Op donderdag 10 februari 2011, tijdens een Valentijnsdiner, werd de Pennenvruchten Poëzieprijs uitgereikt in de ontvangsthal van de Universiteit Hasselt. De prijs is georganiseerd door de Universiteit Hasselt, Xios en de Provinciale Hogeschool Limburg.
"Poëzie is bezinning op zijn s
zondags. Een gedicht is een contactmiddel dat op een eigen wijze ideeën,
intuïties, emoties, formuleert. Het suggereert, associeert, roept op, geeft een
boodschap door op een dieper niveau dan het rationele. In die zin heeft poëzie
de efficiëntie van een roos. Het gedicht
begint waar de woorden ophouden. Ik wens je die rustpunten toe, die
sprekende stilte." Aldus Mark Meekers in zijn inleiding.
Voorwoord, juryrapport en ingezonden gedichten zijn te vinden in de uitgave: Pennenvruchten, poëziewedstrijd, 2011, Hasselt 2011, 62 p.
°
JURYRAPPORT
De juryleden Greet Hendrix, Ria
Snellinx, André Janssens en Mark Meekers (voorzitter) kwamen op maandag 31
januari samen in de Universiteit Hasselt. Jee Kast was verhinderd en deelde
zijn evaluatie schriftelijk mee. Johan Schoofs fungeerde als (niet
stemgerechtigd) secretaris. De jury hield rekening met poëtische
zeggingskracht, originaliteit, inhoud en verwoording van de vijftig ingezonden
gedichten. Ze was blij verrast door de kwaliteit van de inzendingen. Na grondige bespreking besliste de
jury unaniem om de eerste prijs, de Pennevruchten Poëzieprijs (2011) toe te
kennen aan het gedicht Winterse
Wandeling van Jolien Bruyninckx, studente aan de PHL. Het is een gevoelig
liefdesgedicht dat opvalt door de beeldige metaforen, het aangehouden ritme en
de structuur, die precies op de juiste plaats accenten weet te leggen. De
contrasten, die tot in de slotzin volgehouden zijn, zorgen voor de spanning.
De tweede prijs gaat naar het
gedicht Tussen zomer en herfst
van
Liesbeth Govaers, studente aan de UHasselt. Een gaaf en warm gedicht, met
klassieke allures, dat op delicate wijze het levenseinde ter sprake brengt. Met
zachte beelden, in alle eenvoud, maar gedragen en kleurrijk wordt de dood als
een natuurlijk gegeven voorgesteld.
Het gedicht ( spatie) springt
onmiddellijk in het oog. Liselotte Dreessen, studente aan de PHL., verdient
ermee de derde prijs. De lezer wordt bekoord door het spel van klanken,
binnenrijmen en dubbele betekenissen. In dit origineel, taalvaardig spel van
afstoten en aantrekken, worden afstandelijkheid en nabijheid nog beklemtoond
door de efficiënte inzet van typografische middelen.
Mag ik vragen
zo begint het opgewekte, pretentieloze gedicht, dat een eerste eervolle
vermelding verdient. De auteur is Vincent Vliegen, student van de UHasselt.
Schijnbaar kommerloos tot aan de slotsnik. Prettig, vrolijk, vlot, met
verkleinwoordjes en binnenrijmen, ongedwongen, pittig en schalks.
De tweede eervolle vermelding
wordt weggekaapt door Anne Bauwens, studente aan de PHL, met het vers Vluchtig. De dichteres haalt een herinnering aan een
vergane liefde op, tekent haar psychologie en eindigt in bitterheid. De jury
had oog voor de parallelle opbouw en de gecamoufleerde gevoeligheid.
°
WINTERSE WANDELING
Ik raap je
woorden op als ze vallen en schrijf
er verhalen mee in mijn hoofd. Laat ze gerust
los
want ik kan ze laten dansen in nieuwe zinnen die dan
als een zondvloed van verloren lettergrepen
weer
aarzelend
tot leven komen.
Je mag ook tranen
geven want
niets is zo mooi
als gevallen verdriet en dan huil ik je geen
rivier van tranen maar
bergen van ijs om elk kil woord dat
viel.
Als je dat wil, mag je ook zelf
struikelen maar dan
raap ik je
niet op, nee.
Ik zal naast je neerhurken en huilen
om de woorden die je
wel wou, maar niet kon
uitspreken. Misschien zal ik ook
lachen, en dan verzetten we
bergen.
Jolien Bruyninckx
|
