Ter gelegenheid van de vijfde editie van de poëziewedstrijd "Kruip in je pen", uitgeschreven voor studenten van de Universiteit Hasselt, de Xios Hogeschool Limburg en de Provinciale Hogeschool Limburg, schreef Mark Meekers (Marcel Rademakers) de inleiding bij de verzamelbundel "Pennenvruchten. Poëzieprijs 2012". Hierin verduidelijkt hij de visie van de jury.

Voor de vijfde editie van de poëziewedstrijd “Kruip in je pen” werden 64 gedichten ingezonden. Dit succes staat in contrast met de ademnood waarin de poëzie in Vlaanderen verkeert. Er blijven nog maar twee poëzie-uitgeverijen over en de verkoop halveerde op vijf jaar tijd. Het past in de algemene trend waarbij cultuur gedevalueerd wordt tot amusement, de infantilisering van de media en het analfabetisme toenemen.

Gedichten zijn een geschikt middel om gedachten en emoties vorm te geven, te verwoorden. Dit contact met de taal draait soms uit op een botsing, een kortsluiting, maar voor de meeste poëten is het een diepsnijdende ontmoeting. Ze bieden ons een inkijk in een caleidoscoop van thema’s, stijlen en genres.

Naast enkele surrealistische uitschieters komen de individuele, erg ego-betrokken “dingen des levens” aan bod: sterfgeval, ziekte, een misgelopen liefde. Vrolijke, gelukkig getinte gebeurtenissen krijgen zelden een plaats. In talrijke verzen zoekt de auteur naar zijn coördinaten in deze wereld, in deze tijd.Soms vergeet de auteur in spe dat de lezer meeleest en pas door zijn aandacht het gedicht tot leven komt. Een tekst wordt maar gedicht door de gehanteerde taal. Een gedicht moet daarom in feilloos Nederlands gesteld zijn. De invloed van gsm- en twittertaal is nefast en er moet nog heel wat bijgeschaafd worden.

De verwoording is vrij conventioneel, zelden hermetisch met amper een spoor van experiment. Er wordt te weinig rekening mee gehouden dat poëzie de dagelijkse, conventionele taal te buiten gaat, een vrijplaats is waar de woorden anders dan logisch mogen worden gebruikt. De verzen zijn meestal te letterlijk, zelden via metaforen in een andere toonaard gezet. Lyriek wordt teveel verward met emoties, wat tot een tsunami van tranen leidt. Rijmwerk en cliché schaden de authenticiteit.

Talrijke inzenders hebben getracht de taalalchemie tot een goed einde te brengen, ontdekten misschien een eigen stem, in de keuze van hun onderwerp, hun visie of hun persoonlijke verwoording. Allen stonden ze een moment stil om even naar het ritselen, het fluisteren, het kermen, het juichen van hun binnenste te luisteren, om even meer individu, persoon te worden.Een gedicht moet boven de woorden uitgroeien, contact leggen door zijn evocatieve kracht, zodat er een boventoon klinkt. Waar die wonderlijke magie opduikt ontstaat een echt kunstwerk in taal. We feliciteren de enkele inzenders die met Baudelaire kunnen zeggen: “Jullie gaven me modder en ik heb er goud van gemaakt.”

Mark Meekers (Marcel Rademakers)

14-02-2012, 17:55 geschreven door Mark Meekers  

Voor de vijfde maal werd de poëziewedstrijd “Kruip in je Pen” uitgeschreven voor studenten van de Universiteit Hasselt, Xios, Hogeschool Limburg en de Provinciale Hogeschool Limburg. De jury, samengesteld uit Greet Hendrix, Ria Snellinx, André Janssens en Mark Meekers (Marcel Rademakers), vergaderde in de Universiteit Hasselt. Mark Meekers (Marcel Rademakers) fungeerde als voorzitter, Alain Vranken als niet- stemgerechtigd secretaris.

Juryverslag

1ste prijs
“Up and downs” –  Jessie De Laender (studente UHasselt)

Een aangrijpend, helder, kort en krachtig geformuleerd gedicht, dramatisch maar beheerst en sober, dat in een actuele taal een kankercasus schetst. Een emotioneel spel dat aarzelt tussen genezing en fatale afloop, angst en hoop, met een prachtige, prangende slotzin die dan toch weer het ergste laat vermoeden.

2de prijs
“Maandans” – Nathalie Lievens (studente PHL)

Een door en door romantisch liefdesgedicht over hunkering en toenadering, met enkele opvallend nieuwe woorden, prettig geformuleerd en afgerond met een zacht ironische sneer.

3de prijs
“Nooit zag ik iemand” – Yannick Blervacq (student PHL)

Na een vertwijfeld afscheid volgt de hoopvolle start van een nieuwe relatie. Dit gedicht is een sensitieve weergave van een zoektocht naar de persoon “die je bijstuurt en ommuurt als het even niet meer gaat”. Een sterk zintuiglijk verhaal met soms originele beelden, veelal zeer krachtig verwoord, spontaan en klankrijk.

1ste eervolle vermelding
“Stijf van ’t dansen” – Jo Pieck (student PHL)

Zeer zegbare poëzie, fris, onstuimig, exuberant-spontaan, ontembaar, zonder zorgen. Maar ook, en vooral: zichzelf gevonden, het harnas overboord, na een lange onbegrepen zoektocht. Een wervelwind van klank, en – soms onconventionele – beelden, een gevecht tussen conventie en vernieuwing.

2de eervolle vermelding
“Zelfs als ik wandelen kon” – Eline Ordies (studente UHasselt)

Een verrassende combinatie van wandelen en taal, met een mooie metafoor in ‘woorden die ik over het pad der stilte had  gestrooid’. Het  onvermogen tot communicatie wordt  geuit met de paradox ‘mijn lippen vormden een woordloze spraakwaterval’.
Hersenschade  door bv. een infarct in het spraakcentrum van Broca,  heeft tot gevolg  dat je moeilijk woorden  vindt,   dat je geen verstaanbare taal meer  kan uitspreken.  Alleen een gewiekste wandelaar kan hieruit wijs geraken, tenminste zo interpreteerde de jury de laatste verzen.

14-02-2012, 17:28 geschreven door Mark Meekers