HET CONCEPT VAN CONCEPT

Openheid was een van de kenmerken van Concept: “Concept (is) een culturele vereniging die zich het bevorderen van de literatuur en de kunst tot doel stelt; in het bijzonder de Vlaamse en Nederlandse literatuurliefhebbers met elkaar in contact poogt te brengen; relaties tracht te onderhouden met auteurs uit alle Nederlandssprekende taalgebieden.”

Nadien werd het voorvoegsel “multi” eraan toegevoegd en werd Concept een “Multiculturele Literaire Vereniging”. Vanaf 1992 werd ook uitdrukkelijk Zuid-Afrika bij het project betrokken en wilde men: “In het bijzonder de Nederlandse, Vlaamse en Zuid-Afrikaanse literatuurliefhebbers met elkaar in contact brengen.”

Op diezelfde website van Concept is te lezen dat “de vereniging… geen onderscheid (maakt) tussen auteurs van het eerste, tweede en derde circuit.”

Concept was een Vereniging Zonder Winstoogmerk, die haar onkosten dekte met de contributies van leden, abonnees en donateurs. De gedegen boekhoudkundige kennis van Suzanne Gossé zorgde ervoor dat de vereniging een gezond bestaan kon leiden. “Neen, we hebben er nog nooit een frank, een cent of eurocent aan overgehouden. Laat staan dat Roger of ik of iemand anders, bijvoorbeeld de schilder Hans Hogendoorn, die elk jaar een schilderij of collage maakt voor een nieuw omslag, enige vergoeding heeft gehad.” Ook de redacteurs werkten Pro Deo, voor de mooie ogen van de literatuur. “Voor cultuur is er nooit geld, maar voor kanonnen is er geen enkel probleem”, mopperde Wastijn aforistisch.

De vereniging en het tijdschrift hebben het zonder overheidssteun gerooid. “… Een pluspunt, want daardoor verkeert het in de luxueuze positie dat het niemand naar de mond moet schrijven, geen ideologische of partijlidkaart moet voorleggen, niet als speelplaats fungeert voor universitaire faculteiten, zich niet verlaagt tot onwelvoeglijke ons-kent-ons-strijkages.” Aldus Mark Meekers. Concept ging prat op zijn ongebondenheid, die slechts aan het lidmaatschap geknoopt was. In een interview voor Meander omschrijft Meekers het als “… een project, dat ook in Vlaanderen vrij uniek is.”

Mark Meekers (Marcel Rademakers)

01-03-2012, 00:00 geschreven door Mark Meekers  

CONCEPT, EEN LITERAIR-CULTURELE VERENIGING

Uit de ontmoeting van Roger Wastijn (Eernegem) en Ton Luiting (Hilversum) ontstond de kiem van wat later de “Literaire multiculturele Vereniging Concept” zou worden. Roger Wastijn was bankbediende en succesvol zakenman, die op een bepaald ogenblik zijn winstgevend biobedrijf verkocht om terug te keren tot zijn oude liefde, de poëzie, die hij reeds vanaf zijn middelbare studies het hof maakte.

Ton Luiting (1936) was een veelkleurige vogel, pianostemmer, technicus, nu eens met het linker- dan weer met het rechterbeen in de politiek, radioproducer, televisieregisseur en cultureel journalist en had reeds enkele bundels gepubliceerd.

Roger Wastijn (1928-1998) ging aan boord van het Vlaamse jongerentijdschrift “ ’t Kofschip” (een geheugensteuntje om de stemloze medeklinkers te onthouden, die bepalend zijn voor de schrijfwijze van de voltooide deelwoorden). Toen Raoul-Maria Depuydt zijn boot ook  richting Holland stuurde, monsterde hij Luiting aan als redacteur. Roger en Ton konden het uitstekend met elkaar vinden (2): “Er moet een lichtflits van herkenning zijn geweest”, citeert K. Koopman: “Wij zijn broeders. Soortgenoten. Lotgenoten. Vrienden voor het leven. Dichters, maar ook wegbereiders voor andere Nederlandstalige dichters.” 

