Laatste dag voor de Paasvakantie, binnen paar uurtjes heeft ons Noortje twee weken vakantie. Ze kijkt er naar uit. En wij ook, samen leuke dingen doen, genieten van mijn gezinnetje Hopelijk is het zonnetje ook van de partij...
Gisteren had ik afspraak voor spoeling van mijn port-a-cath, moest om 14u30 in Hasselt zijn. Maarten was aan het werk tot 15u, dus ging ik met trein richting ziekenhuis. Na stevige wandeling naar station, schrok ik toen ik ticket moest betalen, 4.70 zei de mevrouw, ... dit vond ik toch veel geld voor enkele reis naar Hasselt. En dan maar openbaar vervoer promoten, pff... Na half uurtje in een warme trein begon ik in Hasselt aan mijn wandeling naar winkelstraat. Héél veel volk, dus mijn zin om te shoppen was al snel voorbij. Dan maar bolletje ijs nemen bij Australian Homemade, mmm,.... maar ijsje eten zonder morsen blijft een uitdaging... dus, eventjes later liep ik rond met 2 vlekken op mijn blouse. Oei, oei, oei... dit was geen zicht, dan maar op zoek naar andere blouse. In Hema vond ik leuk topje, even proberen en richting kassa. Subtiel vroeg ik om kaartjes eruit te knippen en begaf mij opnieuw richting paskamer Voila, kon weer proper door Hasselt wandelen. Door al dat volk trok ik snel richting ziekenhuis, zal daar dan wel even wachten. Even Maarten laten weten dat ik er was, mezelf inschrijven en richting vijfde verdieping, kende de weg nog...
Meldde mij aan en nam plaats in een zetel. "Mijne" vertrouwde zetel was al bezet, dan maar op andere plaats. Tien minuten later was port-a-cath aangeprikt en gespoeld. Heel lieve en goede verpleegster deed dit zonder probleem Nauwelijks iets gevoeld!
Rond half drie trok ik richting MR. Maarten was nog even aan het werk. Even babbeltje met zijn collega's en snel was het 15u, tijd om naar huis te gaan. Kindjes waren nog bij oma. Ze zijn de laatste weken bijna altijd daar. Oma zorgt goed voor mijn kleine schatten. Ze wil niet dat ik mij forceer, dus neemt zij zorg voor kindjes op haar. Dank u wel! Ondertussen zijn er 6 weken voorbij, dus in de vakantie hou ik kindjes thuis
Gisterenavond hadden we ook afspraak op school, oudercontact voor ons Noortje. Half zes trokken we richting Landen, mochten dadelijk naar binnen. Juf was enthousiast over onze kleine meid, ze doet het supergoed op school! Wat waren we weer fier!
Foei, foei, foei voor mezelf.... Al veel te lang geleden dat ik nog iets geschreven heb op mijne blog... Tijd vliegt dan ook snel, maar mag geen excuus zijn om niks te schrijven!
Afgelopen weken is het elke dag telkens beetje beter gegaan. Pijn is volledig verdwenen en wonden genezen mooi. Borsten zijn al beetje veranderd van vorm, zijn al beetje ronder geworden. Volgens plastisch chirurg duurt het zo'n zes maanden voor ze definitieve vorm aannemen, dus nog even geduld.... Maar merk toch al een verandering hoor; platte harde schijven zijn al beetje ronder geworden en gezakt. Zeker wanneer ik mezelf in profiel bekijk, zie ik het verschil. Iemand anders zal het misschien niet zien, kleren verbergen veel hé, en nu zeker met en trui of zo zie je dat helemaal niet. Maar wacht maar tot in de zomer ;-)
Mijn borsten zien er wel nog steeds verrimpeld uit, nog vel te veel, zeker aan de zijkanten. Waarschijnlijk (hopelijk) zal dit wel strakker worden als borsten nog ronder worden. Begin mei moet ik op controle gaan, dan zullen we de uitleg hierover wel krijgen. En anders vraag ik het gewoon.... Dan zullen we ook wel datum afspreken voor tepelreconstructie. Ben eens benieuwd... dan zullen ze weer meer op borsten gaan lijken....
Voor de rest zorgt oma nog heel veel voor de kindjes. Operatie is ondertussen al vier weken geleden, dus begin weer stilletjes aan te heffen en zo. Doet geen pijn en merk geen verschil aan wonden, zal dan wel geen kwaad meer kunnen. Maar mama zegt dat ik mij nog moet rusten en niks mag forceren, en naar je mama moet je altijd luisteren hé ;-) Dus komt zij vaak kindjes halen als Maarten werken is en zit ik hier alleen....
Voormiddag zolder opgeruimd, ongelooflijk hoeveel rommel een mens verzameld, pff! Doen hier 6 april mee aan garageverkoop en ga proberen zoveel mogelijk te verkopen, dus iedereen welkom! Gisteren Noor haar zomerkleren opgeruimd, ze wordt toch wel groot hoor, onze kleine meid. Weer heel wat kleedjes te klein, dus te koop Zien wel wat we kunnen verkopen....
Gisteren ook naar opendeurdag geweest van Noor haar schooltje. Ze mag in september al naar het eerste leerjaar... dus kijkje gaan nemen in haar nieuwe klas en kennisgemaakt met haar juf. Wel leuk om nu al te weten naar welke juf ze gaat. Noor vond het superleuk en kijkt er al naar uit.
Ook Mats vond de kleuterklasjes geweldig, was wenen om naar huis te gaan. Hopelijk blijft hij even enthousiast als het echt zo ver is....
Week is weer voorbij, weekend staat voor de deur! Maarten moet dit weekend werken, dus alleen thuis met de kindjes. Operatie is nu zo'n dikke 3 weken geleden, mag nog niet heffen. Dus, kindjes zullen dit weekend veel bij oma en opa zijn. Kindjes vinden dit niet erg, ze gaan weer weekendje verwend worden Voor mij zal het raar zijn, alleen thuis, stilte in huis.... pff.... dat we maar snel paar weken verder zijn, dan kan ik mijn kleine schatten weer in de watten leggen.
Sinds operatie draag ik alleen sportbh's of topjes, niet echt vrouwelijk dus... Vandaag vond ik het tijd om op zoek te gaan naar "echte" bh's! Voormiddag in Landen leuke bh gaan kopen, super vriendelijke mevrouw hielp mij om juiste maat te vinden. Omtrek werd gemeten en dan maar proberen. Nam een voorgevormd model, ze tonen borsten ronder. Vroeger kocht ik van die minimiser-bh's om borsten kleiner te laten lijken, dus koop ik bh's om borsten ronder te laten lijken, .... hoe alles toch kan veranderen! Protheses zijn nog vrij plat, als ze zakken, zullen borsten ronder worden, maar momenteel zijn het platte schijven.... Plastisch chirurg sprak vorige keer van kleine liposuctie om dan borsten ronder te maken. Hij zou dan beetje vet uit buik zuigen en dit inspuiten in borsten om mooie ronde borsten te creëren. Heb 7 mei afspraak, zullen dan wel zien....
