Gisteren bij chirurg geweest en te horen gekregen dat operatie volgende week dinsdag op agenda staat. Dat wil dus zeggen dat we vandaag moeten beginnen regelen...: opvang voor de kindjes, werkuren Maarten, wat moet er in valies, papieren, verzekeringen, ....
Gelukkig is Maarten vandaag ook thuis, dus dagje om alles in orde te brengen. Noortje vanmorgen naar school gebracht, daarna Mats naar mama gebracht. Zo hadden wij rustig de tijd om alles eens op een rijtje te zetten en rond te rijden om alles te regelen. Weekend moet Maarten ook werken, dus blijft er eigenlijk alleen vandaag over om samen dingen te regelen.
Vanmorgen naar Décathlon gereden, chirurg had mij aangeraden sportbh mee te nemen naar ziekenhuis om na operatie aan te doen. Weet dat mijn nieuwe borsten gevuld gaan worden met zo'n 500cc aan elke kant, dus zou overeen komen met een c-cup. Maar met zwelling van eerste dagen/weken misschien toch beter cup groter kopen. Dus 2 bh's gekocht met cup D. Wel vreemd om bh's te kopen die eigenlijk te klein zijn.... Ook nog langs Hema, klein cadeautje kopen voor de kindjes om hun bezig te houden als ze mij komen bezoeken. Tekenboek voor Noor en autootjes voor Mats. In het weekend niet vergeten in mijn valiesje te steken
Na bh's even langs Aldi, op zoek naar enkele kant-en-klaar maaltijden voor Maarten voor volgende week. Na een dagje ziekenhuis heeft hij ook geen zin meer om te koken, dus iets wat snel in de oven of microgolfoven kan zal van pas komen. Kindjes eten hele week bij oma, dus daar moet ik mij geen zorgen om maken. Ze zullen hun vitamientjes wel krijgen
Terug thuis naar verzekering bellen om opname te melden. Heb daar ondertussen al heel dossier, maar elke opname moet opnieuw gemeld worden. Mens zou soms toch een secretaresse moeten hebben om al dat papierwerk in orde te brengen hoor....
Ook nog afspraak bij pedicure gemaakt, heb graag "propere" voetjes in ziekenhuis. Meestal zit bezoek op een stoel aan voet van bed en kijken de mensen naar de voeten, wel dan is een verzorgde voet toch net iets aangenamer om naar te kijken ;-) Dus afspraak voor zaterdag staat vast.
Zijn nu al enkele dagen aan het informeren naar een datum voor operatie, een diep-flap operatie. Hadden vorige keer met chirurg deze operatie besproken, hij zou stuk vet uit mijn buik gebruiken om nieuwe borsten te maken van mijn eigen weefsel. Dit WAS het plan... Had mij al voorbereid op deze operatie, zou een zware ingreep worden van ongeveer 12uur, 2 dagen op intensieve en dan nog een week ziekenhuis. Niet te onderschatten dus. Had veel op forums gelezen en kreeg telkens tranen in mijn ogen als ik de verhalen van "lotgenoten" las. Maar dit alles is dus verleden tijd!!
Vandaag ging Maarten nog eens langs plastisch chirurg en deze had toch wel verrassend nieuws voor ons.....
Hij had in overleg met gynaecoloog en oncoloog nu een andere operatie besproken. De diep-flap was geen goede optie voor mij... Konden ze dit niet beetje vroeger melden? Idee van deze operatie had mij toch al enkele slapeloze nachten bezorgd en nu kwamen ze ineens met totaal andere operatie af. Euh.... niet met mijn voeten spelen hé!!!