In 1986 ontstond echter muiterij op de schuit en L. & W. sprongen overboord om een eigen tijdschrift op te richten: “De Koofschep”. Roger Wastijn omschreef het doel als volgt: “Over de steeds meer zonder betekenis wordende staatsgrens, die het Nederlandstalige cultuurgebied scheidt, nauwe contacten te leggen en te onderhouden… zodat uiteindelijk de kloof tussen Noord en Zuid naar de vergeethoek wordt geschreven.” Wanneer de kracht van die ironische allusie uitgewerkt was werd de naam veranderd in het postmodernistisch aandoende: “Concept”. Na een maidentrip van twee jaar was het in 1988 duidelijk “dat we samen met een eigen tijdschrift en de uitgave van een jaarlijkse poëziebundel zouden doorgaan. We wisten toen dat ons tijdschrift levensvatbaar was.”

Tot aan zijn overlijden was Roger Wastijn voorzitter van de “Multiculturele literaire vereniging Concept”. Hoewel Roger wars was van elke verering gingen er stemmen op om een monument voor hem op te richten. Het kreeg de titel: “Wij zijn reizigers” naar een van zijn gedichten. Beeldhouwer Chris Ferket nam die taak ter harte. Het monument kreeg een plaats op het marktplein in Eernegem. Het werd in 1999 onder grote belangstelling ingehuldigd.

Ton Luiting volgde hem op en zette met bravoure de traditie verder. In 2008 haakte hij af wegens gezondheidsredenen en nam Mark Meekers zijn plaats in. Meekers was winnaar van de Concept Poëzieprijs, had de correcties van tijdschrift en publicaties op zich genomen, als kernredacteur de ingezonden kopijen beoordeeld en talrijke gedichten, essays en recensies geschreven, waarvoor hij de Roger Wastijnprijs ontving. Met vernieuwd enthousiasme ging de equipe bestaande uit Riet De Bakker, Helma Michielsen, Atze Van Wieren en Eke Veenbrand ermee door tot aan het jubileum van vijfentwintig jaar Concept. De ploeg oordeelde dat de vereniging haar doel grotendeels bereikt had, haar bijdrage aan de literatuur en de maatschappij geleverd had en de jonge garde het woord “idealisme” nauwelijks nog kende zodat een eventuele aflossing van de wacht niet in het verschiet lag.

Mark Meekers (Marcel Rademakers)

Bijlagen:
concept20113.jpg (166.7 KB)   

EEN VERBARIUM 1986-2011

Indien “Verba volant, scripta manent”, “Woorden vervliegen, geschriften blijven” op waarheid berust heeft Concept voor een uitgebreid en waardevol legaat gezorgd, dat in 5580 bladzijden van het tijdschrift, 3939 pagina’s van de thematische verzamelbundels en 1051vellen van occasionele uitgaven opgeslagen ligt. De Franse dichter Jacques Prévert tempert echter onze verwachtingen want: “Les feuilles mortes se ramassent à la pelle” (“Dode bladeren worden met de schop opgeschept” ). Slechts enkele bladeren zullen opgenomen worden in een herbarium, enkele bladen in een anthologie.

Een historisch overzicht en een bloemlezing van de gedichten werd gebundeld in:

Mark Meekers (Marcel Rademakers), VERBARIUM. De mooiste gedichten uit 25 jaar CONCEPT,  uitg.: Concept, Brugge - Nuenen, 2011, 96 p. , kaftontwerp: Marcel Rademakers ( ISBN/EAN 9789081679312)

-

"Mark Meekers, de laatste voorzitter van de club, de bundel Verbarium uit met een selectie van 75 gedichten uit de 4642 gedichten die in totaal voor al die jaarlijkse poëziewedstrijden werden ingezonden. Uiteraard zijn daarbij alle prijswinnaars vertegenwoordigd en Concept had daarbij het statusverhogende geluk dat de laatste prijs gewonnen werd door de dichter die ook de Turingprijs won, Henk van Loenen, alias Juliën Holtrigter.
De bundel bevat trouwens meer bekende namen, zoals Ina Stabergh, Fernand Florizoone, Mark Meekers zelf, Hannie Rouweler, Karel Wasch, Patricia Lasoen, Jan Van Meenen, Jos Steegstra, Inge Boulonois en de momenteel zeer succesvolle Sylvie Marie. Het zijn misschien (nog) niet de allergrootsten uit dichtersland, maar ze bewijzen wel dat Concept niet als marginaal kan worden weggezet." (Joop Leibbrand)

*

Wanneer je helemaal niets van Concept weet en alleen deze verzamelbundel leest, zul je daar volmondig mee instemmen, want het door Mark Meekers samengestelde Verbarium, de mooiste gedichten uit vijfentwintig jaar Concept is een mooie bloemlezing, een prachtige verzameling van goede tot uitstekende gedichten, ingeleid door een uitstekende inleiding, waarin Meekers terugblikt en het verschijnsel Concept een historische samenvatting geeft die, op een enkel detail na, zo de geschiedenisboeken in kan. (Paul van Leeuwenkamp)

