Daarnet zat ik nog te mijmeren bij de 'Pont du Paraire' op de Audiernes in Peyrusse en nu ga ik even achter de computer van Jacky zitten om een tekstje aan het blog toe te voegen. Gisteren hebben wij allerlei boodschappen gedaan in Montbazens en Villefranche. We zijn onder andere de treintickets, die we eergisteren via internet hadden besteld en betaald, gaan halen in het station. Morgen brengen Jacky en Jean-Claude me naar Montauban. Daar neem ik rond kwart na elf een trein naar Paris Austerlitz. Dan moet ik met de metro naar Paris Nord om van daaruit met de TGV naar Lille Europe te sporen. Volgens Lieve is er vanuit Lille Flanders om acht minuten na elk uur een trein naar Kortrijk. Dan zou ik 's avonds in Kortrijk kunnen zijn waar Lieve me komt ophalen. Het is dan 22 juni en ik ben dan juist 2 maanden van huis weggeweest want ik ben vertrokken thuis met de fiets op 22 april. Ik voel me niet als een handelsreiziger die van een zakenreis terugkomt en snel terug moet renderen. Ik voel me zelfs niet als een reiziger die van een recreatieve reis terug thuiskomt. Ik voel me als een pelgrim die aan het einde van zijn tocht tijd nodig heeft om te bekomen van de opgedane ervaringen en niet klaar is om dadelijk terug in het 'gewone' leven te springen en te doen alsof er niets gebeurd is. Ik hoop dat mijn directe omgeving daar begrip voor opbrengt. Ik ben heel blij dat ik zowel op de heenrit als op de terugrit een rustpunt had in Peyrusse waar ik even op mijn plooien kon komen. Nu zal ik de rest van de verwerking van de pelgrimstocht thuis in Waarmaarde kunnen doen samen met Lieve. En voor even later zien we dan wel. De rest van het reisverslag zal ik van thuis op het blog zetten; er zijn namelijk nog enkele ontbrekende dagen die in het schriftje staan opgetekend. Gelukkig heb ik nu 2 maanden zomervakantie om de opgedane 'levenswijsheid' geleidelijk in de levenspraktijk van elke dag op te nemen.
73. Bij het pelgrimsbeeld in Fisterra 74. Vissersboten in de haven van Fisterra 75. Groep aankomende mountainbikepelgrims (bijna allemaal Italianen en Spanjaarden) op de foto voor de kathedraal van Santiago de Compostela
Tot zover een selectie van foto's die ik nam op mijn tocht. Toen ik mijn fiets terug had gemonteerd in Irun en de grens had overgestoken naar Hendaye op Frans grondgebied, ben ik een postkantoor binnengestapt om overbodige spullen naar Peyrusse te sturen. Ook het fotoapparaat ging mee in de doos. Van de terugtocht tussen Hendaye en Peyrusse (6 dagen, ongeveer 475 km) heb ik dus geen foto's. Ik hoop dat jullie, de volgers van het blog, hebben genoten van het beeldmateriaal dat ik heb gepost. Ik ben er alleszins heel tevreden over omdat ik denk dat het een representatief beeld weergeeft van wat er te 'beleven' is op de camino. Maar de essentie van het pelgrimeren kan je natuurlijk niet in foto's vatten.
64. Aankomende pelgrims op het plein voor de kathedraal van Santiago 65. Sint-Jacob troont boven op de kathedraal 66. Het reuzenwierookvat in actie tijdens de pelgrimsmis elke dag om 12u. 's middags 67. Tien priesters tijdens de pelgrimsmis 68. Twee Vlaamse fietspelgrims zien hun vrouw terug na 5 weken fietsen 69. Typische pelgrimsscène op het grote plein 70. Voor de vuurtoren van Finisterre in de dichte mist 71. Schoenen worden door pelgrims, aan het einde van hun tocht, achtergelaten of verbrand achter de vuurtoren van Finisterre 72. Een rustige oceaan bij de kaap op Fisterra
55. Eucalyptusbomen is Galicië 56. Nog 10 kilometer en ik ben in Santiago 57. Al fietsend gefotografeerd, zo roekeloos ben ik van blijdschap 58. Aankomst op het grote plein voor de kathedraal van Santiago 59. Een Russische collega fotografeert mij voor de kathedraal 60. Een pelgrim tekent de kathedraal: iedereen verwerkt z'n vreugde op zijn manier 61. In het bureau waar we ons 'diploma' mogen afhalen 62. Het reuzenwierookvat of 'botafumeiro' onder de koepel van de kathedraal 63. Nog een foto van de kathedraal