De uitleg: oncoloog wil al mijn borstweefsel onderzoeken om zeker te zijn dat er geen nieuwe tumoren zich ontwikkelen. Indien ze nog slechte cellen vinden, moet ik bestralingen hebben. Alhoewel de kans zeer klein is, willen ze geen enkel risico nemen. Maar bij een diep-flap operatie is bestraling niet mogelijk. Indien ze dit weefsel dan geen bestralen, sterft het af en zorgt dit voor grote problemen.... Kans is miniem, maar niemand wil het risico nemen en dit op zijn geweten hebben. Dus ander voorstel was: alle borstweefsel verwijderen en protheses plaatsen. Deze kunnen (indien nodig) wel bestraald worden. Deze operatie is veel minder ingrijpend, duurt zo'n 2uurtjes en vraagt maar opname van 4 à 5 dagen.
Toen Maarten mij dit allemaal vertelde aan telefoon wist ik even niet wat te zeggen. Dit was plotseling heel ander verhaal. Hadden ze dit enkele weken geleden niet kunnen bedenken? Waarom heb ik weken op internet gezocht naar informatie en verhalen over diep-flap operaties? Waarom al die vragen, die schrik, die onwetendheid? Waarom, .... ? Nergens voor dus!
Chirurg wou mij persoonlijk ook even geruststellen en stelde voor om namiddag langs te komen. Maarten was aan het werk, dus hij was al in het ziekenhuis. Vandaag woensdag, dus kindjes thuis.... en voor zo'n afspraken neem ik ze liever niet mee. Ze zijn dan wel braaf, maar wil mijn volledige aandacht bij gesprek houden en niet bij Mats die in alle kasten zit of Noor die 1001 vragen stelt.... Telefoontje naar mama en probleem was opgelost. Alhoewel ze namiddag normaal gezien moest gaan werken, was dit na telefoontje naar collega's opgelost. Dank jullie wel ;-)
Dus, vanmiddag Noortje van school gehaald, broodje gegeten bij oma, en ik richting ziekenhuis. Weer afschuiven om parking op te rijden, klein plaatsje gevonden en richting ziekenhuis. Eerst Maarten zoeken en dan wachten bij plastisch chirurg. Alhoewel wachtkamer vol zat, mochten we er nog bij. Je ziet mensen dan boos kijken als jouw naam wordt geroepen als deur opengaat....
Chirurg gaf uitleg over operatie en liet foto's zien van vrouwen met protheses. Voor ik het wist lagen er "borsten" voor ons op tafel. Protheses in allerlei vormen kwamen uit de kast. Raar gevoel hoor... Vroeg of ik ze eens mocht aanraken... Voelde vrij mals... Hij legde kort operatie uit en antwoordde op al onze vragen... (de vragen die op dat moment bij ons opkwamen dan toch, want geloof mij, als uw toekomstige borsten voor u op tafel liggen, zijn alle vragen verdwenen...). Stelden nog een laatste vraag: "Wanneer kan deze operatie doorgaan?"; kregen als antwoord: "dinsdag".
Dinsdag? Zoals in volgende week dinsdag? Jaja, deze operatie doen we er wel bij, geen probleem! Euh... ok dan maar! En voor ik het wist stond mijn naam in operatieplanning voor dinsdag 18 februari 2014.
Nu gaat het plotseling wel erg snel. Nog weekje tijd om afscheid te nemen van mijn borsten, volgende week dinsdag heb ik er "nieuwe". Gingen nog langs secretaresse om papieren voor opname in te vullen. Was beslist, volgende week dinsdag dus....
