Portimão in het donker aanlopen is geen lachertje . Het pietluttige groene en rode lichtje dat de haveningang markeert , wordt pas goed zichtbaar als je het
kleinood aan je boegspriet kan rijgen , de kunst is om dan nog de pieren te ontwijken . Eénmaal tusen de muren is de yachthaven ingang goed aangeduid , maar
binnen begint het echte probleem . Er brand in de ganse haven geen enkel lichtje , na drie maal rondtuffen wist ik zo ongeveer waar er pontons lagen ,
maar klampen om de boot aan vast te maken waren niet te zien . Op goed geluk een grote vrije plaats gekozen en goed gegokt , want daags nadien zie je dat de
"visitors-plaatsen" met een opschrift "werken in uitvoering " gemerkt zijn en er voor de gelegenheid dunne nylon visdraad op borsthoogte overgespannen werd .
Spring daar maar eens van je boot in het donker... Wanneer je s morgens de receptie binnenstapt en één van de overtollige secretaresjes erover aanspreekt merk
je zeer vlug dat ze van de havensituatie niets afweten . Formulieren invullen , betalen en niet te veel storen is de normale gang van zaken . Overdag en met
goed weer ziet de haven er anders zeer voortreffelijk uit . Schijn bedriegt ook hier , als het weer verandert en er steekt een fikse zuidenwind op , slaan
de golven over de havenpieren en rollen zo de marina binnen , waar je dan continue ligt te schudden en beven . Het personeel dat het " veldwerk " moet
verrichten is zelden te bespeuren en meestal druk bezig hun vips in electrische golfkarretjes overal rond te rijden . Waar is de tijd dat het havenpersoneel
in zodiacs ons buiten de haven lag op te wachten om ons veilig binnen te leiden ( Porto , Lissabon ). De haven van Portimão , een afrader !
Ik kwam hier eigenlijk langs om enkele surfvrienden van Tarifa te begroeten . De surfclub was nog steeds dezelfde , de leden zo goed als...diegene die ik
best kende was enkele maanden eerder , haastig overleden na een agressieve ziekte . Dit herinnert er mij aan waarom ik nu op reis ben , waarom ik geen tijd
meer wil besteden in plaatsen waar ik niet graag ben . Portimão met zijn mondaine strand , Praia da Rocha is een mooie plaats , zand en rotskust van op de postkaarten ,
maar is ook de overwinter plaats voor vele oudere mensen . De ganse toeristische sektor is erop georganiseerd om daar geld uit te slaan . Veel restaurants
met goedkope maaltijden die eigenlijk niet echt lekker zijn , avondanimatie met tweederangs muziekanten , bingo en karaokeavonden zijn alom aanwezig .
Ouder worden is voor een stuk bewust periodes afsluiten , Portimao is een afgesloten hoofdstuk , hier kom ik niet meer terug .
Bij gebrek aan wind werd de tocht naar Faro een motortocht . De enorme laguna voor de stad is een ideale ankerplaats . Ik had de bedoeling niet om er langer te
vertoeven dus , s'morgens het anker gelicht en verder op motor naar Huelva , Spanje .
Sines is zo'n kuststadje waar je niet naartoe gaat ,je spoelt er gewoon aan . Gelukkig voor de Sinezen zit er zo ongeveer halverwege tussen Lisboa en
de zuidelijke Algarve een spleet in de kust waar je kunt binnenvaren .Ik was er vroeger al geweest , het was me bij gebleven dat het vooral een industriestadje
was , en dat is het nog .Er wordt olie aangevoerd , bewerkt en door dikke pijpleidingen weer afgevoerd . Wat ze er precies maken , weet ik niet , maar als de wind
wat verward blaast hangt er een "zweetgeurtje" boven de stad . Zouden ze zo hard werken ? In elk geval niet in de jachthaven .Men had mij al verwittigd ;
de receptionist is zijn winterslaap al begonnen maar zijn lichaam beseft het nog niet . Met veel moeite tilt hij zijn zichtbaar zware oogleden op om
tot boven de balie te kijken , het lukt hem net , warempel een Sinees met spleeto...het kost hem schijnbaar een ontzettende inspanning om in
verbazend goed Engels een korte vraag te formuleren . Snelle maar correcte afhandeling wordt dat hier, dacht ik , tot ik bijna achteloos naar de uitslag van
de voorbije verkiezingen vroeg , en of er al een regering was . Met enthousiaste volzinnen , nog steeds in correct Engels ,legde hij de katastrofale uitslag
voor , haalde er de Europese crisis bij , vergeleek de situatie met de Belgische politiek en liet vooral , mij paf staan . Deze man was tot veel meer in staat
dan gefrustreerden formulieren invullen . Ik moest een smoes verzinnen om buiten te geraken , en nu ....dit was genoeg opwinding voor één dag . Later bleek voor
alle dagen , want al is het oude centrum wel leuk , veel speciaals is er niet en er is ook verder niets te beleven , ik kon er zelfs mijn beltegoed niet aandikken .