Namiddag gingen mama en ik nog op zoek naar leuke bh. Vond nog leuk voorgevormd modelletje. Nieuwe maat is ook beter voor mijne portemonnee, vroeger betaalde ik makkelijk zo'n 70euro voor goede bh! Nu vind ik leuke modelletjes voor pak minder geld. Natuurlijk als ik er nu meer koop, bespaar ik niks, maar maak nu even niet uit hoor! Leuke bh'tjes in zomerse kleurtjes, dat heb ik wel verdiend, niet? ;-) En Maarten zal daar ook wel geen problemen mee hebben.... ;-)
Al weer een weekje geleden dat ik nog iets geschreven heb in mijne blog. Tijd vliegt snel....
Alles krijgt hier stilletjes aan terug zijn normale vorm, Maarten is weer volop aan het werk, Noor gaat naar school, maar Mats is vooral bij oma. Ik mag nog niet heffen, dus kleine ventje is vaak bij iemand anders. En gelukkig staat oma steeds paraat als Maarten werken is
Voel mij best ok, totaal geen spierpijn meer, en de wonden genezen zeer goed. Wonden zijn overal mooi dicht en korstjes vallen af. Borsten zien er wel vreemd uit hoor.... Heb vel te veel... Aan de zijkanten heb ik rimpels op mijn borsten... Hoop dat dat nog wegtrekt of dat hier nog oplossing voor is, want zo'n borsten zie ik toch niet zitten hoor.... Maar zal wel normaal zien, niet? Iemand ervaring? ;-)
Binnen twee maanden, op 7 mei, heb ik pas afspraak met plastisch chirurg. Tegen dan zullen borsten er waarschijnlijk weer anders uitzien. De protheses zijn al gezakt, maar moeten nog zakken. Operatie is natuurlijk pas 3 weken geleden, mag nog geen wonderen verwachten hé... Ben al blij dat alles zo goed gaat. Alleen slapen gaat nog niet zoals ervoor. Op mijn zij liggen blijft moeilijk. Borsten voelen nu heel hard aan. Dus kan mij niet in een bolletje rollen om te slapen, als ik op mijn zij lig, zit bovenste arm vast tegen borst, klinkt waarschijnlijk heel raar.... maar kan het niet anders uitleggen. Dan maar op rug slapen, en geregeld wakker worden... tja, zal waarschijnlijk nog paar weken duren, maar komt allemaal wel goed!
Maandag gaan shoppen, in mei doet mijn metekindje haar communie en wil er dan natuurlijk beetje goed uitzien. Haartjes groeien al goed terug, dus dat komt wel in orde Nu nog leuke outfit. Bloesje gekocht zoals ik er vroeger nooit kon kopen, eentje met uitgesneden schouders. Kon dat natuurlijk vroeger ook dragen, maar dan zag je bh-bandjes en vond dit niet mooi. Nu kan ik tegen dan op zoek naar bh zonder bandjes en probleem is opgelost Weer een voordeel van operatie ;-)
Nu nog even genieten van het zonnetje! Een mens voelt zich dadelijk een stuk beter als de zon schijnt... Laat de lente maar komen, ben er klaar voor ;-)
De krokusvakantie is al half, maar we hebben al genoten van het zonnetje. Hele voormiddag buiten gezeten, Maarten werkte in de tuin, kindjes speelden en ik keek toe ;-) Met het fototoestel in de hand om de eerste foto's van spelende kids in het zonnetje vast te leggen.
Maarten werkt deze week late, hij vertrekt dus elke dag rond half twee richting Hasselt en is weer thuis rond half elf. Ik mag nog altijd niet heffen, dus elke dag is mama van de partij om op de kindjes te passen. Doen eerst samen iets leuks, vandaag stond er "ijsje eten" op het programma. Eerste ijsje op een bankje in het zonnetje, en het heeft gesmaakt Daarna neemt mama de kindjes mee naar huis en blijf ik alleen achter. Tijd om te rusten, pff.... Heb de afgelopen maanden al meer dan genoeg gerust... Mama en papa brengen de kindjes dan rond 19u naar huis, ze leggen Mats in bed en wachten even tot het kleine ventje slaapt. Mag echt van geluk spreken met zo'n ouders, dag en nacht staan ze klaar voor ons. Dank jullie wel!!!
Hoop volgende week toch weer zelf voor de kindjes te kunnen zorgen. Kan heffen, want pijn heb ik niet meer, maar mag het niet, zo stom! Volgende week zijn we drie weken verder, dan kan ik mezelf toch al iets meer permitteren, niet? .....
Juist douche genomen voor kindjes thuis zijn, ben weer proper gewassen. De korstjes op de wonden beginnen goed te lossen, schrik altijd als er zo'n korstje los hangt, maar eronder zit een mooi litteken, op de plaatsen waar alle korstjes weg zijn, ziet het er al veel beter uit, een dun lijntje... dus binnen paar maanden zal het er wel best ok uitzien. Op sommige plaatsen hangen er nog steristrips op wonden, volgens dokter zouden die er bij het douchen moeten afvallen, maar gebeurt niet, ze hangen nog stevig vast. Maarten wil ze er dus straks of morgen aftrekken, pff... zal weer met een klein hartje zijn, hoop dat alles mooi toe blijft eronder....
Mijn borsten beginnen ook meer vorm te krijgen, de protheses zijn al gezakt. Chirurg steekt die altijd vrij hoog omdat ze vanzelf nog moeten zakken. Raar maar maar.... borsten beginnen ronder te worden. Voelen wel nog zeer hard, maar dat ik blijkbaar ook normaal. Na verloop van tijd worden ze zachter. Voelt zo anders als voor operatie.... maar nog paar maanden geduld en tegen de zomer heb ik (hopelijk) beetje decolleté ;-)
En dan kan ik op zoek gaan naar leuke bh's. Draag de laatste weken alleen maar sportbh's en topjes. Moet toegeven dat die topjes wel comfortabel zitten, maar een leuke bh is toch net iets vrouwelijker hé....
Gisteren heel de dag ziek geweest, begonnen met diarree en heel veel slapen en 's avonds kwam overgeven er nog eens bij, woehoe.... En kan u verzekeren dat het pijn deed. Overgeven op zich is al niet leuk, maar na een operatie is het nog veel minder leuk.... Spierpijn was beter, maar gisteren deden alle spieren terug pijn.... Gelukkig was het na het overgeven beter, voelde mij plotseling veel beter....
Kroop na "In Vlaamse Velden" bedje in en had een vrij goede nacht. Draaien blijft nog moeilijk, maar lukt al beetje beter. Uurtjes extra slaap van gisteren hebben deugd gedaan, was precies nodig om een beetje bij te slapen.
Deze week werkt Maarten late, hij vertrekt dus rond 13u30 en is pas thuis rond 22u30. Gelukkig is mama weer van de partij. Mag nog altijd niet heffen, dus zorgt mama in de namiddag voor de kindjes.... Dus zit 's namiddags alleen thuis, en dat voelt toch wel raar aan hoor. Rust is huis ben ik niet meer gewoon, mis mijn kapoenen rond mij.... Maar heb de rust ook nog nodig, pff.... stomme operatie!!! Dat we maar snel paar weken verder zijn en ik weer gewoon alles kan doen, en vooral weer full-time mama kan zijn!
