Jaarmarkt Dilbeek en dus geen school voor Sem. Ik hoop dat het straks opklaart en dat we even naar daar kunnen. 2 Dagen samen chillen in de zetel is mij wat te veel. De vermoeidheid is over. Misschien moet ik straks wild enthousiast roepen dat we avontuurlijke regenwandeling gaan doen. Hmm, ik hoop dat het opklaart...
Sem heeft genoten van een feestje in de binnenspeeltuin en ik had een fijne babbel met een vriendin. Ik had wel het gevoel dat het niet echt geapprecieerd werd dat ik vertrok. Waarom kunnen andere ouders ongegeneerd hun kind afzetten en vertrekken en denk ik dat ik moet blijven? Ik had hier echt geen zin in, veel te veel lawaai en drukte en ik weet dat Sem echt wel een paar uur zonder mij kan en erg zelfstandig en sociaal is. Er waren ook een paar vriendinnen van de mama die bleven. En dan gebeurt het, 'Heb je misschien liever dat ik blijf?' Waarom doe ik dat? Ik wil zelf niet blijven, heb een afkeer van drukte en heb met Sofie afgesproken. Nee, vertrek maar.. Hm, dat was precies niet oprecht. En ik ben vertrokken, schuldgevoelens, mij lastig maken, ze had het maar op voorhand moeten zeggen... Ik was zelf mijn afspraak waar ik erg naar uitkeek aan het verbrodden. STOP, Marleen. Je weet helemaal niet wat ze denken en ze heeft gezegd dat je weg mocht. Dat zijn de feiten, de rest verzin je erbij. Toch ff ventileren bij Sofie en dan bijkletsen en koffie drinken. Zalig. De beste therapie die er is..
Toch op tijd terug gegaan en ruim een uur langer gebleven dan de anderen om nog wat te helpen met opruimen en inladen. De ergste drukte was voorbij. Deed ik dat nu uit schuldgevoel of omdat ik het wou? Waarschijnlijk een mengeling van de twee..