46. Alpenflora bij de Cruz de Ferro op 1 500 m hoogte 47. Pelgrims komen aan in de abdij van Ponferrada waar 144 bedden staan 48. Bij het pelgrimsbeeld in Pedrafito do Cebreiro op 1 099 m hoogte 49. Boven op de 'Col do Cebreiro' op 1 300 m 50. In de preromaanse kerk van Cebreiro 51. De tiende-eeuwse kerk van Cebreiro 52. In de slaapzaal van de pelgrims in de abdij van Samos 53. Dit bord kom je wel duizend keer tegen op de camino 54. Sint-Jacobsbeeld in de kerk van Boente
37. Ik kruis het pad van een schaapherder 38. Hartelijk onthaal in de 'albergue' van Villares de Orbigo 39. Samen met de superlieve uitbaatster van de herberg in Villares de Orbigo 40. De meeste Spaanse dorpen en steden op mijn weg zien er, wat de ruimtelijke ordening betreft, nogal archaïsch uit 41. Ontmoeting met een Franse collega die is gestart op de Mont Saint Michel, op de historische brug van Hospital de Orbigo 42. Grandioze pelgrimsbrug met 11 ongelijke bogen in Hospital de Orbigo 43. Kathedraal in Astorga 44. Klim met in het zicht de Telenoberg van 2 185 m hoog 45. Bij het 'Cruz de Ferro' waar de pelgrims een steen, of iets anders wat hun hart bezwaart, achterlaten
28. De camino gaat hier door de abdijruïne 29. De Meseta met zijn tarwevelden lijkt eindeloos 30. Oneindig veel klaprozen tussen de velden maar geen boerderij te bespeuren 31. Pelgrimsbrug over de 'Rio Pisuerga' 32. Wondermooie romaanse San Martinkerk in Fromista 33. De echte camino voor de stappers rechts van de 'fietsroute' naar Santiago 34. Overal ooievaarsnesten op de Spaanse keerken, hier in El Burgo Ranero 35. Soms stuurt de gids (het boek met de route) mij op de echte camino, als die breed genoeg en vlot berijdbaar is 36. Nog één bed vrij in herberg 'Lagañares', na 130 km fietsen
19. Pelgrimsherberg van Los Arcos, waar vrijwilligers van het 'Vlaams genootschap' werken 20. Wijngaarden in de Riojastreek 21. In de kerk van Santo Domingo de la Calzada is er, volgens een aloude pelgrimslegende, altijd een kippenren met levende kippen en een haan 22. Pelgrim in Santo Domingo de la Calzada 23. Santo Domingo de la Calzada, gezien vanop de kerktoren 24. Rustende pelgrim naast zijn fiets 25. De 'Camino francès' op de schaduwloze vlakte van de 'Meseta' 26. Kruis op de 'fietscamino' tussen de tarwevelden 27. Merkteken voor de pelgrims op de Meseta
10. Standbeeld van de 'Vier musketiers' in Condom 11. Bij een kilometerpaal in Navarrenx (Pyrenées orientales) 12. Pelgrimsbeelden in een park in Navarrenx 13. Gezellige babbel in de 'Auberge l'alchimiste' in Navarrenx 14. Wijngaarden van de 'Irouleguy' nabij Saint-Jean-Pied-de-Port (Pays Basque) 15. Boven op de 'col de Roncevaux' in de Pyreneeën - Spanje 16. Buste van Ernest Hemingway voor de stierenarena van Pamplona (Spanje - Navarra) 17. Pelgrimsbrug in Puente la Reina, waar de 4 pelgrimsroutes samenkomen 18. Mountainbikepelgrims komen aan in de herberg van Los Arcos
1. Fruitbomen kreunen onder het slechte weer (Tarn-et-Garonne) 2. Close-up van tarwe in de regen 3. Massa's klaprozen 4. De pandgang van het klooster in Moissac 5. Eén van de 68 gebeeldhouwde kapitelen in het klooster van Moissac 6. Achttiende-eeuwse markthal in Auvillar aan de Garonne 7. Wijngaarden in de Armagnacstreek in de buurt van Condom (Gers) 8. Hier kan ik aan het blog werken 9. Pelgrimsherberg in de 'Ancien Carmel' van Condom
Vandaag mag ik het rustig aan doen. Ik maak van de gelegenheid gebruik om al mijn kledij die enkele weken niet meer is gewassen, in de wasmachine van Jacky te stoppen. Ook de fietstassen worden grondig schoongemaakt. Al het gebruikte materiaal sorteer ik grondig. Ten slotte krijgt de fiets zelf een zeer grondige poets- en afstelbeurt. Hij ziet er weer uit als nieuw en heeft toch al 4 000 km gebold. We beginnen uit te kijken hoe ik het goedkoopst in België kan geraken: met de trein of het vliegtuig. Er is nog niets gereserveerd. Ondertussen maak ik ook een selectie van representatieve foto's van mijn tocht door Zuid-Frankrijk en Spanje tot in Santiago en Finisterra. Ik zit te zoeken naar een overzichtelijke lay-out om foto's en tekst met elkaar te combineren. Morgen heb ik wellicht de tijd om me daar grondig in te verdiepen.
