is the name, biking is the game

Besten Dany,

Als ge ne keer op den achterkant van uw koerstruitjes kijkt, dan staat er daar op : mountainbikeclub. (maantenbaikklup)

Wat zegt het woordenboek daar over;

Mountain  (telbaar zelfstandig naamwoord) berg /heuvel /hoop

bike  [baik] (telbaar zelfstandig naamwoord) (informeel) Fiets /

club (verzamelnaam)  sociëteit, vereniging

Dus samengevat ben je lid EN bestuurslid van een vereniging die met de fiets in de bergen en heuvels rijdt.

Concreet wil dit zeggen dat ge bij nen steilen bergop niet uwen eersten boven rijdt, dan onderweg stopt,

Davy doet afstappen en mij laat vallen zodat niemand meer boven geraakt.

Ge zegt zeker niet dat het te voet rapper gaan dan mee den vélo, dat is ons bedoeling niet Dany,

wij rijden liever dan te wandelen.

Nog wat verklarende taal;

Bocht  : de bocht, de bochten

buiging in een verkeersader, buis e.d.

Als je dus een buiging in een verkeersader tegen komt Dany, dan neem je die buiging van buiten naar binnen

gelijk iedereen het zou doen. Niet van buiten naar buiten zoals gij het doet, grote mensen zoals Rudy

en liefhebbers van de sport zoals ik, hinderen zodat die ook moeten afstappen.

Nog een laatste stukje verklarende taal.

Gracht :

Bij nader inzien onnodig te verklaren want dat heb je onder de baan zelf leren kennen dank zij een

verzamelde toepassing van al uw MTB-vaardigheden, zie foto’s hier onder.

Geert S.

Veel hoef ik aan het verslag van Geert niet toe te voegen wegens het feit dat ik aan de bevoorrading kies voor de 50 i.p.v. de 65Km, en dat ik kort na de splitsing een pijltje niet gezien heb en hoe hard Mario, Karel en Jurgen ook zaten te roepen, ik gewoon rechtdoor reed.  Maar het kan nog straffer!  Na de rit krijgen we de gelegenheid een tijdritje van zo’n anderhalve Km te rijden.  Voor de 1^e en 2^e plaats is er een reiskoffer te winnen.  Ondanks de aanmoedigingen van onze dames,  zijn er geen Modderfokkers die zich geroepen voelen.  Ik besluit dan zelf maar het goede voorbeeld te geven, en zet tot mijn eigen verbazing, een volgens de inrichters  knappe 5^e tijd neer.  Als ik al in de buurt van de toptijden kom, moet het voor de straffe mannen klein bier zijn om het podium volledig in te palmen.  Davy is de volgende die het probeert, met een 3^e tijd als resultaat, net buiten de prijzen.  Vervolgens is het de beurt aan Geert.  Hij neemt een blits-start, maar aan het keerpunt rijdt hij gewoon rechtdoor i.p.v. terug te keren voor een bijna zekere eerste plaats.  Verkeerd rijden op een single-track van 1.5Km, dat is nog wat anders dan mijn vergissing.  De inrichters zijn zo danig onder de indruk van zoveel domheid, dat ze Geert nog een tweede kans geven, maar die kans draait Geert vakkundig de nek om door in de laatste bocht te vallen.  Hoe hard we ook aandringen, de rest houdt het voor bekeken, dus gaan de koffers niet mee richting Kalken.  Toch een beetje schrik om af te gaan????????

Ivan.

29-09-2011, 00:00 Geschreven door mf
Reageren (0)

Op eigen bodem ( of toch 'bijna eigen bodem'…)

Groot aantal supporters verzekerd !!