28-02-2012, 00:00 geschreven door Mark Meekers  

Ter gelegenheid van de vijfde editie van de poëziewedstrijd "Kruip in je pen", uitgeschreven voor studenten van de Universiteit Hasselt, de Xios Hogeschool Limburg en de Provinciale Hogeschool Limburg, schreef Mark Meekers (Marcel Rademakers) de inleiding bij de verzamelbundel "Pennenvruchten. Poëzieprijs 2012". Hierin verduidelijkt hij de visie van de jury.

Voor de vijfde editie van de poëziewedstrijd “Kruip in je pen” werden 64 gedichten ingezonden. Dit succes staat in contrast met de ademnood waarin de poëzie in Vlaanderen verkeert. Er blijven nog maar twee poëzie-uitgeverijen over en de verkoop halveerde op vijf jaar tijd. Het past in de algemene trend waarbij cultuur gedevalueerd wordt tot amusement, de infantilisering van de media en het analfabetisme toenemen.

Gedichten zijn een geschikt middel om gedachten en emoties vorm te geven, te verwoorden. Dit contact met de taal draait soms uit op een botsing, een kortsluiting, maar voor de meeste poëten is het een diepsnijdende ontmoeting. Ze bieden ons een inkijk in een caleidoscoop van thema’s, stijlen en genres.

Naast enkele surrealistische uitschieters komen de individuele, erg ego-betrokken “dingen des levens” aan bod: sterfgeval, ziekte, een misgelopen liefde. Vrolijke, gelukkig getinte gebeurtenissen krijgen zelden een plaats. In talrijke verzen zoekt de auteur naar zijn coördinaten in deze wereld, in deze tijd.Soms vergeet de auteur in spe dat de lezer meeleest en pas door zijn aandacht het gedicht tot leven komt. Een tekst wordt maar gedicht door de gehanteerde taal. Een gedicht moet daarom in feilloos Nederlands gesteld zijn. De invloed van gsm- en twittertaal is nefast en er moet nog heel wat bijgeschaafd worden.

De verwoording is vrij conventioneel, zelden hermetisch met amper een spoor van experiment. Er wordt te weinig rekening mee gehouden dat poëzie de dagelijkse, conventionele taal te buiten gaat, een vrijplaats is waar de woorden anders dan logisch mogen worden gebruikt. De verzen zijn meestal te letterlijk, zelden via metaforen in een andere toonaard gezet. Lyriek wordt teveel verward met emoties, wat tot een tsunami van tranen leidt. Rijmwerk en cliché schaden de authenticiteit.

Talrijke inzenders hebben getracht de taalalchemie tot een goed einde te brengen, ontdekten misschien een eigen stem, in de keuze van hun onderwerp, hun visie of hun persoonlijke verwoording. Allen stonden ze een moment stil om even naar het ritselen, het fluisteren, het kermen, het juichen van hun binnenste te luisteren, om even meer individu, persoon te worden.Een gedicht moet boven de woorden uitgroeien, contact leggen door zijn evocatieve kracht, zodat er een boventoon klinkt. Waar die wonderlijke magie opduikt ontstaat een echt kunstwerk in taal. We feliciteren de enkele inzenders die met Baudelaire kunnen zeggen: “Jullie gaven me modder en ik heb er goud van gemaakt.”

Mark Meekers (Marcel Rademakers)

14-02-2012, 17:55 geschreven door Mark Meekers  

Voor de vijfde maal werd de poëziewedstrijd “Kruip in je Pen” uitgeschreven voor studenten van de Universiteit Hasselt, Xios, Hogeschool Limburg en de Provinciale Hogeschool Limburg. De jury, samengesteld uit Greet Hendrix, Ria Snellinx, André Janssens en Mark Meekers (Marcel Rademakers), vergaderde in de Universiteit Hasselt. Mark Meekers (Marcel Rademakers) fungeerde als voorzitter, Alain Vranken als niet- stemgerechtigd secretaris.

Juryverslag

1ste prijs
“Up and downs” –  Jessie De Laender (studente UHasselt)

Een aangrijpend, helder, kort en krachtig geformuleerd gedicht, dramatisch maar beheerst en sober, dat in een actuele taal een kankercasus schetst. Een emotioneel spel dat aarzelt tussen genezing en fatale afloop, angst en hoop, met een prachtige, prangende slotzin die dan toch weer het ergste laat vermoeden.