Rond 19u komt mama met de kindjes naar huis, dan kan zij Mats in zijn bedje leggen. Is vakantie, dus Noortje mag beetje langer opblijven, dan kan ik nog even knuffelen met mijn poppemie...
Vanmorgen waren kindjes er vroeg bij, rond 8u stond Noortje langs ons bed, paar minuten later deed ook Mats zijn licht aan en begon te roepen dat hij uit zijn bedje wilde
Ik stond op met buikpijn, pff, .... dacht dat het wel snel zou overgaan, maar integendeel, werd alleen maar erger... Hele dag al diarree en slapen, meer heb ik vandaag nog niet gedaan....
Voormiddag kwamen oma en opa nog even langs, kijken naar Snuitje en Nijntje. Noor is zo fier en Mats staat te roepen en te wijzen "Nijn" ;-)
Daarna ben ik weer in zetel gekropen met dekentje, slapen, slapen en nog eens slapen..... Is het het slaaptekort dat zich vandaag uit, of ben ik gewoon ziek? Voel mij niet echt ziek, buik doet een beetje raar maar echt ziek ben ik niet. Tijdje geleden heb ik nog last gehad van diarree, achteraf gezien was het toen van de stress. Zou het nu ontlading van de stress zijn of gewoon iets verkeerd gegeten? Pff, weet het niet, maar leuk is het niet....
Hopelijk morgen weer allemaal voorbij, zal vanavond maar vroeg bedje inkruipen, hopen op een goede nacht en morgen weer fit....
Weer een nieuwe maand.... Benieuwd of we dit jaar nog maartse grillen gaan krijgen, want wanneer ik kijk naar de weersvoorspellingen lijkt het eerder al lente te worden Hopelijk komende week beetje mooi weer zodat kindjes buiten kunnen spelen, ze hebben er nood aan hoor.... Uurtje buiten spelen kan zo'n deugd doen voor onze twee kapoenen.
Vanochtend beetje gaan winkelen, meestal doe ik dat in de week wel, maar aangezien ik niet mag heffen is dit moeilijk, dan maar op een drukke zaterdagvoormiddag naar Colruyt. Bracht ook kleurshampoo mee. Mijn haar is al vrij goed gegroeid, heb ondertussen al weer een broske, maar vooral grijs, pff.... Grijs kan ook mooi zijn, maar nog niet op mijn leeftijd hoor. En die mutsjes ben ik meer dan beu, wil weer zo buitenkomen, zonder muts met mijn broske ;-)
Rond de middag deed Maarten product op mijn haar en was het twintig minuten wachten.... Maarten ging naar buiten met de kindjes. Heb deze week hinkelparcours voor Noor getekend en dit vindt ze geweldig, dus heel het terras staat volgetekend, maar ze hadden hun plezier. Twintig minuten later begon ik product uit te spoelen en ging het resultaat tonen. Haar heeft nu weer beetje kleur, is niet 100% geslaagd, nog grijze haren, maar toch al beter als ervoor.... Kan zo weer buitenkomen en voel mij er best ok bij
Rond 17u telefoon, konijnenhok en konijntjes waren er! Hadden donderdag konijnenhok en konijntjes besteld bij Sinte-Gitter en ze waren net geleverd. Snel jassen en schoenen aan en weg waren we... Noor vond het allemaal spannend.... Ze koos een lief zwart konijntje en een wit-zwarte cavia. Terug thuis moest Maarten hok nog in elkaar steken en op zijn plaats zetten. Uurtje later zaten Nijntje, het konijntje, en Snuitje, de cavia, in hun hok.
Ik genoot nog van een warme douche en kroop vroeg bedje in. Douchen doet wel deugd, maar durf nog niet te warm douchen of er te lang blijven onderstaan... Wonden zijn wel mooi toe, maar is nog steeds raar gevoel. Binnen paar weken kan ik weer genieten van een hete lange douche, nog even geduld. Maar ben al blij dat ik mij zo mag wassen, want lavabo is goed voor paar dagen, maar niet voor weken hoor.....
Daarna bedje in, ben de laatste tijd enorm moe 's avonds, door die wonden slaap niet ik vast. Kan nog niet op mijn zij liggen (en deed dit vroeger altijd), en geloof mij, hele nacht op je rug liggen, voelt ook niet goed aan. Dus, word 's nachts geregeld wakker, pff.... Hopelijk is ook dit binnen paar weken beter.... Nog even geduld dus....
Vanmorgen was mama weer van de partij. Ze maakte kindjes klaar en we vertrokken richting school. Noor klaagt al paar dagen van hoofdpijn en vanmorgen in de auto weer van dat. Ze wilde toch graag naar school gaan, dus meldde dit even bij de juf.... Ze weet dat ik thuis ben, dus als mijn kleine meid zieker wordt, ben ik er snel om haar op te halen
Mama, Mats en ik wandelden nog even over de markt, waren snel rond, vonden het veel te koud... brr.... Mama bracht mij naar huis en zij nam Mats mee... Vreemd gevoel om in leeg huis thuis te komen, zo stil.... Ideaal om te rusten, zou je denken, maar heb het er moeilijk mee om gewoon in de zetel te zitten en niks te doen... Dan maar beetje rommelen en bezig blijven. Rond 12u telefoon, juf Els, Noortje had nog steeds hoofdpijn, dus dan maar namiddagje rusten zodat ze morgen carnaval kan vieren op school. Ondertussen had postbode mijn nieuwe bril geleverd, had onlangs bril online besteld, wou dit wel eens proberen en ben eigenlijk best tevreden met het resultaat ;-)
Rond 14u was Maarten thuis en konden we samen richting Hasselt vertrekken. Hij was om 13u gestopt met werken, zo had hij nog net tijd genoeg om mij op te pikken en weer naar ziekenhuis te rijden. Normaal gezien zou ik met trein opgaan, maar wandeling van station tot ziekenhuis is misschien nog beetje hoog gegrepen.....
Tien voor drie namen we plaats in een overvolle wachtzaal, pff, hier zouden we nog minstens uur zitten.... Kwartiertje later, 15u05 riep gynaecoloog ons al naar binnen Ze kennen Maarten daar ondertussen en denk dat we beetje voorrang gekregen hebben...
Gynaecoloog vertelde dat het onderzochte borstweefsel volledig in orde was, dus geen verdere behandeling nodig, joepie!!! Verder onderzocht ze mijn borsten en zei dat wonden er al mooi uitzien, pleisters moeten niet meer en douchen mag, joepie!!!! Ze verwacht mij binnen 3 maanden terug in ziekenhuis voor bloedafname, geen verdere onderzoeken, joepie!!!
