Weer stond er een goeie 5 BF , aangenaam rustig zeilweer heb ik aan de Engelse zuidkust nog niet meegemaakt. Ik zou het wel leren ,maar dan de "hard way ".
Weer een gevecht met de elementen richting Eastbourne .Toch handig zo'n Ipad mini die je ergens exact binnenloodst want met het blote oog was er geen haven te zien .
Een lange branding lijn wel ,maar dat was het . Dan maar met Steve Jobbs'oog op de "safe water buoy " mikken , en plotseling zag ik ze , een boeitje van een 50 cm groot ,
af en toe uit de golven dansend , voor een gat in de muur achter de branding . Het gat bleek de haveningang ,juist breed genoeg om een boot door te laten ,
of die indruk gaf het tenminste . Vol gas naar binnen in de hoop je niet dwarsgepakt werd door zo'n golf , want dat kwam niet goed .Na nog een sluisje stond Tony
mij op te wachten om een lijntje op te pikken aan de stijger .Hij maakte een wat warrige onwennige knoop op de bolder , maar zoals later zou blijken was dit maar
een kleine reflectie van de knoop waar hij uit ontsnapt was . Het is een splinternieuwe haven , Eastbourne , met een prachtige verkaveling van luxeappartementen eromheen ,
iets wat zich enkel dure mensen kunnen veroorloven , maar verder doods . De eigenlijke stad ligt op 5 te verre mijlen afstand . Morgen weg ..