2de prijs
“Maandans” – Nathalie Lievens (studente PHL)

Een door en door romantisch liefdesgedicht over hunkering en toenadering, met enkele opvallend nieuwe woorden, prettig geformuleerd en afgerond met een zacht ironische sneer.

3de prijs
“Nooit zag ik iemand” – Yannick Blervacq (student PHL)

Na een vertwijfeld afscheid volgt de hoopvolle start van een nieuwe relatie. Dit gedicht is een sensitieve weergave van een zoektocht naar de persoon “die je bijstuurt en ommuurt als het even niet meer gaat”. Een sterk zintuiglijk verhaal met soms originele beelden, veelal zeer krachtig verwoord, spontaan en klankrijk.

1ste eervolle vermelding
“Stijf van ’t dansen” – Jo Pieck (student PHL)

Zeer zegbare poëzie, fris, onstuimig, exuberant-spontaan, ontembaar, zonder zorgen. Maar ook, en vooral: zichzelf gevonden, het harnas overboord, na een lange onbegrepen zoektocht. Een wervelwind van klank, en – soms onconventionele – beelden, een gevecht tussen conventie en vernieuwing.

2de eervolle vermelding
“Zelfs als ik wandelen kon” – Eline Ordies (studente UHasselt)

Een verrassende combinatie van wandelen en taal, met een mooie metafoor in ‘woorden die ik over het pad der stilte had  gestrooid’. Het  onvermogen tot communicatie wordt  geuit met de paradox ‘mijn lippen vormden een woordloze spraakwaterval’.
Hersenschade  door bv. een infarct in het spraakcentrum van Broca,  heeft tot gevolg  dat je moeilijk woorden  vindt,   dat je geen verstaanbare taal meer  kan uitspreken.  Alleen een gewiekste wandelaar kan hieruit wijs geraken, tenminste zo interpreteerde de jury de laatste verzen.

14-02-2012, 17:28 geschreven door Mark Meekers  

Dichter Herman Rohaert had het briljante idee om een project op te zetten, waarbij tien Vlaamse en tien Nepalese dichters elkaars verzen vertaalden. Het resulteerde in drie poëzievoorstellingen (op 26 januari 2012) in de Academiezaal te Sint-Truiden. Video, dans en muziek kleedden de teksten in. De drie uitverkochte vertoningen van "Frit Nepal" werden door meer dan 1000 luisteraars gesmaakt. Wie doet beter op Gedichtendag?

Mark Meekers (Marcel Rademakers) was samen met o.a. Karel Sergen, Luc Vandeborght, Martin Carette, Cyriel Gladines en Ann Van Dessel een van de gegadigde dichters. Hij schreef:

ANDERZIJDS

vanaf welk punt op de kleurschaal word je

vreemd, sta je op de zwarte lijst? als je geel

pist van nijd, het bruin bakt bij de burger?

moet er boerenkool met worst op tafel?

wij nemen toetelhondjes in de krultang,

zij hoeden onze kinderen. wij stofzuigen

het strand, geven de zee water. zij vegen

onze peuken en schaduwen, blaffen als

de hond verkouden is. worden zíj ooit wíj?

zij penetreren onze dochters, terwijl wij

in vitro fertiliseren. wij stoven tahin onder

kroonluchters, zij wassen onze incontinente

moeders. wordt hun voorbeeld te aanstoot-

gevend, doorzeven we hen met blikken,

hebben we nog wetten en vliegenmeppers.

je zou het hier voor minder koud hebben.

Mark Meekers (Marcel Rademakers)

27-01-2012, 00:00 geschreven door Mark Meekers  

Het gedicht “Bij stem” van Mark Meekers (Marcel Rademakers) werd ten gehore gebracht tijdens de poëzieavond, georganiseerd door de Bibliotheek van Kortenberg (Vlaams-Brabant) op Gedichtendag.

BIJ STEM

van Kortenberg tot Tian an men, van Winter-

paleis tot Libische lente dezelfde roep om

een stem. oude denkbeelden verbrijzeld.

geen gebogen hoofd, geen geknielde angst

meer, maar met mondjesmaat het woord.

vrijheid is een open huis, waar elk van ons

een steen aandraagt, woning zonder wanden

waar elke vogel juweliert met eigen wijze

bek. alle licht mag er schijnen uit oost en

west uit sterren manen en kruisen. elke

dag de andere zien als in je eigen spiegel,

de kleine Bastille van onverschilligheid

bestormen, veren en pek afzweren want

haat maakt scherven, de blinde vlek deint

snel uit. vrijheid danst op broze enkels en

wetten zijn zo met de zweep geschreven.

