Tot 15u. is er in Peyrusse geen doorkomen aan: het regent pijpenstelen en de temperaturen zijn ongeveer zoals in november. Mijn belangrijkste activiteiten bestaan uit het klaarmaken van de 4 fietstassen en het vullen van de haard met blokken hout. Rond 16u. kan ik eindelijk buiten komen voor een stevige wandeling naar de ruïnes. In het dorp zie ik al dadelijk 5 mooie Citroëns 'Traction avant' staan. Ik ontmoet de eigenaars van de club in de buurt van de 'Porte de la Barbacane'. Ze krijgen er een rondleiding van Doudou. Eén ervan vertelt me dat de auto's dateren van 1950 tot 1956 en dat je moet rekening houden met een verbruik van 20 à 25 l/100km! Dus niet voor dagelijks gebruik. Het regent hier al 2 dagen en er is ongelooflijk veel water in de Audiernes. De wandeling is prachtig! Terug in het dorp ga ik binnen in het atelier van Hervé Vernhes en fotografeer er het prachtige Sint-Jacobsbeeld in zijn natuurlijk biotoop. Even verder merk ik dat Laetitia en haar echtgenoot bezig zijn met het ophangen van de naam van hun pottenbakkersatelier en de pijltjes die ernaar verwijzen. Gewone dingen met een voor mij ongewone charme.
Goed geslapen. Pas om 10u.02 krijg ik een berichtje van Lieve: "In Spiere na ontbijt". Ik begrijp: het is een hele rompslomp met al die bagage en meegebrachte goederen en souvenirs. In Peyrusse regent het pijpenstelen. "Il pleut des cordes", zeggen ze langs hier. We zijn verplicht om de haard aan te steken, het is niet te houden van de koude. Als het vandaag de laatste dag van de 'Polyglotters' in Peyrusse was geweest, dan zou het allesbehalve gezellig zijn geweest. Ik kan niet naar buiten met dit weer en beslis om de fiets in te smeren met poetsolie en alle kabels te smeren. Daarna werk ik aan het blog. Ik beslis om toch van elke dag van de schoolreis een kort verslag met enkele foto's toe te voegen. Ik probeer foto's die collega Hans op de schoolwebsite heeft geplaatst te gebruiken maar dat lukt niet omdat ik er niet in slaag ze te verkleinen. Dus trek ik mijn plan met eigen foto's. Jacky roept me een paar keer ter hulp om de tafel voor het verjaardagsfeest van zijn moeder (90 jaar) klaar te zetten. We puzzelen met schragen en planken maar het lukt niet. Dan maar gebeld naar de burgemeester om tafels uit de feestzaal te mogen gebruiken. En die passen. We verzamelen alle stoelen uit het hele huis en de tuin en geraken er: 16 stuks! We gaan ook nog wat opruimen in de 'Albine' en halen de vlaggen weg. 's Avonds ga ik bij Doudou kennis maken en pelgrimservaringen uitwisselen met een koppel gepensioneerde Toulousains die van Conques naar Toulouse stappen. Ze zijn dus op weg naar huis. Als ik terug ben, heb ik natte voeten.
Op de laatste dag in Peyrusse moet de chauffeur rusten en mogen we dus geen verre uitstappen meer maken. Dus gaan we te voet op stap. 's Morgens gaan we naar de boerderij van Kathy en Eric waar we uitleg krijgen over het kweken van 'Le veau d'Aveyron'. Daarna trakteert Kathy met méringue, fouace en fruitsap. Voor de volwassenen is er koffie of zelfs ... muscat! We keren terug naar Peyrusse langs het engste straatje van het hele dorp en zijn om 12u. stipt aan tafel. Na het middagmaal gaan we naar de logeerplaatsen om de valiezen te pakken en de schoonmaak te doen. We spreken af om, gezien het wisselvallige weer, alle bagage in de zaal te plaatsen. Om 15u.30 spelen we het reuzenganzenbordspel op de 'Place des Treize Vents'. Negen ploegen strijden er sportief om de overwinning en het zijn de 'blauwe spiraaltjes' die het halen. Dan hebben we nog wat vrije tijd. Voor de volwassenen is dat om er nog eentje te gaan drinken op het terras bij Doudou, lekker in het zonnetje. Voor bijna alle kinderen is het dan roomijstijd. We willen net vertrekken als de burgemeester nog een glas trakteert. Dat voorstel kunnen we natuurlijk niet afslaan. Als Manu eraan komt, beslissen we om de bus te laden. Het is puzzelen om alles in de koffers te krijgen. Onze leerlingen hebben veel te veel bagage mee! Dan volgt het laatste avondmaal. Heel lekker. We maken de zaal leeg en om 20u.30 komt het koor van Peyrusse (Les voix de l'Audiernes) ons uitwuiven met enkele Franse en Occitaanse liederen. Dan is het hoog tijd om op te stappen en te vertrekken richting Belgique.