Net voor de elite : wedstrijd voor wielertoeristen om 13u30.

meer inlichtingen :

http://www.albertsvrienden.be/

23-09-2011, 14:20 Geschreven door mf
Reageren (0)

23-09-2011, 08:45 Geschreven door mf
Reageren (0)

Bij aankomst voor de jaarlijkse afspraak aan de autoscooters waan ik mij een beetje Rrrrohny King, je weet wel, een van de vele typpetjes van Chris Van Den Durpel, want, ALLEEEEEEN, IK STOND DAAR ZO ALLEEN.  Gelukkig krijg ik even later het gezelschap van Frank Van de Steen en Dirk Hanselaer.  Het is ondertussen zo’n 5 na 9, en ik zeg dat we niet te veel volk meer hoeven te verwachten, misschien enkel nog Rudy Rogiers, want het is nu zo ongeveer zijn uur.  Mijn woorden zijn nog niet koud als hij het kerkplein oprijdt.  Slechts met z’n vieren voor een traditioneel kermisritje, al zijn er wel nog een paar afvalligen op verplaatsing. En dan zegt Dirk nog dat hij het niet ziet zitten om met de zware mannen mee te rijden ( tiens, hoor ik daar ook al bij ?).  Rudy wil graag eens gaan kijken hoe de werken voor het plaatsen van de windmolens vorderen, en stelt voor om ons beginritje richting Heiende, Lokeren, Heikant, Berlare, Uitbergen en Schellebelle, kortom DEN OERTOER nog eens te rijden.  Tradities zijn er tenslotte om in ere te houden.  Als we aan de funderingswerken passeren, besluiten we een nader kijkje te nemen, en rijden we tot aan de voeten van de molens.  Een serieuze massa beton moet er voor zorgen dat alles rechtop blijft staan, mijne wijnkelder is er maar klein bier bij.  De gratiebossen liggen er al bij al nog vrij goed bij, en door het feit dat Rudy en Frank een rustig ritje in gedachten hebben, lukt het bij mij ook vrij goed.  Wanneer we het veld uitkomen en de weg opdraaien richting Schellebelle-Aard, merkt Rudy op, dat er in het begin van onze MTB-toerkes, er hier al een paar stikkapot zaten,  ook al lag het gemiddelde dan op zo’n 18 per uur. We ronden ons ritje af, en genieten van een kermis-aperitiefke in De Beize.  Even later krijgen we nog het gezelschap van Eddy Troch, die op zijn eentje ging toeren, nog wat later gevold door Danny Fack die ook ging rijden met al zijn vrienden!!!!!.

Ivan.

22-09-2011, 20:51 Geschreven door mf
Reageren (0)

Frank-frankenstein-Vander steen liet per sms weten dat het te nat, te zat en te laat geweest was, en haakte af.

Om 08u30 zaten we ginder op den vélo, direct redelijk wat modder gezien de regen van de zaterdag. Er stond ons wat te wachten, 2x de Koppenberg, 3x de Kwaremont, 1x de Paterberg en zo nog wa van die schone dingen tijdens de 60km lange tour.

Steven, Patrick en Gert rijden vlot daar waardoor Davy en ik besluiten ons eigen tempo te rijden en die mannen te laten gaan. Bij de 1° bevoorrading komen we niet veel achter hen toe en krijgen te horen van Steven dat hij de strijd moet staken wegens materiaalpech. Chainesuck keer op keer, en ge hebt daar een klein blad, echt nodig. Met 4 verder dus. Bij de 2° bevoorrading komen we alle 4 nog eens samen en vertrekken Patrick en Steven voor mij en Davy. Niet veel verder krijgen we daar een helling in het zicht waar we iedereen zien te voet naar boven gaan. Davy stopt vóór de helling, houdt iedereen tegen, en zegt dat hij gaat proberen boven rijden. Steil naar boven, dwarse boomwortels en al wat niet deugd. Achter ons krijgen we het commentaar dat er niemand boven raakt, toch proberen denkt Davy. Davy zet aan, en ik ben zedelijk verplicht te volgen. Bijna het kleinste verzet, stukken op en van het zadel, trekken en sleuren, en alle 2 boven zonder stoppen noch vallen. Boven krijgen we van toeschouwers te horen dat we bij de eersten van de dag zijn die al fietsend boven geraken, wij blij natuurlijk. Achteraf krijgen we te horen dat Steven ook boven gereden is, Patrick was blijven haperen achter de grootste boomwortel en zachtjes op zijn zij gevallen.

