Zie ik je minder graag wanneer ik uitkijk naar het geruis van de babyfoon rond acht uur s'avonds? Is mama een mindere mama wanneer ze stiekem een beetje uitkijkt naar de eerste schooldag in september?
Als het voor jou ok is, bestempel ik de voorgaande vragen graag als retorisch. Ook al zie ik de zomer voorlopig eerder halfleeg als halfvol, dan nog blijf jij het mannetje van mijn leven. Wanneer mama en papa Freya een avondje vragen (onze vaste "geweldige" babysit) zien we je nog steeds even graag. Als ik even een uurtje wil sporten of mezelf wil trakteren op een kop koffie -only me time- ben ik daarna zoveel blijer om jouw knuffelgrage lijfje tegen het mijne te drukken.
Maar het is ook zo genieten om te zien hoe jij in Sardinië de zee lijkt te omarmen met al jouw zintuigen. Hoe je gewoon met je gezichtje richting golven geniet en fladdert om alle prikkels te verwerken. Het is nu bijna een jaar sinds wij weten dat je ASS hebt. Het afgelopen jaar zijn zoveel emoties, ups en downs, gedachten en dromen onze revue gepasseerd... .
We grijpen met onze papa en mama-handen zoveel mogelijk hulp om jou beter te begrijpen en begeleiden. Jouw ESDM-therapie gaat goed en je bent zo blij wanneer je de therapieruimte binnenstapt. Ik ben een blije mama wanneer ik je daar afzet. Mama en papa volgden een cursus om je te helpen communiceren. We zien je dat je zoveel begrijpt ondanks je stilzwijgen. Soms is het gewoon zo mooi om te zien hoe gelukkig jij kan zijn met de echte kleine dingen. Je bent gek op stofzuigen... . Papa moet wel stofzuigen met enkel de buis..en jij gaat kijken hoe het voelt op jouw lijfje, je vingers... . Je kirt van plezier. En wij stellen ons geen vragen hoor. Als dit jou gelukkig maakt is het twee vliegen in 1 klap! Een gelukkig kind en een proper huis..we willen niks liever. héhé.
Sinds enkele weken hebben we nu ook thuishulp via Het Raster. Een lieve mevrouw die met ons thuis komt praten en ons helpt om mee te zoeken naar antwoorden op onze vele vragen. Onmiddelijk kregen we al concrete tips. Zo bestelde mama kauwsieraden om je kauw en bijtbehoefte te kunnen normaliseren. Juweeltjes en speelgoedjes die je in je mond mag steken wanneer je het nodig hebt. Het kan jou en ons helpen om de 'neen mag niet' om te buigen naar een alternatief aanbieden. Mama heeft uiteraard weer een beetje overdreven en bestelde niet enkel een armband maar ineens ook een 'superhandige' kauwsleutelhanger met aangepaste kleine accessoires. Zo zie je maar dat jouw winkelgrage mama je nog van pas komt.
Ondanks de vele avonden dat het geruis van onze babyfoon tot tien uur vol gezang is. Ondanks het feit dat je niet je leeftijd bent. Ondanks dat we elke dag moeten ontdekken hoe je je voelt om te plannen wat er komt.
Zie ik je vandaag liever dan gisteren en morgen nog liever dan vandaag. Gewoon omdat je bent wie je bent en ik niks aan je zou willen veranderen..
Mijn grote man is exact 1 meter groot en weegt 17 en een halve kilo zwaar op mijn heup als ik hem na 40 treden in zijn bedje kan leggen. Het is nu bijna een jaar sinds ass werd vastgesteld. Een jaar waarin ons ventje heel veel groeide en leerde, weer afleerde en bleef steken en kleine sprintjes maakte. Buiten het verdriet en de vele vragen waarop antwoorden ergens in het ongewisse steken is er ook ontzettend veel plezier en humor in het opvoeden van ons mannetje. Van zijn onbestemde klanken maken papa en mama improvisatiegewijs vlotte dialogen van wat we graag zouden willen horen. Zijn overbeweeglijke handjes zijn een minitheater waarvoor het beperkte publiek graag applaudiseert.
Er zijn zoveel dingen die we zelf ontdekten en zo ontelbaar veel dingen waarin anderen ons in de juiste richting wezen. Nu de zomer in volle bloei en groei is blijven we toch met stiekeme wensjes zitten Net zoals een kind een wens mag doen bij het tegelijk uitblazen van alle verjaardagskaarsjes proberen wij onze wensjes de zomer in te sturen. Een eerste echte woordje met betekenis voor het einde van de zomer? Een eerste kunstwerk dat perfect in een potje past?
hoop doet leven en de zon doet dromen van meer. Mama stuurt haar wensjes alvast de virtuele wereld in en gaat ook vooral genieten van haar ventje en het nu
En daar fladder je door de kerk met je plastic tomaat in de hand. Ik probeer blikken te mijden en vang heel teder woordjes op van een vierjarige kleuter. "Neen mama, dat is Emiel, die doet altijd zo". Hupla starende mama daar heb je niet van terug.