De wekker loopt al af om 6 uur omdat ik wil fietsen voor de grote hitte eraan komt. Maar een diepgaand gesprek aan de ontbijttafel met een koppel leeftijdsgenoten uit Frans Lotharingen over de zin van het pelgrimeren anno 2013 zorgt er toch voor dat ik pas om 8u.30 weg geraak. We sliepen hier maar met z'n vijven in een afgedankt schoolgebouw in Limogne-en-Quercy. Het is erg gaan waaien vannacht en ik heb het gevoel dat het onweer ons al op de hielen zit. Tot in Martiel heb ik de wind op de kop maar richting Villeneuve d'Aveyron zit hij min of meer in het voordeel. Na een ritje van 45 km bereik ik mijn rustbestemming en eindbestemming Peyrusse-le-Roc, klokslag 11u. Nog net op tijd voor Jacky naar het werk vertrekt. Hij meent aan mijn ogen te zien dat ik het goed stel en nog in vorm ben. En zo voel ik me ook. In totaal heb ik nu 3 267 km op de teller, in 38 fietsdagen met heel veel slecht weer. Op deze tocht heb ik ontzettend veel geleerd. Onder andere dat je pelgrimeren in de eerste plaats doet met het hoofd en pas in tweede instantie met de benen. Maar over dat soort dingen zal ik verder filosoferen als ik wat meer uitgerust ben. Ik ben een beetje trots op mezelf omdat ik deze onderneming tot een heel goed einde heb gebracht. Vooral dank zij een grondige voorbereiding. Menige Fransman die ik heb ontmoet heeft gezegd:"Ces belges ne laissent rien au hasard et quand c'est des enseignants, c'est encore pire!" Ik heb een supergoede fiets gekozen en die heeft me geen seconde in de steek gelaten. En dat terwijl alle fietsers die ik ontmoette met alle soorten technische mankementen hadden af te rekenen. Sommigen kon ik helpen, anderen niet. Ik heb supergoede waterdichte fietstassen gekocht maar ik had toch nog te veel materiaal mee. Tot 2 keer toe heb ik een grote doos naar Peyrusse teruggestuurd. De leuze van de Hollanders in dit verband is:"Alles wat je kan thuislaten is handig meegenomen!" En ze hebben gelijk. Ik heb haalbare trajecten uitgestippeld en heb ze altijd kunnen afleggen. Ik heb voldoende gelet op goede voeding en veel drinken en ik heb nooit 'zwarte sneeuw' gezien. Ik ben ook nooit op pad gegaan zonder reservedrinken en eten in de tas. Ik heb onderweg en in de herbergen heel veel fantastische contacten gehad met allerlei mensen van allerlei leeftijden uit alle continenten. Daarover later meer. Er waren ook heel veel gebeurtenissen waarbij ik willens nillens een traan moest wegpinken. Ik heb elke avond een heel gezonde maaltijd kunnen nemen in alle soorten etablissementen. In Spanje kan je je buikje rond eten en je dronken drinken voor 9 euro, alles inbegrepen. Ik heb veel minder geld nodig gehad dan ik had ingeschat want in de herbergen betaal je meestal niet meer dan 10 euro per nacht. En vele herbergen werken volgens de formule 'donativo' dat wil zeggen dat je betaalt wat je kan missen. Zelfs veel herbergen die een avondmaal en ontbijt aanbieden doen dat. Ik heb niet overal een computer kunnen gebruiken om het blog aan te vullen. Of vaak vroegen ze veel te veel geld om er één te gebruiken, b.v. een euro per 30 minuten. Gelukkig was er dan Lieve die me depanneerde door van thuis een verslag te posten, na een telefoongesprek. Ik ben niets kwijt geraakt en men heeft me niets gestolen. De verstandhouding tussen de pelgrims is van die aard dat diefstal niet voorkomt. Ik heb twee diploma's behaald: één van de 'Camino Francès' tussen Saint-Jean-Pied-de-Port en Santiago en één van de 'Camino Fisterra' tussen Santiago en Cabo Fisterra. Die zal ik dan inkaderen. Ik heb nu meer tijd om het blog aan te vullen met de verslagen van de ontbrekende dagen en foto's van onderweg want de computer van Jacky mag ik gratis gebruiken. Ik heb zopas de fietstassen leeggemaakt en het is verbazend wat een hoop vuile was ik verzameld heb. Morgen krijgt de fiets een grondige poetsbeurt. Jacky zal ook nog wel wat toevallige werkjes achter de hand hebben. Die ik helemaal niet hoef te doen! Van zodra het past, plaats ik enkele representatieve foto's op het blog.