Na een klim volgt logischerwijs een afdaling. Bijna beneden zie ik een zwerm wespen hangen, stoppen ging niet, er door dus. Met als resultaat ne fermen stek onder mijn knie. 50m verder stop ik en hoor ik achter mij Davy ai roepen, die hadden ze te stekken in zijnen bovenarm dwars door 2 mouwen. Davy kon beginnen uitzuigen, ik niet wegens niet flexibel genoeg om er aan te kunnen. Direct alle 2 een serieuze zwelling (op arm en been voor alle duidelijkheid).

Een eind verder staan Patrick en Steven ne band op te pompen, we rijden ze voorbij en wat later halen ze ons weer in. Patrick bleek ook gestoken te zijn van die zelfde stomme beesten. Net als ik kon hij er ook niet aan, maar Steven heeft bij Patrick gezogen. Ja, die kennen elkaar blijkbaar al wat beter dan ik en Davy elkaar kennen.

Van dan af hebben Davy en ik, de andere twee steeds in het vizier. Tot wanneer Patrick onder spanning begint te geraken. Het was wel de verkeerde spanning, het was die van nen elektrieken wei-draad waar hij in lag. Eventjes bekomen en hup weer weg. En blij dat we waren dat we ze nog altijd in het vizier hadden, zo zagen we Steven 2x vallen op 50m technisch bergop. Het nodige gesukkel was mij eerlijk gezegd ook niet vreemd.

Bij de 3° en laatste bevoorrading hebben we onze “biestekken” laten verzorgen en konden we aan de laatste 12km beginnen. Onderweg zien we vóór ons, op den rechten end iemand rechts van de baan, vlotjes de beek in rijden, hoe is dat mogelijk zeggen we tegen elkaar. Nog een eindje verder moeten we van een trappeken, met ons gat achter ons zadel rijden we er af om net niet overkop te gaan. Toch ne keer achter ons kijken zeg ik tegen Davy, dienen grachtenkuiser zal daar gaan zijn. En ja, voor ons ogen overkop natuurlijk.

Op het einde werden we nog getrakteerd op een technisch parcours het welke velen lieten links liggen.

Het was dus nen schone rit van 60km en 987 hoogtemeterkes.

Bij deze, collega-verslaggever Mario ne keer verbeteren, vorige week zijn we namelijk niet naar Erembodegem maar naar St-Martens Bodegem geweest. Het is niet omdat Poperinge en Poeperinge en Poolman en Poelman en Davy en Dany goed op mekaar lijken dat het ook het zelfde is.

Tot de volgende,

Geert S.

22-09-2011, 20:47 Geschreven door mf
Reageren (0)

22-09-2011, 09:44 Geschreven door mf
Reageren (0)

In The Gym te Wetteren , elke vrijdag om 20u.

Inschrijven per reeks hoeft niet meer maar kan keer per keer.

Een seintje geven is wel wenselijk.

Kostprijs ligt tussen de 5 en 7 euro (per beurt) afhankelijk van het aantal deelnemers.

21-09-2011, 17:35 Geschreven door mf
Reageren (0)

Bedankt aan alle bezoekers van ons kermiscafé !

Ook aan de talrijke vrijwilligers die zich hebben ingezet voor onze club !

Enkele foto’s van de jaarmarkt...

