug in de verf zetten , de waterlijn corrigeren , de spoed van de schroef vergroten en wat herstellingen uitvoeren . Een schuurmachine laten draaien hoorde erbij , het stof nu eenmaal ook , maar dat kon s' avonds altijd met wat bier of wodka doorgespoeld worden . De aanvankelijk wat moeilijke conversatie vanwege de taalbarrière raakte zo opgelost , naarmate de nacht donkerder werd herinnerden zij zich meer engelse woorden en leerde ik warempel wat Russisch . Ze hadden al goeie contacten gelegd , wisten waar men de meeste producten spot goedkoop kon krijgen en hadden ook wat exclusieve Russische "chemie" bij , die ze graag deelden . Zo was er aan de overkant van de baai een bouwfirma , die ook de visserijvloot bediende , en die alles van Hempel (verf , antifouling , epoxy ...) verkocht met 50% korting . Een donkerblauwe oplossing , die nog 10x diende verdund te worden , maakte je teakhout voor minsten 10 jaar zacht glad , algen- en onderhoudsvrij . Het goedje was op basis van zware metalen , maar wat er precies in zat wisten ze niet . Waarschijnlijk kanker giftig zodat het in Europa al lang van de markt genomen werd .Hier in Praia kraait er geen haan naar maar vind je wel de mooiste teaken dekken...Als tegenprestatie kon ik ze wat "bootsbouw - know-how " bieden , ik had alles al eens gedaan en het resultaat mocht er zijn , en dat vonden zelfs de russen . Tussen de regen-en stormdagen door werd er vooral geschuurd en "gesocialized" .
Er waren uitzonderlijk veel Fransen aangespoeld waarvan er toch een paar het vermelden waard zijn omdat ze mijn dagen extra kleurden .
De avonturen van de schipper van de "Mésange Noir" in het zog van Darwin de wereld rond geweest .., maar nog steeds niet wetend welke kant zijn schroef uitdraait en dus van manoeuveren helemaal geen benul had .Hij wou terug naar Frankrijk , vertrok drie maal , kwam tweemaal stiekem s' nachts terug met een oud probleem . De derde maal was hopelijk de goeie keer , we hebben er niets meer van gehoord . .Patrick , een ex legionair animeerde samen met zijn Ilsa , een Duitse "Krauterheckse " de marina . We leerden alles over aromatische kruiden en in het wild groeiende salades en spinazie ...heerlijk ! Samen spraken ze iets wat op Spaans leek want elkaars moedertaal begrepen ze niet . Serge en Marilyn had ik vorig jaar al ontmoet maar niet leren kennen . Serge had zowat alle extreem sporten beoefend , menigmaal aan de ultieme kick ontsnapt , en toen alles met de ouderdom wat minder werd , verliefd geworden op Marilyn . Ze sleurt hem mee op een nauwelijks 9m groot stalen kimkielertje, waar hij oervervelende tochtjes meevaart en op de koop toe bij de eerste golfslag al zeeziek wordt . De havens vond hij leuk maar, nee zeilen deed hij niet graag , doch liefde overwint alles ... De "locals" van de jachtclub waar ik ondertussen lid was geworden mag ik niet vergeten , pintjes aan 80 cent en BBQ's aan 5 euro op vrijdagavond waren hun grote troef . De zeiljeugd kan er echter op een professionele begeleiding rekenen , is bijna dagelijks op het water en wordt naar internationale wedstrijden gevlogen op een manier die bij ons ( jullie :) ) alleen afgunst verwekt .
Het weer verbeterde geleidelijk aan , de anticycloon schoof noordwaarts dag na dag dichterbij , en toen die eindelijk pal boven ons lag was..het zomer , onmiddellijk . Toen moest alles vlug gaan , nieuwe waterlijn afplakken , verven , mat schuren , weer verven , antifouling en te water . Haast en spoed is ....even snel als ik te water ging was ik er ook weer uit , een lekkende dieptemeter was de oorzaak .Er was nog geen druppel doorgesijpeld in de voorbije jaren maar na een winter op de kant dus wel . Het kleinood demonteren , nieuwe kit ertussen en de dag erop back to the future . De extra manipulaties worden zelfs niet aangerekend ! Iedereen moest eind mei van het terrein af , er komen grote tenten te staan voor de jaarlijkse feesten in Praia . Gans de stad leek plots wakker geschoten , bloembakken langs de promenade , parasols en ligzetels ( van t'stad ) op het strand , zwemzones afbakenen de binnenstad in de bloemetjes enz. De stuurstanden moesten nog wat verstevigd worden , ik was er vorig jaar in een onevenwichtig moment tegenaan geknald met enkele barsten en een verbogen stuurwiel tot gevolg . Deze werkjes konden rustig op het water gebeuren , naast mijn vriendelijke nieuwe buren ...de zeevaartpolitie .De nieuwe waterlijn zag er goed uit en de nieuwe witte lijn op de romp gaf de boot een wat sportieve sexy look . Het moest echter wat vooruit gaan want ik wou dit jaar de Sanjoaninas in Angra niet missen en die beginnen binnen 10 dagen .