We stelden nog enkele praktische vraagjes en kwartiertje later stapten we goedgezind naar buiten. Gedurende twee jaar lang moet ik elke 3 maand een bloedafname laten doen om mij op te volgen, geen scans of dergelijke, gewoon klein prikje en klaar Binnen half jaar bespreken we verdere operatie van baarmoeder en eierstokken, maar nu eerst volledig herstellen en aansterken, mijn lichaam heeft afgelopen maanden genoeg meegemaakt. Moet er wel aan denken om om de 8 weken mijne port-a-cath te laten spoelen, maar normaal gezien stelt dit niet veel voor (als ze goed prikken tenminste).
We reden richting Landen, haalden kindjes op en haalden frietjes van de frituur. Na goed nieuws van ziekenhuis hebben ze gesmaakt ;-)
Kindjes liggen ondertussen in bed, Noortje haar kostuum hangt klaar en haar hoofdpijn is verdwenen. Dan kan ik seffens gaan genieten van een warme douche, zalig! En daarna proper gewassen mijn bedje inkruipen ;-)
Vandaag moest Maarten weer gaan werken, dus was oma van de partij. Half acht vanmorgen stond ze al paraat. Noortje was vroeg wakker en was al op computer aan het spelen, Mats lag nog zalig te slapen, en ik was mij nog aan het aankleden. Vroeg mama of ze even wou helpen met het dichtdoen van mijn bh. 's Nachts doe ik zo'n sporttopje aan, want zo'n bh met sluiting dat ligt toch niet comfortabel hoor. Maar 's morgens sportbh aandoen lukt nog niet zo goed. Mijn armen raken net niet aan de sluiting en bh draaien doet ook pijn, dus dan maar hulplijn inschakelen. Mama schrok toch een beetje toen ze mijn borsten zag. Is een groot verschil met vroeger en met de pleisters en de gelige kleur zien ze er nog pijnlijk uit....
Mama haalde Mats uit bed en kleedde beide kindjes aan, klaar om naar school te vertrekken. Noor vond het geweldig dat zowel mama als oma haar naar school brachten, maar afscheid viel haar vandaag toch zwaarder, dagje bij mama en oma zag ze ook wel zitten....
Voormiddag kwam hier poetsvrouw, dus veel kon ik niet doen. Mama had Mats meegenomen, want alleen lukt het mij niet om het ventje te verzorgen. Het zou eigenlijk wel gaan, want pijn heb ik (bijna) niet meer, maar mag gewoon niet.... stom hé..... Rond de middag kwam mama mij weer halen om Noortje van school te halen. 's Middags lekker samen gegeten en nog eventjes blijven babbelen. Kindjes bleven nog beetje spelen en ik vertrok huiswaarts, beetje "rusten". Ben het stilzitten al beu, echt niks voor mij hoor.... Gelukkig is het mooi weer en kan ik af en toe eens naar buiten, wandelingetje in de tuin maken, eens naar kipjes gaan kijken, 5x gaan kijken of postbode al geweest is, .... ;-)
Rond 16u was Maarten thuis en bracht mama kindjes naar huis. Poetsvrouw had weer enorm haar best gedaan, maar half uurtje onze twee bengels in huis en je ziet er niks meer van.... Zal wel overal hetzelfde zijn, niet?!
Vanavond heeft ons Noor weer dansles, samen met enkele vriendinnetjes een uurtje dans en plezier maken, ze is er gek van
Morgenvroeg (als het niet regent) even met mama over markt wandelen, in Landen stelt dat niet veel voor, maar vind dat altijd wel gezellig.... Namiddag afspraak met gynaecoloog, dan mogen pleisters er weer af en als wonde voor haar ook in orde is mogen pleisters wegblijven en mag ik douchen, woehoe! Kijk er al naar uit... Was mij nu dagelijks aan lavabo, maar gaat toch niks boven een warme douche hoor... Morgen ook eens kijken voor kleurshampoo
Mijn haar is al vrij goed teruggegroeid, maar mijn broske ziet er nogal grijs uit. Maarten had vandaag eens geïnformeerd bij "onco-coach" en kleurshampoo mag! Verven doe je best pas na 6 maanden, want daar zitten toch agressievere stoffen in. Dus morgen Kruidvat eens binnenspringen en leuk kleurtje kiezen. Tips zijn altijd welkom ;-)
Een dagje hartje winter, maar als je naar buiten keek of in het zonnetje stond, voelde het aan als lente Zo leuk! Een mens wordt er dadelijk goedgezind van..
Vannacht weer wat beter geslapen, gisterenavond "In Vlaamse Velden" in bed gekeken, heb het einde niet gehaald, mijn oogjes waren te zwaar ;-) Vanmorgen Noortje naar school gebracht, grote meid was weer flink. Op de speelplaats bedankte ik de juffen even voor het leuke kaartje. Ze hadden vorige week een kaartje met "Van harte beterschap" aan Noortje meegegeven, dus een dank je wel was wel op zijn plaats. Noor was zo fier dat ze dit kaartje mocht afgeven aan mij, een kaartje van alle juffen... daar kijkt een kleine meid naar op
Voormiddag huis beetje opgeruimd en gaan winkelen. Pijn is al weer veel beter, nog beetje last van spieren, maar valt reuze mee hoor. Maarten moest voormiddag even naar chirurg bellen om afspraak te maken. Rond 9u30 belde hij naar ziekenhuis, mochten namiddag rond 14u langsgaan en moesten ons aanmelden in operatiekwartier.... Hij had geen consultaties, maar wil mij snel zien tussen twee operaties door....
Rond de middag brachten we Mats naar oma en reden we door naar Hasselt. Vertrokken ruim op tijd, want parkingprobleem is ondertussen welgekend... En typish, als een mens ruim op tijd vertrekt, vind je onmiddellijk plaats... Dus daar stonden we, 45min te vroeg op de parking van ziekenhuis. Dan maar even langs Maarten zijn collega's, daar zijn we altijd welkom voor een babbeltje ;-)
Rond 13u45 wandelden we naar operatiekwartier en meldden ons aan. Verpleegster toonde ons wachtzaal en daar zaten we.... te wachten.... Gelukkig moesten we niet te lang wachten, rond 14u15 kwam dokter ons halen en wandelden we samen naar zijn kantoor. Kleedde mij uit en nam plaats op tafel. Chirurg verwijderde pleisters (niet voorzichtig) en haalde nieuwe pleisters uit de kast. "Wonden zien er heel goed uit en borsten krijgen al mooie vorm", zei hij en voor ik het wist hingen er nieuwe pleisters op mijn borsten. "Doe maar rustig, ik moet weer naar OK", en weg was hij. Vragenlijstje dat hij gememoriseerd hadden, hebben we niet kunnen stellen.... Maarten kon nog net een vraag stellen in deuropening en weg was hij.... Tja, donderdag tweede poging, dan afspraak bij gynaecoloog.
Ondertussen was het half drie, dus konden nog net op tijd in Landen zijn om Noortje te gaan halen. Leuke reacties aan schoolpoort, mensen zeiden dat ik er goed uitzag Doet deugd! Noortje opgehaald, richting oma, Mats halen en naar huis. Kindjes speelden nog uurtje in de tuin onder een stralend "winter"zonnetje
Mijn haartjes groeien ondertussen al goed terug, heb weer een "broske", thuis loop ik constant zonder muts of zo rond. Tijdens bezoek dit weekend ook geen muts opgezet, maar om echt naar buiten te komen, zet ik toch nog liever iets op mijn hoofd.... Nieuwe haren groeien goed, maar kleur valt dik tegen.... vooral grijs.... pff.... ok, ben niet volledig grijs, maar toch....