Hallo thuisfront nog even geduld .
Daarbij kwam nog dat het weer slecht was en de wind verkeerd zat zodat het wachten op een gunstige vertrekdag vervelend werd . Morgen is de enige dag van de ganse
komende week dat er nog gezeild kan worden , de slechte zuidelijke wind zou in de loop van de dag naar het westen ruimen zodat de Algarve rechtstreeks te
bezeilen valt , er staan wel nog 3m golven . De dagen erna gaat de zee liggen maar de wind ook . Ik waag het erop , maar zoals reeds zovele malen kloppen
de voorspellingen niet , de wind blijft in het zuiden zitten zodat 80 mijl op motor afgehaspeld worden . Geschud voor gebruik maar oervervelend !
Een cynisch relaas van Sines , het kan alleen maar beter .
Hoeveel maal ik deze stad bezocht heb , ik weet het niet meer en toch is er steeds iets nieuws te beleven . De vele toeristen kleuren de trekplijsters
maar dat deden ze vroeger ook al . De stijl is wat veranderd , voordien namen ze fotos van wat ze te zien kregen , nu van wat ze niet kunnen zien . De alom
tegenwoordige wandelstokachtige verlengstukken van de spiegels voor de toekomst brengen deze ijdeltuiten in vervoering . Wanneer iemand een foto van je neemt
zit er een verhaal aan vast , als je het zelf moet doen is er iets mis , weet dat de beste selfies die zijn waar je zelf niet op staat ! Ook loopt men de stad
te bekijken met het internet in de aanslag in plaats van overvallen te worden door verrassing , verbijstering of avontuur .
Lisboa is een opvallende mengelmoes van de wereldbevolking , alle overzeese Portugese gebieden zijn hier vertegenwoordigd en al deze kleuren zijn ook
duidelijk geintegreerd in het maatschappelijk pallet . Centraal afrikanen ( Guinnee , Sao Tomé , Kaapverdianen ) Angolezen , Indiers ( Goa ) Chinezen ( Macau ) en
natuurlijk de Zuid Amerikanen vormen hier één Portugal , spreken allemaal dezelfde taal en lopen allen Europees gekleed . Een verdwaalde , vermomde arabier
valt hier op in het straatbeeld , en dat is bij ons ( bij jullie) in Belgie wel even anders .
De crisis heeft hier nochthans ook toegeslagen . De eens zo prestigieuse expo site heeft een opknapbeurt nodig , de haven waar we liggen valt bij laag tij
half droog ( Blankenberge heeft er niets aan ) en veel gebouwen , ook nieuwe staan leeg . Wanneer ik de mensen erover aanspreek vertellen ze bedenkelijk ,
hun wijsvinger en duim overelkaar wrijvend ; " we hebben geen tijd..."
Laat mij duidelijk zijn , Lissabon blijft een fantastische stad , wellicht , voor mij in elk geval , de mooiste hoofdstad van Europa .De 60 mijl vanaf
Peniche werden voor de wind vliegend afgelegd . Enkel groot zeil op en snelheden tot net geen 12 knopen , was het maar altijd zo .
De sensatie om onder volle zeilen tien mijl de Taag op te varen is overweldigend . Achtereenvolgend passeer je het mondaine Cascais , de Torre de Belém ,
het monument voor de zeevarenden met op de achtergrond het klooster van Hyronimus , onder de luidruchtige maar imposante brug " 25 de abril" door , voorbij
de Praça de Comercio ,het stadscentrum en de vroegere koninklijke paleizen , de Cathedraal om aan Europa's langste brug "Vasco da Gama" de haven van de
aanpalenende wereldexpo 98 binnen te varen . We genoten van Lisboa's beste visrestaurant , moesten er jammer genoeg ook het gelag betalen , en vonden
nadien het spotgoedkope maar schitterende American old school burger restaurant . De zon maakte de dagen zomers warm en s' nacht werd de ziel verwend met
uitstekende Fado .Aanvankelijk voor een volzette zaal , maar toen Tony vertelde dat zijn kameraad een Galische gaita speler was werd het reserve tafeltje
voor ons gedekt . Toen we later op de avond kennis maakten met de eigenaar , Portugese gitaar speler , componist en concervatoriumprof , enkele whiskies
samen dronken en muziekideeen uitwisselden werden we , net als onze illustere voorgangers en bezoekers uit het fotoalbum ( Richard Branson , Woody Allen )
als echte vips behandeld . De boot is nu een CD een Dvd en een Portugese gitaar rijker . Muxicas of Musicas.... vanaf morgen terug onder zeil , de zee roept .