Mark Meekers (Marcel Rademakers)

26-01-2012, 00:00 geschreven door Mark Meekers  

Mark Meekers (Marcel Rademakers)

De organisatie Opdonder 4, partner van het Stedelijk Museum Sint-Niklaas, organiseerde op donderdag 24 november 2011 in het Stedelijk Museum Sint-Niklaas, (Zwijgershoek 14, aanvang 20.00 uur), een druk bijgewoonde poëzieavond “DOELSE DICHTERS”.

Nelly Maes leidde in. De dichters Mark Meekers, Frank Devos, Hilde Van Cauteren lazen hun composities. Herman Van Puyenbroeck bespeelde de cello en blonk uit in een stuk van Pergolesi. Michael De Meirleir illustreerde inventief met film en foto.

Op initiatief van Hilde Van Cauteren (derde dorpsdichter van Doel) kwamen op zondag 13 november (2011) Daniel Billiet en de vorige dorpsdichters Frank De Vos en Mark Meekers (Marcel Rademakers) samen in Doel om opnames te maken in het kader van het Poëtisch Adoptieproject Doel.

Ze kozen een locatie uit en lazen het daarbij passend gedicht. Gido VanGent haalde zijn beste vingers boven en zorgde voor een sfeervolle muzikale begeleiding. De nevel legde een koude sluier over het dorp, maar warme tomatensoep bracht het gezelschap terug op temperatuur.

Mark Meekers (Marcel Rademakers) adopteerde een huis dat ooit op de hoek van de Vissersstraat en de Pastorijstraat stond. De leegte is overwoekerd met onkruid en woorden:

 -

KADASTRAAL INKOMEN: NIHIL

geen erfgoed of paleis, wel erg goed: eigen

haard was goud waard. noem het een nest

van steen. er werd warmte gebakken. onze

schaduwen kusten elkaar op de zwarte mond.

kinderen luisterden zich in slaap bij het

xylofoonspel van stortbuien op de pannen.

de toekomst was er thuis. wij stonden als

een heilige familie onder een glazen stolp.

tot een tik van Hogerhand ons kraakte,

scherven maakte. wat konden wij, lagere

dieren meer dan opspringen, grommen tegen

de graafmachines? ik bel aan de deur van

het huis dat er stond. ze verloor haar stem.

ik klop bij de leegte aan, die ik doorslik en

herkauw, herkauw. mijn toekomst is over-

woekerd met kommer en judaspenningen.

Mark Meekers

13-11-2011, 00:00 geschreven door Mark Meekers  

11 November: mijn vader was een knaap. Hij was in een boom geklommen om over de heide uit te kijken. Een Duitse soldaat dacht dat hij met een spion te maken had en schoot de hoofdvogel ei zo na af. Mijn moeder speelde met haar poppen verpleegstertje. Jacques, de broer van mijn vader had het seminarie verlaten en ruilde uit vaderlandsliefde zijn soetane tegen een legeruniform. Mijn grootvader lag in de loopgraven te verkommeren. Mijn tante Johanna smokkelde berichten van België naar Nederland over de "electrische draad", een omheining onder hoogspanning die elk grensverkeer onmogelijk maakte. (Mark Meekers/Marcel Rademakers)

-

GEILE MOORDENAAR

                 voor Otto Dix

verschrikte gezichten op elkaar gestoten.

wit geweekt broodkruim. pupillen roterend

als zonnen. de wilde bajonet door jong

vlees voelen glijden. suprême sensualiteit.

een rode slang gulpt uit de mond. de stank

van de ziel. vingers als vochtige sigaretten

lossen hun greep. de embryonale larf terug-

gegeven aan de wormen. een afschuwelijk

mooie soldatengisant in schaterlachend

groen. bombardons schetteren een nawoord.

na al die bombarie, het geweten schoon

geschrobd, zich vergeten onder de hang-

borsten van een martiale matrone. weer

steken laten vallen. de bajonet afspoelen

en opbergen in het foedraal van de haat.

charmant voorspel van nog hondser oorlog.