Heb al beetje online gezocht wanneer ik haar mag kleuren en vind meestal terug dat ik snel kan. Donderdag eens informeren in ziekenhuis, als ik groen licht krijg, afspraak maken bij kapper en tof kleurtje erop laten zetten, dan kunnen de mutsjes de vuilbak in ;-)
Vandaag ook mijn oude bh's opgeruimd, kan er toch niks meer doen. Dus van een enorme g-cup naar een comfortabele c-cup, wat een luxe ;-) Nu nog enkele weken enkel sportbeha's, maar dan kan ik gaan shoppen, op zoek naar leuke beha'tjes, woehoe!
Was gisteren nog een druk dagje, nog heel wat bezoek gekregen, tijd vloog voorbij.
Gisterenavond toch op tijd bedje ingekropen, was wel moe, buisjes waren weg dus hoopte vannacht beter te slapen.
Probeerde mij op zij te leggen en viel snel in slaap. Paar uurtjes later toch weer wakker geworden van ongemakkelijk gevoel, mijn schouders zijn zo stijf als ik even in zelfde houding zit of lig. Dus, weer wringen om mij recht te zetten en te herleggen. Draaien lukt niet, dus als ik mij anders wil leggen, eerst recht gaan zitten en mij dan zo laten zakken tot andere slaaphouding... Zou mezelf eens moeten filmen, zal wel vreemd zicht zijn....
Vanmorgen kwam Noortje rond 8u30 bij ons gekropen, ze kruipt altijd langs mijn kant in bed, maar vanmorgen kroop ze bij Maarten bij. Pff, niet leuk... Denk dat ze schrik heeft om mij pijn te doen.... Nog zo klein, maar zou zo graag eens weten wat er allemaal in haar hoofdje omgaat...
Vanmorgen kindjes in bad gestopt. Daarna was het aan mij, maar daar gigantische pleisters op mijn borsten mag ik niet douchen, dan maar wassen an de lavabo... Noor is nogal nieuwsgierig, ze bleef boven bij mij in de badkamer en wilde mij helpen, de lieve schat! Kleedde mij uit en keek in de spiegel. Rond de gigantische pleisters zien mijn borsten er geel uit, niet blauw, maar eerder geel, heel raar zicht! Vroeg nog even aan Maarten om mijne rug te wassen, arm zijn nog niet zo soepel dat ik aan rug kan, dus beetje hulp was nog nodig... Voor de rest trok ik mijne plan, met beetje hulp van Noor ;-)
Namiddag weer leuk bezoek over de vloer. Huis staat stilaan vol met mooie bloempjes
Hoop vannacht weer beetje beter te slapen en zo gaan we in stijgende lijn verder hé!
Morgenvroeg Noortje naar school brengen en namiddag afspraak bij plastisch chirurg, dan mogen pleisters eraf en kunnen wonden verzorgd worden, benieuwd om het verschil met woensdag te zien....
Gisterenavond had ik zo uitgekeken naar een nachtje in mijn eigen bedje, maar deze nacht dacht ik daar wel anders over....
Gisterenavond rond 22u bedje ingekropen, beide potjes naast bed. In ziekenhuis kon ik aan elke kant potje zetten, maar draden waren lang genoeg om ze allebei aan één kant te leggen langs bed. Duurde even voor ik mijn gemak had gevonden, pff.... Plat op rug gaan liggen was al eerste moeilijkheid, in ziekenhuis zette ik bed recht en liet mij zo zakken. Voelde mij precies een bomma gisterenavond die niet in of uit haar bed kon (alhoewel denk dat mijn overbuurvrouw van 90 dit wel vlotter kon...). Na half uurtje wringen toch beetje geslapen. Was echter van korte duur... werd telkens wakker van stijfheid in schouders en armen, en op mijn zij liggen ging helemaal niet. Was het uit schrik voor die buisjes in mijn borsten of lukte het gewoon niet, geen idee... Maar ging niet!
Midden in de nacht kussen bij gehaald en mijn hoofd beetje hoger gelegd, dit voelde beter aan..., dus zo toch nog paar uurtjes kunnen slapen... Had gisteren zo uitgekeken naar mijn eigen bedje, maar moet bekennen dat ik gemak van ziekenhuisbed toch miste deze nacht. Begrijp mij niet verkeerd, wil echt niet terug naar ziekenhuis hoor!!
Vanmorgen rond 8u opgestaan. Weer hele karwei, pff, ... Uurtje later was Noortje ook wakker en was het dus tijd om die potjes uit te trekken. Noor wilde er absoluut naar kijken, dus daar gingen we....
Legde mij plat op bed.... Maarten verwijderde pleisters, knipte draadjes door en trok buisje voorzichtig uit mijn borst. Verpleegster zeggen altijd dat dit wel meevalt, maar vind het toch niet leuk hoor. Zo'n buis die uit je lichaam wordt getrokken, bah! Schrik altijd hoelang het stuk buis in lichaam is... Noor keek gefascineerd toe, dit vindt ze leuk hé ;-) Zelfde verhaal aan andere kant, even op tanden bijten en ben buis-vrij, geen potten meer die ik moet meesleuren, handen vrij om boven te swifferen
Weer niet goed geslapen, deze nacht veel lawaai op de gang. Buurvrouw had veel pijn en diarree, belde dus constant. En aan de andere kant van de gang was een man gevallen, de nachtverpleegster had dus goed haar werk.... Rond 7u30 poging om uit bed te geraken, ging al vlotter dan gisteren, maar zo'n verstelbaar bed is dan toch een luxe hoor (eens ik aan de knopjes kon toch ;-) ).
Voormiddag kwam gynaecoloog langs, mag naar huis, wel met de potjes, zat nog te veel vocht in. Niet leuk, maar mag naar huis, dat is belangrijkste. De potjes moeten morgen weg, ofwel doet Maarten dit ofwel komt er een thuisverpleegkundige. In de loop van de voormiddag kreeg ik nog bezoek van enkele collega's van Maarten, zo vloog de tijd voorbij en voor ik het wist was het middag. Maarten ging om een broodje, maar zo ziekenhuiseten is toch niet aan mij besteed hoor....
Na de middag kwam assistente nog langs, zij had voorschrift voor mijne antibiotica mee en wenste mij goed thuis. Na haar vertrek legde ik valies op bed en begon alles in te pakken. Ook bloempjes zette in in doos en was vertrekkensklaar. Nu nog even wachten tot 15u, dan was Maarten klaar met werken en konden we vertrekken. Om tijd te doden even socializen met buurvrouw en overbuur, een vrouwtje van 90 jaar, maar niet op haar mondje gevallen, geweldig!