Ik vertrok huiswaarts met een gerust gevoel, chirurg had alles duidelijk verteld. De zware operatie gaat niet door. Ik kan deze nadien nog laten doen als ik het zelf wil. Maar indien ik mij goed voel bij protheses, kan dit ook zo blijven. We zien wel Voel mij nu goed met de "lichtere" operatie en dan beperkte rust (in vergelijking met andere operatie dan toch). Kindjes ophalen bij oma en naar huis. Oma heeft haar uren voor al aangepast voor volgende week, dan kunnen kindjes daar gaan logeren. Noor kijkt er al naar uit
Morgen heeft Maarten dagje vrij, 's morgens Noor naar school, Mats naar oma en wij gaan op zoek naar enkele sportbh's. Chirurg had dit aangeraden om te dragen na operatie. En de modelletjes die nu in mijn kast liggen gaan véél te groot zijn hoor. Heb toch wel een paar maatje kleiner gekozen ;-)
Gisterenavond klaagde Noortje van hoofdpijn toen ze in haar bedje lag. Troostte haar met idee dat goed slapen wel zou helpen en dat het morgen weer allemaal in orde zou zijn.... Vanmorgen werd onze kleine schat wakker met hoofdpijn, pff... Veel klagen en zeuren om op te staan. Twijfelde aan haar verhaal, want toen ze naar Mega Mindy aan het kijken was, zei ze niks. Besloot haar toch maar thuis te houden van school, dan kon haar hoofdje beetje rusten.
Had voormiddag wel afspraak in ziekenhuis, zou dan uitstap worden met niet één, maar twee kindjes. Als dat maar goed komt....
Rond 8u30 telefoontje naar school en weg waren we. Reed nog even langs bakker, 2 sandwiches met hesp. Kindjes mochten ontbijten in de auto ;-) Parkeren was weer een ramp in Hasselt. Was er rond half tien, maar parking volzet. Hele rij stond aan te schuiven. Zat niks anders op dan ook aan te schuiven en op kruispunt andere richting uit te rijden. Zo'n half uur later stond auto geparkeerd, Mats in de buggy, Noor pop op de arm en onze wandeling richting ziekenhuis kon beginnen.
In ziekenhuis stuurde ik Maarten sms, hij kwam ons al snel tegemoet. Kindjes waren blij hun papa te zien. Noor vindt het altijd super als ze naar papa in het ziekenhuis mag gaan. Haar hoofdpijn was dadelijk verdwenen. Denk dat ze ons gisteren heeft horen vertellen over mijn ziekenhuisbezoekje en graag mee wou gaan. Wel, haar plannetje was gelukt ;-)
Als eerste stond CT-scan op het programma. Bovenkleding uit, ziekenhuisschortje aan en mocht op tafel gaan liggen. Prik nummer 1 voor vandaag kwam eraan, infuus in mijn arm. Gelukkig geen pijn Werd machine ingeschoven en scannen kon beginnen. Stemmetje zei mij wanneer ik mocht ademen en wanneer niet. Even later kwam iemand contrastvloeistof toedienen en werd ik weer machine ingeschoven. Ze hadden mij op voorhand gezegd dat ik het hier beetje warm van zou krijgen, maar ze waren vergeten te zeggen waar.... Dacht dat ik het gewoon beetje warm zou krijgen, maar kreeg het gevoel alsof ik in mijn broek aan het plassen was, daar werd het warm. Hoopte dat het maar een gevoel zou zijn en stond met klein hartje op toen ze mij uit machine haalde. Oef, geen natte broek, dit was dus het warme gevoel waar ze het over hadden. Ze mochten wel iets specifieker zijn op voorhand.....
Onderzoek 1 zat er al op, nu naar beneden voor spoeling van port-a-cath. Maarten ging even mee naar zaal 3. Kreeg snel stoel toegewezen en nam plaats. Zag de stagiaire al op mij afkomen... Hoorde ze aan verpleegster vragen of ze mij mocht prikken. Denk dat ik zo'n sensor heb voor stagiairs en assistentes: "Probeer maar op mij!!!". Stagiair prikte mij aan, en spoot beetje vloeistof in. Voelde raar aan en zei haar dat ze niet goed had geprikt. Verpleegster nam het over en probeerde naald nog goed te duwen. Tevergeefs... naald eruit. Gelukkig maar, het draaien en wringen met die naald deed eigenlijk niet goed. Voor tweede poging besloten ze er een oudere verpleegster, waarschijnlijk met meer ervaring, er bij te halen. "Diep inademen en prikje", jaja, ik ken het Weer geen bloed, dus opnieuw verkeerd geprikt! Aaahhhh.... dit is niet meer leuk!