Mark Meekers

10-11-2011, 11:59 geschreven door Mark Meekers  

“… 18 Auteurs zullen hun medewerking verlenen aan dit literaire festijn en voorlezen uit eigen werk. De voorgelezen teksten worden gepubliceerd in een brochure die op de Dag van de Auteur, 3 december, gratis aan 600 auteurs wordt toegezonden.” (Vereniging van Vlaamse Letterkundigen) (Knack Focus, Boekenbeurs 2011, p. 15)

INSULAIR

ik spit de zee om en om, ben kasteelheer

van tien torens strandzand. het water sist

als slangen. vóór het mij wurgt redt vaders

takelarm, legt mij op een vliegende bad-

handdoek. ik zweef langs roltrappen naar

het warenhuis vol springende knikkers en

meccano’s. de wereld werd nog aan elkaar

geschroefd. dan zon uit de kleren geschud,

huistoe, drie hoog, waar moeder oorlogs-

karamellen smelt, de kachel voorleest uit

de magere kolen. tot duister het raam af-

plakt, rauw geluid verschrompelt tot asse.

met oren als koptelefoon luisteren wij leidingen

af, hoe water badkuipen vult, porseleinen

lichamen aait, achter dunne kamerwanden

slaap de geliefden in hun paradijs onthoofdt.

09-11-2011, 00:00 geschreven door Mark Meekers  

13-06-2011, 00:00 geschreven door Mark Meekers  

01-06-2011, 00:00 geschreven door Mark Meekers  

Bijlagen:
concept20114.jpg (194.2 KB)   

Bijlagen:
concept20113.jpg (166.7 KB)   
concept20118.jpg (166.7 KB)   

22-03-2011, 00:00 geschreven door Mark Meekers  

18-03-2011, 11:31 geschreven door Mark Meekers  

18-03-2011, 11:17 geschreven door Mark Meekers  

18-03-2011, 11:09 geschreven door Mark Meekers  

De juryleden Greet Hendrix, Ria Snellinx, André Janssens en Mark Meekers (voorzitter) kwamen op maandag 31 januari samen in de Universiteit Hasselt. Jee Kast was verhinderd en deelde zijn evaluatie schriftelijk mee. Johan Schoofs fungeerde als (niet stemgerechtigd) secretaris. De jury hield rekening met poëtische zeggingskracht, originaliteit, inhoud en verwoording van de vijftig ingezonden gedichten. Ze was blij verrast door de kwaliteit van de inzendingen. Na grondige bespreking besliste de jury unaniem om de eerste prijs, de Pennevruchten Poëzieprijs (2011) toe te kennen aan het gedicht “Winterse Wandeling” van Jolien Bruyninckx, studente aan de PHL. Het is een gevoelig liefdesgedicht dat opvalt door de beeldige metaforen, het aangehouden ritme en de structuur, die precies op de juiste plaats accenten weet te leggen. De contrasten, die tot in de slotzin volgehouden zijn, zorgen voor de spanning.

De tweede prijs gaat naar het gedicht “Tussen zomer en herfst…” van Liesbeth Govaers, studente aan de UHasselt. Een gaaf en warm gedicht, met klassieke allures, dat op delicate wijze het levenseinde ter sprake brengt. Met zachte beelden, in alle eenvoud, maar gedragen en kleurrijk wordt de dood als een natuurlijk gegeven voorgesteld.

Het gedicht “(  spatie)” springt onmiddellijk in het oog. Liselotte Dreessen, studente aan de PHL., verdient ermee de derde prijs. De lezer wordt bekoord door het spel van klanken, binnenrijmen en dubbele betekenissen. In dit origineel, taalvaardig spel van afstoten en aantrekken, worden afstandelijkheid en nabijheid nog beklemtoond door de efficiënte inzet van typografische middelen.

“ Mag ik vragen…” zo begint het opgewekte, pretentieloze gedicht, dat een eerste eervolle vermelding verdient. De auteur is Vincent Vliegen, student van de UHasselt. Schijnbaar kommerloos tot aan de slotsnik. Prettig, vrolijk, vlot, met verkleinwoordjes en binnenrijmen, ongedwongen, pittig en schalks.

De tweede eervolle vermelding wordt weggekaapt door Anne Bauwens, studente aan de PHL, met het vers “Vluchtig”.  De dichteres haalt een herinnering aan een vergane liefde op, tekent haar psychologie en eindigt in bitterheid. De jury had oog voor de parallelle opbouw en de gecamoufleerde gevoeligheid.

°

WINTERSE WANDELING

11-02-2011, 11:33 geschreven door Mark Meekers