Ik sta erop om van elke leerling persoonlijk afscheid te nemen. Elk afscheid na een reis naar Peyrusse is moeilijk en deze keer is het heel anders en veel moeilijker. Allerlei gevoelens wellen op. We hadden een goede band met alle begeleiders en dat voel ik ook bij dit afscheid. Ca fait chaud au coeur.
De bus rijdt langzaam grommend de vallei in en verdwijnt tussen de bomen. Ik keer terug naar het koor. Jacky heeft de sleutel van zijn huis aan mijn fietsstuur gehangen. Eén van de koorleden is net terug van een weekje stappen op het Sint-Jacobspad en ze vertelt haar ervaringen. Maar mijn hoofd staat er niet echt naar. Ik rijd met de fiets naar de 'Borie Milhenque' en keer onmiddellijk te voet terug naar 'La maison de l'Albine' om daar mijn achter gebleven bagage te halen. Eerst ga ik nog even naar het dorpsplein. De stemmen van de kinderen galmen nog na. Alles ziet er weer heel verlaten uit. Ook in de Albine is het doodstil geworden. Het ziet er proper uit. Geen bagage en rommel meer. Ik controleer nog even of alle ramen dicht zijn en er geen licht meer brandt. Dan keer ik terug naar mijn kamer op de boerderij van Jacky. Normaal gezien tot volgende dinsdag. Dan zet ik mijn pelgrimstocht verder.
Schoolreis Peyrusse-le-Roc 6de leerjaar: donderdag 16 mei
's Morgens gingen we naar de markt in Villefranche-de-Rouergue. We kochten er allerlei streekproducten: saucissons, aligot, aardbeien, fruit, rozijnen, wijn, ... Afspraak om 11u.15 onder de massieve, versterkte kerktoren om die te beklimmen en van daaruit te genieten van een panorama over de stad. Ik vergat mijn 'carnet de Saint-Jacques' maar in de pastorij gaf men mij een stempel op een mooi blanco blad. Met het die dag verschenen artikel over mijn pelgrimstocht in de hand kon ik namelijk bewijzen dat ik een echte pelgrim ben. 's Middags picknickten we bij de fosfaatmijn in Bach. We kregen er een boeiende rondleiding en mochten er ook een spannend spel spelen waarbij silhouetten van dieren moeten opgespoord worden. Op de terugweg naar Peyrusse maakten we de nodige afspraken betreffende het verloop van de receptie en de te overhandigen geschenken. Om 18u.30 was het zover: we kregen een speech van de burgemeester en een toespraak van de 'conseillère générale'. Dan wisselden we de cadeautjes uit: 'des chocolats belges' + een frituur + frituurolie + mayonaise voor het gemeentebestuur, hoppeplantjes + een tekening (kunstwerkje) + ovenwanten voor Jacky, een mand met Belgische lekkernijen voor mevr. Rigal, streekbieren voor Kathy, ... Wij kregen een cd en andere culturele goederen om ons verder te verdiepen in de occitaanse cultuur. Na de receptie met alle genodigden van de verschillende organisaties van Peyrusse gingen we aan tafel. Na kaas en dessert (de la flambiche) voerden we met onze leerlingen de occitaanse dansen op en zongen we occitaanse liederen. Net voor het slaaplied vertelde Jacky ons de legende van Peyrusse (over Héliette en de boze Engelse legeraanvoerder Waïffre). Maar we gingen nog niet naar bed. Want iedereen wilde nog een wandeling in het donker maken, met de zaklamp. Alles verliep heel vlot en met een heel goede medewerking van de leerlingen. Om middernacht konden we eindelijk naar bed, compleet uitgeput!