Voor mijn chemobehandelingen was ik vaak aangeprikt door dezelfde verpleegster, steeds zonder problemen. Dus zijn ze die gaan zoeken Noortje bleef heel de tijd flink naast mij staan en hield mijn hand vast, flinke meid! Derde prik was wel de goede, oef! Eventjes spoelen en klaar, mochten naar huis. Mijne port-a-cath is ondertussen zeer gevoelig geworden, drie prikjes op dezelfde plek, niet goed voor mijn velletje hoor! Was vanmorgen vertrokken met idee van 2 prikjes vandaag, wel het zijn er dubbel zoveel geworden, 4 dus....
Reed met de kindjes nog even langs pa, Maarten moest nog werken tot 13u. Daar kommetje soep gegeten en naar huis. Kindjes hebben nog flink gespeeld, Noor haar hoofdpijn is helemaal verdwenen
Namiddag nog eens naar secretaresse van chirurg gebeld, ze kon mij nog geen datum zeggen, chirurg zou mij persoonlijk bellen. Maar wanneer? Ze gaf mij nummer van operatiekwartier waar chirurg aan het werk was. Belde dit nummer en kreeg vriendelijke verpleegster aan de lijn. Ze vroeg aan chirurg of hij al nieuws had voor mij. Hoorde hem zeggen dat hij mij vanavond zal bellen. Ben eens benieuwd!
De week is weer begonnen Noortje vanmorgen flink naar school gegaan, Maarten en ik hebben haar gebracht. Ze vindt het wel leuk als mama, papa en broer haar naar school kunnen brengen. Maar ze stelt dan ook wel vaak de vraag: "Wat gaan jullie doen vandaag?".... Ze is ook graag thuis, onze kleine meid, zeker als iedereen thuis is, ze wil zeker niks leuks missen. Maar school vindt ze ook leuk, ze kijkt al uit naar de "grote" school, leren lezen en schrijven en huiswerk maken. Hopen dat ze even enthousiast blijft als het zo ver is
Vandaag lui dagje thuis, niet veel gedaan, tv kijken, rommelen, .... Zo'n dagen mogen ook af en toe, niet te vaak, want ga mij dan al gauw vervelen, maar kan ook eens deugd doen, niks doen. Namiddag beetje op forums gelezen ivm diep flap operatie, pff, .... was zwaar om lezen... Vrouwen die hetzelfde hebben meegemaakt en ook hun verhaal via deze weg wilden delen en een plaats geven.... Hoop dat het allemaal snel achter de rug is....
Maarten heeft ook mijn haar beetje bijgeknipt. Had weer zo'n lange haren op mijn hoofd, eigenlijk donshaar. Dit heeft hij weggedaan en nu zijn de echte haren zichtbaar. Heb al weer een "bros" kopje. Binnen paar weken kan ik zonder muts naar buiten, woehoe! Zal misschien wel nog beetje koud zijn, dus misschien muts toch nog beetje langer houden... niet!!! Ben het zo beu, altijd die stomme muts op mijn hoofd... Wacht maar, einde van de maand gaat muts de vuilbak in, of verbrand ik ze ;-)
Kindjes hebben na school nog flink gespeeld, Noor met het gereedschap en Mats met de popjes. Euh... omgekeerde wereld hier ;-) Als dat maar goed komt.... Ze hebben zo flink gespeeld, dan maakt het niet uit wat ze in hun handjes hebben, als ze zich amuseren is het goed.