21-09-2011, 00:00 Geschreven door mf
Reageren (0)

De toer zelf.  Ze kennen bij de inschrijving Rudy nog, van ietske dat hij is tegengekomen aldaar, 2 jaar geleden. Eerst nog veel asfalt, maar in de wegels gaat het meteen vooruit. Door de snelheid en het drummen word ik gedwongen door een plas te vlammen, waarop Frank roept: ‘Zeg, vetzakske, het is niet omdat gij met een oud krot rijdt dat ge mijn duur machien ook moet vuil maken hé.’ Er ontspant zich een hoogstaande conversatie, en door het geroep om boven het lawaai van wind en fietsen uit te komen, en doordat ik achter me kijk om mijn hooggeachte collega Van der Steen van wederwoord te dienen, zie en hoor ik niet dat het plots naar links is. Vlam, tegen Ivan R. zijn achterwiel en daar schuif ik enkele meters door modder en steentjes. De Olympia blijft recht, de Giacomelli ligt tegen de vlakte. Gelukkig van mijn helm. Knie en elleboog vol bloed, en pieken dat dat doet. Ik had het van in het begin kunnen peinzen dat het mijn dagje niet ging worden! We besluiten bij meerderheid van stemmen dat ik toch maar verder moet rijden. Eigenlijk zit er nog veel origineels in het parkoers dat gebaseerd is op de MTB routes van Waasmunster en Hamme.

Op een bepaald ogenblik zie ik een eind voor mij er eentje omverklikken, in een groooote plas. Het is een modderfokker potverdorie, en ja het is Ivan, die aan het zwemmen is. Een nieuwe discipline? Nee, hij probeert gewoon de rand van de plas te bereiken om weer bij zijn velo te geraken. Aan de bevoorrading, vertrek ik rap rap, want als ge zo stil staat, voelt ge goed dat ge gevallen zijt en beginnen knie en elleboog te verstijven. Als de andere 5 me na 5 minuten weer te stekken hebben, is het net een technisch stukje. Bij mij gaat dat dan als volgt: ‘Oeioei, hoe ga ik hier rechtblijven? Amai, die eerste meters ben ik al rechtgebleven. Ja, ik ben nog altijd recht. Joepie! Helemaal rechtgebleven.’ Maar achter mij hoor ik een Husseveldse vloek en een duidelijke Rogiers-stem? Rudy? Daar hoop je toch altijd op als  je verslag schrijft. Nee, het is Ivan maar. Maar allez, twee valpartijen van Ivan in één verslag, daar kikvorst een mens toch ook van op.

Dan is het ver gedaan met de leute. Ik raak wat achter, en op een bepaald moment is het parkoers slecht aangeduid en ben ik het kwijt. Ik rij dan maar alleen terug, van tegen Moerzeke: 25 km windop. Lang geleden dat ik er zo zwaar door heb gezeten. Wat is mountainbike toch een toffe zondagmorgensport, geknipt voor 50-plussers.

Ivan is blij om achteraf nog een belangrijk nieuwsfeit te melden. Ik heb het dan wel gemist, maar het is dan toch gebeurd en het zal in het verslag staan! Want zelfs Rudy deed nog een knieval. Toen hij te voet naar beneden stapte op een pallet die over een gracht lag, gleed hij uit en lag bijna op zijn gat.

Mario, met assistentie van Ivan voor het belangrijkste feit van de dag.

19-09-2011, 12:29 Geschreven door mf
Reageren (0)

17-09-2011, 13:38 Geschreven door mf
Reageren (0)

Kermiscafé de modderfokkers op zaterdag, zondag en dinsdag ten huize 'Vandenberghe' in Kalkendorp.

Iedereen van harte welkom !

Enkele sfeerbeelden van vorig jaar :

14-09-2011, 13:21 Geschreven door mf
Reageren (0)

13-09-2011, 17:04 Geschreven door mf
Reageren (0)

13-09-2011, 13:37 Geschreven door mf
Reageren (0)

07-09-2011, 21:52 Geschreven door mf
Reageren (0)

07-09-2011, 21:47 Geschreven door mf
Reageren (0)

