|
De wekker loopt al af om 6 uur omdat ik wil fietsen voor de grote hitte eraan komt. Maar een diepgaand gesprek aan de ontbijttafel met een koppel leeftijdsgenoten uit Frans Lotharingen over de zin van het pelgrimeren anno 2013 zorgt er toch voor dat ik pas om 8u.30 weg geraak. We sliepen hier maar met z'n vijven in een afgedankt schoolgebouw in Limogne-en-Quercy.
Het is erg gaan waaien vannacht en ik heb het gevoel dat het onweer ons al op de hielen zit.
Tot in Martiel heb ik de wind op de kop maar richting Villeneuve d'Aveyron zit hij min of meer in het voordeel.
Na een ritje van 45 km bereik ik mijn rustbestemming en eindbestemming Peyrusse-le-Roc, klokslag 11u. Nog net op tijd voor Jacky naar het werk vertrekt.
Hij meent aan mijn ogen te zien dat ik het goed stel en nog in vorm ben. En zo voel ik me ook.
In totaal heb ik nu 3 267 km op de teller, in 38 fietsdagen met heel veel slecht weer.
Op deze tocht heb ik ontzettend veel geleerd. Onder andere dat je pelgrimeren in de eerste plaats doet met het hoofd en pas in tweede instantie met de benen. Maar over dat soort dingen zal ik verder filosoferen als ik wat meer uitgerust ben.
Ik ben een beetje trots op mezelf omdat ik deze onderneming tot een heel goed einde heb gebracht. Vooral dank zij een grondige voorbereiding. Menige Fransman die ik heb ontmoet heeft gezegd:"Ces belges ne laissent rien au hasard et quand c'est des enseignants, c'est encore pire!"
Ik heb een supergoede fiets gekozen en die heeft me geen seconde in de steek gelaten. En dat terwijl alle fietsers die ik ontmoette met alle soorten technische mankementen hadden af te rekenen. Sommigen kon ik helpen, anderen niet.
Ik heb supergoede waterdichte fietstassen gekocht maar ik had toch nog te veel materiaal mee. Tot 2 keer toe heb ik een grote doos naar Peyrusse teruggestuurd. De leuze van de Hollanders in dit verband is:"Alles wat je kan thuislaten is handig meegenomen!" En ze hebben gelijk.
Ik heb haalbare trajecten uitgestippeld en heb ze altijd kunnen afleggen.
Ik heb voldoende gelet op goede voeding en veel drinken en ik heb nooit 'zwarte sneeuw' gezien. Ik ben ook nooit op pad gegaan zonder reservedrinken en eten in de tas.
Ik heb onderweg en in de herbergen heel veel fantastische contacten gehad met allerlei mensen van allerlei leeftijden uit alle continenten. Daarover later meer. Er waren ook heel veel gebeurtenissen waarbij ik willens nillens een traan moest wegpinken.
Ik heb elke avond een heel gezonde maaltijd kunnen nemen in alle soorten etablissementen. In Spanje kan je je buikje rond eten en je dronken drinken voor 9 euro, alles inbegrepen.
Ik heb veel minder geld nodig gehad dan ik had ingeschat want in de herbergen betaal je meestal niet meer dan 10 euro per nacht. En vele herbergen werken volgens de formule 'donativo' dat wil zeggen dat je betaalt wat je kan missen. Zelfs veel herbergen die een avondmaal en ontbijt aanbieden doen dat.
Ik heb niet overal een computer kunnen gebruiken om het blog aan te vullen. Of vaak vroegen ze veel te veel geld om er één te gebruiken, b.v. een euro per 30 minuten.
Gelukkig was er dan Lieve die me depanneerde door van thuis een verslag te posten, na een telefoongesprek.
Ik ben niets kwijt geraakt en men heeft me niets gestolen. De verstandhouding tussen de pelgrims is van die aard dat diefstal niet voorkomt.
Ik heb twee diploma's behaald: één van de 'Camino Francès' tussen Saint-Jean-Pied-de-Port en Santiago en één van de 'Camino Fisterra' tussen Santiago en Cabo Fisterra. Die zal ik dan inkaderen.
Ik heb nu meer tijd om het blog aan te vullen met de verslagen van de ontbrekende dagen en foto's van onderweg want de computer van Jacky mag ik gratis gebruiken.
Ik heb zopas de fietstassen leeggemaakt en het is verbazend wat een hoop vuile was ik verzameld heb.
Morgen krijgt de fiets een grondige poetsbeurt.
Jacky zal ook nog wel wat toevallige werkjes achter de hand hebben. Die ik helemaal niet hoef te doen!
Van zodra het past, plaats ik enkele representatieve foto's op het blog.
|