Morgen drukke dag op het programma.... Mag weer eens naar het ziekenhuis, woehoe... Morgen voormiddag 2 afspraken in Hasselt, eerst spoeling van mijn port-a-cath. Dit moet om de 2 à 3 maanden gebeuren. Hadden gehoopt dat dit kon wachten tot aan operatie, dan wordt deze toch weer aangeprikt en gespoeld. Maar nu we nog steeds geen datum weten, had Maarten toch maar afspraak gemaakt om dit te laten doen. Afspraak nummer 2 is een CT-scan. Mag ik collega's van Maarten even gaan lastigvallen. Plastisch chirurg had zo'n scan voorgeschreven om te weten waar bloedvaten in mijn buik en borst zitten. Dan weet hij welke bloedvaten hij kan gebruiken om nieuwe borsten "aan te sluiten". Vond geen andere woorden om dit te zeggen.... Dus morgen 2 prikken op het programma, pff... Eerste in port-a-cath, hopen op goede verpleegster. Bij sommigen voel je nauwelijks de prik, bij anderen is het even op de tanden bijten... Tweede prik gebeurt op CT, krijg daar soort contrastvloeistof ingespoten om bloedvaten aan te duiden.
Dus morgenvroeg Noortje naar school brengen en dan rij ik door met Mats naar Hasselt. Maarten is al werken, dus kan hem ook bezoekje gaan brengen. Voor de spoeling van port-a-cath kan ik Mats gewoon bij mij houden, voor de CT zal ik toch even beroep moeten doen op de papa
Vanavond nog eens gebeld op plastisch chirurg, geen antwoord. Morgen nieuwe poging en hopelijk dan het langverwachte antwoord!
Zondagavond 18uur, weekend is weer voorbij...., week dus ook. Ten huize Billen - Vanaeken wordt Noor haar boekentasje weer klaargemaakt voor een nieuwe schoolweek, kleertjes worden klaargelegd en kindjes gaan vroeg hun bedjes in zodat ze goed uitgerust de week kunnen starten. En zo hebben Maarten en ik ook nog een rustig avondje voor de boeg, eerst het zangtalent van Eurosong aanhoren en dan aflevering Vlaamse Velden op het programma.
Week is voorbij, en herinner me nog goed de woorden van plastisch chirurg op woensdagnamiddag: "Einde van de week weet u zeker een datum!", niet dus! Hebben niks meer gehoord, geen telefoon, geen mail, niks! Dus, nog steeds geen datum. Begin van de week zal ik maar zelf telefoon nemen en bellen. Waarschijnlijk krijg ik het antwoord dat ze ermee bezig zijn..... Aahh... is dat nu zo moeilijk om een datum te geven. Ze moeten toch al beslist hebben wanneer ze mij gaan opereren, ze moeten toch beslist hebben welke dag ze afspraken gaan afzeggen, niet? Dus ja, wachten nog in volle spanning af...., hopelijk niet meer te lang!
De woorden van oncoloog blijven hier rondspoken in ons hoofd: "Operatie moet binnen 3 maanden gebeuren!".... En nu staat operatie voorlopig gepland op 5 mei, dus bijna 5 maanden na chemo.
Gisteren was plastisch chirurg in ziekenhuis, dus Maarten besliste hem een bezoekje te brengen. Chirurg was zeer vriendelijk en Maarten mocht dadelijk naar binnen (wat een zo een wit kostuum al niet kan doen!). Chirurg vertelde dat hij met gynaecoloog overlegd had en dat de tijdsduur van 5 maanden geen enkel probleem is. Maarten vroeg toch om even contact op te nemen met oncoloog, de persoon die er vanaf begin op aangedrongen heeft om binnen 3 maand te opereren. Chirurg beloofde dit te doen en Maarten mocht in de namiddag opnieuw langsgaan..... Hebben afspraak gehad op 21 januari en toen werd er beloofd om datum te regelen, nu zo'n 2 weken later, hebben we al gebeld en zijn we dokter zelf gaan opzoeken... En dan maar beloven!