De hele nacht weeral gegoten, dus dat belooft, maar Modderfokkers laten dat niet aan hun hartje komen, want Ivan R. telt 29 man en vrouw aan de Scheve Villa, startplaats voor de rit van de Chiro van Berlare. Voor ik het weet, ben ik mee met de aakes en moet na een km of 8 de rol lossen. Even later krijg ik zelfs een klop van de hamer en moet ik stoppen om iets te eten en het is maar dankzij een banaan van Karel dat ik me kan redden. We kunnen nog net aanpikken als even later de beekes passeren. Gelukkig. Anders zie ik ze al denken: pfoeh, dat rijdt nog eens mee en dat denkt al meteen dat hij met de aakes meekan en kijk zie, al subiet een klop van de hamer. Die Mario kan zichzelf nogal eens overschatten, de blaas. Ja, de mensen kunnen wreed zijn. Maar allez, ze denken dat toch niet te lang omdat Karel en ik even later ons op kop zetten om onze maten uit de wind te zetten. De eerste helft van de rit kan als volgt beschreven worden: hoe rijg ik zoveel mogelijk wegeltjes op een zakdoek grootte aan mekaar zonder dat ze mekaar kruisen. Ik denk dat we een keer of 4, om de 10 minuten, door Uitbergen passeren. En plassen, plassen, plassen. (Ik bedoel het zelfstandig naamwoord, niet het werkwoord!). Even later rijden we de aakes in verspreide slagorde voorbij. Eer de eerste aakes gesnapt hadden dat de laatste een platte band had, waren ze al een paar km verder. Zo rijden de beekes voorop. Het staat trouwens voorspeld in de Bijbel: ‘De beekes zullen de aakes zijn.’*

Van regen blijven we grotendeels gespaard, maar de kasseien van de Koningsstraat tussen Overmere en Uitbergen liggen er natuurlijk gevaarlijk glad bij. Ik heb van Rudy R. geleerd dat ge daar zo rap mogelijk moet overrijden. Drie voordelen: ge foelt ze minder, ge valt minder rap, en vooral: ze zijn rapst achter de rug. Groot nadeel: als ge dan toch wel valt, dan doet het meer zeer, want zo een kassei, dat geeft nu eens geen beetje mee, hé. Net als ik, op kop, de registers heeltegans wil opentrekken voor de laatste honderd meters kassei (volgens welingelichte bronnen reden we toen 37), geroep en getier. Een valpartij. Dirk H. is onderuit gegaan, en Rudy DC moet daardoor in de remmen, maar valt dan natuurlijk ook. Dirk mag direct naar huis: velo en vent met serieus blessures. Gelukkig is het niet ver. Rudy DC, zelf toch ook een blok beton, denkt nog te kunnen rijden, maar even verder wordt het duidelijk dat de ribben niet meer meewillen.

Ondertussen zijn door ons oponthoud de aakes weer komen aansluiten, maar even verder zitten Karel en ik met een paar straffe mannen voorop in de meersen: Bart Van Hecke en Geoffrey Maes. Ter info: Bart zijn mama en papa reden ook mee – maar dan wat meer naar achteren. Vraag me niet hoe wij daar zo plots voorop zaten. Waren de anderen blijven hangen bij Rudy DC, in een plotse opwelling van solidaritititeit? Als we, uit de meersen komende, rechts afslaan naar achter de zoutfabriek, is de rest nog steeds niet te zien. Als we in de Uitbergse straat komen, zien we echter de hele bende modderfokkers (a’s en b’s samen) voor ons uitrijden, richting Kalken. Zij hebben dat onnozel omwegje achter de zoutfabriek niet gedaan. Groot gelijk eigenlijk, want dat spel is veel te smal en met mijn beperkte rijkunsten ben ik dan ook efkes in de haag blijven hangen.