Stak mijn twee potjes met wondvocht in een plastic zakje, was iets praktischer, nam afscheid van verpleegkundigen met doosjes pralines en klaar waren we! Richting Landen
Thuiskomen deed zo'n deugd Kindjes bleven nog half uurtje bij oma, zo konden we alles nog beetje uitpakken en vooral alle bloempjes een mooi plaatsje geven. Dank jullie wel voor al die mooie bloempjes! Geeft een goed gevoel
Half uurtje later waren onze lieve schatten weer thuis, hier had ik hele week naar uitgekeken, weer thuis met ons viertjes... Van mama en papa kreeg ik nog een leuk cadeautje... zo'n schatten, had al bloempjes gekregen, ze hebben hele week voor kindjes gezorgd en nu nog werd ik verwend met een kadobon voor nieuwe handtas... (en wie mij kent, weet dat ik daar heel blij mee ben!).
's Avonds gezellig samen macaroni gegeten en na het eten genoot ik van het leven in huis. Op 5 minuten tijd lag heel het huis weer overhoop met speelgoed, maar was deze keer niet erg. Ze hadden zoveel plezier en opruimen doen we straks wel... Vanuit de zetel, met mijn potten naast mij, keek ik toe en genoot ervan, spelende kinderen die lachen van plezier, wat wil een mama nog meer.... (euh, een lieve man die ondertussen keuken opruimt...). Wat ben ik toch een gelukzakje met mijn gezinnetje en familie
Straks in mijn eigen bedje slapen, kijk er al naar uit
Gisterenavond nog bezoek gekregen van schoonbroer en -zusje. Voor ik het wist was het acht uur voorbij en besliste ik bedje in te kruipen en nog beetje tv te kijken. Had afgelopen nacht niet goed geslapen, dus mijn oogjes werden al snel zwaar. Bleef nog wakker tot half elf, om tien uur kwam Maarten nog even langs, en om half elf sprong de nachtverpleegster even binnen. Nu hoog tijd om oogjes dicht te doen.... Viel als een blok in slaap. Jammer genoeg is er in een ziekenhuis altijd lawaai op de gang, al die oudjes houden nachtverpleegster goed aan het werk.... Dus bij elk geluid, elke bel werd ik weer wakker..... pfff.... Rond vier uur viel ik terug in vaste slaap, maar was toen snel half acht.... verpleegsters begonnen aan hun ronde en terwijl ik nog met mezelf aan het vechten was om uit bed te raken, kwamen ze infuus weer aansluiten. Dit hielp niet echt, infuus zit in amplooi, dus had nu nog maar een arm om uit recht te raken zonder uit bed te vallen..... Geen groot succes, maar na veel wringen toch gelukt
Ken je dat gevoel als je gaat sporten en dag erna heb je beetje last van spierpijn, en je denkt dit valt wel mee, maar dag erna is het dubbel zo erg.... Wel, idem hier. Vanmorgen vreselijke spierpijn.... Wil u iets tegen de pijn vroeg verpleegster met suppo in de hand... Ik bedankte vriendelijk en nam dafalgan die nog op tafel lag van gisterenavond. Gisteren suppo gekregen en weet nu weer heel goed waarom kindjes dat niet leuk vinden..... Dus eentje was voldoende.
Even later werd ontbijt gebracht, heb laatste dagen echt geen honger, dus met moeite een boterhammetje opgegeten. Is goed voor de lijn. Ga eten nu echt niet forceren, buikpijn kan ik missen. Door amputatie van borsten ben ik ook al wat gewicht kwijt, dus als ik thuis ben toch eens op weegschaal gaan staan. Schrok wel toen dokter gisteren gewicht van mijn borsten zei, 2.100kg en 1.700kg..... Geen wonder dat ik af en toe last had van rug. Wel, het zal vanaf nu alleen maar beter worden
Namiddag kwamen pa, peter en nog andere familie op bezoek. Maar keek uiteraard weer uit naar komst van mijn kleine schatten... Rond vijf uur kwamen mama en papa binnen met onze kleine schatten. Ze zijn weer superflink geweest. Noortje wilde even mee naar Maarten zijn werk, Maarten nam ze beiden even mee en Maarten ging verder werken met klein hartje. Hij ziet de kindjes nu ook niet veel en mist ze ook. Ook ik had het moeilijk om weer afscheid te nemen.... Pff.... wat voor mama ben ik eigenlijk?!!! Kan de komendd weken Mats niet oplichten, dus krijg het ventje nog niet in zijn bedje gelegd, tegen Noor moet ik steeds 'voorzichtig' zeggen als ze mij een knuffel wil geven.... Dit doet zo'n pijn aan een moederhartje.... Maar zie dat ze het leuk vinden bij oma en opa, ze gaan daar graag logeren.
Na afscheid van de kids, wandelde ik weer naar kamer, kreeg koude rillingen over mijn hele lijf.... Kroop bedje in en keek beetje tv, veel anders valt er in ziekenhuis niet te beleven....
Maar ook goed nieuws, dokter zei dat ik morgen naar huis mag Heb aan elke borst buisje naar buiten om vuil bloed weg te zuigen. In mijn potjes zat vandaag nog te veel bloed om ze te verwijderen, ze gaan het morgen opnieuw bekijken, maar moet waarschijnlijk met buisjes naar huis. Dokter stelde voor dat Maarten ze dan zaterdag verwijderd.... Noor zal dit alvast geweldig vinden
Dus nog een nachtje ziekenhuis en morgenavond weer in mijn eigen bedje, en het belangrijkste weer samen thuis met mijn gezinnetje.... Kijk er al naar uit
Slechte nacht achter de rug, veel wakker gelegen, veel pijn gehad. Heb de nachtverpleegstere aan het werk gehouden. Kon mij nauwelijks bewegen, dus moest voor alles bellen.... Vannacht ook moeten opstaan om naar toilet te gaan. Wat een marteling, kruip maar eens uit bed als armen en borst pijn doen.
Moest op mijn zij rollen om zo uit bed te kruipen, maar lukte niet. Geen kracht in armen om te rollen. Na veel geklungel dan toch recht geraakt, werd lijk bleek en alles begon weer te draaie n. Snel op toilet gaan zitten en voor alle zekerheid toch maar een overgeefbakje gevraagd, gelukkig niks. Even late lag ik weer in bed...aiaiai..... Dat we maar snel paar dagen verder zijn, dit vind ik echt niet leuk!
Tegen de ochtend toch nog in slaap gevallen, maar dan wakker gemaakt door verpleegsters op de gang, buurvrouw had blijkbaar in bed geplast en dit zorgde toch voor nodige kabaal.... Tja, bij een vrouwtje van 90 jaar kan dit al eens gebeuren he.... ik zat ondertusen in mijn onderbroek en verband in bed, operatieschortje heb ik blijkbaar uitgedaan.... Maar ook dit is zeer wazig....
Ondertussen probeerde ik beetje recht te kruipen in bed, zonder succes.... Toen verpleegsterbinnenkwam vroeg ze wat ik aan het doen was....Tja, was dus blijkbaar niet zo duidelijk....