Maar ik verwijt je niks hoor. Voor Emiel keek ik met dezelfde ogen. Wat ik zag was door mezelf al ingekleurd en van commentaar voorzien zonder te weten. En heel eerlijk, soms kijk ik nog steeds met ogen van vroeger naar mijn eigen kind.
Een moment als gisteren wenste ik je normaler. Ik wenste dat je even niet zou fladderen, ik wenste dat je jouw keelgeluidjes even kon laten of er tenminste voor alle beleefdheid een klein deftig woordje uit zou persen. Ik wenste geen medelijdende blikken maar herkenbare mam to mam blikken:"peuters he". Ik wenste dat ik kon zeggen: even stilzitten Emiel en dat je dan hocuspocus pats zou weten wat mama bedoelt. Ik wenste dat je niet zomaar aan elke tafel op een terras melkjes of koekjes ging stelen en ik aan elke betreffende tafel uitleg moest gaan geven om dan verslagen af te druipen met nog wat begripvolle begrippen in de rug.
Ik wenste vooral dat mama en papa gewoon onzeker konden zijn over de toekomst zoals elke andere ouder . Ik wenste dat je een handleiding had waar ik mee verder kon. Een like button zou echt superhandig zijn lieve schat. gewoon even laten weten of we wel goed bezig zijn?
Ik zie je wel gelukkig zijn maar ben bang voor het hoelang? papa en mama filteren voor jou de blikken van buiten maar wat wanneer het op jouw eigen filtertje aankomt?
Op momenten dat mijn als en waarom en later woordjes opduiken moet mama gewoon even schrijven. schrijven is zijn en hopelijk blijken mijn schrijfsels later een vorm van onterechte overbezorgdheid...
Soms..heel soms wanneer realiteit mijn idealen opzijschuift.. denk ik dat je anders bent ..anders in je anders-zijn..
Dan denk ik dat je met je bergen speelgoed speelt en niet kiest voor dopjes van tubes die beter gesloten blijven. Dat je alle tandenborstels links laat liggen en recht naar je blokken gaat. Dan droom ik dat je glunderend met je autootjes speelt en niet gefascineerd zit te staren naar oneffenheden in een tegel of met plasticine langs je kaakjes strijkt.
Soms droom ik dat ik dit allemaal droom en lach ik je verschillen weg in later als je groot bent en alles goed komt. Maar weet je Mieltje lief.. Soms is maar heel even en naast soms is er meestal en meestal weet ik .. dat jij gelukkig bent dat je mij gelukkig maakt dat ik je heel stiekem niet veranderen wilt dat je moet zijn wie je bent dat jij eigenlijk heel eerlijk gewoon perfect bent..
Jij bent mijn kind schoon kind. Jij bent "Emieltje die zo lekker ruikt"..als ik mijn kleuters mag geloven.. Jij bent mijn kind , mijn mooie kleine imperfecte perfecte mannetje.
Wat we zien en wat is is niet altijd wat zou moeten zijn en zoveel dingen zouden het makkelijker maken voor ons en jou maar... Ik zie je stralen en fladderen op je ass- manier als we de parking van school oprijden. Ik zie je op de speelplaats flaneren en ontdekken als een kleine koning met zoveel helpende handjes om je heen.. Ik zie hoe peuters van drie jaar oud de wereld voor jou vergemakkelijken omdat ze voelen dat jij anders bent.. Ik zie papa en mezelf glunderen van trots met alle kleine stapjes die jij zet..
Vandaag dronk je ineens een flesje water met een rietje..ik wilde het bijna over het hele terras verkondigen maar net op tijd fluisterde ik gewoon in je oor: "flinke jongen, mama is trots op jou.." en je hoeft niks te zeggen hoor ventje lief...jij bent een stukje ik en ik bent een stukje jij...een heel klein beetje zijn we samen wij .. ik weet dat jij weet dat jij mijn perfecte mannetje bent...met al je hoekjes en deukjes en dit is exact zoals ik je gedroomd hebt... mijn kind schoon kind.
Ik ben annelies, en gebruik soms ook wel de schuilnaam madelies.
Ik ben een vrouw en woon in antwerpen (belgie) en mijn beroep is kleuterjuf.
Ik ben geboren op 14/05/1983 en ben nu dus 42 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: school, zingen, mijn ventjes, lezen, schrijven...
dit is een blog voor mijzelf en voor iedereen die zichzelf herkent in ons verhaal