Schoolreis Peyrusse-le-Roc 6de leerjaar: woensdag 15 mei
's Morgens reden we in de stromende regen naar de 'Gouffre de Padirac'. Iedereen was er erg onder de indruk van de afmetingen van de put en de uitgestrektheid van de grotten. De sportievelingen deden de afdaling en de klim via de trappen. De ondergrondse boottocht is natuurlijk ook indrukwekkend. Ik gaf er de voorkeur aan niet mee te gaan onder de grond maar samen met busschauffeur Manu de picknick klaar te zetten in de kiosk in het park. Daar deelden we deze enige droge plek met nog een klasje leerlingen uit de 'Dordogne'. Na de middag trokken we naar Rocamadour. Iedereen kon er naar hartelust souvenirs of ander lekkers kopen voor de achterban of zichzelf. We gaven elkaar rendez-vous onderaan de 'Grand escalier' en klommen dan samen, via het heiligdom en de 'Kruisweg' naar de 'Rocher des aigles'. Ondertussen was het beter weer en bijna twee uur lang genoten onze leerlingen (en volwassenen) van een ongezien spektakel van gieren, valken, arenden, papegaaien, uilen, ... Dat alles vergezeld van een heel leerrijke uitleg. Het was bijna 20u. toen we terug in Peyrusse waren. Voor foto's verwijs ik naar www.bsdepolyglot.be - Lager - zesde leerjaar - Nieuws uit Peyrusse-le-Roc
's Morgens verkenden we opnieuw een deel van het middeleeuwse Peyrusse-le-Roc: de overdekte markt, de middeleeuwse tuin, de 'Porte de la Barbacane', ... Een enthousiaste jongeman riep ons binnen in een middeleeuwse woning die zijn vrijwilligersorganisatie aan het heropbouwen is. Heel boeiende uitleg! Rond 10u.30 stuurden we alle leerlingen op pad voor een fotozoektocht in Peyrusse. Velen liepen ook binnen in de gloednieuwe 'Poterie 2 Peyrusse' die op het circuit gelegen was. Laetitia was heel blij want ze verkocht aardig wat gebakken aardewerk aan onze kinderen. 's Middags trokken we naar het 'Château du Colombier'. We kregen er een geleid bezoek aan het dierenpark (wolven, beren, leeuwen, aapjes, prooivogels, ...) en mochten er vrij het kasteel en de middeleeuwse tuin bezoeken.
In de voormiddag bezochten we de kaasfabriek van Laguiole. Het is 2 uur rijden om het Aubracplateau te bereiken. We mochten daarna picknicken op een grasveld van het vakantieverblijf 'Relais Soleil' in Laguiole. Gelukkig waren de weergoden ons gunstig gezind en konden we in t-shirt lopen. Na een stevige wandeling naar de 'Cascade de Déroc' in de gemeente Nasbinals (departement Lozère) klauterden bijna alle leerlingen achter de waterval door. Een heel spannende onderneming en iedereen bracht het er zonder blutsen en builen vanaf. Met een uur vertraging kwamen we bij de messenfabriek. Men had ons proberen op te bellen om te vragen waar we bleven maar wegens een gebrekkig telefoonnetwerk konden we elkaar niet bereiken. Geen probleem: we werden goed ontvangen en onze leerlingen waren erg gefascineerd door de uitleg. Er gingen tientallen messen over de toonbank, met de voornaam van de koper erin gegraveerd. Dat spreekt fantastisch tot de verbeelding van onze jongeren. Rond 20u. waren we eindelijk terug in Peyrusse, doodop maar voldaan! Graag had ik enkele representatieve foto's van collega meester Hans gebruikt om het blog mee te illustreren maar het lukt me niet om ze te verkleinen met het programma dat ik gebruik. Daarom verwijs ik voor meer foto's naar de schoolwebsite www.bsdepolyglot.be.
Schoolreis 6de leerjaar Peyrusse 2013: zondag 12 mei
In de voormiddag hebben we de middeleeuwse site van Peyrusse bezocht: het 'Place des Treize Vents', de avontuurlijke wandeling naar de rivier 'Audiernes', het zicht op de torens, de beklimming van de torens, het bezoek aan het 'Hôpital dit des Anglais', de kerk 'Notre-Dame de Laval', het zogenaamde graf van de koning, het belfort dat ook als klokkentoren dienst deed, de kruiwagententoonstelling, ... Zowel de begeleiders als de kinderen hebben er al veel over gehoord van de deelnemers van de vorige jaren, van de vele foto's die circuleren, op de voorbereidende vergaderingen en tijdens de lessen in de klas. Toch is deze verkenning heel anders en veel indrukwekkender dan men zich heeft voorgesteld. In de namiddag hebben we Conques bezocht, een stadje dat schitterend is gelegen in de smalle vallei van de Ouche. Er staat een imposante abdijkerk met een wereldberoemd tympaan dat het 'Laatste Oordeel' voorstelt. Na een verkenning in groep maakten de kinderen een fotozoektocht waarbij ze zelf op opgegeven punten foto's moesten nemen. Eenmaal daarmee klaar mochten ze de souvenirswinkeltjes 'verkennen' en konden de begeleiders iets gaan drinken in het café met de toepasselijke naam 'Le Saint-Jacques'.
Schoolreis 6de leerjaar Peyrusse-le-Roc: 11 mei 2013
Het gaf een heel vreemd gevoel om de autocar met de 44 leerlingen en 10 begeleiders te begroeten op zaterdagavond 11 mei. Ze waren erg vroeg want om 19u.15 reden ze Peyrusse al binnen. Het weerzien was ontroerend en hartelijk.