In de loop van de voormiddag kwamen ze mij wassen en mocht verband eraf. Toch wel spannend, wat zou ik te zien krijgen.... Ook Maarten was ondertussen in ziekenhuis en assistent-dokter kwam juist binnen toen verpleegster twijfelde of ze pleister wel of niet zou af trekken. Gelukkig nam assistent beslissing en voor ik het wist, zag ik mijn nieuwe borsten. Alhoewel borsten, ziet er nu echt nog niet uit als borsten, twee platte schijven met grote snee in het midden erop..... Zal nog even duren voor eindresultaat zichtbaar is..... Maar voel mij goed, zag er nog niet mooi uit, maar mijn oude 'kankerborsten' zijn weg!!!
In de loop van de dag ben ik mij steeds beter en beter beginnen voelen, wandelingetje op de gang of in zetel zitten, gaat al goed. Maken vooruitgang.
Namiddag nog heek wat bezoek gekregen, schoonouders, pa en tante en natuurlijk mama en papa met onze kleine schatten! Ze zijn zo flink geweest, gespeeld op bed, gekleurd en met autootjes gespeeld, onze flinke schatten. Na een uurtje vertrokken ze weer naar huis, wandelden mee tot aan de lift en nam met heel klein hartje afscheid..... Dat het maar snel morgen is, dan komen ze weer op bezoek!
Kan mijn armen steeds beter bewegen, pijn is stukken beter. Zijn op de goede weg....
Vandaag operatie dag. Kindjes waren sinds gisterenavond bij oma en opa. Vannacht paar uurtjes geslapen, niet veel, heb toch wel elk uur op mijne wekker gezien.... vanochtend voor wekker opgestaan, 6.20u was ik beneden. Maakte ons klaar, valies in de auto en op weg naar ziekenhuis. Voelde mij vandaag mentaal beter dan gisteren, was er klaar voor. Had vanmorgen nog eens goed in spiegel gekeken, laatste beeld van mijn borsten....
Onderweg babbelden we overal vanalles, zowel Maarten als ik waren gespannen, dus stilte was geen optie. Auto op parking, nog een grote hap `gezonde` buitenlucht en daar begon mijn ziekenhuisavontuur! Kamer was al geregeld, dus verpleegster wees mij vriendelijk de weg naar nummertje 319. Ik begon rustig alles een plaatsje te geven en Maarten ging paar uurtjes werken. Operatie was toch pas gepland in de namiddag, dus moest hij niet hele voormiddag bij mij blijven. In de loop van de voormiddakg kwam verpleegster langs om mijn dossier in orde te brengen, gynaecoloog kwam even dag zeggen en borstverpleegkundige kwam weer langs met boekjes en brochures. Is op zo een dag echt niet gepaste moment om mij te overladen met allerlei medische informatie.... Dus zag ze graag weer vertrekken....
Had ondertussen boek genomen en paar uurtjes later was verhaaltje uit.... Nu maar wachten en wachten en nog eens wachten. Mama belde ondertussen nog even, kon aan haar stem horen dat ze het emotioneel moeilijk had.... Gelukkig zorgde Mats voor beetje afleiding. Ook via fb kreeg ik veel berichten, bedankt voor jullie steun!
Tijd tikte traag verder, twee uur..... half drie.... "mevrouw we komen u halen". Ok, snel kleren uit en operatieschort aan, bed in en weg waren we. In operatiekwartier stond gynaecoloog mij al op te wachten en werd onmidddellijk operatiezaal binnengereden. Daar zelfde verhaal als anders, mocht op koude harde tafel klimmen en kreeg weer te horen dat ik groot ben.... Lees mijn dossier eventjes, dan kan je tafel op voorhand groter maken en moet je niet knoeien als ik erop lig!!!! Aaahhhh.....
Ondertussen stond anethesist langs mij, denk dat hij niet goed geslapen had, pff.... zo slechtgezind. Prik in de plooi van mijne arm, zeer ambetante plaats.... en toen ik hem zei dat ik vorige keer misselijk was geweest van narcose en hem vroeg om mij daar iets voor te geven, kreeg ik een grommelend antwoord.... Ondertusen hoorde ik gynae vragen aan verpleegster om chirurg te bellen om mijn borsten te komen aftekenen, maar antwoord stelde mij niet echt gerust....doe maar wat je denkt dat goed is!" Euh, zou toch graag wakker worden met mooie borsten.....
We gaan eraan beginnen' is laatste wat ik gehoord heb...
Zo'n twee uurtjes later lag ik in recovery.... maar vanaf toen is heel de avond zeer wazig voor mij. Ik weet dat ik in recovery heb liggen roepen en tieren. Maarten stond langs mij en herkende hem niet. Was nog aan het dromen denk ik. En op elke vraag was mijn antwoord 'ja', dus op de vraag: 'Mevrouw heeft u pijn?" zei ik altijd ja met als gevolg dat ik heel veel pijnstillers gekregen heb, achteraf gezien een kleine overdosis! De rest van de avond is zeer vaag, verpleegsters hebben mij naar kamer gebracht, daar overgegeven van al die medicijnen. Plotseling stonden er 4 verpleegsters rond mijn bed.... en ik zag enkel schimmen....pfff.... Dokter is nog langs geweest, maar heb er maar flarden van gehoord. Maarten zei dat ze nochtans hele uitleg heeft gedaan. Weet er nog zeer weinig van...... Maarten is nog gebleven tot een uur of negen, denk ik. Ben in slaap gevallen tot elf uur.
Rond elf uur wakker geworden en kontoch al weer duidelijk zien. Wel veel pijn, kon mij niet her leggen, alles deed pijn..... Hopelijk voel ik mij morgen beetje beter.....
Mensen noemen mij vaak een "straffe madame", maar vandaag echt niet! Ben vandaag emotioneel een wrak....
Vanmorgen samen met Maarten Noortje naar school gebracht, moest vechten tegen mijn tranen en de dag was nog maar net begonnen.
Voormiddag geprobeerd mij bezig te houden, maar geregeld naar een zakdoek moeten grijpen. Verstand op nul en bezig blijven, dan lukt het, maar als ik even begin na te denken aan wat mij morgen te wachten staat, stort ik in.... Pfff....
Maarten vertrok in de vroege namiddag naar het werk, belde naar mama om te vragen of ze meeging Noortje halen van school. Toen ik mama zag, schoten de tranen weer in mijn ogen. Voel mij vandaag echt niet goed..... Ben bang voor morgen, bang voor die operatie, maar vind het ook vreselijk dat ik kindjes weekje zal moeten missen. Ok, ze komen wel vaak op bezoek, maar ben niet ik die ze kleertjes aandoet, met ze speelt, in bad stopt, .... Kortom alle taken van een mama; en dat vind ik verschrikkelijk. De komende weken zal ik die taken niet kunnen uitvoeren. En onze kindjes zijn nog zo klein, ze hebben hun mama echt nodig hoor, en neen, geen mama die de hele dag moet rusten in de zetel.... Verdomme toch!!!! En dan komen weer die typische vragen: "Waarom ik?, Waar heb ik dit aan verdiend?, ...." Stomme kanker, ik heb hem al zo vaak vervloekt, maar helpt allemaal niet... Mijn leven was zo perfect, een schat van een man, twee fantastische kinderen, lieve familie, goede job met toffe collega's, mooi huisje, ... en toen kwam die stomme kanker erbij... waarom toch???? Maar helaas, geen antwoorden op deze vragen. Realiteit is er en moeten het ondergaan. Want door kanker word je geleefd, dit heb je niet in de hand.... Morgen is het verstand op nul wanneer verpleegster afkomen met infusen en toestanden....