Rond half drie ging Maarten opnieuw langs, en inderdaad, oncoloog had gelijk gekregen, operatie moet binnen 3 maand gebeuren. Omdat de tumor zo snel groeide, wil oncoloog geen enkel risico nemen en moet ik snel onder het mes....Chirurg moet zijn agenda nu grondig gaan aanpassen, hij moet 8 operaties en 20 consultaties verplaatsen om mij te opereren. Hij rekent 2 volledige dagen voor mij, dag van operatie en dag erna om uit te rusten. Want na 12 uur aan operatietafel staan, kan hij dag erna niet gaan werken. Dus, mijn excuses voor mensen wiens operatie wordt verplaatst... Maar eind maart is het waarschijnlijk aan mij.... Moet toegeven dat dit toch wel angstaanjagend is, datum van 5 mei leek nog zo ver weg, maar nu einde maart, dat is volgende maand al.... aahh... Zo een dubbel gevoel, ik weet dat het moet gebeuren, maar nu komt het toch wel dichterbij... Zal blij zijn als alles achter de rug is, dat het maar snel zomer is ;-)
Chirurg zal eind van de week een exacte datum laten weten, ben eens benieuwd... Kan ik eindelijk een groot kruis op mijn kalender zetten en alles beginnen regelen.... Maar dokters kennende zal Maarten volgende week nog wel eens moeten langsgaan om datum te weten....
De eerste maand van het nieuwe jaar is al weer voorbij. Was precies gisteren dat ik iedereen nog gelukkig Nieuwjaar wenste, wat vliegt de tijd...
Weekend is ook weer voorbij, dus vanmorgen vroeg opstaan om Noortje naar school te brengen. Gelukkig hadden kindjes in het weekend beetje langer geslapen, af en toe heeft een mens toch nood aan uitslapen hoor, ik dan toch ;-)
Afgelopen week nog niks gehoord ivm operatie, dus vrijdag zelf telefoon genomen en gevraagd of ze al datum voor mij hebben. Ik plan graag en weet graag alles op voorhand. Er zijn mensen die echt van dag tot dag leven, ik kan dat niet. Ik hou van lijstjes en structuur. Op kalender in de keuken noteren we hier alles. Dus zou er ook graag operatie opschrijven. Maar voorlopig nog niks gekend... pff....
Zeer vriendelijke secretaresse aan telefoon zei mij dat ze haar uiterste best had gedaan om mij in te plannen, maar geen plaats gevonden! Euh....oncoloog heeft zo aangedrongen op maximum drie maanden na chemo operatie en nu kan die secretaresse mij niet inplannen?! Sorry voor al die mensen wiens neus niet recht staat, of die grotere of kleinere borsten willen, .... ze moeten nog maar even wachten! Kunnen ze die operaties niet verschuiven, cosmetische ingrepen zijn toch niet dringend, of vergis ik mij?
Ik wil een datum weten! Ik wil geen bestralingen.... Als operatie te lang op zich laat wachten, moet ik bestralingen en geloof mij, daar heb ik echt geen zin in.... Dus secretaresse heeft mijn naam genoteerd op eerste vrije dag van plastisch chirurg, 5 mei! Dat is dus zo'n 5 maanden na chemo.... Ik weet niet of die tijdspanne zo strikt genomen moet worden, maar dan moeten ze dat ook niet zeggen... Ze heeft mijn dossier doorgeven aan plastisch chirurg, hopen dat hij nog iets kan doen. Deze week bel ik weer als ik niks hoor. Ik wil en zal een datum weten! Ze vergeten dat hier twee kindjes rondlopen die een week opgevangen moeten worden en niet iedereen zomaar verlof kan nemen. Dit plan ik ook liefst op voorhand!
Afgelopen weekend genoten van het winterzonnetje. Was gisteren zalig weer en dus een wandeling gemaakt met schoonfamilie. Stapschoenen aan en we waren weg. Deed deugd, de frisse buitenlucht
Vandaag opnieuw zo'n mooi weer, dus namiddag blijft de auto thuis en ga ik Noortje te voet halen aan school, hopelijk is ze niet te moe en wil ze nog naar huis stappen, anders heb ik een klein probleempje... ;-)