Portimão in het donker aanlopen is geen lachertje . Het pietluttige groene en rode lichtje dat de haveningang markeert , wordt pas goed zichtbaar als je het
kleinood aan je boegspriet kan rijgen , de kunst is om dan nog de pieren te ontwijken . Eénmaal tusen de muren is de yachthaven ingang goed aangeduid , maar
binnen begint het echte probleem . Er brand in de ganse haven geen enkel lichtje , na drie maal rondtuffen wist ik zo ongeveer waar er pontons lagen ,
maar klampen om de boot aan vast te maken waren niet te zien . Op goed geluk een grote vrije plaats gekozen en goed gegokt , want daags nadien zie je dat de
"visitors-plaatsen" met een opschrift "werken in uitvoering " gemerkt zijn en er voor de gelegenheid dunne nylon visdraad op borsthoogte overgespannen werd .
Spring daar maar eens van je boot in het donker... Wanneer je s morgens de receptie binnenstapt en één van de overtollige secretaresjes erover aanspreekt merk
je zeer vlug dat ze van de havensituatie niets afweten . Formulieren invullen , betalen en niet te veel storen is de normale gang van zaken . Overdag en met
goed weer ziet de haven er anders zeer voortreffelijk uit . Schijn bedriegt ook hier , als het weer verandert en er steekt een fikse zuidenwind op , slaan
de golven over de havenpieren en rollen zo de marina binnen , waar je dan continue ligt te schudden en beven . Het personeel dat het " veldwerk " moet
verrichten is zelden te bespeuren en meestal druk bezig hun vips in electrische golfkarretjes overal rond te rijden . Waar is de tijd dat het havenpersoneel
in zodiacs ons buiten de haven lag op te wachten om ons veilig binnen te leiden ( Porto , Lissabon ). De haven van Portimão , een afrader !
Ik kwam hier eigenlijk langs om enkele surfvrienden van Tarifa te begroeten . De surfclub was nog steeds dezelfde , de leden zo goed als...diegene die ik
best kende was enkele maanden eerder , haastig overleden na een agressieve ziekte . Dit herinnert er mij aan waarom ik nu op reis ben , waarom ik geen tijd
meer wil besteden in plaatsen waar ik niet graag ben . Portimão met zijn mondaine strand , Praia da Rocha is een mooie plaats , zand en rotskust van op de postkaarten ,
maar is ook de overwinter plaats voor vele oudere mensen . De ganse toeristische sektor is erop georganiseerd om daar geld uit te slaan . Veel restaurants
met goedkope maaltijden die eigenlijk niet echt lekker zijn , avondanimatie met tweederangs muziekanten , bingo en karaokeavonden zijn alom aanwezig .
Ouder worden is voor een stuk bewust periodes afsluiten , Portimao is een afgesloten hoofdstuk , hier kom ik niet meer terug .
Bij gebrek aan wind werd de tocht naar Faro een motortocht . De enorme laguna voor de stad is een ideale ankerplaats . Ik had de bedoeling niet om er langer te
vertoeven dus , s'morgens het anker gelicht en verder op motor naar Huelva , Spanje .
Sines is zo'n kuststadje waar je niet naartoe gaat ,je spoelt er gewoon aan . Gelukkig voor de Sinezen zit er zo ongeveer halverwege tussen Lisboa en
de zuidelijke Algarve een spleet in de kust waar je kunt binnenvaren .Ik was er vroeger al geweest , het was me bij gebleven dat het vooral een industriestadje
was , en dat is het nog .Er wordt olie aangevoerd , bewerkt en door dikke pijpleidingen weer afgevoerd . Wat ze er precies maken , weet ik niet , maar als de wind
wat verward blaast hangt er een "zweetgeurtje" boven de stad . Zouden ze zo hard werken ? In elk geval niet in de jachthaven .Men had mij al verwittigd ;
de receptionist is zijn winterslaap al begonnen maar zijn lichaam beseft het nog niet . Met veel moeite tilt hij zijn zichtbaar zware oogleden op om
tot boven de balie te kijken , het lukt hem net , warempel een Sinees met spleeto...het kost hem schijnbaar een ontzettende inspanning om in
verbazend goed Engels een korte vraag te formuleren . Snelle maar correcte afhandeling wordt dat hier, dacht ik , tot ik bijna achteloos naar de uitslag van
de voorbije verkiezingen vroeg , en of er al een regering was . Met enthousiaste volzinnen , nog steeds in correct Engels ,legde hij de katastrofale uitslag
voor , haalde er de Europese crisis bij , vergeleek de situatie met de Belgische politiek en liet vooral , mij paf staan . Deze man was tot veel meer in staat
dan gefrustreerden formulieren invullen . Ik moest een smoes verzinnen om buiten te geraken , en nu ....dit was genoeg opwinding voor één dag . Later bleek voor
alle dagen , want al is het oude centrum wel leuk , veel speciaals is er niet en er is ook verder niets te beleven , ik kon er zelfs mijn beltegoed niet aandikken .