Maarten was al even langs operatiekwartier geweest, ik sta op de planning om 14u10 op tafel. Veel te laat naar mijn zin, had gehoopt 's morgens op lijst te staan, dus zal nog een lange voormiddag worden. Hopelijk verandert de planning nog en gaat operatie toch vroeger door. Mijn kamer is ook al geregeld, eenpersoonskamer is in orde
Na school wou Noor nog even mee naar huis, normaal gezien blijft ze graag bij oma en wil ze niet mee naar huis. Vandaag omgekeerde scenario... mijn kleine meid wilde nog even bij mij blijven. Heb haar verteld over operatie en ziekenhuis en vandaag had ze het toch moeilijk met afscheid nemen. Geloof mij, dan breekt je moederhart hoor.... Heb mij proberen sterk te houden toen ik vertrok bij oma, maar de tranen rolden toch over mijn wangen. Ik weet dat ze een hele week verwend zullen worden door oma en opa en dat ze het allebei daar superleuk zullen vinden, maar....pff.... Mats vat het nog allemaal niet, bij mama of bij oma, zolang hij kan spelen is het ok voor het kleine ventje.
Gisteren zijn mama en papa kaarsje gaan branden in Scherpenheuvel, vandaag zijn schoonouders ook eentje gaan branden in Alken, blijkbaar bij de patroonheilige voor kanker. Laat ons hopen dat het helpt....
Gisterenavond heeft Maarten nog foto's gemaakt van mijn borsten. Dit klinkt misschien heel raar, maar vanaf morgen zijn ze weg en zullen ze er helemaal anders uitzien. Weet niet of ik nadien de foto's nog ga bekijken, maar dan kan ik er nadien geen spijt van hebben. Misschien blijven ze wel voor altijd in een doos op zolder liggen, maar dan weet ik toch dat ze er zijn. Klink misschien allemaal heel stom, maar hoort bij het "afscheid" nemen en het verwerken, denk ik.
Juist boterhammetje proberen te eten, heb totaal geen honger, maar moet morgen nuchter blijven en als operatie pas in de namiddag doorgaat is het lang om zonder eten te blijven. Dus flink een boterhammetje gegeten.... Nu hier nog beetje opruimen en dan aan valies beginnen, met een heel klein hartje....
Zal vanavond doos zakdoekjes maar langs mij zetten....
Weekendje zit er weer bijna op. Maarten is werken, dus home alone met de kindjes. Gisteren druk dagje gehad... Voormiddag beetje winkelen, namiddag pedicure en bezoekje aan oma en opa. Ben blij dat mijn voetjes er weer goed uitzien. Een van bijwerkingen van chemo zijn droge handen en voeten, dus een goede pedicure was op zijn plaats
Voormiddag kindjes in bad gestoken, proper beddengoed opgelegd en boven gepoetst. Nu is wasmachine volop aan het draaien. Heb graag dat het opgeruimd en proper is als ik naar ziekenhuis vertrek.... Vanmiddag bij mama gaan eten. Mama en papa gaan namiddag een kaarsje branden voor mij in Scherpenheuvel. Kan maar helpen hé ;-) Vorige keer hebben ze dat ook gedaan en is ook alles goed gegaan, dus nu gaan we voor hetzelfde scenario! Namiddag kleertjes voor de kindjes al beetje klaarleggen. Ze gaan weekje bij oma en opa logeren, dus een hele verhuis. Denk dat hun valies groter zal zijn dan de mijne ;-) Ongelooflijk hoeveel kindjes moeten meenemen als ze gaan logeren.... Noortje kijkt er naar uit, een weekje bij oma slapen Ook Mats vindt het superleuk bij oma en opa, maar ik ga ze toch missen hoor, mijn kapoentjes... Pff, wordt morgen een zware avond als ik ze ga wegbrengen, ga mij proberen sterk te houden als ik afscheid neem, maar kan niks beloven... Zal blij zijn als het allemaal weer achter de rug is en iedereen op einde van de week weer in zijn eigen bedje kan slapen (mezelf inclusief!).
Vandaag 14 februari, Valentijn.... Hier een dag zoals elke andere, vind Valentijn zo'n commercieel gedoe. Liefde moet je niet op één specifieke dag vieren, maar elke dag tonen. En, geloof mij, afgelopen maanden heb ik belang van liefde mogen ervaren. Steun en liefde van mijn gezinnetje en familie doen zoveel plezier! Zonder hen was ik nooit zo positief gebleven
Maarten was vandaag werken, Noortje naar school en ik en Mats hadden druk dagje voor de boeg. 's Morgens familiebezoekje op programma, daarna naar Sint-Truiden op zoek naar nieuwe gsm. Mijne had afgelopen weken zijn kuren. Viel geregeld uit of begon zomaar geluid te maken, was dan telkens heel gedoe om gsm weer aan de praat te krijgen. En aangezien ik beetje gsm-verslaafd (fb, internet, ...) ben, kan ik er moeilijk zonder. Dus tijd voor nieuw modelletje zodat ik mij kan bezighouden in ziekenhuis ;-)
Maarten had ook zijn handen vol in het ziekenhuis vandaag, hij ging al even langs op dienst waar ik kom te liggen om éénpersoonskamer te regelen. Maar aangezien het enorm druk is deze tijd van het jaar, konden ze nog niks garanderen... Pff, hoop toch op een kamertje alleen, rust! Want je weet nooit wie je buurvrouw wordt, wil echt niet naast Fatima of zo liggen van wie de hele familie elke dag op bezoek komt.... Zou mij alleen maar ergeren en dan komt er van rusten ook niks in huis. Geef mij maar kamertje alleen, als kindjes dan op bezoek komen kunnen ze beetje spelen en moeten ze geen rekening houden met de buurvrouw die slaapt of zo.... Hij heeft ook op gynaecoloog gebeld om te vragen hoe laat operatie gepland staat, maar daar konden ze nog geen antwoord op geven, maandag mag hij terug bellen. Altijd leuk als je weet rond hoe laat ze je komen halen, 's morgens, 's middags of in de namiddag, .... Moet er zijn om 8uur, dan weet ik toch hoe lang ik ongeveer moet wachten....
Namiddag kwam pa nog even op bezoek, ging ik Noortje halen en brachten we nog kort bezoekje aan oma. Seffens kindjes in bed leggen en dan nog lekker stukje Valentijnsgebak eten ;-) Ook al vind ik dit allemaal een commercieel gedoe, een lekker stukje taart smaakt altijd ;-)
Hopelijk is het zonnetje ook van de partij...