Zo rijdt de hele bende weer samen tot aan de 2° bevoorrading. Het laatste stuk voor de bevoorrading is via de blauwe steen naar de scheldedijk aan de Aard. Door de voorbije regen en door de werken aldaar, ligt het behoorlijk smerig. Als we smerigheid graderen op een schaal van 0 (heel proper) tot 5 (super-smerig), dan gaat een score van 7 en een half er niet ver naast zijn. En daar gebeurt het dan, aan de bevoorrading: het historische feit waarvan hierboven sprake, nog nooit gebeurd in de 12-jarige carrière van de modderfokkers. Het begint bij Jan W die Dirk DB opstookt om aan Rudy V voor te stellen dat we ermee ophouden. Rudy V valt eerst uit de lucht, maar dan, ja, dan zegt hij: ‘Eigenlijk zijn we onze boel aan het kapot rijden.’ En dan zegt ook Rudy R, yes himself, dat hij het ook zowat gehad heeft. En dan gebeurt het. Ge gelooft het niet. Wat ga ik nog allemaal in mijn jonge leven moeten meemaken!? Collectieve opgave van de Modderfokkers. Reden: te veel modder!

Karel en ik zien dat anders, voor die ene keer dat we dan meerijden zeg, voor die ene keer dat ik uit mijn bed geraakt ben, en er staat nog maar 42 km op de teller, en het is nog niet eens 11 uren, en vuiler kunnen we toch al niet meer worden, en de beentjes zijn goed – wonder boven wonder na de vroege appelflauwte. We besluiten nog tenminste een half uurtje verder te rijden, maar rijden uiteindelijk toch de rit helemaal uit. Slechts nog efkes wat modder en dan komen de schoonste stukjes nog, over het gras van de Paardenweiden, op en af de dijken aldaar, over een houten spel, door de Zandbergen, op en af het privé-stukje dat elk jaar alleen voor deze rit open gaat en waar ik voor de eerste keer in mijn carrière bovenraak. Alles nog wat technischer door de glattigheid.

Na 1 Duvel aan de Scheve Villa – het achtste wereldwonder, ge moet daar echt eens binnen gaan - komen daar ook nog Pascal L en Axel T aan. Die waren wat achtergebleven om Rudy DC te ondersteunen en hadden zo de zeer ernstige feiten die zich een uur eerder op de dag hadden voorgedaan, gemist. Ook zij geloven hun oren niet.

Mario

(ja, ondertussen toch al een beetje bekomen van de shock, het lukt wel, weest maar niet ongerust over mij).

* De laatsten zullen de eersten zijn.

 PS. Valt er enkel nog toe te voegen dat Dirk De Boever nog een Johnie Hoogelandeke gedaan heeft. Op de terugweg naar huis, op het dolemietwegelke van Schellebelle-aard naar de schilderes, wipt hij net niet hoog genoeg over een omgewaaid boompje, en belandt in de piekdraad, en valt daarbij nog eens plat ook. Gelukkig is er Els H, de sponsor die ervoor gezorgd heeft dat we ten eeuwigen dage met een pikuur op ons achterwerk rondrijden, om hem in de Beize te verzorgen.

06-09-2011, 00:00 Geschreven door mf
Reageren (0)

Niet 2 maar 5 modderfokkers namen deel aan de chronorace te Houffalize !!

Naast Jan en Patrick (vroeger reeds vermeld) deden ook Gert, Steven en Gunter het meer dan schitterend !

Jan , Patrick en Gert in de 77km

Steven en Gunter in de 57 km.

 33.3150  MOLS Nico   43 BELO2 BIKERS  3:59:033:07 19.337  mas VOSSELAAR

34.3047  VERGULT Gert 33  BEL MODDERFOKKERS  3:59:083:07  19.3222 sen KALKEN

35.3290 CLOSSET Jacques 40  FRAUV FOURMIES 4:00:143:08  19.2323 sen FERRIÈRE LA GRANDE

14.4423GREVENDONCK Wim37BELPELTERCROSSERS - OVERPELT2:55:323:05 19.4822

15.4047DE MEY Steven 29 BEL-2:57:423:08 19.2524 WETTEREN

16.4359VAN DEN DRIESSCHE Jurgen34BEL-2:59:313:09 19.052

40.4261  BRIATTE Vincent  34 BELSECTION HENNUYERE   3:27:163:39 16.  5065 MONS

41.4003  BLANCQUAERT Gunter 38 BEL DE MODDERFOKKERS   3:27:563:39 16.  4566 KALKEN

 42.4109  DE BOCK Tim  27   BELMARGAUX CYCLING TEAM  3:28:003:39 16. 4467 VERREBROEK

04-09-2011, 17:40 Geschreven door mf
Reageren (0)

