Op initiatief van Hilde Van Cauteren (derde dorpsdichter van Doel) kwamen op zondag 13 november (2011) Daniel Billiet en de vorige dorpsdichters Frank De Vos en Mark Meekers (Marcel Rademakers) samen in Doel om opnames te maken in het kader van het Poëtisch Adoptieproject Doel.

Ze kozen een locatie uit en lazen het daarbij passend gedicht. Gido VanGent haalde zijn beste vingers boven en zorgde voor een sfeervolle muzikale begeleiding. De nevel legde een koude sluier over het dorp, maar warme tomatensoep bracht het gezelschap terug op temperatuur.

Mark Meekers (Marcel Rademakers) adopteerde een huis dat ooit op de hoek van de Vissersstraat en de Pastorijstraat stond. De leegte is overwoekerd met onkruid en woorden:

 -

KADASTRAAL INKOMEN: NIHIL

geen erfgoed of paleis, wel erg goed: eigen

haard was goud waard. noem het een nest

van steen. er werd warmte gebakken. onze

schaduwen kusten elkaar op de zwarte mond.

kinderen luisterden zich in slaap bij het

xylofoonspel van stortbuien op de pannen.

de toekomst was er thuis. wij stonden als

een heilige familie onder een glazen stolp.

tot een tik van Hogerhand ons kraakte,

scherven maakte. wat konden wij, lagere

dieren meer dan opspringen, grommen tegen

de graafmachines? ik bel aan de deur van

het huis dat er stond. ze verloor haar stem.

ik klop bij de leegte aan, die ik doorslik en

herkauw, herkauw. mijn toekomst is over-

woekerd met kommer en judaspenningen.

Mark Meekers

13-11-2011, 00:00 geschreven door Mark Meekers  

11 November: mijn vader was een knaap. Hij was in een boom geklommen om over de heide uit te kijken. Een Duitse soldaat dacht dat hij met een spion te maken had en schoot de hoofdvogel ei zo na af. Mijn moeder speelde met haar poppen verpleegstertje. Jacques, de broer van mijn vader had het seminarie verlaten en ruilde uit vaderlandsliefde zijn soetane tegen een legeruniform. Mijn grootvader lag in de loopgraven te verkommeren. Mijn tante Johanna smokkelde berichten van België naar Nederland over de "electrische draad", een omheining onder hoogspanning die elk grensverkeer onmogelijk maakte. (Mark Meekers/Marcel Rademakers)

-

GEILE MOORDENAAR

                 voor Otto Dix

verschrikte gezichten op elkaar gestoten.

wit geweekt broodkruim. pupillen roterend

als zonnen. de wilde bajonet door jong

vlees voelen glijden. suprême sensualiteit.

een rode slang gulpt uit de mond. de stank

van de ziel. vingers als vochtige sigaretten

lossen hun greep. de embryonale larf terug-

gegeven aan de wormen. een afschuwelijk

mooie soldatengisant in schaterlachend

groen. bombardons schetteren een nawoord.

na al die bombarie, het geweten schoon

geschrobd, zich vergeten onder de hang-

borsten van een martiale matrone. weer

steken laten vallen. de bajonet afspoelen

en opbergen in het foedraal van de haat.

charmant voorspel van nog hondser oorlog.

Mark Meekers

10-11-2011, 11:59 geschreven door Mark Meekers  

“… 18 Auteurs zullen hun medewerking verlenen aan dit literaire festijn en voorlezen uit eigen werk. De voorgelezen teksten worden gepubliceerd in een brochure die op de Dag van de Auteur, 3 december, gratis aan 600 auteurs wordt toegezonden.” (Vereniging van Vlaamse Letterkundigen) (Knack Focus, Boekenbeurs 2011, p. 15)

INSULAIR

ik spit de zee om en om, ben kasteelheer

van tien torens strandzand. het water sist

als slangen. vóór het mij wurgt redt vaders

takelarm, legt mij op een vliegende bad-

handdoek. ik zweef langs roltrappen naar

het warenhuis vol springende knikkers en

meccano’s. de wereld werd nog aan elkaar

geschroefd. dan zon uit de kleren geschud,

huistoe, drie hoog, waar moeder oorlogs-

karamellen smelt, de kachel voorleest uit

de magere kolen. tot duister het raam af-

plakt, rauw geluid verschrompelt tot asse.

met oren als koptelefoon luisteren wij leidingen

af, hoe water badkuipen vult, porseleinen

lichamen aait, achter dunne kamerwanden

slaap de geliefden in hun paradijs onthoofdt.

09-11-2011, 00:00 geschreven door Mark Meekers