Hallo thuisfront nog even geduld .
Daarbij kwam nog dat het weer slecht was en de wind verkeerd zat zodat het wachten op een gunstige vertrekdag vervelend werd . Morgen is de enige dag van de ganse
komende week dat er nog gezeild kan worden , de slechte zuidelijke wind zou in de loop van de dag naar het westen ruimen zodat de Algarve rechtstreeks te
bezeilen valt , er staan wel nog 3m golven . De dagen erna gaat de zee liggen maar de wind ook . Ik waag het erop , maar zoals reeds zovele malen kloppen
de voorspellingen niet , de wind blijft in het zuiden zitten zodat 80 mijl op motor afgehaspeld worden . Geschud voor gebruik maar oervervelend !
Een cynisch relaas van Sines , het kan alleen maar beter .
Hoeveel maal ik deze stad bezocht heb , ik weet het niet meer en toch is er steeds iets nieuws te beleven . De vele toeristen kleuren de trekplijsters
maar dat deden ze vroeger ook al . De stijl is wat veranderd , voordien namen ze fotos van wat ze te zien kregen , nu van wat ze niet kunnen zien . De alom
tegenwoordige wandelstokachtige verlengstukken van de spiegels voor de toekomst brengen deze ijdeltuiten in vervoering . Wanneer iemand een foto van je neemt
zit er een verhaal aan vast , als je het zelf moet doen is er iets mis , weet dat de beste selfies die zijn waar je zelf niet op staat ! Ook loopt men de stad
te bekijken met het internet in de aanslag in plaats van overvallen te worden door verrassing , verbijstering of avontuur .
Lisboa is een opvallende mengelmoes van de wereldbevolking , alle overzeese Portugese gebieden zijn hier vertegenwoordigd en al deze kleuren zijn ook
duidelijk geintegreerd in het maatschappelijk pallet . Centraal afrikanen ( Guinnee , Sao Tomé , Kaapverdianen ) Angolezen , Indiers ( Goa ) Chinezen ( Macau ) en
natuurlijk de Zuid Amerikanen vormen hier één Portugal , spreken allemaal dezelfde taal en lopen allen Europees gekleed . Een verdwaalde , vermomde arabier
valt hier op in het straatbeeld , en dat is bij ons ( bij jullie) in Belgie wel even anders .
De crisis heeft hier nochthans ook toegeslagen . De eens zo prestigieuse expo site heeft een opknapbeurt nodig , de haven waar we liggen valt bij laag tij
half droog ( Blankenberge heeft er niets aan ) en veel gebouwen , ook nieuwe staan leeg . Wanneer ik de mensen erover aanspreek vertellen ze bedenkelijk ,
hun wijsvinger en duim overelkaar wrijvend ; " we hebben geen tijd..."
Laat mij duidelijk zijn , Lissabon blijft een fantastische stad , wellicht , voor mij in elk geval , de mooiste hoofdstad van Europa .De 60 mijl vanaf
Peniche werden voor de wind vliegend afgelegd . Enkel groot zeil op en snelheden tot net geen 12 knopen , was het maar altijd zo .
De sensatie om onder volle zeilen tien mijl de Taag op te varen is overweldigend . Achtereenvolgend passeer je het mondaine Cascais , de Torre de Belém ,
het monument voor de zeevarenden met op de achtergrond het klooster van Hyronimus , onder de luidruchtige maar imposante brug " 25 de abril" door , voorbij
de Praça de Comercio ,het stadscentrum en de vroegere koninklijke paleizen , de Cathedraal om aan Europa's langste brug "Vasco da Gama" de haven van de
aanpalenende wereldexpo 98 binnen te varen . We genoten van Lisboa's beste visrestaurant , moesten er jammer genoeg ook het gelag betalen , en vonden
nadien het spotgoedkope maar schitterende American old school burger restaurant . De zon maakte de dagen zomers warm en s' nacht werd de ziel verwend met
uitstekende Fado .Aanvankelijk voor een volzette zaal , maar toen Tony vertelde dat zijn kameraad een Galische gaita speler was werd het reserve tafeltje
voor ons gedekt . Toen we later op de avond kennis maakten met de eigenaar , Portugese gitaar speler , componist en concervatoriumprof , enkele whiskies
samen dronken en muziekideeen uitwisselden werden we , net als onze illustere voorgangers en bezoekers uit het fotoalbum ( Richard Branson , Woody Allen )
als echte vips behandeld . De boot is nu een CD een Dvd en een Portugese gitaar rijker . Muxicas of Musicas.... vanaf morgen terug onder zeil , de zee roept .