01-09-2011, 19:47 Geschreven door mf
Reageren (0)

31-08-2011, 15:00 Geschreven door mf
Reageren (0)

 meer foto's : https://picasaweb.google.com/109698844485779128683/Zee24Augustus2011

Met zo’n 7 dames vertrokken we woensdag om 7u30 richting zee. De 7 dames : Nancy, Linda, Karine, Nadine, Veerle, Ann en ik (Machteld).We waren Laarne nog niet uit of plosteling reed een camionette  op het fietspad  om terug te draaien. Ons protest tegen de man was niet in goede aarde gevallen. We waren “kutwijven!!!” voor hem. Maar wij dames lieten ons niet doen en lachten hem uit.

In Gent toegekomen begon het te motregenen. De twijfels om een regenjas aan te doen waren groot. Ze hadden toch voorspeld dat het de beste dag van de week ging zijn? Dus we dachten dat het niet lang zou regenen en reden dan verder zonder regenvest. Ja, was de voorspelling maar waar. De hele weg tot in Damme hebben we van die stomme motregenen gehad. Vermits Nancy een andere weg had uitgestippeld, voelden we onder de bomen niet altijd het gedruppel. Het was ne mooie weg zenne. We hebben langs de Leopolds vaart  gereden met ne tussenstop voor een speedreep of nen banaan te eten.

In Damme toegekomen was het gestopt met regenen. Oef, helemaal kletsnat, dat verdient een aperitiefje. Na Damme reden we richting Heist waar we op de dijk in het restaurant “De Waterlijn”een lekkere lunch hebben gegeten. Linda was wel eerst gaan vragen of we met onze natte kledij binnen mochten! Ons buikje vol gegeten en gedronken reden we langs de polders naar Blankenberge toe.

Oef! De zon kwam er door. We waren droog en de zee lonkte naar ons. We parkeerden onze fietsen op het strand. Schoenen en kousen uit om pootje te baden in de zee. Wel met de helm op ons hoofd want je weet nooit wat er kan gebeurenJ

Door al dat water te zien kregen we dorst. Op het strand van Blankenberge was er een leuk terrasje met lekkere sangria. Voor de verandering begon het weer te regenen. Gene motregen maar een goeie pletsbui. Gelukkig was er beschutting en konden we onze sangria met een gezellige babbel uit drinken.

It’s time to go home. Richting polders reden we naar Brugge met nogmaals ne tussenstop(plasstop). In Brugge hadden we nog nadorst ( voor de liefhebbers een Tongerlo) en goesting naar een broodje. Nadien  reden we naar station van Brugge.

Dit jaar was het geen gezaag in het station. We kregen mooi onze tickets. Op het perron zaten we lekker op de grond(zoals op een kampvuur)te wachten op onze trein. De vrolijke  conductrice hielp ons met de fietsen op de trein. Ze bewonderde onze prestaties en we waren voor haar “vrouwen met ballen!!”. Amaai, dat hoorden we veel liever dan wat we ‘s morgens te horen kregen. We mochten zelfs van haar in 1^ste klasse rijden.

In Gent Dampoort aangekomen reden we met de fiets richting Kalken. De hele dag heeft er niemand pech gehad. Tot we onder de brug van R4 in Destelbergen reden en  Nadine hoorden roepen”stoppe!!! platte band. ” Eventjes gewacht tot iemand haar kwam ophalen. Toen waren we nog met 6. Met natte kousen maar voor de rest droog kwamen we blij gezind in Kalken toe. Wij vrouwen hadden het weer gedaan, 126km met de fiets gereden!!! We waren trots op onze prestaties. Volgend jaar rijden we terug met hopelijk meer zon en geen regen.

Machteld

31-08-2011, 00:00 Geschreven door mf
Reageren (0)